Tις τελευταίες ημέρες έχει επανέλθει στην επικαιρότητα η συζήτηση για το δημόσιο χρέος και πώς αυτό δημιουργήθηκε και διογκώθηκε από το 1981 και μετά. Έτσι ακούγονται και κυρίως γράφονται διάφορα μυθεύματα, χωρίς να στηρίζονται σε συγκεκριμένα στοιχεία, ώστε ο κάθε πολίτης που τα διαβάζει να μπορεί να αναζητήσει τις έγκυρες πηγές προέλευσής τους για να διαπιστώσει ότι είναι αληθινά και όχι κατασκευασμένα για να εξυπηρετήσουν πολιτικές ή άλλες σκοπιμότητες. Έτσι για πληρέστερη και έγκυρη ενημέρωση παραθέτω τα ακόλουθα:
Σύμφωνα λοιπόν με τα επίσημα στοιχεία του πρώην υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και της Τραπέζης της Ελλάδος το Δημόσιο Χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ ή το «Χρέος της Γενικής Κυβέρνησης ως % του ΑΕΠ» παρουσίασε την ακόλουθη εξέλιξη:... Έτος Χρέος ως % ΑΕΠ
1975 24,7
1976 24,6
1977 25,7
1978 28,0
1979 27,5
1980 28,6
1981 34,5
1982 41,3
1983 41.9
1984 48,0
1985 54,7
1986 55,9
1987 62,2
1988 66,8
1989 69,9
1990 80,7
1991 83,3
1992 89,0
1993 111,6
1994 109,3
1995 110,1
1996 112,2
1997 109,5
-----------------------------------------------
Πηγή: «Η Ελληνική Οικονομία 1960-1997» ΥΠΕΘΟ, Αθήνα 1998
Στον ανωτέρω πίνακα είναι εντυπωσιακά τα ακόλουθα:
α) Στην πρώτη τετραετία του ΠΑΣΟΚ, 1981-1985 το δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ σχεδόν διπλασιάσθηκε καθώς από το 34,5% που έκλεισε το 1981, αφού το ΠΑΣΟΚ είχε κερδίσει τις εκλογές τον Οκτώβριο , εκτοξεύθηκε στο 54,7% του ΑΕΠ το 1985. Δηλαδή αυξήθηκε κατά 20,2 μονάδες!
) Αν συγκριθεί η διαφορά των ποσοστών του χρέους ως προς το ΑΕΠ από το 1975 μέχρι το 1981, διαπιστώνεται ότι αυτό αυξήθηκε από το 24,7% που ήταν το 1975, στο 28,6% το 1980 και στο 34,5% το 1981, Συνολικά δηλαδή το Δημόσιο χρέος την περίοδο 1975-1980 ως ποσοστό του ΑΕΠ αυξήθηκε κατά 3,9% και από το 1980 μέχρι το 1981 επίσης κατά 3,9%.
γ) Στην περίοδο 1986-1989 οι εξελίξεις στο Δημόσιο χρέος ήταν εξ ίσου τραγικές ,όπως και στην πρώτη περίοδο 1892-1985. Το Δημόσιο χρέος από το 54,7% του ΑΕΠ διαμορφώθηκε το 1989 στο 69,9% του ΑΕΠ για να κλείσει το 1990, καθώς προηγήθηκαν τρείς εκλογικές αναμετρήσεις στο 80,75 του ΑΕΠ. Συνολικά δηλαδή στην περίοδο 1982-1990 η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ σχεδόν τριπλασίασε το δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ!
δ) Το δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ το 1993 είχε φθάσει στο 111,6% του ΑΕΠ, επειδή το Δημόσιο ήταν υποχρεωμένο να πληρώσει τόκους 2,7 τρις δρχ. αντί των 1,3 τρις. που πλήρωνε το 1990, διότι, όπως είναι γνωστό οι τόκοι πληρώνονται μετά την λήψη των δανείων αλλά και από το γεγονός ότι οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ (1981-1989) είχαν κάνει και «κρυφά δάνεια», τα οποία δεν αναγράφονταν στους προϋπολογισμούς, αλλά τα βρήκε μπροστά της η Κυβέρνηση της Ν.Δ από τον Απρίλιο του 1990 και μετά και τα οποία αφορούσαν καταπτώσεις εγγυήσεων και ελλείμματα των ΔΕΚΟ!
Όπως γίνεται αντιληπτό μετά από την εξέλιξη αυτή το Δημόσιο χρέος είχε τεθεί πλέον σε τροχιά που δεν θα μπορούσε να ελεγχθεί, καθώς , στο μεταξύ, υπήρχε και μια άλλη διάσταση του χρέους που εμφανίσθηκε αργότερα με την μορφή της κατάπτωσης των εγγυήσεων που είχαν χορηγηθεί σε ΔΕΚΟ για να δανεισθούν, καθώς οι περισσότερες από αυτές (τις ΔΕΚΟ) δεν πλήρωσαν το χρέος τους, το οποίο υποχρεώθηκε να πληρώσει το Δημόσιο, ως εγγυητής.
