Αφοπλισμός Κύπρου – Ένας κακός οιωνός. Του Φοίβου Κλόκκαρη*

Στα πλαίσια των διακοινοτικών συνομιλιών (ΔΣ) για τη λύση του κυπριακού, η Ελληνοκυπριακή (ΕΚ) πλευρά, υποστηρίζει διαχρονικά τη θέση της αποστρατιωτικοποίησης της Κύπρου από τα ξένα στρατεύματα, αλλά και του Κυπριακού Κράτoυς, το οποίο να μην έχει δικαίωμα διατήρησης ενόπλων δυνάμεων (ΕΔ)...

Η θέση αυτή για αφοπλισμό τού κυπριακού κράτους, είναι λανθασμένη και επικίνδυνη. Επιβάλλεται να αναθεωρηθεί, γιατί υποτιμά την Τουρκική στρατηγική (που στοχεύει στον έλεγχο όλη της Κύπρου) καθώς και την αξία του συντελεστή της στρατιωτικής ισχύος για την επιβίωση ενός κράτους.

Η Τουρκική στρατηγική για έλεγχο όλης της Κύπρου πηγάζει από τον «Εθνικό Όρκο» που ψήφισε η τουρκική Εθνοσυνέλευση το 1920, στα πλαίσια της αναβίωσης του νεοοθωμανικού οράματός της Τουρκίας, να ενσωματώσει στην επικράτεια της εδάφη από την Ελλάδα, την Συρία, το Ιράκ και όλη την Κύπρο. Περιλαμβάνεται στις εκθέσεις Νιχάτ Ερίμ (1956), στο σχέδιο επανάκτησης Κύπρου (1957) και σε αποφάσεις του συμβουλίου εθνικής ασφάλειας(ΣΕΑ) της Τουρκίας. Διατυπώνεται σε συγγράμματα Τούρκων αξιωματούχων, όπως το βιβλίο «Στρατηγικό Βάθος» του πρώην πρωθυπουργού Αχμέτ Νταβούτογλου και σε δηλώσεις τους, όπως του υπουργού εξωτερικών Ρ. Ζορλού στην τριμερή διάσκεψη του Λονδίνου τον Αύγουστο/ Σεπτέμβριο 1955, ότι η Κύπρος δεν πρέπει να ελέγχεται από την Ελλάδα για «στρατηγικούς λόγους ασφάλειας της Τουρκίας»… «να μην κλείσει η αλυσίδα των Ελληνικών νησιών που περικυκλώνουν την Τουρκία από Δυσμάς και Νότου». Χαρακτηριστική είναι και η δήλωση του Ραούφ Ντενκτάς την 23.7.1985 στην εφημερίδα «Μιλλιγιέτ» ότι…. «Η Τουρκία έχει στρατηγικά συμφέροντα στην Κύπρο»…. «Ακόμα και αν η τουρκοκυπριακή κοινότητα δεν υπήρχε, η Τουρκία δεν θα άφηνε την Κύπρο στην Ελλάδα»…Η στρατηγική της Τουρκίας για την Κύπρο, επιβεβαιώνεται από τα ιστορικά γεγονότα. Από τις επιθετικές και επεκτατικές δράσεις της, που ακρωτηρίασαν την επικράτεια της Κυπριακής Δημοκρατίας (ΚΔ), με την κατάληψη του 37% του εδάφους της, του 57% της ακτογραμμής της, του 44% της ΑΟΖ της, τον εποικισμό και την εκρίζωση του Ελληνικού στοιχείου από τις κατεχόμενες περιοχές, την τουρκοποίηση των τοπωνυμίων, όχι μόνο στις κατεχόμενες αλλά και τις ελεύθερες περιοχές. Επιβεβαιώνεται ακόμα από την στάση της Τουρκίας στις ΔΣ, στις οποίες υποστηρίζει την διατήρηση εγγυητικών δικαιωμάτων και Τουρκικών στρατευμάτων σε στρατιωτική βάση στην Κύπρο, καθώς και από τις εποικιστικές και επεκτατικές δράσεις της, που συνεχίζονται αδιάπτωτα πέραν του μισού αιώνα, σε βάρος της Κύπρου, η οποία σήμερα βιώνει νέα εισβολή στην ΑΟΖ της.

Συμπερασματικά η Τουρκία επιδιώκει να θέσει υπό τον έλεγχο της όλη την Κύπρο για λόγους, οι οποίοι σχετίζονται με την ασφάλεια της Τουρκίας και την ενίσχυση του ρόλου της, στην Ανατολική Μεσόγειο (ΑΜ) και πέραν αυτής. Η στρατηγική της για την Κύπρο συντάχθηκε   την δεκαετία του 1950  με βάση τις εκθέσεις του  Νιχάτ Ερίμ και έκτοτε αποτελούν τους βασικούς άξονες της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, που ακολουθείται από όλες τις τουρκικές κυβερνήσεις, με βασική επιδίωξη  η Κύπρος να ελέγχεται από την Τουρκία και όχι την Ελλάδα, για να μην τίθεται σε κίνδυνο η ασφάλεια ης Μικρασιατικής χερσονήσου. Κύριες πτυχές των εκθέσεων Νιχάτ Ερίμ (1956) : μετατροπή της τουρκοκυπριακής(ΤΚ) μειονότητας σε κοινότητα, εγκατάσταση τουρκικών στρατευμάτων στη Κύπρο, μετακίνηση του Ελληνικού πληθυσμού σε ξεχωριστή εδαφική περιοχή ,  μεταφορά Τούρκων  στην Κύπρο πρός ανατροπή της πληθυσμιακής υπεροχής τών Ελλήνων, για να μην έχουν πλεονέκτημα σε περίπτωση δημοψηφίσματος για την τύχη της νήσου( Νιχάτ Ερίμ , βιβλίο  στην  Τουρκική γλώσσα  <<Η Κύπρος από όσα γνωρίζω και έχω δεί>> Αγκυρα,1976)

