Τα λάθη δεν διορθώνονται με λάθη. Γράφει ο Γιώργος Ευγενίδης

Θα πρέπει να περιμένουμε το σκεπτικό του ΣτΕ, αυτό το λένε όλοι οι νομικοί, μιας και αυτό ακριβώς το σκεπτικό θα είναι ο μπούσουλας για το τι επιτρέπεται και τι δεν επιτρέπεται να κάνει από εδώ και πέρα η κυβέρνηση. Τι κάνει μέχρι στιγμής η κυβέρνηση; Εκδηλώνει τον πανικό της. Ναι...

είχαν προετοιμαστεί εναλλακτικά σενάρια, ναι, ήδη από τις αρχές της εβδομάδας είχαν πυκνώσει τα σύννεφα πάνω από το Μαξίμου, αλλά η αντίδραση που έβγαλε η κυβέρνηση ανέδειξε την διαχειριστική της αδυναμία σε καταστάσεις κρίσεων. Ήταν εικόνα αυτή της κ. Γεροβασίλη, η οποία έτρεμε από τη σύγχυση; Ήταν επιχείρημα το ότι το ΣτΕ δεν έπρεπε να ακυρώσει τον νόμο, επειδή τώρα πώς θα πάνε τα παιδάκια στο νηπιαγωγείο; Σε αυτού του είδους τον λαϊκισμό, υπάρχουν πολύ εύκολες απαντήσεις, οι οποίες δεν συμφέρουν την κυβέρνηση. Κάπως έτσι, το πρώτο στάδιο αντίδρασης ήταν ο πανικός, συνδυασμένος με πολύ επικίνδυνες εκφράσεις και κρίσεις για τη δικαιοδοτική ικανότητα και τον ρόλο του ΣτΕ. Αμφιβάλλω, αν όσα είπε η κ. Γεροβασίλη για το ΣτΕ τα έχει πει άλλος πολιτικός από τη Μεταπολίτευση και μετά.

Και πάμε στο επόμενο βήμα που είναι η πρόταση-γέφυρα που θέλει να καταθέσει ο κ. Παππάς με τη διαδικασία του κατεπείγοντος, προκειμένου να χορηγηθούν προσωρινές άδειες στα κανάλια. Πριν μπούμε στην ουσία της πρόθεσης, ας δούμε σε ποια κανάλια θέλει να χορηγήσει άδεια έναντι ενός ποσού περίπου 6-7 εκ. ευρώ η κυβέρνηση: σε όσα συμμετείχαν στην τελική φάση του διαγωνισμού, παλιά και νέα. Έψιλον, ΑΡΤ και Mega εξαιρούνται, επειδή δεν πέρασαν την προδιαδικασία του διαγωνισμού.

Τώρα στην ουσία: Η κυβέρνηση υπέστη πολιτική ήττα στο ΣτΕ, το οποίο έκρινε πως δεν ακολουθήθηκε η νόμιμη και συνταγματική διαδικασία. Όπου νόμιμη διαδικασία, βάλτε το ΕΣΡ. Τι μας λέει απλά το ΣτΕ; Το ΕΣΡ είναι αυτό που είναι αρμόδιο για την αδειοδότηση και τη λειτουργία τηλεοπτικών σταθμών. Όχι απλά για την πιο μόνιμη αδειοδότηση, όπως αυτή σε βάθος δεκαετίας που επιδιώκει η κυβέρνηση, αλλά και για την ετήσια και την εξάμηνη και τη διήμερη και οποιαδήποτε άλλη. Πώς μπορεί να τρέξει η όποια διαδικασία χωρίς το ΣτΕ; Και άντε και τρέχει και ο κ. Παππάς φέρνει τη νέα νομοθετική του πρωτοβουλία, η οποία επανεισάγει από το παράθυρο τον δικό του νόμο: ποιο μέσο πίεσης θα διαθέτει έναντι των καναλαρχών; Και, με ποιο κριτήριο αποφασίζει πως τα τρία κανάλια που προαναφέραμε, δεν μπορούν να πάρουν προσωρινή άδεια εκπομπής; Επειδή κόπηκαν στην προδιαδικασία του άκυρου διαγωνισμού του;

Η λύση είναι μία: να δημιουργηθεί ΕΣΡ. Αλλά, για να γίνει αυτό, θα πρέπει να γίνει κάτι ασυνήθιστο: κυβέρνηση και αντιπολίτευση να συνεννοηθούν για την επαύριο της ανάδειξης του ΕΣΡ. Δεν υπάρχει περίπτωση η ΝΔ να συναινέσει, αν αμέσως μετά έρθει ως έχει ο νόμος Παππά. Και δεν θα έχει και κανένα νόημα. Πώς θα το κάνει η κυβέρνηση; Αναγκαστικά, θα πρέπει να κάνει βήματα πίσω, όσο και αν της φαίνεται δύσκολο στο συγκεκριμένο ζήτημα.

Στο κάτω-κάτω, αν δεν ξέρουν πώς να το κάνουν, ας αντλήσουν τεχνογνωσία από τη διαπραγμάτευση που κάνουν εδώ και τόσους μήνες με τους θεσμούς και καταλήγει πάντα σε ένα πολυνομοσχέδιο σκούπα, το οποίο ψηφίζεται εντός δύο ημερών, στα 2 τα ξημερώματα.