Η συμφωνία μεταξύ Μητσοτάκη και Καλτεστρούτσι για την εκχώρηση της ΑΓΕΤ έχει ολοκληρωθεί και εχθές, πήγαν στην Ζούγκερ Κάντοναλ Μπάνκ της Ελβετίας, η Ντόρα Μπακογιάννη, ο Μανούσος Γρυλλάκης (σωματοφύλακας της οικογενείας) και η Μαρίκα και είσέπραξαν την μίζα, για λογαριασμό του ψηλού, ύψους 12,5 δις δραχμών σε συνάλλαγμα. Έχεις κάτι άλλο να προσθέσεις Νίκο, μου λέει κάτωχρος ο Πορτοσάλτε. Όχι, του απαντώ, νομίζω ότι τα...είπα όλα. Στα χέρια μου δεν είχα κανένα στοιχείο. Μόνο την διαβεβαίωση της Αντιμάφια της Ιταλίας που, παρακολουθώντας τον Παντσαβόλτα να τον στριμώξει για ξέπλυμα μαύρου χρήματος, έπεσαν επάνω στην οικογένεια Μητσοτάκη που έπαιρνε τα …τουλά. Αν χρειασθεί, θα σου στείλουμε το «εξτρέ» της συναλλαγής και θάλθουμε να καταθέσουμε ως μάρτυρες υπερασπίσεώς σου, μου είπαν. Για την ιστορία να πώ, ότι τότε δεν κουνήθηκε ούτε δεξιός πούστης, δεν υπήρξε καμμία αγωγή εναντίον μου, ο Μητσοτάκης έχασε τις εκλογές του 1992 και αμέσως μετά εγώ απολύθηκα. Με φώναξε ο κάργα αριστερός διευθυντής ειδήσεων του σταθμού, ο Κώστας ο Κιμπουρόπουλος και μου είπε ότι λυπάται πολύ αλλά θα έπρεπε εγώ και τρείς τεχνικοί να πάρουμε την άγουσα προς την ανεργία, καθόσον, όπως είπε, «μας άγγιξαν οι περικοπές». Εισέπραξε ένα μεγαλοπρεπές «άντε γαμήσου κι’ εσύ και η αριστερά που εκπροσωπείς» και εγώ, για μία ακόμη φορά, έπεσα στα θολά νερά της ανεργίας, με την υπερηφάνεια ότι κατόρθωσα να ρίξω μία κυβέρνηση. Αν δεν καταλάβατε κάτι, για την τρέχουσα σημερινή κατάσταση, ρωτήστε με… Αν μπορώ θα σας εξηγήσω. Ῥούσσης Νῖκος
Περί «μυστικών» συναντήσεων εκδοτών και διαπλεκομένων
1990-1992: Οντας άνεργος, μετα το κλείσιμο της ΠΡΩΤΗΣ, αναζητούσα επί ματαίω εργασία, στα ραδιοτηλεοπτικά μέσα της εποχής, καθόσον οι εφημερίδες με είχαν αποκλείσει.
Δέχθηκα ένα τηλέφωνο από τον Γιάννη Ρουμπάτη (σημερινό επικεφαλής της ΕΥΠ, πρώην στενό συνεργάτη του Κοσκωτά στην ΓΡΑΜΜΗ ΑΕ και πρώην κυβερνητικό εκπρόσωπο της κυβέρνησης του Ανδρέα Παπανδρέου), που μου πρότεινε να πάω να δουλέψω μαζί του, σε μία ραδιοφωνική εκπομπή που είχε στον Σκάϊ, με τον εμπνευσμένο τίτλο «Κι’ αύριο μέρα είναι».
Ξαφνιάσθηκα, είναι η αλήθεια, με την «εξέλιξη» του συναδέλφου αλλά-λόγω του ότι, ως συνήθως, είχα απόλυτη ανάγκη από δουλειά-πήγα και τον είδα.
