Η επόμενη ληστεία της Ελλάδας. Γράφει ο Βασίλης Βιλιάρδος

Ο μόνος τρόπος για να αναπτυχθεί η Ελλάδα και για να αυξήσει την ανταγωνιστικότητα της που υποχωρεί ξανά, αφού η πτώση των μισθών έχει πάψει να αποδίδει (κριτήριο η εκτόξευση του εμπορικού ελλείμματος κατά -25% το πρώτο πεντάμηνο του 2019) είναι οι επενδύσεις – όπου...

όμως, λόγω της υπερχρέωσης της, η κυβέρνηση θεωρεί πως το κλειδί είναι οι άμεσες ξένες επενδύσεις. Η αιτία δεν μπορεί να είναι το ότι δεν έχουν χρήματα οι Έλληνες, αφού έχουν διαφύγει καταθέσεις άνω των 130 δις €, αλλά η έλλειψη εμπιστοσύνης τους στο κράτος – κάτι που όμως δημιουργεί το ερώτημα γιατί να εμπιστευθούν οι ξένοι το κράτος, όταν δεν το εμπιστεύονται οι ίδιοι οι Πολίτες του. Θεωρούμε δε αδύνατον να μη γνωρίζει η κυβέρνηση τους κινδύνους που εμπερικλείουν οι ξένες επενδύσεις – στα πλαίσια της νέας αποικιοκρατίας που ευρίσκεται σε εξέλιξη.

.

«Κανένα έθνος δεν μπορεί να διαρκέσει για πάντα, να επιβιώσει, όταν η μπροστινή του πόρτα είναι ανοιχτή σε κάθε ξένο κάτω από τον ήλιο και ταυτόχρονα ξεπουλάει τα περιουσιακά του στοιχεία – ενώ τα θεμέλια μίας χώρας που δεν πρέπει ποτέ να παραβιάζονται, είναι και πρέπει να είναι η ιστορία της. Χωρίς αυτήν το Έθνος χάνει γρήγορα την ταυτότητα και το σκοπό του, καταλήγοντας ως εκ τούτου στα σκουπίδια της ιστορίας».

.

Άποψη

Εάν θέλει κανείς να είναι ρεαλιστής καταγράφοντας τα πραγματικά γεγονότα, δεν επιτρέπεται να αμφιβάλλει σχετικά με το ότι η Ελλάδα είναι σε τρισχειρότερη κατάσταση σε σχέση με το 2010 – με υπερχρεωμένο, ουσιαστικά χρεοκοπημένο όσο ίσως καμία άλλη χώρα στην παγκόσμια ιστορία τόσο το δημόσιο, όσο και τον ιδιωτικό της τομέα. Χρειάζεται δε επειγόντως ανάπτυξη, αφού χωρίς αυτήν δεν μπορεί να λύσει κανένα της πρόβλημα – ενώ την ίδια στιγμή οι πόρτες εισόδου της είναι ορθάνοιχτες στη μαζική μετανάστευση από τρίτες χώρες, όταν παράλληλα το εκπαιδευτικό της σύστημα απομακρύνεται σταθερά από τη μελέτη της ιστορίας και του πολιτισμού της.

Ο μόνος τρόπος τώρα για να αναπτυχθεί και για να αυξήσει την ανταγωνιστικότητα της που υποχωρεί ξανά, αφού η πτώση των μισθών στα πλαίσια της εσωτερικής υποτίμησης που της επιβλήθηκε έχει πάψει να αποδίδει (κριτήριο η εκτόξευση του εμπορικού ελλείμματος κατά -25% το πρώτο πεντάμηνο του 2019) είναι οι επενδύσεις – όπου, λόγω της υπερχρέωσης της που συμπεριλαμβάνει το αφελληνισμένο χρηματοπιστωτικό της σύστημα, η κυβέρνηση θεωρεί πως το κλειδί είναι οι άμεσες ξένες επενδύσεις.

