Το σωφρονιστικό σύστημα είναι ίσως και το κυριότερο μέρος της ανεξάρτητης λειτουργίας της Δικαιοσύνης, που υπάγεται ευθέως στο Υπουργείο Δικαιοσύνης σε επίπεδο Γενικού Γραμματέως, αντί να υπάγεται ή έστω να εποπτεύεται συστημικά από τη φυσική ηγεσία της Δικαιοσύνης, που θα έπρεπε να είναι ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου με την κατάλληλη στελέχωση. Η πολιτική ηγεσία ανέκαθεν κράτησε ζηλότυπα για τον εαυτό της το σωφρονιστικό σύστημα, επειδή ως πελατειακό κράτος μπορεί να "εκμεταλλευθεί" τις δυνατότητες, που προσφέρει για διάφορες εκδουλεύσεις, όπως η επιλογή της φυλακής για την έκτιση της ποινής....Κάποτε μια θέση στον Κορυδαλλό ήταν μεγάλο ρουσφέτι που μπορούσε να πετύχει ένας βουλευτής.
Δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε τις δυσχέρειες, που αντιμετωπίζει η λειτουργία του σωφρονιστικού συστήματος, που με την πάροδο του χρόνου επιτείνονται και έχουν φθάσει σε σημείο, όχι μόνο να μην ασκείται αντεγκληματική πολιτική και σωφρονισμός των καταδίκων, αλλά να είναι ένα μεγάλο σχολείο επιμόρφωσης εγκληματιών. Διαφωτιστικό είναι το παλιό βιβλίο του γλωσσολόγου Ηλία Πετρόπουλου, "Το εγχειρίδιο του καλού κλέπτη” όπου περιγράφεται με ιδία γνώση η ζωή στη φυλακή.
Για κάποιες φυλακές και ιδίως για τις φυλακές Κορυδαλλού υπάρχουν δημοσιεύματα ότι είναι κέντρο της Μαφίας, με εγκληματικές δραστηριότητες και εκτός φυλακών κατόπιν εντολών που δίδονται εκ των έσω. Και ιδίως με τη χρήση κινητών τηλεφώνων, που ενώ η κατοχή τους απαγορεύεται για τους κρατουμένους, όλοι έχουν ένα, με το αζημίωτο, φυσικά.
Υπάρχει δε μια γενική απορία. Δεδομένου ότι όλα αυτά είναι γνωστά στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, από την πληθώρα των δημοσιευμάτων, ποιες δυνάμεις εμποδίζουν τη διασπορά των ηγετικών στελεχών των κρατουμένων σε άλλες φυλακές; Και μάλιστα στις φυλακές μέγιστης ασφαλείας, που καταργήθηκαν από τη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ για ειδικούς λόγους με τα σχέδια ειδικού συμβούλου, ο οποίος λειτουργεί ως "eminence grise” στο Υπουργείο Δικαιοσύνης. Η απορία αυτή πρέπει να τύχει σοβαρής απαντήσεως, που φυσικά δεν θα δοθεί, γιατί τότε θα προκύψουν πολιτικές ευθύνες.
Είναι γεγονός, ότι έχουμε υπερπληθυσμό κρατουμένων, περίπου 12.500, κυρίως αλλοδαπών έναντι περίπου 4.500 κλινών, που δυσχεραίνει τη διακίνηση και τον καταμερισμό των κρατουμένων στις διάφορες φυλακές. Στο σταυρόλεξο αυτό πρέπει να προστεθεί η συνεχής μεταφορά των κρατουμένων από τις φυλακές στα δικαστήρια για διάφορες διαδικαστικές πράξεις ή σε νοσοκομεία κλπ., η χορήγηση και παρακολούθηση των άδειων των κρατουμένων και άλλες γραφειοκρατικές εργασίες.
Για τη λειτουργία του όλου συστήματος απαιτείται υπεύθυνη παροχή εργασίας και πλήρης μηχανογράφηση χωρίς παρεμβάσεις πολιτικές ή κομματικές, άλλως το όλο σύστημα θα καταρρεύσει.