Οι αιτίες αύξησης του Χρέους
Η βασική αιτία της αύξησης του δημοσίου χρέους στην περίοδο 1982-1990 ήταν οι χιλιάδες διορισμοί στον δημόσιο τομέα καθώς και η πολιτική σπατάλης σε συνδυασμό με την αποφυγή πραγματοποίησης παραγωγικών επενδύσεων. Πρόκειται για μια αλήθεια που μετά από 30 χρόνια έσπευσαν να ομολογήσουν τόσο ο πρώην πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου όσο και ο τότε αντιπρόεδρος της κυβέρνησής του Θεοδ. Πάγκαλος, παραδεχόμενοι ότι η διόγκωση του Δημοσίου Χρέους οφειλόταν στους αθρόους διορισμούς που έκαναν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. Μάλιστα η ομολογία του Θ. Πάγκαλου διανθίστηκε και με την δικαιολογία που ο ίδιος επινόησε ότι «τα λεφτά τα φάγαμε μαζί», εννοώντας δηλαδή όσους διορίστηκαν στον δημόσιο τομέα. Όσον αφορά τον πρώην Πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου σε δημόσια ομιλία του κατά το κλείσιμο της «Συνάντησης του υπουργείου Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας με νέους επιχειρηματίες» στις 20 Οκτωβρίου 2010, είχε αναφέρει και τα ακόλουθα:
«Να σας πω ένα αστείο. Όταν πρωτοβγήκα βουλευτής, με ρωτούσαν για διάφορα προβλήματα. Βέβαια, υπήρχαν ουρές για ρουσφέτια, για διορισμούς και τα λοιπά. Τότε βεβαίως υπήρχε η δυνατότητα και γινόταν, αν και προσπαθούσα να το αποφύγω ως βουλευτής. Όλοι οι νεότεροι βουλευτές τότε ζητούσαμε αξιοκρατία, γιατί δεν αντέχαμε αυτή την πίεση, να έρχονται στα γραφεία μας και να ζητούν δουλειά, και εμείς, να είμαστε οι κριτές για κάτι, του οποίου δεν θα έπρεπε να είμαστε κριτές.
Ήρθε κάποιος, λοιπόν, και τον ρώτησα, «εσύ τι έχεις κάνει;». Λέει: «είμαι φιλόσοφος». Και τον ρωτώ: «και τι δουλειά θέλεις να κάνεις;». «Να μπω στο Δημόσιο και να φιλοσοφώ!», μου απάντησε. Αυτή ήταν η λογική του.»
Στην πρώτη τετραετία της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ (Οκτώβριος 1981-Ιούνιος 1985) το ελληνικό Κράτος διογκώθηκε τόσο, όσο περίπου είχε επεκταθεί στη Xώρα μας σε διάστημα 100 ετών, μεταξύ 1870 και 1970! Δηλαδή κατά 17,3%, ως ποσοστό του AEΠ, από 18,4% που είχε διογκωθεί σε διάστημα 100 ετών μεταξύ 1870 και 1970!
Μπορεί να φαίνεται απίστευτο αλλά είναι πέρα για πέρα αληθινό και αποδεικνύει την μεγάλη ζημιά που έχει προκληθεί στην Οικονομία της Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στο «Οικονομικό Δελτίο» της «Alpha Bank» (τότε Τράπεζα Πίστεως) τον Απρίλιο του 1997, το μέγεθος του Δημοσίου Τομέα, ως ποσοστό του AEΠ, το 1870, αφότου δηλαδή υπάρχουν στοιχεία, απορροφούσε το 14,8% του ΑΕΠ και το 1970, το ποσοστό αυτό είχε αυξηθεί στο 33,2% του AEΠ.
Δηλαδή σε διάστημα 100 ετών ο Δημόσιος τομέας στη Xώρα μας είχε μεγαλώσει κατά 18,4%.
Επίσης, σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία κατά 17,3% αυξήθηκε το ποσοστό του AEΠ που αφορούσε στον Δημόσιο τομέα από το 1980 μέχρι το 1985.όπως προκύπτει από τον πίνακα που ακολουθεί στη συνέχεια.
Επίσης από τον πίνακα αυτόν προκύπτει με εξαίρεση μια ελαφρά μείωση που σημειώθηκε κατά τα έτη 1990, 1991 και 1992 ότι ο Δημόσιος Tομέας στη Xώρα μας το 1980 απορροφούσε το 39,8% του AEΠ και το 1990 έφθασε να απορροφά το 54,6% του AEΠ για να εκτιναχθεί το 1995 στο 58,2%!
