Συναλλαγή μετά πολλών επαίνων! Γράφει η Σοφία Βούλτεψη

Κάθε φορά που η κουβέντα έρχεται στους λόγους για τους οποίους οι δανειστές δεν έκλεισαν ποτέ την 5η αξιολόγηση στην κυβέρνηση Σαμαρά – ενώ επί ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ κλείνουν όλες οι αξιολογήσεις και γίνονται διάφορα χατίρια – τα κυβερνητικά στελέχη πετάγονται σαν ελατήρια...

για να μας πουν πως αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι αυτοί εφαρμόζουν τα προγράμματα-μνημόνια και ολοκληρώνουν τις μεταρρυθμίσεις – ενώ οι Σαμαροβενιζέλοι δεν το έκαναν!

Αρκεί, όμως, η ομολογία ότι «εμείς είμαστε καλύτεροι μνημονιακοί από εσάς»;

Θα μπορούσε, αλλά όπως αποδεικνύεται από την πρώτη έκθεση της Κομισιόν δεν φαίνεται να ισχύει κάτι τέτοιο.

Στην έκθεσή της αυτή, η Επιτροπή χαρακτηρίζει «μέτρια» την πρόοδο όσον αφορά τις μεταρρυθμίσεις, καλώντας τις ελληνικές Αρχές να επισπεύσουν την υλοποίησή τους.

Και υπενθυμίζει ότι η κυβέρνηση είχε αναλάβει να φέρει εις πέρας 16 δεσμεύσεις, ως το τέλος του 2018, βάσει της συμφωνίας του Eurogroup του Ιουνίου 2018.

Ωστόσο, όπως αναφέρεται, καμία από αυτές τις δεσμεύσεις δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί. Εντοπίζει… μικρές καθυστερήσεις στη μεταρρύθμιση της ηλεκτρονικής δικαιοσύνης, και σε κάποιες ιδιωτικοποιήσεις.

Και υπογραμμίζει ότι υπάρχουν καθυστερήσεις σε δεσμεύσεις που θα πρέπει να αντιμετωπιστούν επειγόντως, πριν από τη δημοσιοποίηση της επόμενης έκθεσης «ενισχυμένης επιτήρησης», στο τέλος του Φεβρουαρίου 2019. Αυτές οι δεσμεύσεις περιλαμβάνουν τη στελέχωση της Ανεξάρτητης Αρχής Εσόδων, την αποπληρωμή των ληξιπρόθεσμων οφειλών, την αντιμετώπιση των μη εξυπηρετούμενων δανείων (συμπεριλαμβανομένης της τροποποίησης του νόμου Κατσέλη για την προστασία της πρώτης κατοικίας), την ενεργοποίηση της νομοθεσίας για τις διαδικασίες αδειοδότησης στον τομέα των περιβαλλοντικών υποδομών, το διορισμό των υψηλόβαθμων στελεχών στη Δημόσια Διοίκηση, τη μεταφορά του Ολυμπιακού Κέντρου στο Ταμείο για τις Ιδιωτικοποιήσεις και άλλες.

Καθώς και σημαντικές καθυστερήσεις στις ιδιωτικοποιήσεις που σχεδιάζεται να ολοκληρωθούν το 2019 (π.χ. Εγνατία οδός και περιφερειακά λιμάνια).

Τι συμβαίνει, λοιπόν;

Πώς ενώ καμιά από τις δεσμεύσεις δεν έχει ολοκληρωθεί, τους επαινούν και τους επιτρέπουν να μην εφαρμόσουν μέτρα που οι ίδιοι οι δανειστές είχαν επιβάλει και η κυβέρνηση είχε προνομοθετήσει;

Πώς ξαφνικά η Κομισιόν υποστηρίζει πως δεν διακυβεύεται η βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος από τη μη περικοπή των συντάξεων;

Πώς ξαφνικά ανακάλυψαν ότι «η περικοπή των συντάξεων θα επηρέαζε 1,4 εκατ. συνταξιούχους με μειώσεις κατά μέσο όρο 14%, που θα τους οδηγούσαν στα όρια της φτώχειας»;

Ενώ την ίδια στιγμή εκφράζουν την ανησυχία τους για τις πρόσφατες δικαστικές αποφάσεις για τις συνταξιοδοτικές μεταρρυθμίσεις;

Και επιτέλους πώς δίνουν εύσημα την ώρα που οι ίδιοι ομολογούν πως η χώρα μας βρίσκεται εκτός αγορών και τα επιτόκια των κρατικών ομολόγων παραμένουν σε υψηλά επίπεδα, κάτι που, όπως επισημαίνουν, θα μπορούσε να εμποδίσει την ανάκαμψη;

Δηλαδή πώς οι δανειστές μοιράζουν επαίνους και χάρες, ενώ η κυβέρνηση δεν έχει ανταποκριθεί σε καμιά της δέσμευση, η οικονομία καρκινοβατεί, η χώρα είναι εκτός αγορών, τα ομόλογα παραμένουν υψηλά, οι δικαστικές αποφάσεις υπάρχουν και απειλούν, η αξία των τραπεζών έχει εξανεμιστεί, έχουν σημειωθεί πέντε κραχ στο χρηματιστήριο μετά την δήθεν καθαρή έξοδο της 21ης Αυγούστου;

Αν συγκρίνουμε όλα αυτά με τις γελοίες προφάσεις που οι δανειστές πρόβαλλαν το 2014, όταν όλα τα στοιχεία της οικονομίας ήταν θετικά, θα καταλάβουμε πως κάποιον λάκκο έχει η φάβα.

Είναι δηλαδή ολοφάνερο πως μέτρα όπως αυτό της περικοπής των συντάξεων τα έβαλαν για… να τα βγάλουν!

Διαφορετικά, με τόσες ενστάσεις και με τέτοια κατάσταση στην οικονομία, γιατί θα τα έβγαζαν;

Όσο περνά ο καιρός, η συναλλαγή που έγινε κάτω από τον τραπέζι γίνεται όλο και πιο ξεκάθαρη.

Με λίγα λόγια, όλα δείχνουν ότι οι δανειστές πήραν το υπερταμείο και την Μακεδονία και μας άφησαν στη μοίρα μας!

Μετά πολλών επαίνων!