Η επιστολή Κοτζιά. Την αποκαλύπτει ο Γιάννης Βλαστάρης

Σύντροφε Αλέξη,
Όταν διαβάζεις αυτές τις γραμμές, θα γνωρίζεις, ήδη, ότι έχω παραιτηθεί. Εσύ ο ίδιος, άλλωστε, δεν με κάλυψες στο υπουργικό συμβούλιο και, αμέσως μετά, δια του Τζανακόπουλου, με κάλεσες να «κατέβω από το τραίνο». Το έκανα, λοιπόν, και ας ξέρω...
πως θα υποκριθείς, ξανά, τον αμέτοχο και θα ισχυριστείς ότι ακόμη και τούτη την επιστολή την άφησες τάχα κλειστή, επί διήμερο, στο γραφείο σου. Όμως, «μεταξύ κατεργαρέων ειλικρίνεια», που λέει κι ο λαός: Παραδέξου ότι διάλεξες τον Καμένο! Όπως έκανες πάντα, δηλαδή -από τον Μουζάλα και τον Φίλη μέχρι εμένα…

Η αλήθεια είναι πως έχει κι αυτός τα δίκια του. Βλέπεις, το αρχικό μας σχέδιο για εκλογές μετά τον Αύγουστο, ώστε να φορτωθεί και το Σκοπιανό μαζί με τα άδεια ταμεία ο Μητσοτάκης, χάλασε. Το Μάτι και οι 99 νεκροί κατέκαψαν τις φιέστες, η «πόρτα» των αγορών έκλεισε το παραμύθι της εξόδου και οι συντάξεις ψαλίδισαν το ψέμα πως δεν ισχύει το 4ο Μνημόνιο. Έτσι, ο Πάνος βγήκε εκτός χρόνου, καθώς το παράλληλο πλάνο των ξένων για τα Σκόπια δεν μπορούσε κι αυτό να αναβληθεί. Με τι μακεδονικά λάβαρα να προσέλθει, τώρα, ο δόλιος στην κάλπη;

Πάντως, η σύγκρουση μαζί του με ευνόησε: Το φιάσκο της επίσκεψης Ερντογάν, η ακινησία στο Κυπριακό, η σκοτεινή υπόθεση των όπλων στη Σ. Αραβία και το κυνήγι δεκάδων διπλωματών ξεθωριάζουν. Ίσως και η παράδοση εθνικής ταυτότητας και γλώσσας στους γείτονες να περάσει σε δεύτερο πλάνο. Όπως και οι δηλώσεις μου για την αιγιαλίτιδα ζώνη, τα καπέλα και τα τραγουδάκια μου. Όποιος συγκρίνεται με τον Καμένο, άλλωστε, ξεπλένεται. Προσωπικά, λοιπόν, και πιο ικανός φαίνομαι τώρα, και πιο «αριστερός», ακόμη και πιο αδύνατος, θα έλεγα…

Αναμένω, ασφαλώς, τα καλά λόγια που συνήθως συνοδεύουν όλους τους «πρώην». Όπως η στέγαση στον ΣΥΡΙΖΑ υπήρξε το τρίτο μου βήμα μετά το Κ.Κ.Ε και τον Γιώργο Παπανδρέου, έτσι πιστεύω ότι με αυτά θα ολοκληρώσω και το «άλμα εις τριπλούν» από το σοβιετικό στο μετα-κομμουνιστικό και από εκεί στο ΝΑΤΟϊκό στρατόπεδο. Πρόκειται -όπως πρώτος εσύ γνωρίζεις- για επιλογές χρήσιμες σε όσους σχεδιάζουν καριέρες είτε πολιτικές, είτε ακαδημαϊκές. Εννοείται, όμως, ότι το πράγμα σταματά εκεί. Για μυστικά κονδύλια, δεν θέλω κουβέντα. Μόνο μεταξύ μας!

Κατά τα άλλα, όσο και αν με ενοχλούν τα όσα ξεστόμισε ο Πάνος, αντιλαμβάνομαι την ουσία της απόφασής σου. Τώρα που η «δουλειά» με τα Σκόπια ξεκίνησε εκτός συνόρων, απαιτείται σταθερότητα, μέχρι να ολοκληρωθεί και εντός. Οι βουλευτές έχουν ήδη βρεθεί και, μάλιστα, με μικρότερο κόστος από αυτό του Ζάεφ. Βεβαίως, τότε ίσως χωρίσουν και οι δρόμοι σας με τον Πάνο. Αλλά μόνο στην κυβέρνηση -όχι στην Βουλή. Εκεί, θα συνεχιστεί η στήριξη ενός καθεστώτος, που θα μεθοδεύει το συμφέρον του ΣΥΡΙΖΑ και τη διάσωση των ΑΝΕΛ. Όσο και όπως μπορεί…

Ξέρω πως η περίφημη «διγλωσσία» ουδόλως σε απασχολεί. Άλλωστε, πότε είπαμε αλήθειες, εδώ και τόσα χρόνια; Μεταξύ μας, όμως, συνεννοούμαστε: Στρατηγικός στόχος, να μπει ο Καμένος στην επόμενη Βουλή και εσύ να κρατηθείς άνω του 20%, ώστε να μην υπάρξει αυτοδυναμία και πλειοψηφία εκλογής Προέδρου το 2020. Εκεί θα καραδοκούμε για την ρεβάνς με όπλο την απλή αναλογική! Και τακτικός στόχος, κάλπες όποτε μας συμφέρουν: Είτε μαζί με τις δημοτικές, τις περιφερειακές και τις ευρωεκλογές, ποντάροντας στην γενική σύγχυση, είτε αργότερα, εν μέσω δικών μας ρουσφετιών και σπίλωσης των αντιπάλων!

Κατόπιν αυτών, απορώ με την έκπληξη που προκάλεσε η απομάκρυνσή μου. Βάσει των δικών μας κανόνων «ήταν δίκαιη και έγινε πράξη», αφού αυτό ήθελε ο κυνικός αμοραλισμός της εξουσίας. Το πρόβλημα, συνεπώς, δεν αφορά ούτε εμάς, ούτε και τους βουλευτές μας, που έμαθαν, πλέον, να ζουν χωρίς πολιτική σπονδυλική στήλη. Απευθύνεται κυρίως στους ψηφοφόρους εκείνους, οι οποίοι ακόμη εθελοτυφλούν, δηλώνοντας στα γκάλοπ ότι μας προτιμούν. Αυτούς θα πρέπει να κρατήσουμε! Πώς; Θρυμματίζοντας κάθε καθρέφτη όπου θα αντίκρυζαν την πλάνη τους!

Είμαι σίγουρος, αγαπητέ Αλέξη, ότι θα προχωρήσεις καλά το σενάριό μας, χτίζοντας μύθους με νέα ψέματα και ανύπαρκτους εχθρούς με νέα λάσπη. Αυτό που πρέπει να προσέξεις, ωστόσο, είναι η στάση σου απέναντι σε φίλους, όπως ο Πάνος κι εγώ. Καθώς και οι τρείς μας είμαστε «από το ίδιο υλικό», όπως έχεις πει, αναλογίσου ότι: Εκείνος πρώτος μίλησε για «Κούγκι», που σημαίνει ότι μπορεί, ανά πάσα στιγμή, να ανατινάξει τον κοινό σχεδιασμό. Όσο για μένα, έσπευσα αμέσως να προειδοποιήσω ότι «είμαι σπόρος». Μπορώ, όμως, να μεταλλαχθώ και να γίνω περονόσπορος… 
Γιάννης Βλαστάρης