“Τιμή μου και καμάρι μου Μεβλούτ Τσαβούσογλου που με λες προδότη”. Του ΣΕΝΕΡ ΛΕΒΕΝΤ

"Αν ο κατακτητής της πατρίδας μου με αποκαλεί προδότη, μόνο τιμή και αξιοπρέπεια θεωρείται αυτό για εμένα. Κατάλαβες, αδελφέ μου. Άσε τα παράπονα. Να χαίρεσαι. Να χαίρεσαι επειδή σε αποκάλεσε προδότη ο κατακτητής. Να είσαι ευχαριστημένος που δεν συγκαταλέγεσαι ανάμεσα σε εκείνους στους οποίους παρασημοφορούν. Είναι καλύτερα να μην σε αποκαλεί προδότη και να σε επιβραβεύει; Μόνο ποιον μπορεί να αποκαλέσει προδότη ένας κατακτητής; Έναν πατριώτη! Έναν αντάρτη που αγωνίζεται εναντίον του"....

ΠΗΓΗ: ΠΟΛΙΤΗΣ

Οι Ναζί στη Γαλλία αποκαλούσαν προδότες τους Γάλλους αντιστασιακούς. Στην Αλγερία οι Γάλλοι κατακτητές αποκαλούσαν προδότες τους Αλγερινούς αντιστασιακούς. Η φασιστική χούντα στην Ελλάδα αποκαλούσε προδότες όσους της αντιστέκονταν. Στην Τουρκία και σε όλα τα μέρη του κόσμου τους αποκαλούσαν προδότες. Αν δεν με αποκαλεί προδότη ένας κατακτητής, δεν θεωρώ ότι κάνω το καθήκον μου. Ευχαριστώ Τσαβούς μου. Επειδή με τίμησες. Άλλωστε δεν είσαι ο πρώτος που το κάνει αυτό.

Ήμουν κρατούμενος στον αστυνομικό σταθμό και ανακρινόμουν. Νωρίς το πρωί ο λοχαγός από την Τουρκία στεκόταν απέναντί μου και ρωτούσε. Το παράξενο ήταν ότι παρευρίσκονταν εκεί και ο Κύπριος αξιωματικός και ο λοχίας. Ο ανακριτής λοχαγός δεν ήταν ένας από εμάς. Ήταν από τον κατοχικό στρατό. Εκείνος τον αποκαλούσε «ειρηνευτικά στρατεύματα». Εγώ «κατοχικό στρατό».

Με ρωτούσε αν έκανα κατασκοπεία για τους Ελληνοκύπριους. Και εγώ τον ρώτησα: «Ποιος είσαι εσύ και αμφισβητείς τον πατριωτισμό μου; Ποιος είσαι εσύ και με αποκαλείς προδότη; Δεν είσαι καν από εδώ. Ήρθες και κατέκτησες την πατρίδα μου, και τώρα επειδή αντιστέκομαι στην κατοχή έγινα εγώ προδότης και εσύ είσαι πατριώτης; Κοίτα, πίσω από αυτό τον δρόμο υπάρχει ένας άλλος δρόμος. Εκεί γεννήθηκα εγώ. Εσύ από πού ήρθες;» Όταν τα έλεγα αυτά κοίταζα τον Κύπριο αξιωματικό και τον λοχία στα μάτια. Έλαμπαν τα μάτια τους. Αλλά προσπαθούσαν να μην το φανερώσουν αυτό στον ανακριτή.

Ιδού, κύριε Τσαβούσογλου. Ούτε ο πρώτος είσαι ούτε ο τελευταίος. Θα τα ακούσουμε πολλές φορές ακόμα αυτά. Όπως τα ακούσαμε πριν τα πεις εσύ, θα τα ακούμε και μετά. Αλλά εσύ είσαι άλλο. Είσαι ταυτόχρονα υπουργός ενός φασίστα δικτάτορα. Χώσατε στη φυλακή όλους τους πατριώτες στην Τουρκία. Πουλήσατε τη χώρα από τη μια άκρη μέχρι την άλλη. Είσαι υπουργός μιας ισλαμοφασιστικής, οπαδού του ισλαμικού νόμου και φανατικής κυβέρνησης.

Πες στο αφεντικό σου, ότι όσο και να στοιβάξει απέναντί μας τους φανατικούς του εδώ, όσο και αν μας πετροβολήσουν, ούτε εμάς μπορούν να αιχμαλωτίσουν, ούτε αυτό το νησί! Μην βλέπεις που έμειναν σιωπηλοί μπροστά σου αυτοί εδώ. Μπορεί να υπάρχουν κάποιοι που έχαψαν εκείνες τις ύβρεις και τις προσβολές. Μην τους εμπιστεύεσαι πολύ αυτούς. Ούτε τους πιστούς σου δούλους. Θα σε πουλήσουν μια μέρα.

Όπως πούλησαν τον Φατίν Ρουστού Ζορλού που απαγχονίστηκε. Θα σβήσουν το όνομα του αφεντικού σου από τα σχολεία και τους δρόμους στους οποίους το έδωσαν. Εσύ δεν μπόρεσες να φτάσεις τον Ζορλού. Τουλάχιστον εκείνος μας άφησε την Κυπριακή Δημοκρατία. Υπέγραψε στο Λονδίνο και στη Ζυρίχη. Εσύ, τι θα αφήσεις; Μήπως μιαν εστία πλιάτσικου που σάπισε και βρόμισε και τώρα τη μετέτρεψες σε πίσω αυλή και χοντρό σου έντερο;

Ακόμα λυπάσαι αδελφέ επειδή σε αποκάλεσε προδότη; Μην λυπάσαι! Να χαίρεσαι που ο κατακτητής, ο εκπρόσωπος μιας φασιστικής δικτατορίας δεν σου έβαλε παράσημο στο στήθος. Κοίταξε από την ταράτσα ενός κτηρίου το Βαρώσι το οποίο βομβάρδισαν. Ο κατακτητής κοιτάει το έργο του. Νιώθει περήφανος για το έργο του.

Μια εικόνα πιο τραγική, πιο θλιβερή ακόμα και από τους πίνακες του Πικάσο. «Η Γκουέρνικα». Πόσο μοιάζουν μεταξύ τους το Βαρώσι και η Γκουέρνικα. Βάλτε τα πλάι – πλάι και κοιτάξτε. Κοιτάξτε τον άνδρα που ξεψύχησε στριμωγμένος ανάμεσα σε δύο ορόφους. Κοιτάξτε τα δέντρα που ξεπροβάλλουν από το ταβάνι των σπιτιών που μετατράπηκαν σε ερείπια. Κοιτάξτε από την μια τη Βαρσοβία του 1945 και από την άλλη το Βαρώσι.

Οι συνδικαλιστές μας σε αποκάλεσαν «σαν υπουργό αποικίας». Η λέξη «σαν» είναι πλεονασμός σε αυτή την πρόταση. Όσο πληθυσμό και αν στοιβάξετε, όσο μπετόν και αν φτιάξετε, όσο και να μας αποκαλείτε προδότες, δεν μπορείτε να αλλάξετε τον χάρτη της Κύπρου. Είτε φέρεις νερό, είτε συνδέσεις τον ηλεκτρισμό, αυτό το νησί δεν θα γίνει δικό σας!

Μια μέρα θα χιονίσει στους λόφους των επικυρίαρχων που εμπιστεύεστε. Ζουν και εδώ άνθρωποι δειλοί, θαρραλέοι, αμόρφωτοι και άρχοντες. Είναι τόσοι πολλοί όσα τα πουλιά στον αέρα. Και τα ψάρια στη θάλασσα. Δεν μπορείτε να γράψετε εσείς αυτή την Ιστορία. Εκείνοι θα τη γράψουν!