Την αλήστου μνήμης... μονταζιέρα θυμήθηκε τώρα ο Φώτης Κουβέλης για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Να μας πείσει ότι τάχα δεν είπε αυτό που πραγματικά είπε: ότι δεν έχουν δα και τόση σημασία οι 92 νεκροί στο Μάτι, αλλά μόνο η έξοδος από τα μνημόνια.Δυστυχώς για τον ίδιο, το είπε. Ενσυνείδητα. Διότι εκφράζει απόλυτα την κυβέρνηση που επέλεξε να υπηρετεί. Αυτό είναι το σχέδιο:...
Καμία μονταζιέρα και κανένας δημοσιογράφος δεν διαστρέβλωσαν λοιπόν τις δηλώσεις του αναπληρωτή υπουργού Άμυνας, ο οποίος επέλεξε αυτή τη θέση - δηλαδή να γίνει πολιτικός υφιστάμενος του Πάνου Καμμένου - μόνο και μόνο για να επιστρέψει στο προσκήνιο. Και κατάφερε με καθυστέρηση να εξαργυρώσει τη στήριξή του προς τον Αλέξη Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ, η οποία ας μην ξεχνάμε ότι ξεκίνησε από τις παραμονές της προεδρικής εκλογές του 2014. Το πώς και γιατί, είναι γνωστό. Σε όλους.
Η μόνη μονταζιέρα λοιπόν είναι αυτή που έκανε τον ίδιο άνθρωπο που κάποτε πλασαριζόταν ως υποψήφιος ηγέτης της Σοσιαλδημοκρατίας και της Κεντροαριστεράς - και που ένιωθε την άνεση να απορρίπτει κινήσεις και πρωτοβουλίες, όπως αυτή των «58», ή να σνομπάρει το ΠΑΣΟΚ και την Ελιά του Ευάγγελου Βενιζέλου - να είναι τώρα «υπάλληλος» του Καμμένου στο Πεντάγωνο και να κουνάει το δάχτυλο σε όσους αμφισβητούν τον Τσίπρα.
Κρίμα.
Αναρτήσεις
ΤΟ ΒΡΗΚΑ ΚΑΙ ΣΑΣ ΤΟ ΜΕΤΑΦΕΡΩ
ΑπάντησηΔιαγραφή..............................
Στο σκαμνί ο γιος του Πάριου για εμπρησμό!... «Έτρεμα από τον Φόβο μου»... Διαβάστε πως ΚΑΤΑΚΕΡΑΥΝΩΝΕΙ με βάση την εμπειρία του τους ΥΠΕΥΘΥΝΟΥΣ για την τραγωδία στο ΜΑΤΙ...!!!
ΣΤΟΧΟΣ - 10 Αυγούστου - 0
Στα δικαστήρια βρέθηκε ο Χάρης Βαρθακούρης με την κατηγορία του εμπρησμού. Την αποκάλυψη έκανε ο ίδιος ο τραγουδιστής και γιος του Γιάννη Πάριου μέσω facebook, με αφορμή την φονική πυρκαγιά στην ανατολική Αττική.
«Πριν 5 μήνες κλήθηκα αυτεπάγγελτα με την κατηγορία του εμπρησμού εξ αμελείας. Δεν θα σας κρύψω ότι έτρεμα από το φόβο μου κι ας με καθησύχαζε ο δικηγόρος μου ότι τέτοιες υποθέσεις «είναι ρουτίνα»», σημείωσε ανάμεσα σε άλλα ο Χάρης.
Διαβάστε ολόκληρη την ανάρτηση του...
Τι να πει κανείς; Δεν υπάρχουν λόγια...
Όταν, κατά σύμπτωση, πάλι μήνα Ιούλιο (του 2014), κάηκε το σπίτι μας ενώ, ευτυχώς, λείπαμε οικογενειακώς διακοπές, παρόλο που η έκθεση της πυροσβεστικής ανέφερε ότι δεν φέραμε καμία ευθύνη, πριν 5 μήνες κλήθηκα αυτεπάγγελτα με την κατηγορία του εμπρησμού εξ αμελείας. Δεν θα σας κρύψω ότι έτρεμα από το φόβο μου κι ας με καθησύχαζε ο δικηγόρος μου ότι τέτοιες υποθέσεις «είναι ρουτίνα».
