(Κάποιες σκέψεις μετά το εκλογικό αποτέλεσμα της 26ης Μαΐου 2019). Όσα είδαμε στις πρόσφατες εκλογές και το πολιτικό τοπίο που δείχνουν να διαμορφώνουν, προκάλεσαν ευφορία σε αρκετό κόσμο, που δοκίμασε συναισθήματα ανακούφισης και χαράς κυρίως λόγω της ήττας που υπέστη ο θεομάχος κι εθνοκτόνος πολιτικός εσμός που κυβερνά τη χώρα τα τελευταία 4,5 χρόνια....
Και δικαίως δοκίμασε τέτοια συναισθήματα, που εντάθηκαν μετά την ουσιαστική προκήρυξη πρόωρων εθνικών εκλογών σε ένα περίπου μήνα. Αφού όμως πέρασε η πρώτη αίσθηση, είναι βέβαιο πως όλο και περισσότεροι Έλληνες (απ’ όσους τουλάχιστον μπορούν να σκεφτούν με νηφαλιότητα και στοιχειώδη πολιτική φρόνηση) άρχισαν να περνούν σε μία φάση νέου προβληματισμού. Του προβληματισμού για το τι ακριβώς μπορούμε να ελπίζουμε σε αυτές τις επερχόμενες εκλογές και μέσα σ’ αυτό το σκηνικό. Από τη μια ο συρφετός που ξεπούλησε και διέλυσε τη χώρα βρίσκεται ακόμη στο αδιανόητο 24%, αντί να έχει καταποντιστεί στα τάρταρα (και συνεπώς παραμένει ισχυρός). Από την άλλη ο συνοδοιπόρος του στο ξεπούλημα και τη νεοταξική αθλιότητα βρίσκεται στο 33,5 % και με σίγουρη έτι ανοδική τάση (αναβαθμισμένος, βέβαιος επόμενος κυβερνήτης και απολύτως έτοιμος να ολοκληρώσει τη δουλειά). Αμέσως πιο κάτω, τα απολειφάδια του άθλιου εσμού που επί 30ετία διαγούμισε τη χώρα σε ανοδική πορεία (αντί για ανήλιαγα κελιά υψίστης ασφαλείας). Πατούληδες, Μπακογιάννηδες, Ταχιάοι κι έτερες δεξιές βερσιόν των Δουρομπουτάρηδων ετοιμάζονται να ανακυκλώσουν το απόλυτο εθνομηδενιστικό τίποτε, με τα συριζοκνώδαλα να ακολουθούν από πίσω με μεγάλα επίσης ποσοστά. Η απερίγραπτη απάτη των αγιορείτικων κηραλοιφών και των…χειρογράφων του Χριστού σε μεγάλη επίσης άνοδο (ως θρίαμβος του πολιτικού αμοραλισμού και ψηφοφορικού κρετινισμού). Αυτοερωτιδείς ανθυποσπιθαμιαίοι Γιάνηδες και λοιπές ευρωλάγνες κι ελληνοφοβικές «προοδευτικές» δυνάμεις σε άνοδο κι αυτοί. Και μετά από όλα αυτά, τι ακριβώς μπορεί να περιμένει κανείς από τις ούτως ή άλλως σε μείζονα βαθμό στημένες εκλογές του συστήματος; Αλλά βέβαια και όσοι έστω απλώς πανηγυρίζουν, επειδή θαρρούν πως – ό,τι άλλο κι αν μας εύρει – τουλάχιστον γλιτώσαμε από το κυβερνών κακό συναπάντημα, καιρός επίσης να προσγειωθούν στη σκληρή πραγματικότητα. Γιατί φυσικά δεν γλιτώσαμε καθόλου. Η μισελληνική κι αντίχριστη αυτή πολιτική φάρα θα χάσει βέβαια τις εκλογές, αλλά επειδή δεν πρόκειται να συμβεί το ποθούμενο (δηλαδή να αφανιστεί από προσώπου γης), θα παραμείνει ρυθμιστής και κοινοβουλευτικά (ως αξιωματική αντιπολίτευση) και φυσικά εξωκοινοβουλευτικά (με το κουκουλοφόρο παρακράτος να αρχίζει νέα…ανδραγαθήματα οσονούπω). Στόχος; Να μειωθεί ο χρόνος ως τις επόμενες εκλογές (πολύ πιο εύκολο μάλιστα αν η ΝΔ δεν πάρει τώρα αυτοδυναμία – και να πούμε εδώ ότι η προκήρυξη πρόωρων εκλογών σε αυτό κυρίως αποσκοπεί: στο να αποτραπεί η περαιτέρω βέβαιη φθορά της νυν κυβέρνησης και η διεύρυνση της διαφοράς), οι οποίες όμως εκλογές – όποτε γίνουν – θα γίνουν