Η εξωτερική φύλαξη των φυλακών εκτελείται από ενόπλους αστυνομικούς, που δεν εποπτεύουν μεν το εσωτερικό των φυλακών, αλλά είναι αρμόδιοι και για τις διακομιδές των κρατουμένων και έχουν πληρώσει φόρο αίματος.
Η εσωτερική υπηρεσία και η φύλαξη των κρατουμένων εκτελείται από άοπλους σωφρονιστικούς υπαλλήλους, που βρίσκονται σε συνεχή επαφή με τους κρατουμένους με αποτέλεσμα να δημιουργούνται μεταξύ τους δεσμοί διαφόρων ειδών, η διερεύνηση των οποίων είναι θέμα εσωτερικού ελέγχου. Αμφιβάλλω όμως, εάν ο έλεγχος λειτουργεί αποτελεσματικά.
Οι φιλικές σχέσεις έστω και από οίκτο μεταξύ φυλάκων και κρατουμένων πρέπει να αποφεύγονται, γιατί οι τελευταίοι τις εκμεταλλεύονται αδίστακτα. Είναι γεγονός ότι και οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι έχουν πληρώσει φόρο αίματος με δολοφονίες, απειλές εναντίον τους και της οικογένειας τους, όπως ευθαρσώς κατάγγειλε ο αρχιφύλακας Αραβαντινός ή βόμβες στα αυτοκίνητα τους. Και πρέπει να αναγνωρισθεί η προσφορά τους και η ψυχική αντίσταση κάποιων από αυτούς με δεδομένου ότι αμείβονται με τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων και οι πειρασμοί είναι πολλοί.
Στο σημείο αυτό πρέπει να θυμηθούμε τον μεγάλο έρωτα της ψυχολόγου των φυλακών με τον κρατούμενο και την απόδραση τους. Ένα πεδίο, που πρέπει να διερευνηθεί είναι η υγειονομική περίθαλψη και το νοσοκομείο των φυλακών, που οι έχοντες έχουν καλύτερη αντιμετώπιση κυρίως για ψυχικά νοσήματα, που η διάγνωση τους δεν είναι δυνατόν να αμφισβητηθεί από μη ειδικούς.
Σαφώς μέσα στη μεγάλη κοινωνία των φυλακών, όσοι δεν αποφυλακίστηκαν με τον επιεική νόμο Παρασκευόπουλου - που για πολλά χρόνια σε συνδυασμό με τον νέο Ποινικό Κώδικα, θα επιτρέπει τις πρόωρες αποφυλακίσεις σκληρών κακοποιών, που με κίνδυνο της ζωής τους συλλαμβάνουν οι αστυνομικοί - συμβαίνουν καθημερινά διάφορα περιστατικά. Από ανθρωποκτονίες, τουλάχιστον δέκα φέτος, αυτοκτονίες, συνεχείς συμπλοκές, κυριαρχία σκληρών κακοποιών και με συμβόλαια θανάτου για δικηγόρους (Ζαφειρόπουλος, Βορίδης).
Και όλα γιατί ρέει για την εξαγορά συνειδήσεων άφθονο χρήμα προς κάθε κατεύθυνση, προερχόμενο από εγκληματικές ενέργειες, εμπόριο ναρκωτικών και πορνεία. Ένα μεγάλο μέρος περιέρχεται στους δικηγόρους με διαφόρους τρόπους, που δεν έχουν διακριβωθεί ακόμα δικαστικά. Δεν έχει όμως υποπέσει στην αντίληψη μου, να έχει ποτέ ασκηθεί κατά δικηγόρων ποινική δίωξη για αποδοχή προϊόντων εγκλήματος. Το ευοίωνο είναι, ότι ο εφέτης ανακριτής κ. Νικολόπουλος, που του ανατέθηκε η ανάκριση για τα κυκλώματα της φυλακής Κορυδαλλού, άσκησε από την αρχή με ζήλο τα καθήκοντα του, προφυλάκισε ήδη δύο δικηγόρους. και φαίνεται, ότι θα μπορέσει να διαλύσει τα κυκλώματα, εφόσον ανοίξουν στόματα, γιατί χαρακτηριστικό των φυλακών είναι η ΟΜΕΡΤΑ. Πιστεύω ότι με το πέρας των ανακρίσεων και τη παραπομπή των υπαιτίων, βάσει των παραδοχών της ανακρίσεως θα γίνουν βελτιώσεις στο σωφρονιστικό μας σύστημα.