Η αιτία βέβαια δεν μπορεί να είναι το ότι δεν έχουν χρήματα οι Έλληνες, αφού έχουν διαφύγει στο εξωτερικό καταθέσεις άνω των 130 δις €, αλλά η έλλειψη εμπιστοσύνης τους στο κράτος – κάτι που όμως δημιουργεί το ερώτημα γιατί να εμπιστευθούν οι ξένοι το κράτος, όταν δεν το εμπιστεύονται οι ίδιοι οι Πολίτες του. Παραβλέποντας αυτήν τη εξόφθαλμη απορία, θεωρούμε αδύνατον να μη γνωρίζει η κυβέρνηση τους κινδύνους που εμπερικλείουν οι ξένες επενδύσεις, στα πλαίσια της νέας αποικιοκρατίας που ευρίσκεται σε εξέλιξη – των οικονομικών πολέμων κατά κάποιον τρόπο (ανάλυση) που εάν ηττηθεί μία χώρα, όπως έχει ασφαλώς ηττηθεί η Ελλάδα, τότε είναι δεδομένη η κατοχή της από μία ή περισσότερες άλλες.

Για να γίνουμε περισσότερο κατανοητοί, θα αναφέρουμε το παράδειγμα της Κίνας, εν πρώτοις σε σχέση με το Τζιμπουτί – με μία μικρή χώρα των 475.000 κατοίκων της ανατολικής Αφρικής, η οποία είναι οικονομικά πολύ αδύναμη. Ειδικότερα, στο Τζιμπουτί η Κίνα κατασκεύασε δύο νέα αεροδρόμια, ένα καινούργιο λιμάνι και το σιδηροδρομικό δίκτυο σύνδεσης του με την Αιθιοπία– οπότε διεξάχθηκαν ξένες επενδύσεις, πολύ μεγάλης αξίας σε σχέση με το μέγεθος του κράτους (ΑΕΠ περί τα 2 δις $), προφανώς προς όφελος της ανάπτυξης του.

Δεν υπάρχει τώρα αμφιβολία πως το Τζιμπουτί είχε ανάγκη από τις κινεζικές επενδύσεις – οι οποίες όμως χρηματοδοτήθηκαν από την Κίνα αυξάνοντας το εξωτερικό χρέος του, οπότε τον έλεγχο του και την επιρροή της. Το επόμενο ερώτημα εδώ είναι τι θα συμβεί, εάν το Τζιμπουτί δεν θα μπορεί κάποια στιγμή να εξυπηρετεί το χρέος του – έχοντας την άποψη πως η Κίνα θα χρησιμοποιήσει τις ίδιες πρακτικές με το ΔΝΤ, το οποίο όταν κληθεί ιδιωτικοποιεί τις βασικές υπηρεσίες των κρατών (κοινωφελείς και στρατηγικές επιχειρήσεις), τους φυσικούς πόρους τους και τη βιομηχανία τους.

Εν προκειμένω, στην ουσία πληρώνεται σε είδος – όπως συνέβη με την Ελλάδα που υποχρεώθηκε να μεταφέρει στο γερμανικό ΥΠΕΡΤΑΜΕΙΟ ότι έχει και δεν έχει. Ακούγοντας πάντως ο ΟΛΠ τις ειδήσεις για τις δυνατότητες της ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης της περιοχής του Πειραιά, έσπευσε να προλάβει πρώτος – θέλοντας προφανώς να εμποδίσει η Κίνα τους άλλους μνηστήρες. Σε κάθε περίπτωση, η κινεζική «παγίδα του χρέους» λειτουργεί όπως η αμερικανική ή η γερμανική πλέον στην Ευρώπη, με παραδείγματα το Κονγκό, την Αγκόλα, τη Ζάμπια και τη Σρι Λάνκα – η οποία αναγκάσθηκε τελικά να παραδώσει το λιμάνι που της κατασκεύασαν οι Κινέζοι σε αυτούς για 99 χρόνια, συν 15.000 στρέμματα από τη γύρω περιοχή (πηγή).

Ειδικά όσον αφορά την Ευρώπη και την Ελλάδα, υπενθυμίζουμε τα εξής: «Η μετατροπή κρατών σε αποικίες με οικονομικά όπλα στην Ευρώπη διενεργείται από την παραγωγική μηχανή της, από τη Γερμανία – όπου πολλοί από όσους τάσσονταν υπέρ της ΕΕ και της Ευρωζώνης, όπως εμείς, εύλογα αντιδρούν πλέον, επειδή είναι αντίθετοι με τη γερμανική πια ΕΕ και με το γερμανικό ευρώ. Μπορεί δηλαδή να αναγνωρίζουμε τα πλεονεκτήματα μίας ενωμένης Ευρώπης με ένα κοινό νόμισμα για την ειρήνη και την ευημερία, αλλά κανένας δεν θέλει να είναι υποδουλωμένος στη Γερμανία – εκτός από εκείνους που αποτελούν ήδη υποχείρια της και έμμισθους υπηρέτες της, όπως είναι ορισμένα κόμματα και πολιτικοί» (πηγή).