με απλή αναλογική. Και εκεί θα δούμε πια πολλά. Θα δούμε και ακυβερνησία, θα δούμε συνεργασίες και συναλλαγές απείρου αθλιότητος, θα δούμε ευρύτατους συνασπισμούς, θα δούμε ίσως και οικουμενικές. Αυτό για να συνειδητοποιήσουν και οι πλέον αισιόδοξοι ότι στην πραγματικότητα ούτε από τους νυν κυβερνώντες γλιτώσαμε ακόμη. Υπήρχαν πάντως και κάποια θετικά ψήγματα μέσα στα αποτελέσματα της περασμένης Κυριακής. Το 33% της ΝΔ είναι μεν υψηλό (για το νεοταξικά εκφυλισμένο αυτό κόμμα με τη συγκεκριμένη ηγεσία), έχει όμως και άλλη «ανάγνωση», γιατί έχοντας απέναντι τους εθνομηδενιστές συριζαίους ολετήρες και τα όσα διέπραξαν επί 4,5 χρόνια, οποιοδήποτε κόμμα εξουσίας θα έπρεπε κανονικά να έχει διαφορά μεγαλύτερη από 20 μονάδες. Θετικό λοιπόν ότι μέγα μέρος του πατριωτικού κόσμου δεν «τσίμπησε», για να στηρίξει ξανά μία παράταξη που εδώ και χρόνια απειροελάχιστα διαφέρει από τους εκκλησιομάχους μισέλληνες. Και ας παραμείνουμε τελικά και σ’ αυτόν τον λεγόμενο πατριωτικό κόσμο. Η πτώση της νεοναζιστικής και νεοπαγανιστικής Χ.Α. (που παρά τις διακηρύξεις και τα μεγάλα λόγια, δεν ήταν εξάλλου στην πράξη παρά βασική εφεδρεία και δεκανίκι του συστήματος) ήταν ένα ακόμη θετικό γεγονός, όπως και ο καταποντισμός ετέρων πολιτικών απατεώνων τύπου Καμμένου ή Σώρρα (προφανώς μειώθηκαν επιτέλους δραστικά οι αφελείς που θεωρούν όλα τα παραπάνω δυσώδη σχήματα πατριωτικές παρατάξεις). Φυσικά από την άλλη το 4% του αξιότιμου πωλητή των…επιστολών του Χριστού μόνο καλό δεν το λες, εδώ όμως ας περιμένουμε και τις εθνικές εκλογές για να δούμε αν θα παγιωθεί, γιατί στις ευρωεκλογές η ψήφος είναι πάντα πιο χαλαρή και ειδικά την Κυριακή πολλοί προσήλθαν στις κάλπες κυρίως για να «τιμωρήσουν» Σύριζα και ΝΔ, ψηφίζοντας ακόμη και επιλογές γκροτέσκ (πάντως είναι τόσο οφθαλμοφανής πολιτική απάτη και τόσο εκπάγλου πολιτικού κρετινισμού η κίνηση Βελόπουλου, ανάλογου σχεδόν με το…κίνημα του Σώρρα, που φρονώ ότι εν πάση περιπτώσει δεν μπορεί να έχει μεγάλο χρόνο ζωής). Θετικό όμως και το μοίρασμα των υπόλοιπων ψήφων σε πολύ μικρά (και με μηδενική προοπτική περαιτέρω ανόδου, άρα ακίνδυνα) κόμματα, ενώ κάτι πατριδέμποροι που βγήκαν με μεγαλοστομίες ως χριστιανοί επίδοξοι εθνοσωτήρες έμειναν σε θλιβερά ποσοστά, αντιστρόφως ανάλογα των έωλων προσδοκιών τους και της φαρισαϊκής τους αμετροέπειας. Ισορροπία λοιπόν εδώ (αυτό δηλαδή που ακριβώς έπρεπε), μέχρι να έρθει η στιγμή που θα γεννηθεί κάτι πραγματικά σοβαρό κι αυθεντικά ρωμέηκο, για να δουλέψει υπέρ της καταπληγωμένης και προδομένης πατρίδας. Κάτι που δεν θα εμπλακεί κατ’ ανάγκην στις προκάτ συστημικές μυλόπετρες των κοινοβουλευτικών εκλογών, αλλά θα προσπαθήσει να αποτελέσει πόλο και σημείο αναφοράς για τους Έλληνες μέσα στους δύσκολους (εθνικά, πολιτικά, πνευματικά, οικονομικά) καιρούς που έρχονται. Και κυρίως να προετοιμάσει την επόμενη μέρα. Καιρός να εργαστούμε επιτέλους γι’ αυτό…
Αναρτήσεις
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΣ
ΑπάντησηΔιαγραφή