Ένα πρωτοφανές περιστατικό σημειώθηκε στη σχολική εορτή, του 2ου Γενικού Λυκείου Κέρκυρας, καθώς ο καθηγητής μουσικής είχε δώσει στους μαθητές της χορωδίας να τραγουδήσουν τον ύμνο του ΕΑΜ....
Η 28η Οκτωβρίου μνημονεύει την άρνηση της Ελλάδας και όλων των Ελλήνων στις ιταλικές αξιώσεις που περιείχε το τελεσίγραφο που επιδόθηκε στις 28 Οκτωβρίου του 1940 στον Έλληνα Πρωθυπουργό Ιωάννη Μεταξά, με συνέπεια την είσοδο της Χώρας στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και την έναρξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου του 1940. Κυριότερα ίσως, συμβολίζει και υμνεί την εποποιΐα της Πίνδου, την προέλαση του ελληνικού στρατού στη Βόρεια Ήπειρο, και εντέλει, τη νικηφόρα αντίσταση της Ελλάδας απέναντι σε μία αυτοκρατορία. Η ημερομηνία αυτή καθιερώθηκε να εορτάζεται στην Ελλάδα και την Κύπρο κάθε χρόνο ως επίσημη εθνική εορτή και αργία. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής, στην Εθνική Αντίσταση συμμετείχαν Έλληνες με προέλευση από όλο το πολιτικό και ιδεολογικό φάσμα της εποχής, εναντίον των κατακτητών, μέσω των αντάρτικων οργανώσεων, είτε στα βουνά, είτε στις πόλεις για την απελευθέρωση της Χώρας. Η αντίσταση ξεκίνησε σχεδόν αμέσως μετά την πτώση και την συνθηκολόγηση της Ελλάδας, τον Απρίλιο του 1941. Αρχικά υπήρξε προϊόν αυθόρμητων ενεργειών μεμονωμένων πολιτών ή μικρών ομάδων πολιτών, άλλα σταδιακά απέκτησε οργανωμένη μορφή με την ίδρυση αντιστασιακών οργανώσεων. Από τα μέσα του 1942 εξελίχθηκε σε ένοπλο αγώνα στην ύπαιθρο. Ήδη από τα μέσα του 1943 οι ανταρτικές ομάδες είχαν προκαλέσει σοβαρά πλήγματα στους κατακτητές και είχαν κατορθώσει να απελευθερώσουν τμήμα της ορεινής ενδοχώρας. Σιγά σιγά η αντίσταση του λαού κατά των κατακτητών άρχισε να απλώνεται και να οργανώνεται. Στις 11 Σεπτεμβρίου 1941 ανακοινώθηκε η ίδρυση του Εθνικού Δημοκρατικού Ελληνικού Συνδέσμου (ΕΔΕΣ). Την πολιτική ηγεσία του ΕΔΕΣ διεύθυνε ο στρατηγός Νικόλαος Πλαστήρας, ενώ στρατιωτικός αρχηγός του ανέλαβε ο στρατηγός Ναπολέων Ζέρβας. Στις 27 Σεπτεμβρίου 1941 ιδρύθηκε το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (ΕΑΜ) με την συνεργασία των κομμάτων Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, Σοσιαλιστικό Κόμμα Ελλάδος, Ένωση Λαϊκής Δημοκρατίας, Αγροτικό Κόμμα Ελλάδος. Τον Οκτώβριο του 1942 ιδρύθηκε η οργάνωση Εθνική και Κοινωνική Απελευθέρωσις (ΕΚΚΑ). Άλλες αντιστασιακές ομάδες που αναγνωρίζονται επίσημα από το σημερινό ελληνικό κράτος είναι η Εθνική Αλληλεγγύη, η Πανελλήνια Ένωση Αγωνιζόμενων Νέων (ΠΕΑΝ), η Εθνική Δημοκρατική Ένωση Ελληνοπαίδων (ΕΔΕΕ), τα ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΑ, η Έφεδρων Αξιωματικών Πατριωτική Οργάνωση (ΕΑΠΟ), η Ιερή Ταξιαρχία και η Ομοσπονδία Ελληνικών Ναυτεργατικών Οργανώσεων (ΟΕΝΟ). Άλλες οργανώσεις υπήρξαν επίσης η Επιτροπή Εθνικής Σωτηρίας, το Μέτωπο Εθνικής