Συνεχίζοντας, εάν ήταν κανείς πολίτης του Τζιμπουτί και διαμαρτυρόταν για το ξεπούλημα της πατρίδας του στους Κινέζους, πιθανότατα θα του έλεγαν πως είναι αχάριστος και δεν ξέρει τι λέει – αφού έχει πλέον στη διάθεση του δύο σύγχρονα αεροδρόμια που διαφορετικά δεν θα υπήρχαν, οπότε αξίζει η μετατροπή της χώρας του σε κινεζική αποικία. Κάτι ανάλογο ακούμε στην Ελλάδα, όταν αναφερόμαστε στα 14 κερδοφόρα αεροδρόμια που ξεπουλήσαμε στη FRAPORT – με μία σκανδαλώδη σύμβαση και με τη χρηματοδότηση των ελληνικών τραπεζών!

Για παράδειγμα, σε ένα τηλεοπτικό πάνελ βουλευτής της ΝΔ με κατηγόρησε πως δεν σκέφτομαι σωστά, επειδή δεν έχω δει τις επενδύσεις 300 εκ. € που γίνονται από τους Γερμανούς στο αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης – χωρίς φυσικά να αναφέρει πως το μεγαλύτερο μέρος τους διενεργείται με κοινοτικά προγράμματα για την Ελλάδα, ούτε πως τα τέλη αυξήθηκαν αμέσως μετά την εξαγορά τους εις βάρος του τουρισμού και των Ελλήνων επιβατών που πληρώνουν πλέον τις εσωτερικές πτήσεις πανάκριβα.

Αντίστοιχες καταστάσεις θα βιώσουμε με τη ΔΕΗ, όπως με το γερμανικό ΟΤΕ που πολλοί ισχυρίζονται ότι λειτουργεί θαυμάσια, χωρίς όμως να αναφέρουν πως το κόστος των τηλεπικοινωνιών στην Ελλάδα είναι πάνω από 50% ακριβότερο σε σχέση με το μέσον όρο της ΕΕ, με την ΕΥΔΑΠ, με την ΕΥΑΘ, με τα ΕΛΠΕ που είναι απαράδεκτη η ιδιωτικοποίηση τους από μία χώρα με ενεργειακά αποθέματα και με μελλοντική διέλευση αγωγών κοκ. – επειδή η νέα κυβέρνηση θα θελήσει να πετύχει μεγάλους ρυθμούς ανάπτυξης ξεπουλώντας δημόσιες επιχειρήσεις, θυμίζοντας πως και η προηγούμενη εκεί ακριβώς στήριξε την άνοδο των ξένων επενδύσεων (γράφημα) και την όποια ανάπτυξη (ενώ οι εγχώριες επενδύσεις έχουν καταρρεύσει από 60 δις € ετησίως σε λιγότερο από 20 δις €).

Το ότι με αυτόν τον τρόπο θα οδηγηθούμε στα οδυνηρά ίχνη της Γουατεμάλα (ανάλυση) δεν το λέει κανείς – ενώ φυσικά οι Έλληνες Πολίτες δεν μπορούν να το καταλάβουν, υφιστάμενοι την «πλύση εγκεφάλου» των ΜΜΕ. Κλείνοντας, για αυτούς που δεν θέλουν να γίνει η Ελλάδα γερμανική αποικία απλά και μόνο για να έχουν πολυτελή αεροδρόμια ή άλλου είδους υπηρεσίες που έτσι και αλλιώς δεν θα μπορούν να πληρώνουν (αφού μέσω της εισόδου φθηνών μεταναστών δεν θα αλλοιώνεται μόνο ο πληθυσμός της χώρας αλλά, επίσης, θα διατηρούνται χαμηλοί οι μισθοί, ενώ θα περιορίζεται συνεχώς το κοινωνικό κράτος από τους Γερμανούς), υπενθυμίζουμε τι ακριβώς είναι το ΥΠΕΡΤΑΜΕΙΟ:

Η ληστεία της Ελλάδας

Εν προκειμένω, εύλογα θα ρωτούσε κανείς τι ακριβώς διαχειρίζεται ο οργανισμός αυτός που επέβαλλαν οι δανειστές – όπου υπενθυμίζουμε τα παρακάτω, τα οποία επιβεβαιώνουν πως όχι μόνο δεν τελείωσαν τα μνημόνια, αλλά μόλις ξεκίνησαν:

Περισσότερα από 100.000 κρατικά ακίνητα, όλες οι ΔΕΚΟ, το ΤΑΙΠΕΔ με τις συμμετοχές του και το ΤΧΣ αποτελούν τα περιουσιακά στοιχεία του Υπερταμείου, τα οποία θα «αξιοποιηθούν» με το νομοσχέδιο, θα πουληθούν δηλαδή ή θα ενοικιαστούν. Όπως έχει ανακοινωθεί, για τρία χρόνια τα έσοδα από τις αποκρατικοποιήσεις θα διοχετεύονται εξ ολοκλήρου στους δανειστές – ενώ στη συνέχεια το 50% θα πηγαίνει στο ελληνικό Δημόσιο και το υπόλοιπο 50% θα χρησιμοποιείται για τη μείωση του δημόσιου χρέους.

Μετά την ολοκλήρωση των πρώτων μεταφορών στο Υπερταμείο με πολλές ή λιγότερες εκκρεμότητες (Ελληνικό, Αφάντου, ΔΕΣΦΑ, Αστέρας, κ.λπ.), σταδιακά ακολουθούν  και οι επόμενες, απαλλοτριώσεις στη λίστα του ΤΑΙΠΕΔ (Ταμείο Αξιοποίησης της Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου). Το  Υπερταμείο, έχοντας την μορφή και τη δομή συμμετοχικής εταιρείας θα αφομοιώσει όλες  τις υφιστάμενες δομές των ΤΧΣ, ΤΑΙΠΕΔ και ΕΤΑΔ.

Στον ίδιο φορέα περιέρχονται οι μετοχές του κράτους σε ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΛΠΕ, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, ΔΕΠΑ, ΟΛΘ, «Ελ. Βενιζέλος», ΤΡΑΙΝΟΣΕ και ΕΓΝΑΤΙΑ, ακίνητα και εκτάσεις του δημοσίου, ανεξαρτήτως του σημερινού καθεστώτος ιδιοκτησίας, όλα τα Ολυμπιακά Ακίνητα μαζί με τις εγκαταστάσεις που τα περιβάλλουν, ενώ στην τελική λίστα των περιουσιακών στοιχείων θα προστίθενται και νέα.

Γενικότερα στον Υπερταμείο περνούν όλες οι  εκτάσεις του δημοσίου και  χιλιάδες ακίνητα ανεξαρτήτως του σημερινού καθεστώτος ιδιοκτησίας – δηλαδή σε ποιόν φορέα του δημοσίου ανήκουν μέχρι τώρα. Στη λίστα της μεγαλύτερης ληστείας στην παγκόσμια ιστορία εν καιρώ ειρήνης, περιέρχονται τα πακέτα των μετοχών που ελέγχει το ΤΑΙΠΕΔ και το Ελληνικό Δημόσιο στην ΔΕΗ (με προτεινόμενη πώληση του 17 % των μετοχών της επιχείρησης) και τον ΟΤΕ (συνολικά ένα 10 % ανήκει στο Ελληνικό Δημόσιο και φορείς του)

Επίσης, τα υπερβολικά κερδοφόρα και στρατηγικής σημασίας Ελληνικά Πετρέλαια (35 % των οποίων ανήκει στο ΤΑΙΠΕΔ), της ΕΥΔΑΠ (με πώληση του 11 % των μετοχών), της ΕΥΑΘ (με προτεινόμενη λύση την πώληση του 23 % από το 74 % των μετοχών), τηςν ΔΕΠΑ (65 % ανήκει στο ΤΑΙΠΕΔ και το άλλο 35 % στα ΕΛΠΕ), των ΕΛΤΑ (το ΤΑΙΠΕΔ ελέγχει το 90 % των δικαιωμάτων ψήφου), του ΟΛΘ, του  αεροδρομίου Ελευθέριος Βενιζέλος (πωλείται το 30 % του ΤΑΙΠΕΔ), της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, της ΕΕΣΣΤΥ και της Εγνατίας οδού – επίσης, μεταβιβάζονται οι ιδιοκτησίες στις μαρίνες με συμβάσεις παραχώρησης 40 ετών, τα μικρά εμπορικά και τουριστικά περιφερειακά λιμάνια και αεροδρόμια κλπ.