Σχετικά με την περίοδο της τριετίας που κυβέρνησε η Νέα Δημοκρατία, το ποσοστό του AEΠ που απορροφούσε ο Δημόσιος Τομέας, το 1990 μειώθηκε στο 54,3% από το 55,3% που ήταν το 1989, το 1991 μειώθηκε στο 53,6%, το 1992 στο 53,3%, ενώ αντίθετα το 1993, στη διάρκεια του οποίου έγιναν διορισμοί (κυρίως στη ΔEH) από την Κυβέρνηση της N.Δ. αλλά και από την Κυβέρνηση του ΠAΣOK (στις κρατικές τράπεζες, αλλά και με την επανακρατικοποίηση της EAΣ) από τον Οκτώβριο του 1993 μέχρι και τον Δεκέμβριο του ιδίου έτους, το ποσοστό του AEΠ, που απορροφούσε ο Δημόσιος Τομέας αυξήθηκε στο 57,2%! Για να εκτοξευθεί την επόμενη χρονιά 1994 στο 59,8% και να καταλήξει στο 58,2% στο τέλος του 1995.
-----------------------------------------------------------------------------------------------
Η διόγκωση του Κράτους ως ποσοστό(%) του ΑΕΠ
Ετος Ποσοστό
--------------------------------------------------------------------------------------------------
1870 ……………………. . . . 14,8
1970.......... .............................33,2
1980.......................................39,8
1981......................................40,1
1982.......................................47,0
1983.......................................49,5
1984.......................................53,3
1985.......................................57,4
1986..................... ..................56,3
1987...................... ................56,7
1988........................................56,3
1989........................................55,3
1990.......................................54,5
1991.......................................53,6
1992......................................53,3
1993................ ...................57,2
1994............. .......................59,8
1995........... .........................58,2
--------------------------------------------------------------------------------------------
Πηγή: "Οικονομικό Δελτίο" της Alpha Bank, Απρίλιος 1997
Tο συνολικό δημόσιο χρέος μεταξύ του 1981 και του 1989-1990 αυξήθηκε περισσότερο από 9 φορές! Συγκεκριμένα από 672 δις. δρχ. που ήταν το 1981, έφθασε στο το 1989 στα 6,7 τρισεκατομμύρια δραχμές και το 1990 στα 9,4 τρις. δρχ.!
Ετος Δημόσιο Χρέος Τόκοι Γεν. Κυβέρνησης Έλλειμμα % ΑΕΠ
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
(σε δις δρχ)
1980 474 41,2 3,5
1981 672 65,3 9
1982 928 86,6 7
1983 1260 133,0 7,8
1984 1833 201,5 8,3
1985 2674 277,0 11,7
1986 3230 353,2 9,7
1987 4046 499,0 9
1988 5383 684.3 10
1989 6699 825,5 14
1990 9383 1334,6 16
1991 12335 1528,8 11,7
1992 15557 2190,8 12,3
1993 23431 2701,9 13,8
1994 28093 3381,1 10
1995 31982 3471,8 10,3
1996 36246 3576,2 8
1997 39040 3158,0 4
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Πηγή: Η Ελληνική Οικονομία 1960-1997 (Έκδοση ΥΠΕΘΟ 1998)
Επίσης πρέπει να αναφέρουμε και τα ακόλουθα:
Ο πρώην Διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος (επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ Δημ. Χαλικιάς) σε συνέντευξή του στο περιοδικό «Οικονομικός Ταχυδρόμος» της 8-1-1998, είχε αναφέρει και τα ακόλουθα:
«Ανάμεσα στον Οκτώβριο του 1985 και τον Φεβρουάριο του 1986 πέρασα μερικούς από τους πιο δύσκολους μήνες της θητείας μου. Τα συναλλαγματικά διαθέσιμα της Τραπέζης της Ελλάδος είχαν πέσει κάτω από το ελάχιστο όριο ασφαλείας. Αν και γενικά την δεκαετία του 1980 το επίπεδο των διαθεσίμων ήταν γύρω στο 1 δισεκατομμύριο δολάρια, τότε είχαμε φθάσει μόλις στα 350 εκατ. δολ. Εάν δεν παίρναμε τον Φεβρουάριο του 1986 την πρώτη δόση του δανείου από την ΕΟΚ και εάν δεν είχαμε το σταθεροποιητικό πρόγραμμα Σημίτη, θα βαδίζαμε ευθέως στην κατάρρευση και την χρεοκοπία. Δεν θα είχαμε λεφτά να πληρώσουμε τις εισαγωγές μας. Δεν επρόκειτο για συναλλαγματική κρίση της δραχμής, όπως αυτές που γνωρίσαμε τον Μάϊο του 1994 ή τον Νοέμβριο του 1997, αλλά για κάτι πολύ χειρότερο. Αδυναμία κάλυψης των εξωτερικών πληρωμών της χώρας»! Τι ακριβώς είχε συμβεί; Απλούστατα τον Οκτώβριο του 1985 είχε διαπιστωθεί η πλήρης κατάρρευση της οικονομίας, με αποτέλεσμα η χώρα να αντιμετωπίζει πρόβλημα δανεισμού και βρισκόταν όπως πολύ παραστατικά ομολόγησε δημόσια μετά από 13 χρόνια όμως, ο τότε διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος Δημ. Χαλικιάς στην προαναφερθείσα συνέντευξή του.