Σωτηρίας, η οργάνωση Μπουμπουλίνα, ο ΕΣΕΑ (Ένωσις Συμπολεμιστών Εθνικού Αγώνος) και η ΠΑΟ (Πανελλήνιος Απελευθερωτική Οργάνωση). Από τα μέσα του 1943 άρχισαν να εμφανίζονται τα πρώτα σημεία ανταγωνισμού μεταξύ τους. Μεταξύ του ΕΑΜ και των άλλων δύο οργανώσεων ΕΔΕΣ και ΕΚΚΑ, αναπτύχθηκε αμοιβαία δυσπιστία. Ο ανταγωνισμός απέκτησε τελικά έντονη πολιτική απόχρωση. Στις αρχές του 1944, όταν η ώρα της απελευθέρωσης από τις δυνάμεις του Άξονα άρχισε να πλησιάζει, οι αντιθέσεις ανάμεσα στις αντιστασιακές οργανώσεις οδηγούνται σε ανοιχτή ρήξη, με αποτέλεσμα, αρκετοί ιστορικοί πλέον να κάνουν λόγο για έναν «πρώτο γύρο» του εμφυλίου πολέμου, ήδη από τα χρόνια της Κατοχής, παρουσία των κατακτητών ακόμη στη Χώρα. Επομένως, δεν ήταν μόνο ο ΕΑΜ αντιστασιακό κίνημα, ούτε μόνο στον ΕΑΜ οφείλουμε την απελευθέρωσης της χώρας μας από τα κατοχικά στρατεύματα. Δάσκαλοι και καθηγητές οφείλουν να διδάσκουν την Ιστορία του Έθνους μας στους μαθητές βάσει των πραγματικών γεγονότων, να μην την παραποιούν και να μη την «φορτίζουν» μονομερώς, υπό το βάρος της επίδρασης της ιδεολογικής ηγεμονίας της Αριστεράς στη Χώρα, τα χρόνια της μεταπολίτευσης, ή ακόμη ομνύοντας οι ίδιοι στην Αριστερά, διδάσκοντας εμβατήρια μόνο συγκεκριμένων οργανώσεων, τη στιγμή που υπάρχουν τραγούδια και ποιήματα, εκείνης της περιόδου, που υμνούν την ομοψυχία που διακατείχε το γένος μας, τόσο κατά Έπος του '40, όσο και τα χρόνια της Κατοχής υπό τον Γερμανικό, Ιταλικό αλλά Βουλγαρικό ζυγό.
Η 28η Οκτωβρίου μνημονεύει την άρνηση της Ελλάδας και όλων των Ελλήνων στις ιταλικές αξιώσεις που περιείχε το τελεσίγραφο που επιδόθηκε στις 28 Οκτωβρίου του 1940 στον Έλληνα Πρωθυπουργό Ιωάννη Μεταξά, με συνέπεια την είσοδο της Χώρας στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και την έναρξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου του 1940. Κυριότερα ίσως, συμβολίζει και υμνεί την εποποιΐα της Πίνδου, την προέλαση του ελληνικού στρατού στη Βόρεια Ήπειρο, και εντέλει, τη νικηφόρα αντίσταση της Ελλάδας απέναντι σε μία αυτοκρατορία. Η ημερομηνία αυτή καθιερώθηκε να εορτάζεται στην Ελλάδα και την Κύπρο κάθε χρόνο ως επίσημη εθνική εορτή και αργία. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής, στην Εθνική Αντίσταση συμμετείχαν Έλληνες με προέλευση από όλο το πολιτικό και ιδεολογικό φάσμα της εποχής, εναντίον των κατακτητών, μέσω των αντάρτικων οργανώσεων, είτε στα βουνά, είτε στις πόλεις για την απελευθέρωση της Χώρας. Η αντίσταση ξεκίνησε σχεδόν αμέσως μετά την πτώση και την συνθηκολόγηση της Ελλάδας, τον Απρίλιο του 1941. Αρχικά υπήρξε προϊόν αυθόρμητων ενεργειών μεμονωμένων πολιτών ή μικρών ομάδων πολιτών, άλλα σταδιακά απέκτησε οργανωμένη μορφή με την ίδρυση αντιστασιακών οργανώσεων. Από τα μέσα του 1942 εξελίχθηκε σε ένοπλο αγώνα στην ύπαιθρο. Ήδη από τα μέσα του 1943 οι ανταρτικές ομάδες