Επί πλέον, στο Υπερταμείο μεταβιβάζονται 10.119 δημόσια ακίνητα, αρχαιολογικοί χώροι, μουσεία, οικίες ιστορικών προσωπικοτήτων, εμβληματικά ιστορικά κτίρια, σχολεία, δικαστικά μέγαρα, πλατείες, δρόμοι, ποδοσφαιρικά και αθλητικά γήπεδα, πάρκα, παιδικές χαρές, βρεφονηπιακοί σταθμοί, ΚΑΠΗ, γηροκομεία, κτίρια ΑΜΕΑ, πρεσβείες στο εξωτερικό, βιβλιοθήκες, λαϊκές αγορές, νοσοκομεία, κτίρια υπουργείων, δημόσιων φορέων, Νομαρχιών, περιφερειών, αστυνομίας, πυροσβεστικής, στρατιωτικών, ναυτικών και αεροπορικών σχολών, φυλακές, αλυκές, λατομεία, στάδια, γυμναστήρια, κολυμβητήρια, τελωνεία, παλαιά βυρσοδεψεία, καπναποθήκες, στρατόπεδα, στρατιωτικά αεροδρόμια,  νοσοκομεία, εκκλησίες, νεκροταφεία, αιγιαλίτιδες και παραθαλάσσιες ζώνες, δασικές εκτάσεις, γεωτεμάχια, αγροτεμάχια κλπ.

Μεταξύ πολλών άλλων, στη  λίστα συμπεριλαμβάνονται ενδεικτικά, ο  Λευκός Πύργος, το Καυτατζόγλειο στάδιο, το Γεντι Κουλέ, η Ροτόντα, το Νοσοκομείο «Γ. Γεννηματάς» στη Θεσσαλονίκης, η Κνωσός, τα Νεώρια, το Παγκρήτιο στάδιο στο Ηράκλειο της Κρήτης, το στρατόπεδο Μαρκοπούλου, οι Ιταλικοί Στρατώνες, το Φρούριο Φίρμας, το Ναυτικό και Αρχαιολογικό Μουσείο στα Χανιά, η έκταση του Ασύρματου στον Άγιο Δημήτριο Αττικής, το Ζάππειο Μέγαρο, η κατοικία του Καποδίστρια στην Κέρκυρα, το ιστορικό σπίτι Σοφιανόπουλου στην Αλεξανδρούπολη και πολλά-πολλά άλλα. Στην ίδια λίστα  προγραμματίζεται να περιέλθει και  η μισή εκκλησιαστική περιουσία – με τη σύσταση κοινής εταιρείας με μερίδιο κατά 50%, της εκκλησίας και του κράτους.

Εκπρόσωποι των δανειστών φρόντισαν να «πείσουν» τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο πριν συναντήσει τον Πρωθυπουργό για τον σκοπό αυτό. Όσο και αν ακούγεται εξωφρενικό, δεν αποκλείεται τελικά ακόμα και τα έσοδα από την Ακρόπολη, από το νησί της Δήλου, από το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο και από όλους τους κορυφαίους  αρχαιολογικούς χώρους, μουσεία, αρχαία θέατρα κλπ., να εισπράττονται από Υπερταμείο – με δεδομένη την επίσημη ανακοίνωση του στις αρχές του 2018 όπου αναφέρεται ξεκάθαρα ότι:

“Κατόπιν της ψήφισης του νόμου 4512/2018, το Διοικητικό Συμβούλιο της Ελληνικής Εταιρείας Συμμετοχών και Περιουσίας ανακοινώνει την επίσημη μεταβίβαση των συμμετοχών του Ελληνικού Δημοσίου στο δυναμικό της“. Εν προκειμένω, είναι προφανές ότι εναπόκειται στη διακριτική ευχέρεια των ξένων δανειστών, να συμπεριλάβουν οτιδήποτε θεωρείται δημόσιο περιουσιακό στοιχείο».