Αλήθειες για τα κοιτάσματα στην Ελλάδα από τα πιο επίσημα χείλη. Γράφει ο Φώσκολος Αντώνης

Μόλις βγήκαν οι χάρτες της Τουρκίας-Λιβύης που διεκδικούν περιοχές όπου υπάρχουν κοιτάσματα νότια της Κρήτης βλέπουμε τον πρόεδρο της Ελληνικής Διαχειριστικής Εταιρείας Υδρογονανθράκων κ. Γιάννη Μπασιά...
(ΕΔΕΥ) να δηλώνει, ότι στο Ιόνιο Πέλαγος και δυτικά και νοτιοδυτικά της Κρήτης οι στόχοι εκτιμάται να έχουν ποσότητες φυσικού αερίου που κυμαίνονται μεταξύ 70 και 90 τρισ. κυβ. πόδια (2-2,55 τρισ. Μ3) και ότι τα αποθέματα αργού πετρελαίου εκτιμάται ότι είναι της τάξης των 2 δισ. βαρελιών.

Ας δούμε τι θα προσφέρει αυτή η άμεση εκμετάλλευση αυτών των ποσοτήτων που αναφέρει ο πρόεδρος της ΕΔΕΥ στην Ελλάδα και τον ελληνικό λαό. Με αυτά τα αποθέματα φυσικού αερίου μπορούμε να εξάγουμε στην ΕΕ 50 δισ. Μ3 το έτος φυσικού αερίου για 40-50 χρόνια, που ισοδυναμεί με εξαγωγές 882.000 βαρελιών αργού πετρελαίου την ημέρα για 40-50 χρόνια.

Και αν από τα αποθέματα των 2 δισ. βαρελιών, προσθέσουμε και την ημερήσια παραγωγή των 200.000 βαρελιών αργού πετρελαίου φθάνουμε σε συνολικές εξαγωγές της τάξης των 1.000.000 βαρελιών ημερησίως για 30 χρόνια, ενώ θα συνεχίσουμε και την παραγωγή άλλων 882.000 βαρελιών ισοδυνάμου πετρελαίου για άλλα 10-20 χρόνια. Πρόκειται για τεράστια επιτυχία αν την αξιοποιήσει η κυβέρνηση και ο σημερινός, εκ Χανίων καταγόμενος, τεχνικός διευθυντής της ΔΕΠΑ.

Αν ο αγωγός EastMed που θα μεταφέρει περίπου 10-15 δισ. κυβ. Μ3 φυσικού αερίου το έτος για 15-30 χρόνια από την Ανατολική Μεσόγειο, θεωρείται μείζονος σημασίας, τότε τι θα πρέπει να πούμε αν στείλουμε από την Κρήτη στην Ευρώπη 20 δισ. κυβ. Μ3 φυσικού αερίου ετησίως για 40 έως 50 χρόνια; Μήπως να τον ονομάσουμε προσωρινά CentralMed;

Αν Αίγυπτος-Κύπρος-Ισραήλ στέλνουν 20-25 δισ. Μ3 ετησίως για 25 χρόνια υγροποιημένου φυσικού αερίου στην Ευρώπη από τους σταθμούς υγροποίησης Ιντκου και Δαμιέττης, τι θα πρέπει να πούμε όταν εμείς μπορούμε να κάνουμε ένα σταθμό υγροποίησης στην Γαυδοπούλα και να στέλνουμε 30 δισ Μ3 ετησίως υγροποιημένου φυσικού αερίου στην Ευρώπη για 40 έως 50 χρόνια;

Κέρδος 252 δισ. ευρώ

Η αξία των 90 τρισ. κυβ. ποδιών φυσικού αερίου (ποσότητα που αναφέρει ως εκτίμηση ο πρόεδρος της ΕΔΕΥ) ανέρχεται (με μια τιμή των 8 δολ. ανά 1000 κυβ. πόδια) στα 720 δισ. δολ. συν 120 δισ. δολ. από το πετρέλαιο 840 δισ. Το 20% πάει στο ελληνικό δημόσιο και το 5% στις περιφέρειες, ήτοι 168 δισ. δολ. και 42 δισ. δολ. αντιστοίχως. Επίσης, γι' αυτές τις εξαγώγιμες ποσότητες, θα χρειαστεί να δουλέψουν 135.000 άτομα για τουλάχιστον 30 χρόνια με αποδοχές όχι λιγότερες των 4.000 ευρώ μηνιαίως.

Αυτό θα συμβεί, λαμβάνοντας ως βάση ότι για κάθε παραγωγή 30 ισοδυνάμων βαρελιών αργού πετρελαίου χρειάζεται 1 άτομο στον πρωτογενή τομέας και 3,2 στον δευτερογενή τομέα. Επίσης, θα χρειαστεί να δουλέψουν άλλα 90.000 άτομα για 10-20 χρόνια επιπλέον με αποδοχές περίπου 4.000 ευρώ μηνιαίως, διότι η παραγωγή του φυσικού αερίου θα διαρκέσει περισσότερα χρόνια από αυτή του πετρελαίου. Αυτές οι αποδοχές θα αποφέρουν στο ελληνικό δημόσιο, 70 δισ. ευρώ ή περίπου 84 δισ.

Το συνολικό κέρδος από τους άμεσους φόρους θα είναι 252 δισ. ευρώ ένα ποσό που μπορεί να ελαττώσει σημαντικά το δημόσιο χρέος της Ελλάδας. Άρα, με τα στοιχεία που μας παρέθεσε ο κύριος Μπασιάς βλέπουμε ότι η Ελλάδα βγάζει από πάνω της ένα μεγάλο μέρος του χρέους της. Και μάλιστα χωρίς να συνεκτιμήσουμε την αξία των κοιτασμάτων ούτε της νότιας Κρήτης (νότια των νομών Ρεθύμνου, Ηρακλείου και Λασιθίου), ούτε του Θρακικού Πελάγους.

Επίσης, η Ελλάδα αναβαθμίζεται εκθετικά στο γεωπολιτικό επίπεδο, μειώνει την ανεργία, ουσιαστικά εκμηδενίζει την μετανάστευση και τέλος δίνει θάρρος στις οικογένειες να κάνουν περισσότερα παιδιά. Εύχομαι να μην χρειάζεται συζυγία αστέρων για να κάνουμε το επόμενο κβαντικό άλμα, όπως υπήρξε το 2014 επί υπουργίας Μανιάτη.

Η υπογραφή της συμφωνίας για την κατασκευή του EastMed αποτελεί ένα μεγάλο βήμα. Αλλά ο κ. Μπασιάς μας είπε ότι η Ελλάδα μπορεί να γίνει όχι μόνο ενεργειακός κόμβος, αλλά και σημαντικός παραγωγός χώρα υδρογονανθράκων. Διερωτώμαι αν το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας έχει κάνει μια αντίστοιχη μελέτη για τα οφέλη του ελληνικού λαού από τις επιδοτούμενες Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας.