«Λουκέτο» -με δικαστική απόφαση- σε φιλοσκοπιανή ΜΚΟ στις Σέρρες: «Ντόπιος Σερραίος ομιλών την ντόπια γλώσσα είναι αποκλειστικά ο Έλληνας Μακεδόνας…»

Με απόφαση του Πρωτοδικείου Σερρών, μπαίνει «λουκέτο» στην φιλοσκοπιανή ΜΚΟ «Αδελφότητα Ντόπιων Σερραίων Κύριλλος και Μεθόδιος», που ιδρύθηκε τον Μάρτιο του 2018, στα απόνερα της Συμφωνίας των Πρεσπών...
  Με την υπ’ αριθμ. 185/2019 απόφαση του Πρωτοδικείου Σερρών, που δημοσιεύτηκε την περασμένη εβδομάδα, η έδρα έκανε δεκτή την ανακοπή του Εισαγγελέα Σερρών και τις πρόσθετες παρεμβάσεις του Δικηγορικού Συλλόγου Σερρών και της Παμμακεδονικής Ένωσης Ελλάδος απορρίπτοντας την αίτηση αναγνώρισης του σωματείου με την επωνυμία «Αδελφότητα Ντόπιων Σερραίων: Κύριλλος και Μεθόδιος».  Το Δικαστήριο στην απόφασή του, έκρινε πως «κατά τα διδάγματα κοινής πείρας ντόπιος Σερραίος ομιλών την ντόπια γλώσσα είναι αποκλειστικά ο Έλληνας Μακεδόνας που γεννήθηκε και κατοικεί στην περιοχή των Σερρών, η οποία ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα της Ελλάδας που ονομάζεται Μακεδονία και ομιλεί την ελληνική γλώσσα. Η ελληνική γλώσσα ομιλείται στην ευρύτερη περιοχή της Μακεδονίας και των Σερρών επί χιλιάδες χρόνια όπως αποδεικνύεται από τα ευρήματα των αρχαιολογικών ανασκαφών, τη γλώσσα των ιστορικών κειμένων και τη γλώσσα των λατρευτικών κειμένων που αδιάλειπτα χρησιμοποιούνταν από τους κατοίκους της περιοχής. Ειδικότερα η πόλη των Σερρών είναι μια από τις λίγες αρχαίες πόλεις του ελληνικού χώρου που κατόρθωσε να διατηρήσει την ελληνική γλωσσική της ταυτότητα αδιάλειπτη παρά το γεγονός ότι η στρατηγική της θέση στη γη της Μακεδονίας την κατέστησε πέρασμα αναρίθμητων στρατών και λαών από την αυγή των ιστορικών χρόνων μέχρι σήμερα, αλλά και το γεγονός ότι τελούσε επί οθωμανική κυριαρχία για χρονικό διάστημα πεντακοσίων τριάντα ετών (1383-1913)».  Σε άλλο σημείο της απόφασης αναφέρεται στην εκ του πονηρού αλλοίωση του χαρακτηρισμού «ντόπιος» από την συγκεκριμένη φιλοσκοπιανή ΑΜΚΕ : «Δια του σφετερισμού των εννοιών “ντόπιος” Σερραίος και “ντόπια” γλώσσα, οι οποίες τίθενται στον καταστατικό πυρήνα του σκοπού του, το υπό σύσταση σωματείο, παραχαράσσει σκοπίμως την ιστορία και την ανθρωπογεωγραφία της περιοχής στην προσπάθειά του να αντλήσει ιστορικό επιχείρημα για τις θέσεις των μελών του, αποσκοπώντας ευθέως στη δημιουργία και διεύρυνση μιας διακριτής γλωσσικής και πολιτιστικής κοινότητας στην παραμεθόριο περιοχή των Σερρών μέσω της για πρώτη φορά συστηματικής καταγραφής και καλλιέργειας σε βάθος χρόνου στον πληθυσμό των Σερρών, που στην πραγματικότητα ομιλεί την ελληνική γλώσσα και είναι αμιγώς ελληνικής εθνικής συνείδησης, ενός αποκαλούμενου ιδιώματος που δεν αναγνωρίζεται από την Ελληνική πολιτεία με στοιχεία άλλων εθνικών γλωσσών που ομιλούνται από Κράτη που συνορεύουν με την Ελληνική Επικράτεια».  Προηγήθηκε μηνυτήρια αναφορά της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Πολιτιστικών Συλλόγων Μακεδόνων, με την οποία υποστήριξε πως η συγκεκριμένη ΜΚΟ, υποστηρίζει πως οι γηγενείς Μακεδόνες στις Σέρρες, όπως και σε ολόκληρη τη Βόρεια Ελλάδα, δεν είναι Έλληνες, αλλά … Σκοπιανοί. Ουσιαστικά, μέλη της υποτιθέμενης μειονότητας “μακεντόνετς” που όπως υποστηρίζουν προκλητικά τα μέλη της, υπάρχει στην Βόρεια Ελλάδα.  Στους καταστατικούς σκοπούς της «Αδελφότητας Ντόπιων Σερραίων», μιλούν αόριστα για «συστηματική καταγραφή της πολιτιστικής κληρονομιάς των Σερρών, με τη διάσωση, διατήρηση και προβολή των ιστορικών στοιχείων, της ντόπιας Γλώσσας, των εθίμων και παραδόσεων» καθώς και την «καταγραφή βιογραφιών χαρακτηριστικών προσωπικοτήτων», προκειμένου να εξασφαλίσουν το αρχικό “ΟΚ” του Πρωτοδικείου Σερρών. Ωστόσο, μία ανάγνωση της εφημερίδας «ΦΩΝΗΣ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ» που εκδίδει η ΜΚΟ, είναι αρκετό για να αντιληφθεί κανείς τα ύποπτα παιχνίδια που επιχειρεί να παίξει, σε μια ιδιαίτερη ευαίσθητη περίοδο.  Είναι πρώτη φορά που οι φιλοσκοπιανοί επιχειρούν επίδειξη δύναμης στην κεντρική και ανατολική Μακεδονία και ειδικά στις Σέρρες, που ο αγώνας των γηγενών Μακεδόνων στις αρχές του 20ού αιώνα υπήρξε καθοριστικός για την έκβαση του Μακεδονικού Αγώνα.  Η Ηράκλεια Σερρών, που έχει έδρα η φιλοσκοπιανή ΜΚΟ, υπήρξε ιδιαίτερη πατρίδα του Μακεδονομάχου Στέργιου Βλάχβεη, ο οποίος υπήρξε και πρώτος δήμαρχος της πόλης μετά την απελευθέρωση και την ενσωμάτωσή της στον Εθνικό κορμό.