Όταν «οι άνθρωποι του πνεύματος» δεν ακούν την κοινωνία η οποία τους έκανε αυτό που είναι

Γράφει ο Θεόφραστος Ανδρεόπουλος
Προ δύο ημερών το pronews.gr αποκάλυψε κείμενο με το οποίο 250 «διανοούμενοι», «καλλιτέχνες» κλπ. τάσσονται υπέρ της Συμφωνίας των Πρεσπών, πρακτικά υπέρ της συμφωνίας εκχώρησης της Μακεδονίας.  Χαρακτηρίζουν «φασίστες» όσους Ελληνες αντιδρούν στην συμφωνία (το 80% δηλαδή, βάσει των δημοσκοπήσεων) και ξεχωρίζουν την «ελληνική Μακεδονία» με την «Βόρεια Μακεδονία» και τονίζουν ότι είναι διεθνιστικό τους καθήκον να στηρίζουν την συμφωνία Τσίπρα-Ζάεφ!...
  Φυσικά η ιστορία είχε και συνέχεια αφού την επόμενη ημέρα ακολούθησε διάψευση τριών τουλάχιστον καλλιτεχνών και ανθρώπων του πνεύματος ότι έχουν δώσει έγκριση για να συμπεριληφθούν τα ονόματά τους στη λίστα εκείνων που στηρίζουν την συμφωνία Τσίπρα-Σκοπίων για την αναγνώριση της «μακεδονικής» γλώσσας, της «μακεδονικής» εθνότητας και κράτους με τον όρο «Μακεδονία».  Αμέσως προκύπτουν τα εξής ζητήματα:  Είναι αξιόπιστη τελικά η λίστα αυτή των 250 «ανθρώπων του πνεύματος»; Όπως έδειξαν οι 3 διαψεύσεις όχι και τόσο.  Σίγουρα και πολλοί άλλοι της λίστας θα ήθελαν να διαψεύσουν, αλλά φοβούνται. Φοβούνται μην μείνουν εκτός επιδοτήσεων, εκτός κρατικών θεάτρων κλπ.  Ας υποθέσουμε όμως ότι τελικά η λίστα «μέσες άκρες» ισχύει.  Αυτό σημαίνει ότι «οι άνθρωποι του πνεύματος» μοιάζουν σα να μην έχουν καμία σχέση με την κοινωνία και την πραγματικότητα. Μιας κοινωνίας η οποία με την σειρά της είναι αυτή που τους ανέδειξε και πολλούς από αυτούς τους βοήθησε ώστε να ζουν μια άνετη οικονομικά ζωή.  Η Τέχνη δεν είναι όπως τον 15ο αιώνα που δεν απέδιδε οικονομικά οφέλη σε αυτούς που την εκπροσωπούσαν.  Κι όμως, όταν η κοινωνία στηρίζει το «έργο» τους, όποιο κι αν είναι αυτό, τότε «ο κόσμος αναγνωρίζει την αξία τους», αλλά όταν η ίδια κοινωνία και το ίδιο κοινό δεν θέλει να εκχωρηθούν τα ιστορικά δικαιώματα της Μακεδονίας εκεί ξεφυτρώνει η γνωστή ταμπέλα του «φασισμού».  Μια «καραμέλα» με την οποία επιχειρεί το Σύστημα σχεδόν πάντα να αποδομήσει όποιον αντιδράει στις εντολές του.  Ακόμα κι αν πρόκειται βάση δημοσκοπήσεων, αλλά και βάση του πραγματικού «θορύβου» που υπάρχει στην κοινωνία που ένας καλλιτέχνης θα όφειλε να τον ακούει, για το 80% του ελληνικού λαού, το Σύστημα δεν πτοείται και το χαρακτηρίζει «φασιστικό» επιχειρώντας να του επιβάλει μια υποχρεωτική αλλαγή.  Το πρόβλημα όμως είναι ότι, το σύνολο του «καλλιτεχνικού» κόσμου και των «διανοουμένων» διέπραξαν ένα πολύ σοβαρό λάθος. Υποτίθεται ότι είναι εκ φύσεως «αντικοφορμιστές» και δεν ακολουθούν τις επιταγές του υπάρχοντος καθεστώτος-Συστήματος.  Αντίθετα κατέληξαν να μην ακούνε καθόλου τις κοινωνικές ανάγκες τις οποίες διαχρονικά οφείλουν να φέρνουν στο φως και να τις εκφράζουν αλλιώς η «Τέχνη» τους και η «διανόησή» τους είναι στείρα και ανούσια.  Δυστυχώς όπως και με τις ηγεσίες έτσι και με την «διανόηση», η κάθε κοινωνία έχει αυτή που της ταιριάζει. Σε μια κοινωνία όπου ο καθείς σκέφτεται πρωτίστως τον εαυτό του ακόμα και εις βάρος των άλλων δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά και στο συγκεκριμένο χώρο.  Όλοι στην ίδια χώρα μεγαλώσαμε...  *Ο Θεόφραστος Ανδρεόπουλος είναι συντάκτης στο pronews.gr και συγγραφέας