Η μαγνητοσκόπηση της δολοφονίας εντός των φυλακών του Αλβανού κρατουμένου από ομοεθνείς του σε εκτέλεση συμβολαίου θανάτου και η παγκόσμια προβολή του, εκτός του διεθνούς διασυρμού της χώρας μας, που κανονικά θα έπρεπε να προκαλέσει την παραίτηση του αρμοδίου υπουργού, επαύξησε το αίσθημα του φόβου που κατέχει σχεδόν ολόκληρο τον ημεδαπό πληθυσμό και κυρίως τους πολίτες κάποιας ηλικίας από την έλλειψη δημοσίας ασφαλείας ακόμα και σε φυλασσόμενους χώρους.
Στη δολοφονία στις φυλακές Κορυδαλλού επακολούθησαν τα επεισόδια στο άβατο των Εξαρχείων και στο Ίλιον. Συνειδητοποιώ ότι ένα από τα κίνητρα της μεταναστεύσεως των Ελλήνων εκτός από την εύρεση εργασίας είναι και η έλλειψη δημόσιας ασφαλείας. Η δημόσια ασφάλεια επιτυγχάνεται με την άριστη αστυνόμευση, την ταχεία και ορθή λειτουργία της δικαιοσύνης βάσει ενός νομικού συστήματος, που να επιτελεί τον γενικό και ειδικό σκοπό της ποινής και να επιφέρει τη κοινωνική ειρήνη και συμβίωση.
Φοβάμαι ότι με τη ψήφιση του νέου Ποινικού Κώδικα τα πράγματα θα χειροτερεύσουν. Κι αυτό επειδή πρώτον με την κατάργηση των πταισμάτων ,ως αδικημάτων, δεν θα υπάρχει φραγμός στις αυθαιρεσίες των αντεξουσιαστών, αναρχικών κλπ. Για παράδειγμα, καταργείται το άρθρο 428 Π.Κ., που τιμωρεί τη ρύπανση. Συνεπώς όταν κάποιος βάφει με γκράφιτι τον τοίχο σου, σε πιθανή παρατήρηση θα απαντά ότι το επιτρέπει ο νόμος.
Δεύτερον, καταργείται το άρθρο 232Α Π.Κ., που σημαίνει, ότι κανείς δεν θα σέβεται απόφαση η διαταγή του δικαστηρίου διότι δεν υπάρχει τιμωρία. Οι εναλλακτικές μορφές ποινών, όπως η κοινωφελής εργασία και η κράτηση κατ’ οικον δεν πρόκειται να αποδώσουν λόγω της έλλειψης υποδομών. Ακόμα και αγροτικές φυλακές παρουσιάζουν πρόβλημα. Προχθές κρατούμενος στις αγροτικές φυλακές Τίρυνθος εξήλθε τη νύκτα, λήστεψε πρακτορείο του ΟΠΑΠ και έκρυψε τα κλοπιμαία στο κελί του.
Καταλήγοντας, για να επιτύχουμε την πολυπόθητη οικονομική ανάκαμψη και ανάπτυξη πρέπει μεταξύ των άλλων να εξασφαλίσουμε τη δημόσια ασφάλεια και αυτό επιτυγχάνεται με σκληρή δουλειά στη κοινωνική βάση και όχι με μεταξένιους νόμους και ιδεοληψίες, αλλά με αποτελεσματικούς νόμους.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΕΣ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΥΒΡΕΙΣ. Παρατηρούμε ακραίες τοποθετήσεις αναγνωστών. ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ δεν θέλουμε να μπαίνουμε στη δύσκολη θέση να μην βάζουμε ΟΛΑ τα σχόλια. Δόξα στο Θεό η Ελληνική γλώσα είναι πλούσια ωστε να μην χρειάζονται ακραίες εκφράσεις.