Στις 22 και 23 Ιανουαρίου 1988 έγινε ένα συνέδριο με θέμα την πορεία του εξωτερικού χρέους της Χώρας μας. Στο συνέδριο εκείνο, κατά την πρώτη ημέρα της διεξαγωγής του στις 22 Ιανουαρίου 1988 είχε μιλήσει ο Ακαδημαϊκός και πρώην Διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος Άγγελος Αγγελόπουλος, ο οποίος είχε προτείνει ως λύση για να μπορέσει να αναπνεύσει η ελληνική οικονομίας από το βάρος του εξωτερικού χρέους, την αναστολή της πληρωμής του για μια 5ετία, μετά από συμφωνία της τότε κυβέρνησης με τις ξένες τράπεζες. Παράλληλα όμως στην ομιλία του εκείνη ο Αγγ. Αγγελόπουλος αποκάλυψε και τον τρομακτικό δανεισμό στον οποίο είχε καταφύγει από το 1982 και μετά η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, λέγοντας:
«Για την εξυπηρέτηση του σημερινού εξωτερικού δανείου, που ανέρχεται σε 20 δις δολάρια, κατά τα προσεχή 5 έτη θα πρέπει η Ελλάδα να δανειστεί ακόμη 19 δισεκατ. δολάρια», προσθέτοντας ότι θεωρούσε πως «κύρια αιτία των δυσχερειών είναι το γεγονός ότι τα δάνεια έχουν χορηγηθεί με σύντομη προθεσμία απόσβεσης 7 έως 8 ετών».
«Το θέμα του εξωτερικού χρέους περιπλέκεται ακόμη περισσότερο λόγω της μεγάλης αύξησης, ιδίως τα δύο τελευταία έτη (σ.σ. 1986 και 1987) του εσωτερικού χρέους. Η αύξηση αυτή έφτασε 768 δις δρχ. Αποτέλεσμα: Η ετήσια εξυπηρέτηση του συνολικού δημοσίου χρέους, να φτάσει το 1987 τα 667 δις δρχ., όσο περίπου και οι δαπάνες για τους μισθούς και τις συντάξεις του Δημοσίου».
Στις 25 Φεβρουαρίου 1988 ο τότε Διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος Δημ. Χαλικιάς μιλώντας σε εκδήλωση του Ελληνογερμανικού Επιμελητηρίου και αναφερόμενος στην αύξηση που είχε σημειώσει το δημόσιο χρέος είχε πει:
«Το εξωτερικό δημόσιο χρέος αυξήθηκε ως ποσοστό του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (ΑΕΠ) από 9,8% το 1979 σε 15,2% το 1981 και σε … 42,1% το 1985»!
-----------------------------------------------------------------------------
Έτος χρεολύσιο τόκοι συνολικό ποσό
(σε δι\σ. δρχ)
------------------------------------------------------------------------------
1981 --- --- 62,2
1982 ---- ------- 67,8
1983 ------ --------- 104,3
1984 ------- ------- 172
1985 ----- --- 258
1986 ---- ---- 385
1987 ---- ---- 617,4
1988 ---- ----- 790,3
1989 ----- ------- 944,1
1990 360 1.271 1.631
1991 1.009 1.497 2.506
1992 1.900 1.500 3.400
1993 1.500 2.100 3.600
--------------------------------------------------------------------------------------------
Πηγή: Έκθεση Προϋπολογισμού 1993
---------------------------------------------------------------------------------------------
Στις 23 Μαρτίου 1994 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έδωσε στη δημοσιότητα έκθεση-καταπέλτη εναντίον της Ελλάδος και παράλληλα την απέστειλε προς την Κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου. Επρόκειτο για την έκθεση, με της οποίας τις βασικές επισημάνσεις είχε ασχοληθεί η Νομισματική Επιτροπή της ΕΟΚ στις 2 Φεβρουαρίου 1994. Με την έκθεσή της εκείνη η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, πέρα από τις καταγραφές των δυσμενών εξελίξεων στην Οικονομία, ζητούσε από την ελληνική Κυβέρνηση να συντάξει πρόγραμμα σύγκλισης της ελληνικής οικονομίας, και να το υποβάλλει στην Ε.Ε για έγκριση, διαφορετικά την προειδοποιούσε ότι θα σταματούσε την χρηματοδότηση των έργων από το Ταμείο Συνοχής!
Μάλιστα ο τότε αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και αρμόδιος επίτροπος Οικονομίας Χένιγκ Κριστόφερσεν είχε γίνει έξαλλος με τον τότε αναπληρωτή υπουργό Οικονομίας Γιάννο Παπαντωνίου, γιατί, ενώ τον είχε διαβεβαιώσει ότι η ελληνική κυβέρνηση θα υπέβαλε πρόγραμμα σύγκλισης στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή για έγκριση στο πρώτο δίμηνο του 1994, ώστε να εξεταζόταν στο Συμβούλιο του Μαρτίου 1994, τελικά αυτό δεν είχε γίνει!
