Νατασσάκι, άσε την πλάκα, ε; Είχαμε πει μετά τις διακοπές να πάμε για καφέ. Βλαμμένο! Τι έκανες ρε; Έτσι σου 'ρθε δηλαδή να πιεις καφέ με τη μάνα μου; Με το Μαρινάκι σου; Ε; Της το είπα Νατασσάκι και αφού σ΄ έβρισε γιατί είσαι ξεροκέφαλη, μου είπε να σου πω πως σου έχει ανοίξει την πιο ζεστή αγκαλιά... Ναι "αδελφούλα" μου, για σένα... Μέχρι να ΄ρθω εγώ δηλαδή γιατί τότε, συγνώμη κιόλας, αλλά προτεραιότητα στην αγκαλιά της θα έχω εγώ! Μην ανησυχείς, όμως. Κάποια στιγμή θα έρθει κι η δική σου η μαμά και θα είμαστε όλες μαζί...
Και μη βρίζεις κι εκεί πάνω σαν νταλικέρης! Είπαμε, έχεις μάστερ εσύ.
Μάστερ παντού Νατασσάκι μου, μα πιο πολύ σ΄ αυτή την πονεμένη ψυχούλα που έκρυβες μέσα σου και που την κατάλαβαν λίγοι.
Τόσο λίγοι που δεν σου έφταναν για να ζήσεις...
Άντε τώρα, μη σε κουράζω άλλο αραδιάζοντας το τι περάσαμε μαζί όλα αυτά τα χρόνια.
Μόνο εμείς οι δυο το ξέρουμε. Σ΄αγαπάω πολύ ρε Νατασσάκι και δεν ξέρω τι να κάνω.
Πως να το διαχειριστώ. Χαχαχα!!! Ξέρω τι θα μου έλεγες: @#$%*@#$*&%#$@@@!!!!
Και όσοι κατάλαβαν, κατάλαβαν...
Άνοιξε ο παράδεισος και σε περιμένει...
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΕΣ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΥΒΡΕΙΣ. Παρατηρούμε ακραίες τοποθετήσεις αναγνωστών. ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ δεν θέλουμε να μπαίνουμε στη δύσκολη θέση να μην βάζουμε ΟΛΑ τα σχόλια. Δόξα στο Θεό η Ελληνική γλώσα είναι πλούσια ωστε να μην χρειάζονται ακραίες εκφράσεις.