Μου γνώρισε το «δεξί χέρι» της εκπομπής του, τον Κώστα τον Βαξεβάνη και χωρίς δεύτερη συζήτηση με πήγε στον ...Αλαφούζο.
Χαμογελαστός ο Γιάννης, με χαιρέτισε, μου είπε ότι χάρηκε που με γνώρισε προσωπικά και μετά μου ανακοίνωσε ότι, ο μηνιαίος μισθός μου θα ήτανε 400 χιλιάδες δραχμές, τα μισά με μισθολόγιο, το ένα τρίτο με ΔΠΥ και το άλλο ένα τρίτο ....μαύρα.
Τι θα πεί «μαύρα», τον ρώτησα...
Θα πεί ότι, τον μισθό σου θα τον παίρνεις κανονικά, θα κόβεις κι’ ένα δελτίο παροχής υπηρεσιών για τα εκατό χιλιάρικα και τα υπόλοιπα, θα πηγαίνεις μία συγκεκριμένη ημερομηνία στο λογιστήριο και θα τα παίρνεις χωρίς παραστατικά, χέρι μέ χέρι.
Κατάλαβες, μου λέει.
Κατάλαβα του απάντησα και ξεκίνησα τη δουλειά.
Ενα χρόνο πριν, στις εκλογές του 1989, κανένα κόμμα δεν είχε μπορέσει να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση και δημιουργήθηκε κυβέρνηση κοινής αποδοχής Νέας Δημοκρατίας και Συνασπισμού της Αριστεράς με πρωθυπουργό τον Τζαννή Τζανετάκη.
Κατά την διάρκεια της συγκυβέρνησης, οι καταγγελίες σε βάρος στελεχών της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ για οικονομικά σκάνδαλα οδήγησαν στην παραπομπή του Ανδρέα Παπανδρέου στο Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο, το οποίο στο τέλος θα τον αθωώσει. Εν τω μεταξύ, είχε μεσολαβήσει η οικουμενική Κυβέρνηση του Ξενοφώντα Ζολωτά και η εκλογική νίκη της Νέας Δημοκρατίας στις εκλογές του 1990 με αρχηγό τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη.
Κάργα αντιδεξιός από την φύση μου, ξεκίνησα μία σειρά από ρεπορτάζ, για την απόπειρα της κυβέρνησης Μητσοτάκη να ιδιωτικοποιήσει την πολεμική βιομηχανία της ΠΥΡΚΑΛ, να καταργήσει (όπως τόκανε) το Σώμα Ορκωτών Λογιστών, πού έκανε ελέγχους σ’ όλες τις εταιρίες και έβγαζε...λαγούς και να ξεπουλήσει την πάλαι ποτέ κραταιά ελληνική τσιμεντοβιομηχανία, την ΑΓΕΤ Ηρακλής.
Για κάνα εξάμηνο δεν είχαμε πρόβλημα, μέχρι την στιγμή που ο Ρουμπάτης, έφυγε για διήμερη αποστολή (δεν θυμάμαι πού) και ανέλαβα εγώ, για δύο βράδυα την ευθύνη της εκπομπής.
Τότε ήτανε πολυ ψηλά στην ειδησεογραφία η προσπάθεια της κυβέρνησης Μητσοτάκη να ιδιωτικοποιήσει τον ΟΤΕ.
Κάλεσα, λοιπόν, με δική μου πρωτοβουλία, στο στούντιο της εκπομπής τα παιδιά της ΑΣΚΕ (Ανώτατη Συνέλευση Κοινωνικού Ελέγχου) του ΟΤΕ, τον Γιώργο τον Σκαρπέλλη (ΠΑΣΟΚ και είναι ακόμη προφυλακισμένος), τον Παναγιώτη Κελαϊδή (γνήσιος αριστερός που τον έχω χάσει από τότε) και τον Δημήτρη Στρατούλη (του Συνασπισμού που μεταλλάχθηκε σε Συριζαίο και τωρα τραβολογιέται με τους ανεπάγγελτους του Λαφαζάνη)
Η κουβέντα, on air, ξεκίνησε λίγο χαλαρά, πάνω στις διαφαινόμενες επιδιώξεις του Μητσοτάκη να ιδιωτικοποιήσει τον ΟΤΕ και να τον δώσει στην Αμερικάνικη ALCATEL, μέχρι τη στιγμή που έκανα την ερώτηση-κλειδί.
Αυτός που θα πάρει τον ΟΤΕ, θα έχει πρόσβαση στις υπηρεσίες του που αφορούν καταγραφή συνομιλιών πολιτών, επικοινωνιακά δίκτυα με άλλες γειτονικές χώρες και στα δίκτυα απορρήτων με τις Ενοπλες Δυνάμεις?
Τα παιδιά, σαν έτοιμα από καιρό, απασφάλισαν και τα ξέρασαν όλα.
Οι αποκαλύψεις έγιναν πρωτοσέλιδα, σ’ όλες σχεδόν τις εφημερίδες της επόμενης μέρας και ο Μητσοτάκης αναγκάσθηκε, κάτω από την γενικότερη κατακραυγή, να πάει πίσω τα σχέδια του, για την ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ.
Οταν επέστρεψε ο Ρουμπάτης και πληροφορήθηκε τα καθέκαστα κατέβασε τα μούτρα του μέχρι το πάτωμα και –για να μην σας κουράζω- μετά από ένα δεκαπενθήμερο και κατόπιν συνεννοήσεως με την Διοίκηση, με ξαπέστειλε στο ειδησεογραφικό τμήμα του ραδιοσταθμού, όπου τις ειδήσεις παρουσίαζε, κάθε μεσημέρι, ο Αρης Πορτοσάλτε.
Εγώ, πάντως, τον μισθό μου τον έπαιρνα, τα λεφτά με ΔΠΥ τα έπαιρνα αλλά δεν αισθανόμουνα καθόλου καλά, όταν στηνόμουνα στην ουρά, μαζί με τον Κακαουνάκη, τον Τράγκα, τον Χατζηνικολάου, τον Κούλογλου και άλλους, για να πάρω τις εκατό χιλιάδες δραμές μαύρα, από μία ...μαύρη σακούλα που τάβγαζε μία πολύ όμορφη και σέξυ γκόμενα που ήτανε επικεφαλής στο Λογιστήριο του Αλαφούζου.
Λόγω της εξειδίκευσης μου στα αποκλειστικά θέματα, ο Πορτοσάλτε συνήθιζε να με φωνάζει, πριν ν’ αρχίσει την εκφώνηση του μεσημεριανού δελτίου ειδήσεων και να με ρωτάει on air, τι έχουμε σήμερα Νίκο.
Οι δημοσιογραφάρες της εποχής, τότε, αναλώνονταν σε εκθέσεις ιδεών σχετικά με το πού βρίσκονταν οι συζητήσεις μεταξύ της κυβέρνησης Μητσοτάκη και του μαφιόζου Παντσαβόλτα, για τη εκχώρηση της ΑΓΕΤ Ηρακλής στην ...Καλτεστρούτσι.
Ενα μεσημέρι, λοιπόν, κοντά στις εκλογές του 1992, έσκασα στο στούντιο και άφησα σύξυλο τον Πορτοσάλτε, λέγοντας...
Σήμερα Αρη, έχω να κάνω μία συνταρακτική αποκάλυψη.
Η συμφωνία μεταξύ Μητσοτάκη και Καλτεστρούτσι για την εκχώρηση της ΑΓΕΤ έχει ολοκληρωθεί και χθες, πήγαν στην Ζούγκερ Κάντοναλ Μπάνκ της Ελβετίας, η Ντόρα Μπακογιάννη, ο Μανούσος Γρυλλάκης (σωματοφύλακας της οικογένειας) και η Μαρίκα και είσέπραξαν την μίζα, για λογαριασμό του ψηλού, ύψους 12,5 δις δραχμών σε συνάλλαγμα.