Ήταν η πρώτη (κι εύχομαι η τελευταία) φορά που είδα αίθουσα δικαστηρίου από κοντά. Απεδείχθη όντως μια τυπική διαδικασία 10 λεπτών και το μόνο που κρατάω από αυτή την εμπειρία είναι ότι κρίθηκα αθώος.
Γιατί το γράφω όλο αυτό:
διότι ακόμα και σε μια, αποδεδειγμένα, (με πραγματογνωμοσύνη της πυροσβεστικής) φωτιά που δεν έφταιγε κανείς παρά μόνο η... κακιά στιγμή (συνεχείς αυξομειώσεις τάσης, πολλές διακοπές ρεύματος, εκείνο το καλοκαίρι τουλάχιστον, βάλε ισως ελαττωματικά καλώδια, φυσιολογική φθορά από το χρόνο κτλ) το κράτος έψαξε να βρει κάποιον να του αποδώσει ευθύνες. Στην τελική, ακόμα και που δεν έφταιγα, είχα ήδη «εκτίσει την ποινή μου» χάνοντας μέσα σε λίγες ώρες τους κόπους μιας ζωής.
Τίποτα όμως που δεν αντικαθίσταται,
μόνο -και χτυπάω ξύλο- υλικά αγαθά.
Στην περίπτωση της τραγωδίας την περασμένη Δευτέρα, πώς γίνεται να μην φέρει ευθύνη κανείς; Πώς γίνεται αυτοί που είναι στις καίριες θέσεις να νίπτουν τας βρωμοχείρας τους; Πώς μπορούν να ισχυρίζονται ότι έκαναν εγκαίρως ο,τι ήταν δυνατό ή προβλεπόμενο;
Είναι τουλάχιστον άκομψο, όταν έχει χαθεί ΕΣΤΩ ΜΙΑ ζωή, να λες, μέσες-άκρες, “κάναμε ότι ξέραμε και μπορούσαμε, οπότε είμαστε εντάξει με τη συνείδησή μας”.
Δεν συζητάω για την περίπτωση που οι ζωές είναι πολλές δεκάδες, που έφυγαν άδικα και μαρτυρικά, στα καλά καθούμενα, στις διακοπές τους, εν μέσω καλοκαιριού, ανεμελιάς και ξεκούρασης.
Πώς γίνεται να μην παραιτείται ένας, ΕΣΤΩ ΕΝΑΣ (!!) ΑΠΟ ΕΥΘΙΞΙΑ ρε αδελφέ;;;
Τέτοια εμμονή και καψούρα με την «καρέκλα»; Τέτοια προσκόλληση στην εξουσία; Στην Ιαπωνία θα είχε ήδη κάνει, δημοσίως, χαρακίρι όλοκληρη η κυβέρνηση με πρώτο τον πρωθυπουργό.
Τελικά δεν φταίει κανείς; Μόνο οι καιρικές συνθήκες, η άναρχη και αυθαίρετη δόμηση και οι...πράκτορες της Στάζι και της KGB;
Θέλω να ξέρω για να μη συγχίζομαι χωρίς λόγο, αν μη τι άλλο!
Για μια ακόμα φορά, βαθύτατα, ειλικρινέστατα και θερμότατα συλλυπητήρια σε ολο τον κόσμο που έχασε συγγενείς, φίλους, γνωστούς, γείτονες, συμμαθητές, συναδέλφους αλλά πολύ πολύ περισσότερο σε γονείς που έχασαν τα παιδιά τους. Πονάει η καρδιά μου γι’αυτους τους ανθρωπους και δεν υπάρχουν λόγια παρηγοριάς. Ολες αυτές οι αθώες ψυχούλες είναι τώρα αγγελουδάκια κι εύχομαι να αναπαυθούν εν ειρήνη.
Ποτέ ποτέ ποτέ ξανά να μη συμβεί τέτοιο κακό, πουθενά και σε κανέναν.... παρά μόνο σε αυτούς που έβαλαν τις φωτιές (επιτρέψτε μου και συγχωρείστε με)
https://www.stoxos.gr/2018/08/blog-post_260.html