Κατηγορώ. Αναγγελία μιας αυτοχειρίας. Προς κάθε ενδιαφερόμενο

Στις 9 / 7 / 2018 θα συντελεστεί μια αυτοκτονία. Θα βρεθεί ένα πτώμα εκ πρώτης αγνώστων λοιπών στοιχείων και έπειτα θα ταυτοποιηθεί. Καθώς η απόδοση του θανάτου του θα βρει μια ξεκαρδιστική δικαιολογία όπως οικονομική κρίση καλό θα ήταν στο ίδιο πνεύμα να αναλάβει το κράτος τουλάχιστον τα έξοδα της κηδείας....

καθώς το πτώμα ξοδεύτηκε αρκετά για να ζήσει.
Αγαπητοί κύριοι/ες

Τα πραγματικά αίτια της τελεσίδικης αυτής πράξης θα πρέπει να αναζητηθούν στους κόλπους του πολιτισμού και συγκεκριμένα του Θεάτρου. Μιας υπέροχης συνωμοσίας όπου οι ενορχηστρωτές της είναι άνθρωποι υπεράνω πάσης υποψίας.
Τους ανθρώπους αυτούς λοιπόν υποδεικνύω ως ηθικούς αυτουργούς.

Φυσικά κανένα δικαστήριο δεν θα τους δικάσει ή θα τους εγκαλέσει έστω να απολογηθούν καθώς η κατηγορία στερείται νομικών αποδείξεων. Το επιχείρημα μου ωστόσο βασίζεται σε αυτό που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε άγραφο δίκαιο η αλλιώς κοινωνική ηθική. Το ελάχιστο δηλαδή πλαίσιο συμπεριφοράς που μας επιτρέπει να ζούμε αρμονικά. Το αυτονόητο. Δυστυχώς ζούμε σε μια εποχή οπού η αλήθεια χρειάζεται αποδείξεις και το δίκιο του ενός μετατρέπεται σε γραφική φωνή καταδικασμένη να χαθεί στην τύρβη της Δημοκρατίας.

Κύριοι και κυρίες επιθυμώ ανόητα η απέλπιδα πράξη αυτή να σταθεί εφαλτήριο μιας δίκης του πολιτισμού στις συνειδήσεις των απλών πολιτών. Πρέπει να καταλάβετε ότι αν τα πρόβατα έχουν κάποια δικαιώματα καθένα ξεχωριστά δεν έχει ούτε ένα. Οι νόμοι περιφρουρούν και δεν προασπίζουν τους αδύναμους ενώ ταυτόχρονα επιτρέπουν σε μικρές ομάδες ανθρώπων να λειτουργούν ανεξέλεγκτα και εις βάρος της αξιοκρατίας. Οι κύριοι και κυρίες αυτοί τοποθετούνται στις θέσεις τους αδιαφορώντας για το γενικότερο καλό για χάρη των προσωπικών τους φιλοδοξιών. Γεγονός που είναι απόλυτα συνεπές με τους όρους της ελεύθερης αγοράς αλλά σε καμία περίπτωση ηθικό όταν εποπτεύουν ή διαχειρίζονται κατά περίπτωση κρατικούς θεσμούς και φορείς.
Και εξηγούμαι

Το 2007 ως νέος κέρδισα το δεύτερο τη τάξει κρατικό βραβείο θεάτρου από το ΥΠ.ΠΟ. Το έργο με το οποίο συμμετείχα γραμμένο στα πρότυπα της μέσης κωμωδίας είχε θέμα την αρχαία Αμφίπολη προτού καν αποκτήσει τηλεοπτικό ενδιαφέρον. Το συγκεκριμένο έργο αν και κατατέθηκε στα αρμόδια τμήματα δραματολογίου κατόπιν δεν βρήκε τον δρόμο του προς τις κρατικές σκηνές του Εθνικού θεάτρου του ΚΘΒΕ καθώς και του ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας όπου και η γενέτειρα μου.