Εχεις κάτι άλλο να προσθέσεις Νίκο, μου λέει κάτωχρος ο Πορτοσάλτε.
Οχι, του απαντώ, νομίζω ότι τα είπα όλα.
Στα χέρια μου δεν είχα κανένα στοιχείο. Μόνο την διαβεβαίωση της Αντιμάφια της Ιταλίας που, παρακολουθώντας τον Παντσαβόλτα να τον στριμώξει για ξέπλυμα μαύρου χρήματος, έπεσαν πάνω στην οικογένεια Μητσοτάκη που έπαιρνε τα ...τουλά.
Αν χρειασθεί, θα σου στείλουμε το «εξτρέ» της συναλλαγής και θάλθουμε να καταθέσουμε ως μάρτυρες υπεράσπισης σου, μου είπαν.
Για την ιστορία να πώ, ότι τότε δεν κουνήθηκε ούτε δεξιός πούστης, δεν υπήρξε καμία αγωγή εναντίον μου, ο Μητσοτάκης έχασε τις εκλογές του 1992 και αμέσως μετά εγώ απολύθηκα....
Με φώναξε ο κάργα αριστερός διευθυντής ειδήσεων του σταθμου, ο Κώστας ο Κιμπουρόπουλος και μου είπε ότι λυπάται πολύ αλλά θαπρεπε εγώ και τρείς τεχνικοί να πάρουμε την άγουσα προς την ανεργία, καθόσον, όπως είπε, «μας άγγιξαν οι περικοπές»
Εισέπραξε ένα μεγαλοπρεπές «άντε γαμήσου κι’ εσύ και η αριστερά που εκπροσωπείς» και εγώ, για μία ακόμη φορά, έπεσα στα θολά νερά της ανεργίας, με την υπερηφάνεια ότι κατόρθωσα να ρίξω μία κυβέρνηση.
Αν δεν καταλάβατε κάτι, για την τρέχουσα σημερινή κατάσταση, ρωτήστε με...
Αν μπορώ θα σας εξηγήσω
Δέχθηκα ένα τηλέφωνο από τον Γιάννη Ρουμπάτη (σημερινό επικεφαλής της ΕΥΠ, πρώην στενό συνεργάτη του Κοσκωτά στην ΓΡΑΜΜΗ ΑΕ και πρώην κυβερνητικό εκπρόσωπο της κυβέρνησης του Ανδρέα Παπανδρέου), που μου πρότεινε να πάω να δουλέψω μαζί του, σε μία ραδιοφωνική εκπομπή που είχε στον Σκάϊ, με τον εμπνευσμένο τίτλο «Κι’ αύριο μέρα είναι».
Ξαφνιάσθηκα, είναι η αλήθεια, με την «εξέλιξη» του συναδέλφου αλλά-λόγω του ότι, ως συνήθως, είχα απόλυτη ανάγκη από δουλειά-πήγα και τον είδα.
Μου γνώρισε το «δεξί χέρι» της εκπομπής του, τον Κώστα τον Βαξεβάνη και χωρίς δεύτερη συζήτηση με πήγε στον ...Αλαφούζο.
Χαμογελαστός ο Γιάννης, με χαιρέτισε, μου είπε ότι χάρηκε που με γνώρισε προσωπικά και μετά μου ανακοίνωσε ότι, ο μηνιαίος μισθός μου θα ήτανε 400 χιλιάδες δραχμές, τα μισά με μισθολόγιο, το ένα τρίτο με ΔΠΥ και το άλλο ένα τρίτο ....μαύρα.
Τι θα πεί «μαύρα», τον ρώτησα...
Θα πεί ότι, τον μισθό σου θα τον παίρνεις κανονικά, θα κόβεις κι’ ένα δελτίο παροχής υπηρεσιών για τα εκατό χιλιάρικα και τα υπόλοιπα, θα πηγαίνεις μία συγκεκριμένη ημερομηνία στο λογιστήριο και θα τα παίρνεις χωρίς παραστατικά, χέρι μέ χέρι.
Κατάλαβες, μου λέει.
Κατάλαβα του απάντησα και ξεκίνησα τη δουλειά.
Ενα χρόνο πριν, στις εκλογές του 1989, κανένα κόμμα δεν είχε μπορέσει να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση και δημιουργήθηκε κυβέρνηση κοινής αποδοχής Νέας Δημοκρατίας και Συνασπισμού της Αριστεράς με πρωθυπουργό τον Τζαννή Τζανετάκη.
Κατά την διάρκεια της συγκυβέρνησης, οι καταγγελίες σε βάρος στελεχών της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ για οικονομικά σκάνδαλα οδήγησαν στην παραπομπή του Ανδρέα Παπανδρέου στο Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο, το οποίο στο τέλος θα τον αθωώσει. Εν τω μεταξύ, είχε μεσολαβήσει η οικουμενική Κυβέρνηση του Ξενοφώντα Ζολωτά και η εκλογική νίκη της Νέας Δημοκρατίας στις εκλογές του 1990 με αρχηγό τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη.
Κάργα αντιδεξιός από την φύση μου, ξεκίνησα μία σειρά από ρεπορτάζ, για την απόπειρα της κυβέρνησης Μητσοτάκη να ιδιωτικοποιήσει την πολεμική βιομηχανία της ΠΥΡΚΑΛ, να καταργήσει (όπως τόκανε) το Σώμα Ορκωτών Λογιστών, πού έκανε ελέγχους σ’ όλες τις εταιρίες και έβγαζε...λαγούς και να ξεπουλήσει την πάλαι ποτέ κραταιά ελληνική τσιμεντοβιομηχανία, την ΑΓΕΤ Ηρακλής.
Για κάνα εξάμηνο δεν είχαμε πρόβλημα, μέχρι την στιγμή που ο Ρουμπάτης, έφυγε για διήμερη αποστολή (δεν θυμάμαι πού) και ανέλαβα εγώ, για δύο βράδυα την ευθύνη της εκπομπής.
Τότε ήτανε πολυ ψηλά στην ειδησεογραφία η προσπάθεια της κυβέρνησης Μητσοτάκη να ιδιωτικοποιήσει τον ΟΤΕ.
Κάλεσα, λοιπόν, με δική μου πρωτοβουλία, στο στούντιο της εκπομπής τα παιδιά της ΑΣΚΕ (Ανώτατη Συνέλευση Κοινωνικού Ελέγχου) του ΟΤΕ, τον Γιώργο τον Σκαρπέλλη (ΠΑΣΟΚ και είναι ακόμη προφυλακισμένος), τον Παναγιώτη Κελαϊδή (γνήσιος αριστερός που τον έχω χάσει από τότε) και τον Δημήτρη Στρατούλη (του Συνασπισμού που μεταλλάχθηκε σε Συριζαίο και τωρα τραβολογιέται με τους ανεπάγγελτους του Λαφαζάνη)
Η κουβέντα, on air, ξεκίνησε λίγο χαλαρά, πάνω στις διαφαινόμενες επιδιώξεις του Μητσοτάκη να ιδιωτικοποιήσει τον ΟΤΕ και να τον δώσει στην Αμερικάνικη ALCATEL, μέχρι τη στιγμή που έκανα την ερώτηση-κλειδί.