Στην έκθεσή της εκείνη η Ευρωπαϊκή Επιτροπή διαπίστωνε ότι:
Η ελληνική Κυβέρνηση μέσα σε μόλις 5 μήνες από τότε που είχε κερδίσει τις εκλογές της 10ης Οκτωβρίου 1993, αύξησε τα ελλείμματα, ενώ το χρέος το αύξησε κατά 7 τρις. δρχ.! Παράλληλα επεσήμαινε ότι η ελληνική κυβέρνηση εγκατέλειψε τις ιδιωτικοποιήσεις, μείωσε τον ρυθμό των επενδύσεων και εμφάνιζε σημαντική μείωση εσόδων!
«Το δημόσιο χρέος ανήλθε στο 138,8% του ΑΕΠ, ενώ το δημόσιο έλλειμμα ήταν κατά 6% υψηλότερο από εκείνο που είχε προβλεφθεί»!
«Η Ελληνική Κυβέρνηση καλείται να προχωρήσει αμέσως στην λήψη μέτρων με στόχο την μείωση των δημοσίων ελλειμμάτων».
«Ο περιορισμός όμως των ελλειμμάτων», επεσήμαινε η έκθεση αυτή «δεν είναι αρκετός για την εξυγίανση της οικονομία. Χρειάζονται πολλές αλλαγές στην πολιτική της κυβέρνησης, η κυριότερη από τις οποίες είναι η επανέναρξη των ιδιωτικοποιήσεων. Χρειάζεται επίσης να ληφθούν μέτρα για την μείωση του λειτουργικού κόστους των επιχειρήσεων, ώστε να αυξηθεί η ανταγωνιστικότητα των ελληνικών προϊόντων.
«Η επιτροπή θεωρεί ότι η επιδείνωση της οικονομίας τους τελευταίους μήνες του 1993 οφείλεται κατά ένα μεγάλο μέρος και στην εγκατάλειψη του προγράμματος των ιδιωτικοποιήσεων που είχε αρχίσει η κυβέρνηση της Ν.Δ.
Ο δεύτερος λόγος της επιδείνωσης ήταν τα μεγάλα ελλείμματα που παρουσίασαν ορισμένοι δημόσιοι οργανισμοί, ενώ πηγές της Ευρωπαϊκής Επιτροπής διεμήνυαν στην τότε κυβέρνηση ότι: Εάν το αναθεωρημένο πρόγραμμα που θα υποβάλλει η ελληνική Κυβέρνηση δεν περιλαμβάνει τα αναγκαία μέτρα, το πρόγραμμα δεν θα εγκριθεί!
Επίσης η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είχε διαμηνύσει στην ελληνική κυβέρνηση παράλληλα ότι αν δεν υποβάλλει πρόγραμμα σύγκλισης για να εγκριθεί από την Ε.Ε, τότε η Επιτροπή είχε το δικαίωμα να ζητήσει την διακοπή των χρηματοδοτήσεων για έργα που χρηματοδοτούσε η Ε.Ε. καθώς η χρηματοδότηση των έργων συμβάδιζε υποχρεωτικά με την πορεία σύγκλισης!
Στις 15 Ιουνίου 2004 ο τότε υφυπουργός Οικονομικών Πέτρος Δούκας κατέθεσε στη Βουλή επίσημα στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους σύμφωνα με τα οποία:
Στις 31 Μαΐου 2004 το Δημόσιο Χρέος είχε ανέλθει στα 193.443,1 εκατ. ευρώ από 177.812,1 εκατ. ευρώ που ήταν στο τέλος Δεκεμβρίου του 2003.
Τέλος όσον αφορά τον δανεισμό που έγινε στην περίοδο 2004-2009, επί κυβερνήσεως Κ. Καραμανλή, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, το συνολικό ποσό που δανείσθηκε είχε ανέλθει σε 125 δις ευρώ, τα οποία αναλύονται ως εξής:
Τα 45 δισ αφορούν «αναχρηματοδότηση» του παλαιότερου χρέους. Δηλαδή έληγαν κάποια προηγούμενα δάνεια και δανείστηκε η Ελλάδα να τα εξοφλήσει.
Από τα υπόλοιπα 80 δισεκατομμύρια ευρώ.
- το 62,5% (50 δισ.) πήγαν για τόκους προηγουμένων ετών. Δηλαδή για να εξυπηρετηθεί παλαιότερο χρέος, που το βρήκε η Νέα Δημοκρατία από τις προηγούμενες κυβερνήσεις (του ΠΑΣΟΚ).
-το 12,5% (10 δισ. ) πήγε για πληρωμές εξοπλιστικών προγραμμάτων, που επίσης είχαν παραγγείλει προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ.