Επίσημη απόκριση των αρμοδίων για τον παραγκωνισμό δεν υπήρξε ποτέ. Από προσωπικές συναντήσεις πληροφορήθηκα με πλήρη έκπληξη ότι στα αρχαία Θέατρα μπορούν να ανεβαίνουν μόνο κλασικά έργα καθότι εξυπηρετούν εμπορικούς σκοπούς. Επίσης ως νέος συγγραφέας που επιχειρούσε να αναδειχθεί από επαρχιακή πόλη διαπίστωσα με λύπη ότι δεν είχα καμία τύχη χωρίς τις απαραίτητες γνωριμίες.

Βλέπετε αγαπητοί κύριοι και κυρίες ξαφνικά το έργο ακόμα και βραβευμένο από το ΥΠ.ΠΟ απαξιώθηκε με μοναδικό κριτήριο την δική μου ανωνυμία.

Το 2011 ανακοινώθηκε ότι οι βραβευμένοι συγγραφείς μπορούν να επιχορηγηθούν μέχρι και 20000 ευρώ για την παρουσία κάποιου έργου τους. Κατέθεσα την πρόταση με επιφανής συνεργάτες του θεατρικού χώρου όπως ο κύριος Κιμούλης. Η απάντηση ήρθε λίγο καιρό αργότερα, συνολικά. Η ανώνυμη επιτροπή έκρινε ότι κανένα έργο από τα προτεινόμενα δεν πληροί τα κριτήρια και έτσι δεν έδωσαν δεκάρα. Προτίμησαν από την αλήθεια της οικονομικής κρίσης να γελοιοποιήσουν όσους άμοιρους πίστεψαν στην ευκαιρία.
Πέρασαν τα χρόνια. Ανέβασα κάποια θεατρικά έργα και έφτασα μέχρι το Ηρώδειο. Παράπλευρα συνέχιζα να αποστέλλω το συγκεκριμένο έργο στους κρατικούς φορείς δυναμωμένος πια από τις λαμπρές κρίσεις για τα έργα μου από σπουδαίους καλλιτέχνες του θεάτρου. Η απαξίωση συνεχίστηκε.

Ακόμη και μια επιστολή στον κύριο Ξυδάκη το 2015 δεν βρήκε απάντηση.

Πρόσφατα και ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι διάβασα το δελτίο τύπου για τους Αχαρνής του Αριστοφάνη..Ξεκινούσε ως εξής..ο Δεκαεννιάχρονος Αριστοφάνης..

Κυρίες και κύριοι έβαλα τα κλάματα.

2.500 χρόνια πριν η δημοκρατία επέτρεπε σε έναν δεκαεννιάχρονο να διδάξει και να κριθεί. Του έδινε με άλλα λόγια την ευκαιρία και τα βραβεία ήταν απόδειξη αξίας που κανένας άθλιος αξιωματούχος μπορούσε να περιφρονήσει.

Σήμερα αγαπητοί κύριοι ζούμε με φαντάσματα. Λες κι εδώ και 2500 χρόνια δεν βρέθηκαν άλλοι άξιοι συγγραφείς για να διδάξουν την παρούσα σε αυτούς καθημερινότητα. Δεν μας επιτρέπουν κύριοι να γίνουμε ιστορικοί και χειρότερα δεν δίνουν την ευκαιρία σε κανένα νέο να γίνει η ελπίδα του μέλλοντος. Το θέατρο έχει καταντήσει μια εμπορική πράξη. Και το γελοίο του πράγματος αυτοί που διδάσκουν τον Αριστοφάνη, τον Ευριπίδη, τον Σοφοκλή και τον Αισχύλο δέχονται το χειροκρότημα ενώ επί της ουσίας δεν πιστεύουν ούτε λέξη από τα γραφόμενα των ποιητών. Οι ίδιες τους οι πράξεις το αποδεικνύουν. Που είναι κύριοι οι σύγχρονοι δεκαεννιάχρονοι στην Επίδαυρο; Υποδείξετε μου έναν φανταχτερό σκηνοθέτη που ανέβασε το έργο ενός νεαρού σύγχρονου συγγραφέα σε αρχαίο θέατρο και υπόσχομαι να γίνω δια βίου υπηρέτης του.

Μη φοβάστε όμως κύριοι
Όσο υπάρχουν δημιουργοί σαν και του λόγου μου ο Ελληνικός πολιτισμός δεν θα πεθάνει..Αλλά σας εφιστώ την προσοχή, αυτό που πεθαίνει είναι η κατ επίφαση δημοκρατία σας. Πιστέψτε με δεν χρειάζονται νησιά για να γίνουν τόποι εξορίας πλέον η κοινωνική εξορία είναι ο μοντέρνος τρόπος τιμωρίας. Γι αυτό και κανείς δεν μιλάει. Είναι βάρβαρος κύριοι.

Εγώ ο Δημήτρης Ζουγκός λοιπόν πιστεύοντας ότι έχω σώας τα φρένας κατονομάζω τους ιθύνοντες, πρώην και νυν, των κάτωθι πολιτιστικών φορέων ως ηθικούς αυτουργούς της αυτοχειρίας μου.

ΔΗΠΕΘΕ ΚΑΒΑΛΑΣ

ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ – ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΙΩΑΝΝΟΥ

Παρέδωσα στον κύριο Ιωάννου το έργο προτού βραβευτεί. Η κρίση του ήταν ότι καλύτερα να μάθω να γράφω. Μετά από ένα μήνα βραβεύτηκε. Δεν δέχτηκε να με ξαναδεί. Ο κύριος Ιωάννου δεν κατάφερε να αναγνωριστεί στον θεατρικό χώρο. Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς το γιατί.

ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ – ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΑΜΠΑΖΗΣ

Ισχυρίστηκε ότι αν και το έργο είναι καλό ο δημοτικός οργανισμός δεν διαθέτει το απαραίτητο μπάτζετ. Ωστόσο ήταν πρόθυμος να κάνει μια τιμητική εκδήλωση για την παρουσίαση του. Φυσικά δεν έγινε ποτέ. Όταν αργότερα μεταπήδησε στο Εθνικό Θέατρο και ασφαλώς είχε τα κονδύλια το πρόβλημα ήταν η ασθενική μνήμη.

ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ – ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΓΚΟΝΗΣ

Με τον άνθρωπο αυτό δεν έχω συναντηθεί κατ ιδίαν. Με επιστολή μονάχα και δια τηλεφώνου έχουμε συνομιλήσει. Ο κύριος Γκόνης με ενημέρωσε ότι το ΔΗΠΕΘΕ ΚΑΒΑΛΑΣ δεν κάνει δίκες του παραστάσεις το καλοκαίρι. Με άλλα λόγια ο κύριος Γκονης είναι μάνατζερ αθηναϊκών παραστάσεων για το φεστιβάλ Φιλίππων και Θάσου. Αξίζει να αναρωτηθεί κανείς ποιος είναι ο ρόλος των ΔΗΠΕΘΕ; Και γιατί ο ίδιος κάνει παραστάσεις με τα χρήματα του ΔΗΠΕΘΕ όταν δεν διαθέτει για άλλους. Κάπως άδικο κύριε Γκονη δεν νομίζετε; Κι ένα τελευταίο..Όλοι σχεδόν οι συγγράφεις με καταγωγή την Καβάλα έχουν περάσει με κάποιο τρόπο τις πύλες του Φεστιβάλ..Μονό δυο κατέχουν κρατικά βραβεία..Ο ένας τις πέρασε..Θέμα προτιμήσεων;

ΚΘΒΕ
ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ – ΝΙΚΗΤΑΣ ΤΣΑΚΙΡΟΓΛΟΥ

Ο πρώτος που έλαβε το έργο στα χέρια του από τους καλλιτεχνικούς διευθυντές του KΘΒΕ. Υποσχέθηκε να το ανεβάσει και δεν το τήρησε.

ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ – ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΑΚΗΣ

Απαξίωση. Δεν καταδέχτηκε ούτε να το διαβάσει. Προφανώς ο εκάστοτε καλλιτεχνικός διευθυντής που είναι υπάλληλος του ΥΠ.ΠΟ μπορεί να αναθεωρεί ή να αγνοεί τα βραβεία που αναγνώρισε ο εργοδότης του. Ίσως δεν πιστεύει στα βραβεία. Ίσως ο ίδιος θα μπορούσε να γίνει πρωτοστάτης μιας παγκόσμιας κίνησης για να αφαιρεθούν και τα βραβεία από τον Αριστοφάνη.

ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ – ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΟΥΡΟΣ

Δεν έχουμε συνομιλήσει ποτέ. Όφειλε να κοιτάξει τα αρχεία του δραματολογίου και όχι μόνο να στηριχθεί στις προσωπικές του επαφές και γνωριμίες.

ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ – ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΑΚΗΣ

Επιτέλους έλαβα επίσημη απάντηση από φορέα. Έστω αρνητική. Προφανώς κατά την άποψη του το ΥΠ.ΠΟ το 2007 έκανε λάθος. Ίσως μια ανάλογη επιτροπή έσφαλε και το 425 π.Χ. Ευτυχώς δεν ήταν μέλος της γιατί ίσως ο Αριστοφάνης να είχε βρεθεί στην δική μου θέση.

ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΧΟΥΒΑΡΔΑΣ

Ακριβοθώρητος. Ούτε να μας καταδεχθεί. Τα πλάνα του περιείχαν επωνύμους και όχι κατά ανάγκη αξία.
Μας καταδέχτηκε ωστόσο ένας καφκικός ισόβιος υπάλληλος του Εθνικού με το όνομα Σάββας Κυριακίδης και με αφορμή ένα άλλο έργο..Εμπιστεύομαι τα λόγια του στην κρίση σας…Γιατί κύριε Ζουγκέ το Εθνικό θέατρο να ανεβάσει ένα έργο που θα μπορούσε να έχει γράψει ο Ιονέσκο αν ζούσε 20 χρόνια μετά;

Αφήνω την απάντηση στους ώμους σας.

ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ – ΣΤΑΘΗΣ ΛΙΒΑΘΙΝΟΣ

Μια χρυσή καριέρα βασισμένη στα βραβεία. Αρκεί να κοιτάξει κανείς το βιογραφικό του. Εντύπωση ωστόσο προκαλεί ότι ενώ τα παρουσιάζει προς όφελος του δεν τα αναγνωρίζει σε άλλους. Το 2011 είχα έρθει σε πρώτη επαφή μαζί του και του είχα ενεχυριάσει το έργο μου ‘’Μήδεια’’ . Η κρίση του ήταν θετική αλλά δεν προχωρήσαμε παρακάτω καθώς ο ίδιος δεν διέθετε άκρες για την παραγωγή. Κατόπιν ανέλαβε το τωρινό του πόστο. Του τηλεφώνησα και μου είπε..Κύριε Ζουγκέ να απευθυνθείτε στο τμήμα δραματολογίου όπως όλοι. Δηλαδή στον Σάββα Κυριακίδη. Ναι, είναι αλήθεια το πνεύμα του Ιονέσκο μας έχει στήσει παγίδα.
Θα ήταν χρήσιμο κύριε Λιβαθινέ μιας και τα κρατικά βραβεία των άλλων δεν σας ικανοποιούν να λειτουργήσετε τουλάχιστον με διαφάνεια. Πείτε λοιπόν στον απλό πολίτη πως γίνετε η επιλογή των έργων του ρεπερτορίου σας;

Έρχεται ένας σκηνοθέτης οικείος σας κατά συνήθεια και σας προτείνει κάποιο έργο και όχι ότι μπαίνεις στον κόπο βρε αδερφέ να κατέβεις στα αραχνιασμένα σου αρχεία και να διαβάσεις. Όπότε τι συμβαίνει με τους νέους από κάθε γωνιά της ενδοχώρας που δεν διαθέτουν τις απαραίτητες διασυνδέσεις με σκηνοθέτες που είναι για εσάς προαπαιτούμενο και ανωτερο φυσικά της αξίας του όποιου κειμένου; Ωστόσο οφείλω να παραδεχτώ ότι έχετε συμπεριλάβει έργο που κέρδισε κρατικό βραβείο στο ρεπερτόριο σας. Φέτος κιόλας. Σίγουρα μια κίνηση προς την σωστή κατεύθυνση αλλά υπάρχει και μια σειρά προτεραιότητας δε νομίζετε; Επίσης θα μπορούσατε να με πληροφορήσετε γιατί τα δικά μου, ίδια κιόλας έργα, που καταθέτω από χόμπι ή αστείο πλέον κάθε σχεδόν χρόνο στο τμήμα δραματολογίου παίρνουν διαρκώς διαφορετικό αριθμό πρωτοκόλλου; Ίσως δεν γνωρίζετε καν πως τα έχω ξανακαταθέσει κι επομένως δεν κρατάτε αρχείο. Κύριε Λιβαθινέ πραγματικά έχετε χιούμορ. Χιούμορ που σκοτώνει. Τουλάχιστον εμένα.

ΥΠΟΥΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

Όλοι οι διατελέσαντες υπουργοί πολιτισμοί από το 2007 και έπειτα.

Άπαντες εξ αυτών κατέχουν ισάξιο μερίδιο ευθύνης για τον ευτελισμό του Ελληνικού Θεάτρου καθώς ουδείς φρόντισε να προστατέψει τον θεσμό των ίδιων βραβείων που έχουν κάνει ξακουστό το Ελληνικό πνεύμα και σκέψη.

Αγάπη κύριοι και μερικές σφραγίδες..Αυτό είναι όλο.

Οφείλω ιδιαίτερη αναφορά στους κάτωθι:

ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ – ΠΑΥΛΟΣ ΓΕΡΟΥΛΑΝΟΣ

Επί της υπηρεσίας του μου ανακοινώθηκε ότι καμία πρόταση εκ των κατατεθειμένων δεν είναι αρκούντως καλή για επιχορήγηση. Η απαξία αυτή κύριε είχε βαρύ αντίκτυπο. Θα μπορούσατε απλά να είσαστε έντιμος και να πληροφορήσετε ότι λόγω κρίσης δεν υπάρχουν κονδύλια και όχι για να κρυφτείτε να υποδείξετε ως ανάξιους τους συμμετέχοντες. Κύριε προσβάλλατε το Ελληνικό θέατρο.

ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ – ΝΙΚΟΣ ΞΥΔΑΚΗΣ

Θα περίμενε κάποιος τα μέγιστα. Πίστεψα ότι θα μπορούσατε να κάνετε την διαφορά. Σας γνωστοποίησα ακριβώς το θέμα με επιστολή. Δεν έλαβα απάντηση. Στην δημοκρατία σας κύριε ο διάλογος γίνεται μόνο μεταξύ οργάνων και ομοίων αντιπροσώπων επομένως παρά το λαμπρό ποιον σας υπηρετήσατε το πολίτευμα του εαυτού σας.

ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ – ΛΥΔΙΑ ΚΟΝΙΟΡΔΟΥ

Η απόδειξη των λεγομένων μου. Επι του παρόντος κανένα ελαφρυνικο.

Τέλος,
Θα αναφέρω και τους διευθυντες του περίφημου Φεστιβαλ Αθηνων και Επιδαύρου.
Συγχαρητήρια κύριοιμ νέους συγγραφείς μπορεί να μην ανδείξατε αλλα τουλάχιστον οι αρχαίοι γεμιζουν ακόμα τα ταμεία σας. Κανένα όραμα.

Κάθενας από τους παραπάνω τόσο με την εγκληματική του αδιαφορία του όσο και την ιδιοτέλεια του φρόντισε να στερηθώ το αυτονόητο. Το δικαίωμα στην δημιουργία. Και είναι κάπως αστείο. Το ίδιο συστήμα που αναγνώρισε την αξία μου φρόντισε να μου στερήσει και κάθε ευκαιρία. Με άλλα λόγια με ώθησαν στην αυτοχειρία.

Αγαπητοί κύριοι ένας νεκρός δεν ευελπιστεί.

Εσείς τώρα που γνωρίζετε πρέπει να βρείτε το απαραίτητο θάρρος και τρόπους.
Εγώ έκανα το καθήκον μου.

‘Έχετε κύριοι τον θάνατο μου ως απόδειξη των ισχυρισμών μου.
Κι αν ασχοληθείτε με το θέμα ετοιμαστείτε να ακούσετε τις πιο χυδαίες δικαιολογίες.
Δυστυχώς στην δημοκρατία σας δεν μπορώ να έχω κάποια άλλη απόδειξη και ούτε λύση.

Μόνο δέρμα.

Μετά τιμής
Δημήτρης Ζουγκός