«Η Ελλάδα είναι υπό γερμανική κατοχή ξανά!» - Συγκλονίζει ο φιλέλληνας ηθοποιός του Σπάρτακου, Manu Bennett

Την γερμανική Κατοχή στην Ελλάδα και τη μάχη που δίνει για επιβίωση το ελληνικό έθνος δημοσιοποιεί μέσα από τα προσωπικά του κοινωνικά δίκτυα ο διάσημος ηθοποιός και ακτιβιστής Manu Bennet (Spartacus, Hobbit, Arrow) οι πρόγονοι του οποίου είχαν σκοτωθεί πολεμώντας στην Κρήτη κατά το Β´ΠΠ. Επισκέπτεται κάθε χρόνο την Ελλάδα και φροντίζει να ενημερώνει τα εκατομμύρια των ακόλουθων του για την εκτροπή της δημοκρατίας και το ξεπούλημα του δημοσίου πλούτου που πραγματοποιούν οι τελευταίες κυβερνήσεις στη χώρα μας. Ολόκληρη η τελευταία του δημοσίευση:...
  «Υπήρχε μια στιγμή που έτρεχα σε ένα λόφο στο Μαραθώνιο της Βεργίνας στην Ελλάδα, το μέρος που μεγάλωσε ο Μέγας Αλέξανδρος και σκεφτόμουν «Πως μπορώ να βοηθήσω την Ελλλαδα;»  Όταν κάνεις αυτές τις σκέψεις στην Ελλάδα είναι εύκολο να νιώσεις ασήμαντος, όταν σε περιβάλλουν χιλιάδες χρόνων ιστορίας, ακόμα αυτή η σκέψη είναι στο μυαλό μου και της δίνω αξία γιατί πιστεύω στη Δημοκρατία. Επισκέφτηκα την Ελλάδα σε διαφορετικές περιπτώσεις και κυρίως την είδα μέσα από τα μάτια της αγαπημένης μου φίλης Γεωργίας Μπιτάκου, στάθηκα δίπλα της σε συλλαλητήρια που διοργάνωσε και αναμφίβολα είναι η πιο αφοσιωμένη και αφυπνισμένη προσωπικότητα που γνώρισα ποτέ στη ζωή μου.  Κατά τη διάρκεια των συλλαλητηρίων και συζητώντας για την τρέχουσα οικονομική κρίση της Ελλάδος, σκέφτηκα πως άρμοζε να μιλήσω για τους πρόγονους μου, τους Μαορί που θάφτηκαν σε μαζικούς τάφους στην Κρήτη, έχοντας βοηθήσει και υπερασπιστεί την Ελληνική γη από τη Ναζιστική κατοχή κατά τον Β´Παγκόσμιο πόλεμο. Σοκαρίστηκα όταν έμαθα πως τόσο σύντομα από τη δική τους θυσία, μόλις δυο γενιές, οι αυτοκινητόδρομοι και τα λιμάνια της Ελλάδας ξεπουλήθηκαν στους Γερμανούς!  Όταν ήρθα στην Ελλάδα, ως «φιλοξενούμενη διασημότητα», με δημοσίευσαν στις εθνικές εφημερίδες να περπατάω με τη Μπιτάκου στην Ακρόπολη, την κυρίαρχη εικόνα της φιλοσοφίας, δημοκρατίας και δημόσιας συζήτησης. Όμως στις συνεντεύξεις τύπου για τα συλλαλητήρια, όταν η Γεωργία προσκάλεσε τα μίντια, δεν μετέδωσαν καμία αναφορά μου για τη θυσία των προγόνων μου που έδωσαν τη ζωή τους για τη δημοκρατία στην Ελλάδα. Δεν είμαι πολιτικός αλλά είναι δύσκολο να εμπιστευτείς μια δημοκρατική διαδικασία και ελευθερία του λόγου όταν τα μίντια είναι κατευθυνόμενα.  Συζητώντας με το Δήμαρχο διάσημου νησιού (σ.σ Κων/νος Κούκας Δήμαρχος Μυκόνου) αντιλήφθηκα πως η κάθε πόλη ή νησί παλεύουν μόνοι τους για την επιβίωση σαν να είναι ανεξάρτητα κρατίδια χωρίς εμπιστοσύνη στον κρατικό μηχανισμό. Στο συλλαλητήριο (σ.σ 13/5/2018 Η Ελλάδα δεν αιχμαλωτίζεται που διοργάνωσε η Γεωργία Μπιτάκου) ένας ηλικιωμένος αξιωματικός από την Κρήτη μου χάρισε το πολεμικό μπερέ του, ο πατέρας του είχε πολεμήσει με τους προγόνους μου από το τάγμα των Μαορί.  Όταν επισκεφτήκαμε την Κρήτη σε ένα παλιό μοναστήρι ανακάλυψα ένα πίνακα που απεικόνιζε Μαορί στρατιώτες να πολεμούν δίπλα σε Κρητικούς αγρότες που φορούσαν παραδοσιακές στολές. Στη μέση της μάχης ένας Κρητικός σηκώνει μια πέτρα για να συνθλίψει το κεφάλι Γερμανού , εξαγριωμένος για το θάνατο του συντρόφου του που κείτεται δίπλα του νεκρός.  Το έργο ήταν μια πράξη βεντέτας και έμεινα να κοιτάω το νεκρό Μαορί και αναρωτιόμουν ποιανού να είναι πρόγονος όπως ακόμα και εκείνου του Γερμανού στρατιώτη. Συγκλονιστική εικόνα που ακόμα με βασανίζει. Έχω πολλές φορές ταξιδέψει στη Γερμανία και έχω καλούς φίλους στη Νυρεμβέργη, Χαϊδελβέργη, Βερολίνο,Μόναχο,Φρανκφούρτη,Βόννη, Ζόλινγκεν και άλλες πόλεις που έζησα.  Πάντα πίστευα πως οι παγκόσμιοι πόλεμοι τερματίζονταν για να στηρίξουν τη δημοκρατία και πως οι θυσίες των προγόνων μου θα επέτρεπαν στην Ελλάδα την ανεξαρτησία και τη δημοκρατία για να μην υποταχθούν ξανά στους ίδιους εχθρούς εναντίων των οποίων πολέμησαν. Είναι δυνατόν τόσο σύντομα να επαναλαμβάνεται η ίδια κατοχή; Και εάν επιστρέφουν τα δεσμά για κάποιους, τότε ο Θεός να μας προστατεύει όλους!  Η πιο σημαντική στιγμή μου στην Ελλάδα ήταν όταν έγραψα ένα τραγούδι για τη Μάχη του Μαραθώνα σε ένα σπίτι που βρίσκεται στη γη που συνέβη η μάχη . Είδα αυτή τη μάχη μεταφορικά σαν τη σύγχρονη μάχη που δίνει η Ελλάδα για επιβίωση και εκείνη την ιδιαίτερη στιγμή έμπνευσης και ενέργειας, ένιωσα τόσο κοντά στην Ελλάδα με ένα τρόπο που μόνο σαν πνευματικό συντονισμό μπορώ να εξηγήσω και ηχώ στο πέρασμα του χρόνου.  Όταν επιστρέψω στην Ελλάδα για το Comic Con της Θεσσαλονίκης, 10-12 Μαΐου, εύχομαι να συνεχιστεί η εξερεύνηση μου σε αυτό το κάποτε μεγάλο Έθνος που μπορεί να ξαναγίνει, με τους όμορφους, υπερήφανους, υψηλής ευφυΐας, ανθεκτικούς, δυνατούς  με χιούμορ και γενναιοδωρία ανθρώπους!  Ο Ηράκλειτος είχε πει: « Καθημερινά, ότι επιλέγεις, ότι σκέφτεσαι και ότι κάνεις είναι ότι θα γίνεις» και προειδοποίησε «ακόμα και όσοι κοιμούνται είναι συνεργοί για ότι συμβαίνει στο σύμπαν»! Νενικήκαμεν!»

app-facebook

Manu Bennett

την Παρασκευή

There was a moment I was running up a mountain halfway through the marathon in Vergina, Greece, the birthplace of Alexander The Great, that I thought "How can I be of any help to Greece?". When you have that thought in a place like Greece it's easy to feel insignificant, thousands of years of history surrounding you, still, that question remains in my mind & I take value in it because I believe in democracy. I've been to Greece on several occasions, mostly seeing the country ...

Δείτε περισσότερα

136

21

5