Αυτός που θα πάρει τον ΟΤΕ, θα έχει πρόσβαση στις υπηρεσίες του που αφορούν καταγραφή συνομιλιών πολιτών, επικοινωνιακά δίκτυα με άλλες γειτονικές χώρες και στα δίκτυα απορρήτων με τις Ενοπλες Δυνάμεις?
Τα παιδιά, σαν έτοιμα από καιρό, απασφάλισαν και τα ξέρασαν όλα.
Οι αποκαλύψεις έγιναν πρωτοσέλιδα, σ’ όλες σχεδόν τις εφημερίδες της επόμενης μέρας και ο Μητσοτάκης αναγκάσθηκε, κάτω από την γενικότερη κατακραυγή, να πάει πίσω τα σχέδια του, για την ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ.
Οταν επέστρεψε ο Ρουμπάτης και πληροφορήθηκε τα καθέκαστα κατέβασε τα μούτρα του μέχρι το πάτωμα και –για να μην σας κουράζω- μετά από ένα δεκαπενθήμερο και κατόπιν συνεννοήσεως με την Διοίκηση, με ξαπέστειλε στο ειδησεογραφικό τμήμα του ραδιοσταθμού, όπου τις ειδήσεις παρουσίαζε, κάθε μεσημέρι, ο Αρης Πορτοσάλτε.
Εγώ, πάντως, τον μισθό μου τον έπαιρνα, τα λεφτά με ΔΠΥ τα έπαιρνα αλλά δεν αισθανόμουνα καθόλου καλά, όταν στηνόμουνα στην ουρά, μαζί με τον Κακαουνάκη, τον Τράγκα, τον Χατζηνικολάου, τον Κούλογλου και άλλους, για να πάρω τις εκατό χιλιάδες δραμές μαύρα, από μία ...μαύρη σακούλα που τάβγαζε μία πολύ όμορφη και σέξυ γκόμενα που ήτανε επικεφαλής στο Λογιστήριο του Αλαφούζου.
Λόγω της εξειδίκευσης μου στα αποκλειστικά θέματα, ο Πορτοσάλτε συνήθιζε να με φωνάζει, πριν ν’ αρχίσει την εκφώνηση του μεσημεριανού δελτίου ειδήσεων και να με ρωτάει on air, τι έχουμε σήμερα Νίκο.
Οι δημοσιογραφάρες της εποχής, τότε, αναλώνονταν σε εκθέσεις ιδεών σχετικά με το πού βρίσκονταν οι συζητήσεις μεταξύ της κυβέρνησης Μητσοτάκη και του μαφιόζου Παντσαβόλτα, για τη εκχώρηση της ΑΓΕΤ Ηρακλής στην ...Καλτεστρούτσι.
Ενα μεσημέρι, λοιπόν, κοντά στις εκλογές του 1992, έσκασα στο στούντιο και άφησα σύξυλο τον Πορτοσάλτε, λέγοντας...
Σήμερα Αρη, έχω να κάνω μία συνταρακτική αποκάλυψη.
Η συμφωνία μεταξύ Μητσοτάκη και Καλτεστρούτσι για την εκχώρηση της ΑΓΕΤ έχει ολοκληρωθεί και χθες, πήγαν στην Ζούγκερ Κάντοναλ Μπάνκ της Ελβετίας, η Ντόρα Μπακογιάννη, ο Μανούσος Γρυλλάκης (σωματοφύλακας της οικογένειας) και η Μαρίκα και είσέπραξαν την μίζα, για λογαριασμό του ψηλού, ύψους 12,5 δις δραχμών σε συνάλλαγμα.
Εχεις κάτι άλλο να προσθέσεις Νίκο, μου λέει κάτωχρος ο Πορτοσάλτε.
Οχι, του απαντώ, νομίζω ότι τα είπα όλα.
Στα χέρια μου δεν είχα κανένα στοιχείο. Μόνο την διαβεβαίωση της Αντιμάφια της Ιταλίας που, παρακολουθώντας τον Παντσαβόλτα να τον στριμώξει για ξέπλυμα μαύρου χρήματος, έπεσαν πάνω στην οικογένεια Μητσοτάκη που έπαιρνε τα ...τουλά.
Αν χρειασθεί, θα σου στείλουμε το «εξτρέ» της συναλλαγής και θάλθουμε να καταθέσουμε ως μάρτυρες υπεράσπισης σου, μου είπαν.
Για την ιστορία να πώ, ότι τότε δεν κουνήθηκε ούτε δεξιός πούστης, δεν υπήρξε καμία αγωγή εναντίον μου, ο Μητσοτάκης έχασε τις εκλογές του 1992 και αμέσως μετά εγώ απολύθηκα....
Με φώναξε ο κάργα αριστερός διευθυντής ειδήσεων του σταθμου, ο Κώστας ο Κιμπουρόπουλος και μου είπε ότι λυπάται πολύ αλλά θαπρεπε εγώ και τρείς τεχνικοί να πάρουμε την άγουσα προς την ανεργία, καθόσον, όπως είπε, «μας άγγιξαν οι περικοπές»
Εισέπραξε ένα μεγαλοπρεπές «άντε γαμήσου κι’ εσύ και η αριστερά που εκπροσωπείς» και εγώ, για μία ακόμη φορά, έπεσα στα θολά νερά της ανεργίας, με την υπερηφάνεια ότι κατόρθωσα να ρίξω μία κυβέρνηση.
Αν δεν καταλάβατε κάτι, για την τρέχουσα σημερινή κατάσταση, ρωτήστε με...
Αν μπορώ θα σας εξηγήσω
Αναρτήσεις
http://www.eamb.gr/elliniki_politiki/kyp.htm
ΑπάντησηΔιαγραφήEAM B YDROXOOS (ΤΡΑΙΑΝΟΣ ΠΑΝ.)
Αν αποφασίσει σήμερα το ελληνικό κράτος ν' ανοίξει τους λογαριασμούς της οικογένειας Μητσοτάκη, θα βρεθεί προ εκπλήξεων.
Την Αφρική να κληρονομούσε η Μαρίκα, δεν θα μπορούσε να "κρυφτεί" ο αποστάτης πίσω από την προίκα της. Η οικογένεια Μητσοτάκη είναι μια από τις πλουσιότερες οικογένειες της χώρας. Μια από τις πλουσιότερες πολιτικές οικογένειες της Ευρώπης.
Το πώς κατόρθωσε ο αποστάτης εν μέσω διωγμών, εξοριών και "θυσιών" για την πατρίδα να δημιουργήσει μια τέτοια περιουσία, αυτό μόνον ο ίδιος μπορεί να μας το εξηγήσει. Πώς κατόρ¬θωσε ο εκ Χανίων ορμώμενος φτωχοπρόδρομος να γίνει μεγιστάνας, χωρίς ποτέ ν' ασχοληθεί με οτιδήποτε άλλο εκτός από την πολιτική; Αυτό μπορεί να το εξηγήσει κανείς; Μπορεί να εξηγήσει ο Μητσοτάκης τον οικογενειακό του πλούτο; Αν δηλαδή τον Παπανδρέου τον "κυνηγάνε" πτώματα, τον Μητσοτάκη τον "κυνηγάνε" βαλίτσες γεμάτες χρήματα και λογαριασμοί ξενοδοχείων, κολεγίων κλπ..
Είναι εθνική υπόθεση ν' ανοιχτούν οι τραπεζικοί λογαριασμοί της οικογένειας Μητσοτάκη. Γιατί; Γιατί μ' αυτόν τον τρόπο θα μάθουμε κρυφές "πτυχές" της ιστορίας μας. Η "καταγωγή" τής κάθε κατάθεσης θα μας δίνει εξηγήσεις για πολλά εθνικά μας θέματα.
http://www.eamb.gr/elliniki_politiki/kyp.htm