- το 8,95% (7,2 δισ. περίπου) πήγε για πληρωμές Κοινωνικής Ασφάλισης - στα Ταμεία της ΔΕΗ, του ΟΤΕ και του ΙΚΑ - που επίσης είχαν υπογράψει οι προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, για την χρηματο9δότηση των ταμείων από το Κράτος
- και το 3,3% (2,6 δισ. περίπου ) για χρέη νοσοκομείων που ήταν απλήρωτα από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.
Τέλος ένα ακόμα 4% (3,2 δισ.) πήγε για «λοιπές χρεώσεις» που άφησαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ.
Δηλαδή τα 73 δις ευρώ από τα 80 ήταν υποχρεώσεις που άφησε πίσω του το ΠΑΣΟΚ. Κατά συνέπεια το πρόσθετο χρέος των κυβερνήσεων της Νέας Δημοκρατίας για τα πεντέμισι χρόνια που έμεινε στην εξουσία, ήταν γύρω στα 7 δις ευρώ.
Σύμφωνα με το Δελτίο του Δημοσίου Χρέους του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους (αρ.55) στις 30 Σεπτεμβρίου 2009 το δημόσιο χρέος ανερχόταν σε 297.929,91 εκατ. ευρώ και στις 31-12-2009,σύμφωνα με το αντίστοιχο «Δελτίο Δημοσίου Χρέους» (αρ. 56) είχε διαμορφωθεί στα 298.524,20 εκατ. ευρώ.
Στις 22-10-2012 , δηλαδή μετά την εξάμηνη κυβερνητική αδράνεια της νέας Κυβέρνησης του Γ. Παπανδρέου κατά την οποία αποφεύχθηκε η λήψη των ενδεδειγμένων μέτρων, με αποτέλεσμα η χώρα από τον Μάρτιο του 2010 να τεθεί εκτός αγορών και να υποχρεωθεί να δεχθεί το περίφημο πρώτο Μνημόνιο και ό,τι ακολούθησε στη συνέχεια, σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ το ενοποιημένο χρέος της Γενικής Κυβέρνησης στο τέλος του 2011 ανήλθε στα 355,7 δις ευρώ, δηλαδή στο 170,6% επί του ΑΕΠ.
Αυτά είναι τα πραγματικά στοιχεία για την εξέλιξη του χρέους. Και ο καθένας και η καθεμιά ας βγάλουν τα συμπεράσματά τους
Σύμφωνα λοιπόν με τα επίσημα στοιχεία του πρώην υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και της Τραπέζης της Ελλάδος το Δημόσιο Χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ ή το «Χρέος της Γενικής Κυβέρνησης ως % του ΑΕΠ» παρουσίασε την ακόλουθη εξέλιξη:... Έτος Χρέος ως % ΑΕΠ
1975 24,7
1976 24,6
1977 25,7
1978 28,0
1979 27,5
1980 28,6
1981 34,5
1982 41,3
1983 41.9
1984 48,0
1985 54,7
1986 55,9
1987 62,2
1988 66,8
1989 69,9
1990 80,7
1991 83,3
1992 89,0
1993 111,6
1994 109,3
1995 110,1
1996 112,2
1997 109,5
-----------------------------------------------
Πηγή: «Η Ελληνική Οικονομία 1960-1997» ΥΠΕΘΟ, Αθήνα 1998
Στον ανωτέρω πίνακα είναι εντυπωσιακά τα ακόλουθα:
α) Στην πρώτη τετραετία του ΠΑΣΟΚ, 1981-1985 το δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ σχεδόν διπλασιάσθηκε καθώς από το 34,5% που έκλεισε το 1981, αφού το ΠΑΣΟΚ είχε κερδίσει τις εκλογές τον Οκτώβριο , εκτοξεύθηκε στο 54,7% του ΑΕΠ το 1985. Δηλαδή αυξήθηκε κατά 20,2 μονάδες!
) Αν συγκριθεί η διαφορά των ποσοστών του χρέους ως προς το ΑΕΠ από το 1975 μέχρι το 1981, διαπιστώνεται ότι αυτό αυξήθηκε από το 24,7% που ήταν το 1975, στο 28,6% το 1980 και στο 34,5% το 1981, Συνολικά δηλαδή το Δημόσιο χρέος την περίοδο 1975-1980 ως ποσοστό του ΑΕΠ αυξήθηκε κατά 3,9% και από το 1980 μέχρι το 1981 επίσης κατά 3,9%.
γ) Στην περίοδο 1986-1989 οι εξελίξεις στο Δημόσιο χρέος ήταν εξ ίσου τραγικές ,όπως και στην πρώτη περίοδο 1892-1985. Το Δημόσιο χρέος από το 54,7% του ΑΕΠ διαμορφώθηκε το 1989 στο 69,9% του ΑΕΠ για να κλείσει το 1990, καθώς προηγήθηκαν τρείς εκλογικές αναμετρήσεις στο 80,75 του ΑΕΠ. Συνολικά δηλαδή στην περίοδο 1982-1990 η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ σχεδόν τριπλασίασε το δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ!
δ) Το δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ το 1993 είχε φθάσει στο 111,6% του ΑΕΠ, επειδή το Δημόσιο ήταν υποχρεωμένο να πληρώσει τόκους 2,7 τρις δρχ. αντί των 1,3 τρις. που πλήρωνε το 1990, διότι, όπως είναι γνωστό οι τόκοι πληρώνονται μετά την λήψη των δανείων αλλά και από το γεγονός ότι οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ (1981-1989) είχαν κάνει και «κρυφά δάνεια», τα οποία δεν αναγράφονταν στους προϋπολογισμούς, αλλά τα βρήκε μπροστά της η Κυβέρνηση της Ν.Δ από τον Απρίλιο του 1990 και μετά και τα οποία αφορούσαν καταπτώσεις εγγυήσεων και ελλείμματα των ΔΕΚΟ!
Όπως γίνεται αντιληπτό μετά από την εξέλιξη αυτή το Δημόσιο χρέος είχε τεθεί πλέον σε τροχιά που δεν θα μπορούσε να ελεγχθεί, καθώς , στο μεταξύ, υπήρχε και μια άλλη διάσταση του χρέους που εμφανίσθηκε αργότερα με την μορφή της κατάπτωσης των εγγυήσεων που είχαν χορηγηθεί σε ΔΕΚΟ για να δανεισθούν, καθώς οι περισσότερες από αυτές (τις ΔΕΚΟ) δεν πλήρωσαν το χρέος τους, το οποίο υποχρεώθηκε να πληρώσει το Δημόσιο, ως εγγυητής.
Οι αιτίες αύξησης του Χρέους
Η βασική αιτία της αύξησης του δημοσίου χρέους στην περίοδο 1982-1990 ήταν οι χιλιάδες διορισμοί στον δημόσιο τομέα καθώς και η πολιτική σπατάλης σε συνδυασμό με την αποφυγή πραγματοποίησης παραγωγικών επενδύσεων. Πρόκειται για μια αλήθεια που μετά από 30 χρόνια έσπευσαν να ομολογήσουν τόσο ο πρώην πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου όσο και ο τότε αντιπρόεδρος της κυβέρνησής του Θεοδ. Πάγκαλος, παραδεχόμενοι ότι η διόγκωση του Δημοσίου Χρέους οφειλόταν στους αθρόους διορισμούς που έκαναν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. Μάλιστα η ομολογία του Θ. Πάγκαλου διανθίστηκε και με την δικαιολογία που ο ίδιος επινόησε ότι «τα λεφτά τα φάγαμε μαζί», εννοώντας δηλαδή όσους διορίστηκαν στον δημόσιο τομέα. Όσον αφορά τον πρώην Πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου σε δημόσια ομιλία του κατά το κλείσιμο της «Συνάντησης του υπουργείου Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας με νέους επιχειρηματίες» στις 20 Οκτωβρίου 2010, είχε αναφέρει και τα ακόλουθα:
«Να σας πω ένα αστείο. Όταν πρωτοβγήκα βουλευτής, με ρωτούσαν για διάφορα προβλήματα. Βέβαια, υπήρχαν ουρές για ρουσφέτια, για διορισμούς και τα λοιπά. Τότε βεβαίως υπήρχε η δυνατότητα και γινόταν, αν και προσπαθούσα να το αποφύγω ως βουλευτής. Όλοι οι νεότεροι βουλευτές τότε ζητούσαμε αξιοκρατία, γιατί δεν αντέχαμε αυτή την πίεση, να έρχονται στα γραφεία μας και να ζητούν δουλειά, και εμείς, να είμαστε οι κριτές για κάτι, του οποίου δεν θα έπρεπε να είμαστε κριτές.
Ήρθε κάποιος, λοιπόν, και τον ρώτησα, «εσύ τι έχεις κάνει;». Λέει: «είμαι φιλόσοφος». Και τον ρωτώ: «και τι δουλειά θέλεις να κάνεις;». «Να μπω στο Δημόσιο και να φιλοσοφώ!», μου απάντησε. Αυτή ήταν η λογική του.»
Στην πρώτη τετραετία της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ (Οκτώβριος 1981-Ιούνιος 1985) το ελληνικό Κράτος διογκώθηκε τόσο, όσο περίπου είχε επεκταθεί στη Xώρα μας σε διάστημα 100 ετών, μεταξύ 1870 και 1970! Δηλαδή κατά 17,3%, ως ποσοστό του AEΠ, από 18,4% που είχε διογκωθεί σε διάστημα 100 ετών μεταξύ 1870 και 1970!
Μπορεί να φαίνεται απίστευτο αλλά είναι πέρα για πέρα αληθινό και αποδεικνύει την μεγάλη ζημιά που έχει προκληθεί στην Οικονομία της Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στο «Οικονομικό Δελτίο» της «Alpha Bank» (τότε Τράπεζα Πίστεως) τον Απρίλιο του 1997, το μέγεθος του Δημοσίου Τομέα, ως ποσοστό του AEΠ, το 1870, αφότου δηλαδή υπάρχουν στοιχεία, απορροφούσε το 14,8% του ΑΕΠ και το 1970, το ποσοστό αυτό είχε αυξηθεί στο 33,2% του AEΠ.
