Με λόγια αλήθειας οι σχέσεις μας με την Τουρκία και που οδηγούνται! Του Δημήτρη Κυπριώτη

Οι τελευταίες ενέργειες της Τουρκίας σε βάρος Ελλάδας και Κύπρου, που ξεπερνούν κάθε όριο προκλητικότητας, μπορούν να  χαρακτηριστούν ακόμη και ως πολεμικές,  φανερώνουν πολύ ξεκάθαρα πλέον, ότι η Τουρκία επιχειρεί να θέσει σε καθεστώς ομηρίας τόσο την Ελλάδα όσο και την Κύπρο!...
Έτσι με τον τρόπο αυτό και μάλιστα με το ελάχιστο έως ανύπαρκτο κόστος, πιστεύει ότι μπορεί να πετύχει τις πάγιες επιδιώξεις της στο Αιγαίο, στην Κύπρο και γενικότερα μέσω αυτών, στην Ανατολική Μεσόγειο, αλλά και στα κράτη της Βαλκανικής.  Από την ελληνική πλευρά, οι εξελίξεις που ακολούθησαν τον εμβολισμό του ελληνικού σκάφους από τουρκική ακταιωρό στα Ίμια, αλλά και η σύλληψη των δύο Ελλήνων στρατιωτικών  και στη συνέχεια ο εγκλεισμός  τους στις τουρκικές φυλακές, ανέδειξαν το πρόβλημα της έλλειψης στρατηγικής αντιμετώπισης της τουρκικής προκλητικότητας.  Έτσι λοιπόν η τελευταία κρίση στις σχέσεις των δύο χωρών έχει οδηγήσει, την μεν Τουρκία  ακόμη πιο μπροστά στις επιδιώξεις της για τη δημιουργία τετελεσμένων   στην κυπριακή ΑΟΖ, στο Αιγαίο  και τώρα στην ευαίσθητη  περιοχή του Έβρου, την δε Ελλάδα την έχει εγκλωβίσει σε θέση ομηρίας, μη μπορώντας να αντιδράσει αποτελεσματικά στην ψυχολογική πίεση της Τουρκίας και στον υβριδικό πόλεμο που της έχει εξαπολύσει.  Είναι πασιφανές ότι η Τουρκία έχει πλέον την πρωτοβουλία αφενός μεν των κινήσεων, ακόμη και στο Αιγαίο, εκεί δηλαδή που πριν λίγα χρόνια δεν τολμούσε να ξεμυτίσει πολεμικό πλοίο τους από τα στενά και αφετέρου,  να  έχει αποκτήσει συγκριτικό πλεονέκτημα  και στην αποφασιστικότητά της, αφού έχει παγιωθεί η αίσθηση της ότι έχει να κάνει με έναν ευνουχισμένο αντίπαλο.  Όλα τα παραπάνω έχουν δημιουργήσει μία κατάσταση στην οποία οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ελλάδας να είναι αναγκασμένες να βρίσκονται συνεχώς σε υψηλό βαθμό ετοιμότητας και συναγερμού με ότι αυτό συνεπάγεται για προσωπικό και υλικά και τα Επιτελεία των εμπλεκομένων Υπηρεσιών, να προσπαθούν να εκτιμούν συνεχώς, ποια θα είναι η επόμενη κίνηση της Τουρκίας.  Να λοιπόν γιατί εισαγωγικά σημειώσαμε ότι η χώρα μας βρίσκεται σε κατάσταση ομηρίας, αφού αυτή έχει επιβληθεί υπό το κράτος των ψυχολογικών επιχειρήσεων και του εν εξελίξει  υβριδικού πολέμου, που μας έχει επιβάλει η Τουρκία.  Το ερώτημα εδώ είναι σαφές, όπως και η ανησυχία που διακατέχει τους Έλληνες. Δηλαδή,  τι μπορεί να κάνει η Ελλάδα στο πλαίσιο αυτό που έχει διαμορφωθεί; Μπορεί να τα βγάλει πέρα ή η Τουρκία θα μας παίζει σαν τη γάτα με το ποντίκι;  Εδώ φυσικά αρμόδιοι στο να δοθούν απαντήσεις, είναι  τα αρμόδια υπουργεία, το Εξωτερικών μεν σε ότι αφορά τη διπλωματία και το Άμυνας δε, σε ότι αφορά την ετοιμότητα, το αξιόμαχο και την ικανότητα του προσωπικού των Επιτελείων και των Μονάδων των Ενόπλων Δυνάμεων, αλλά και το υλικό αυτών.  