είχαν προκαλέσει σοβαρά πλήγματα στους κατακτητές και είχαν κατορθώσει να απελευθερώσουν τμήμα της ορεινής ενδοχώρας. Σιγά σιγά η αντίσταση του λαού κατά των κατακτητών άρχισε να απλώνεται και να οργανώνεται. Στις 11 Σεπτεμβρίου 1941 ανακοινώθηκε η ίδρυση του Εθνικού Δημοκρατικού Ελληνικού Συνδέσμου (ΕΔΕΣ). Την πολιτική ηγεσία του ΕΔΕΣ διεύθυνε ο στρατηγός Νικόλαος Πλαστήρας, ενώ στρατιωτικός αρχηγός του ανέλαβε ο στρατηγός Ναπολέων Ζέρβας. Στις 27 Σεπτεμβρίου 1941 ιδρύθηκε το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (ΕΑΜ) με την συνεργασία των κομμάτων Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, Σοσιαλιστικό Κόμμα Ελλάδος, Ένωση Λαϊκής Δημοκρατίας, Αγροτικό Κόμμα Ελλάδος. Τον Οκτώβριο του 1942 ιδρύθηκε η οργάνωση Εθνική και Κοινωνική Απελευθέρωσις (ΕΚΚΑ). Άλλες αντιστασιακές ομάδες που αναγνωρίζονται επίσημα από το σημερινό ελληνικό κράτος είναι η Εθνική Αλληλεγγύη, η Πανελλήνια Ένωση Αγωνιζόμενων Νέων (ΠΕΑΝ), η Εθνική Δημοκρατική Ένωση Ελληνοπαίδων (ΕΔΕΕ), τα ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΑ, η Έφεδρων Αξιωματικών Πατριωτική Οργάνωση (ΕΑΠΟ), η Ιερή Ταξιαρχία και η Ομοσπονδία Ελληνικών Ναυτεργατικών Οργανώσεων (ΟΕΝΟ). Άλλες οργανώσεις υπήρξαν επίσης η Επιτροπή Εθνικής Σωτηρίας, το Μέτωπο Εθνικής Σωτηρίας, η οργάνωση Μπουμπουλίνα, ο ΕΣΕΑ (Ένωσις Συμπολεμιστών Εθνικού Αγώνος) και η ΠΑΟ (Πανελλήνιος Απελευθερωτική Οργάνωση). Από τα μέσα του 1943 άρχισαν να εμφανίζονται τα πρώτα σημεία ανταγωνισμού μεταξύ τους. Μεταξύ του ΕΑΜ και των άλλων δύο οργανώσεων ΕΔΕΣ και ΕΚΚΑ, αναπτύχθηκε αμοιβαία δυσπιστία. Ο ανταγωνισμός απέκτησε τελικά έντονη πολιτική απόχρωση. Στις αρχές του 1944, όταν η ώρα της απελευθέρωσης από τις δυνάμεις του Άξονα άρχισε να πλησιάζει, οι αντιθέσεις ανάμεσα στις αντιστασιακές οργανώσεις οδηγούνται σε ανοιχτή ρήξη, με αποτέλεσμα, αρκετοί ιστορικοί πλέον να κάνουν λόγο για έναν «πρώτο γύρο» του εμφυλίου πολέμου, ήδη από τα χρόνια της Κατοχής, παρουσία των κατακτητών ακόμη στη Χώρα. Επομένως, δεν ήταν μόνο ο ΕΑΜ αντιστασιακό κίνημα, ούτε μόνο στον ΕΑΜ οφείλουμε την απελευθέρωσης της χώρας μας από τα κατοχικά στρατεύματα. Δάσκαλοι και καθηγητές οφείλουν να διδάσκουν την Ιστορία του Έθνους μας στους μαθητές βάσει των πραγματικών γεγονότων, να μην την παραποιούν και να μη την «φορτίζουν» μονομερώς, υπό το βάρος της επίδρασης της ιδεολογικής ηγεμονίας της Αριστεράς στη Χώρα, τα χρόνια της μεταπολίτευσης, ή ακόμη ομνύοντας οι ίδιοι στην Αριστερά, διδάσκοντας εμβατήρια μόνο συγκεκριμένων οργανώσεων, τη στιγμή που υπάρχουν τραγούδια και ποιήματα, εκείνης της περιόδου, που υμνούν την ομοψυχία που διακατείχε το γένος μας, τόσο κατά Έπος του '40, όσο και τα χρόνια της Κατοχής υπό τον Γερμανικό, Ιταλικό αλλά Βουλγαρικό ζυγό.
Αναρτήσεις
Ο ύμνος του .... ΕΚΑΒ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΔΗΣ