Σοβαρά τώρα; Πρέπει να αποδείξουμε ότι η ΔΔΟ είναι το όνειρό μας;

Κατάλαβες πού φτάσαμε; Να κάνει παράπονο ο Οζερσάι ότι η ελληνοκυπριακή πλευρά δεν έχει ενστερνιστεί την ομοσπονδιακή λύση και τη βλέπει ως υποχώρηση. Διότι, λέει, στην έκθεση του Γκουτέρες υπάρχει η αναφορά πως ο Πρόεδρος Αναστασιάδης αισθάνθηκε...
υποχρεωμένος να πει πως «αποδεχόμενοι (οι Ε/κ) την ομοσπονδία, έναντι του ενιαίου κράτους, έκαναν μια ιστορική υποχώρηση». Κι έχει πρόβλημα ο αφιλότιμος διότι «η ιδεατή λύση για τους Ε/κ είναι το ενιαίο κράτος». Κατάλαβες, φίλε μου; Δεν φτάνει που οι ίδιοι βάζουν στοιχεία στην ομοσπονδία που την κάνουν ένα πολίτευμα παρόμοιο της ιστορίας του Δόκτορα Τζέκιλ και Χάιντ, έχουν και την απαίτηση να αποδείξουμε ότι μας αρέσει κιόλας. Ότι θεωρούμε ιδανική διευθέτηση τη ΔΔΟ και δεν είναι υποχώρηση της ε/κ πλευράς, αλλά επιθυμία της. Να δεις που θα ξαναγράψουν την ιστορία. Θα σβήσουν το ότι η ΔΔΟ ήταν τουρκική πρόταση, ήταν το όνειρο του Ντενκτάς, και πήρε μορφή με τη βοήθεια του Κίσινγκερ και των Βρετανών, που από το 1975 διαβεβαίωναν τους Τούρκους πως θα πιέσουν τους Ελληνοκύπριους να τη δεχθούν. Τώρα πάμε στο άλλο άκρο. Να πείσουμε εμείς ότι δεν θεωρούμε ιδεατή λύση το ενιαίο κράτος, αλλά τη ΔΔΟ. Δηλαδή, ότι εμείς είναι, κι όχι αυτοί, που επιδιώκουμε τον διαχωρισμό της Κύπρου σε δυο κράτη, δυο λαούς, δυο θρησκείες.

Λοιπόν, τα γεγονότα είναι απλά. Πρέπει να είναι, τουλάχιστον, για τους Ελληνοκύπριους κι ας μην είναι για τον Οζερσάι. Τη ΔΔΟ εμπράκτως και στο τραπέζι των συνομιλιών την αποδέχθηκαν όλοι οι Πρόεδροι της Κυπριακής Δημοκρατίας και όλοι οι συνομιλητές των Ελληνοκυπρίων. Την αποδέχθηκαν ως συμβιβασμό. Άλλοι ως οδυνηρό συμβιβασμό κι άλλοι ως ιδανικό. Ακόμα και μέχρι πρόσφατα όλα τα ελληνοκυπριακά κόμματα. Και, πάντως, τα τρία μεγαλύτερα, που μαζί ψηφίζονται από το 70% και παραπάνω των Ελληνοκυπρίων. Αυτό που δεν αποδέχονται όλοι (κάποιοι το αποδέχονται κι αυτό) είναι το έκτρωμα που θέλει η τουρκική πλευρά να βαφτίσει ομοσπονδία. Και δεν είναι μόνο ο Οζερσάι το πρόβλημα, ούτε ο Τατάρ, είναι όλοι που θέτουν τους ίδιους τουρκικούς όρους, ακόμα και ο Ακιντζί, και με την εκβιαστική λογική της Άγκυρας: Δεχθείτε τους όρους μας, αλλιώς ούτε λύση, ούτε συνομιλίες. Άλλος με περισσότερο θράσος κι άλλος με λιγότερο.

Το να φτάνουμε στο σημείο να ακούμε από αυτούς τους ανθρώπους «παράπονα» γιατί οι Ελληνοκύπριοι να θεωρούν ιδεατή λύση το ενιαίο κράτος είναι το κατάντημα της δικής μας διαχείρισης, της δικής μας φιλοσοφίας, της δικής μας ηγεσίας. Ας τους ρωτήσουν μια φορά μόνο: Αυτοί ποιο συμβιβασμό έκαναν μέχρι τώρα; Οι Ελληνοκύπριοι παρά το ότι πιστεύουν στο ενιαίο κράτος, στην ενωμένη δημοκρατία, στον έναν κυπριακό λαό και στο ένα κυπριακό κράτος, προχώρησαν στον συμβιβασμό να δεχθούν τη ΔΔΟ. Αυτοί έκαναν κάποια υποχώρηση στο εδαφικό; Στην αποχώρηση του κατοχικού στρατού; Στην κατάργηση των εγγυήσεων; Στην αποχώρηση των εποίκων; ΠΟΥΘΕΝΑ. Καμιά συμβιβαστική προσέγγιση, ούτε από την Τουρκία, ούτε από τους Τουρκοκύπριους πολιτικούς ηγέτες.

Αξέχαστο θα μείνει το επιχείρημα του Γιαννάκη Κασουλίδη, που όταν ήταν στη βασιλεία του και νόμιζε κι αυτός πως οσονούπω λύνεται το Κυπριακό προσπαθούσε να πείσει ότι έκαναν και οι Τούρκοι υποχωρήσεις, όχι μόνο εμείς. Σε συνέντευξη στον Φιλελεύθερο (4/10/2015) έδωσε και δύο παραδείγματα: Πρώτο, έχει γίνει δεκτή η θέση ότι η Κύπρος θα λειτουργεί σύμφωνα με το ευρωπαϊκό κεκτημένο και, δεύτερο, έχει γίνει δεκτή η θέση ότι το ατομικό δικαίωμα στην περιουσία θα γίνει σεβαστό. Αυτά παρουσίαζε ως υποχωρήσεις των Τούρκων, τίποτε άλλο. Αλλά ακόμα κι αυτά διαψεύσθηκαν από τον ίδιο τον Ακιντζί, ο οποίος συμφώνησε με το ευρωπαϊκό κεκτημένο αλλά το εξουδετέρωσε με μόνιμες παρεκκλίσεις και αναγνώρισε το ατομικό δικαίωμα ιδιοκτησίας αλλά τον πρώτο λόγο να τον έχει ο χρήστης. Τώρα, που βαδίζουμε ξανά προς νέες δικές μας υποχωρήσεις, ας μας πει κάποιος πού πραγματικά έκαναν υποχωρήσεις οι Τούρκοι για να μπορούμε να μιλάμε κάπως αξιοπρεπώς για συμβιβασμό και όχι για απόλυτη υποδούλωση.

aristosm@phileleftheros.com