Δυστυχώς  όμως, η ενημέρωση της Κοινωνίας είναι ελλιπέστατη και από τα δύο υπουργεία, ενώ παρατηρούνται «τραγελαφικές σκηνές» στο υπουργείο Άμυνας, αφού είναι ολοφάνερη η διάσταση απόψεων και εκτιμήσεων μεταξύ υπουργού και αναπληρωτή υπουργού και όταν ο υπουργός έχει εξαφανιστεί στην κυριολεξία από το προσκήνιο των εξελίξεων.  Συμπερασματικά λοιπόν, δεν μπορεί μια υπόθεση, όπως αυτή της σύλληψης και φυλάκισης των δύο στρατιωτικών, που αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία, να έχει χαρακτηριστεί από την κυβέρνηση αρχικά ως απλό και καθημερινό επεισόδιο, να έχει εκτυλιχτεί σήμερα σε μείζον θέμα για την Ελλάδα και οι  κυβερνητικές προσπάθειες να προσπαθούν να το υποβαθμίσουν.  Και  αυτό το κάνουν απλά και μόνο επειδή δεν μπορεί η κυβέρνηση να αποφασίσει, πως ακριβώς θα συνεχίσει να αντιμετωπίζει τις προκλήσεις της Τουρκίας. Προκλήσεις που συνεχώς  κλιμακώνονται με την κυβέρνηση, αλλά και την αντιπολίτευση να ψελλίζουν αυτοσυγκράτηση και ψυχραιμία και να προσδοκούν και να παρακαλάνε για μια κάποια ελάχιστη πρωτοβουλία των Συμμαχιών στο ΝΑΤΟ, ΕΕ και ΗΠΑ, έστω και ενός ευχολογίου προτροπής προς την Τουρκία μην τυχόν και ………φιλοτιμηθεί ο Σουλτάνος.  Όσο όμως η αναζήτηση ενός Εθνικού Στρατηγικού Δόγματος - Σχεδίου δεν προχωρά, όσο δεν λαμβάνονται έμπρακτες πρωτοβουλίες και ενέργειες στην κατεύθυνση:  της διεθνοποίησης του προβλήματος της ομηρίας στρατιωτικών, όχι με τηλεφωνήματα και προσωπικές επαφές, αλλά με ενέργειες ουσίας όπως είναι π. χ η σύγκληση του ΣΑ του ΟΗΕ, η  επίδοση αυστηρού ρηματικού  διαβήματος στον Τούρκο πρεσβευτή στην Αθήνα, αλλά και ενέργειες όπως αυτές των προτάσεων των στρατιωτικών Επιτελείων, που είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε.  Αν από αυτά τα ελάχιστα δεν γίνει απολύτως τίποτα, τότε η κατάσταση στην Πατρίδα μας συνεχώς θα χειροτερεύει και δεν θα πρέπει  να  εκπλαγούμε, αν θα έρθει κάποια στιγμή που όλα θα έχουν χαθεί, αφού από αυτήν την κυβέρνηση και αυτήν την αντιπολίτευση, δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτα. Είναι δέσμιοι των επιλογών τους και η μόνη ελπιδοφόρα κατάσταση είναι η όσο το δυνατόν πιο γρήγορη αποδέσμευσή τους.  Η Ελλάδα μπορεί να καταφέρει να αντιστρέψει το  κλίμα και μάλιστα γρήγορα, αν τις τύχες της όμως τις αναλάβει μια λαοπρόβλητη κυβέρνηση, όσο πιο γρήγορα γίνεται, που θα μπορέσει με σκληρή δουλειά και επιμονή και με το λαό δίπλα της, να αντιστρέψει το κλίμα, να ενισχύσει την αυτοπεποίθηση, την πίστη και την αξιοπρέπεια του λαού.