Σε ότι αφορά το αποστρατιωτικοποιημένο  Κυπριακό Κράτος, που θα προκύψει από την λύση η οποία συζητείται, πρέπει να επισημανθούν τα εξής αρνητικά στοιχεία:

• Θα έχει ακρωτηριασμένη την κρατική του υπόσταση και δεν θα είναι ένα κανονικό κράτος όπως όλα τα άλλα κράτη μελη της Ε.Ε. Θα είναι το μοναδικό κράτος μέλος του ΟΗΕ και της ΕΕ, που θα στερηθεί το δικαίωμα να έχει ένοπλες δυνάμεις. Θα στερηθεί ουσιαστικά το δικαίωμα της αυτοάμυνας, που κατοχυρώνεται από το άρθρο 51 του Καταστατικού Χάρτη των Η.Ε.
• Δεν θα έχει δυνατότητα να ασκεί τα κυριαρχικά του δικαιώματα και να αντιμετωπίζει εξωτερικές απειλές κατά των συμφερόντων του, που προέρχονται από την Τουρκία και την ασταθή περιοχή της ΑΜ. Η ένταξή της Κύπρου στις χώρες παραγωγής υδρογονανθράκων της ΑΜ, επιτείνει την απαίτηση να έχει ΕΔ.

Η θέση μας για αποστρατιωτικοποίηση του Κυπριακού κράτους, υποστηρίζεται και από την Τουρκία, προφανώς γιατί εξυπηρετεί την στρατηγική της για έλεγχο όλης της Κύπρου. Το γεγονός αυτό από μόνο του, θα έπρεπε να αποτελεί κριτήριο για την αναθεώρηση της θέσης μας, η οποία πρέπει να εστιάζεται :

• Στην απομάκρυνση όλων των ξένων στρατευμάτων από την Κύπρο, αλλά το Κυπριακό κράτος όπως όλα τα ελεύθερα και δημοκρατικά κράτη, να έχει το δικαίωμα να έχει ΕΔ, δύναμης, σύνθεσης και οργάνωσης κατά την δική του κρίση.
• Στην κατάργηση των συνθηκών εγγυήσεως και Συμμαχίας του 1960, που παραβιάζουν την αυτονομία και ανεξαρτησία του Κυπριακού κράτους.
• Στην μη ενσωμάτωση στο σχέδιο λύσης, των παράνομων διμερών συμφωνιών για θέματα ασφάλειας, που έχει συνάψει η Τουρκία με το ψευδοκράτος . Οι συμφωνίες αυτές ,που είχαν ενσωματωθεί και στο σχέδιο Ανάν, σήμερα έχουν επεκταθεί και καλύπτουν όλους τούς τομείς στρατιωτικής εξάρτησης του ψευδοκράτους από την Τουρκία.

Λαμβάνοντας υπόψιν ότι η Τουρκία, έχει αμετακίνητο στρατηγικό στόχο, τον έλεγχο όλης της Κύπρου και ότι ο αφοπλισμός του κυπριακού κράτους μετά την λύση, αφενός  εξυπηρετεί αυτό τον στόχο, και αφετέρου το καθιστά  ευάλωτο   στην ασταθή περιοχή της ΑΜ, επιβάλλεται να   αναθεωρήσουμε τις θέσεις μας στο κεφάλαιο της ασφάλειας.

Να μην υποστηρίζεται η αποστρατιωτικοποίηση του Κυπριακού κράτους μετά την λύση του Κυπριακού, και να υπάρξει σχετική απόφαση του Εθνικού Συμβουλίου της ΚΔ, η οποία να ακυρώνει προηγούμενες αποφάσεις του, επί του συγκεκριμένου θέματος. Να το πράξουμε πρίν την επανέναρξη των ΔΣ .Συναφώς με το θέμα επισημαίνεται  ότι είναι αντιφατικό και ακατανόητο η ΕΚ πλευρά, να υποστηρίζει λύση του κυπριακού με βάση τις αρχές  και αξίες της ΕΕ για να έχουμε ένα κανονικό κράτος ,αλλά να έχει αποδεχθεί στις ΔΣ σοβαρές παραβιάσεις αρχών, που δεν επιτρέπουν την κανονική λειτουργία του όπως :

• Παραβίαση της αρχής της ασφάλειας περί αυτοάμυνας(κράτος αποστρατιωτικοποιημένο)
• Παραβίαση της δημοκρατικής αρχής της πλειοψηφίας στη λήψη αποφάσεων( συγκεκαλυμένα ΒΕΤΟ Τουρκοκυπρίων)
• Παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών(επιβολή εδαφικών ζωνών με εγγυημένες πλειοψηφίες κατοίκων και περιουσιών)

  * αντιστράτηγος ε.α.