Δηλαδή σε διάστημα 100 ετών ο Δημόσιος τομέας στη Xώρα μας είχε μεγαλώσει κατά 18,4%.
Επίσης, σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία κατά 17,3% αυξήθηκε το ποσοστό του AEΠ που αφορούσε στον Δημόσιο τομέα από το 1980 μέχρι το 1985.όπως προκύπτει από τον πίνακα που ακολουθεί στη συνέχεια.
Επίσης από τον πίνακα αυτόν προκύπτει με εξαίρεση μια ελαφρά μείωση που σημειώθηκε κατά τα έτη 1990, 1991 και 1992 ότι ο Δημόσιος Tομέας στη Xώρα μας το 1980 απορροφούσε το 39,8% του AEΠ και το 1990 έφθασε να απορροφά το 54,6% του AEΠ για να εκτιναχθεί το 1995 στο 58,2%!
Σχετικά με την περίοδο της τριετίας που κυβέρνησε η Νέα Δημοκρατία, το ποσοστό του AEΠ που απορροφούσε ο Δημόσιος Τομέας, το 1990 μειώθηκε στο 54,3% από το 55,3% που ήταν το 1989, το 1991 μειώθηκε στο 53,6%, το 1992 στο 53,3%, ενώ αντίθετα το 1993, στη διάρκεια του οποίου έγιναν διορισμοί (κυρίως στη ΔEH) από την Κυβέρνηση της N.Δ. αλλά και από την Κυβέρνηση του ΠAΣOK (στις κρατικές τράπεζες, αλλά και με την επανακρατικοποίηση της EAΣ) από τον Οκτώβριο του 1993 μέχρι και τον Δεκέμβριο του ιδίου έτους, το ποσοστό του AEΠ, που απορροφούσε ο Δημόσιος Τομέας αυξήθηκε στο 57,2%! Για να εκτοξευθεί την επόμενη χρονιά 1994 στο 59,8% και να καταλήξει στο 58,2% στο τέλος του 1995.
-----------------------------------------------------------------------------------------------
Η διόγκωση του Κράτους ως ποσοστό(%) του ΑΕΠ
Ετος Ποσοστό
--------------------------------------------------------------------------------------------------
1870 ……………………. . . . 14,8
1970.......... .............................33,2
1980.......................................39,8
1981......................................40,1
1982.......................................47,0
1983.......................................49,5
1984.......................................53,3
1985.......................................57,4
1986..................... ..................56,3
1987...................... ................56,7
1988........................................56,3
1989........................................55,3
1990.......................................54,5
1991.......................................53,6
1992......................................53,3
1993................ ...................57,2
1994............. .......................59,8
1995........... .........................58,2
--------------------------------------------------------------------------------------------
Πηγή: "Οικονομικό Δελτίο" της Alpha Bank, Απρίλιος 1997
Tο συνολικό δημόσιο χρέος μεταξύ του 1981 και του 1989-1990 αυξήθηκε περισσότερο από 9 φορές! Συγκεκριμένα από 672 δις. δρχ. που ήταν το 1981, έφθασε στο το 1989 στα 6,7 τρισεκατομμύρια δραχμές και το 1990 στα 9,4 τρις. δρχ.!
Ετος Δημόσιο Χρέος Τόκοι Γεν. Κυβέρνησης Έλλειμμα % ΑΕΠ
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
(σε δις δρχ)
1980 474 41,2 3,5
1981 672 65,3 9
1982 928 86,6 7
1983 1260 133,0 7,8
1984 1833 201,5 8,3
1985 2674 277,0 11,7
1986 3230 353,2 9,7
1987 4046 499,0 9
1988 5383 684.3 10
1989 6699 825,5 14
1990 9383 1334,6 16
1991 12335 1528,8 11,7
1992 15557 2190,8 12,3
1993 23431 2701,9 13,8
1994 28093 3381,1 10
1995 31982 3471,8 10,3
1996 36246 3576,2 8
1997 39040 3158,0 4
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Πηγή: Η Ελληνική Οικονομία 1960-1997 (Έκδοση ΥΠΕΘΟ 1998)
Επίσης πρέπει να αναφέρουμε και τα ακόλουθα:
Ο πρώην Διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος (επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ Δημ. Χαλικιάς) σε συνέντευξή του στο περιοδικό «Οικονομικός Ταχυδρόμος» της 8-1-1998, είχε αναφέρει και τα ακόλουθα:
«Ανάμεσα στον Οκτώβριο του 1985 και τον Φεβρουάριο του 1986 πέρασα μερικούς από τους πιο δύσκολους μήνες της θητείας μου. Τα συναλλαγματικά διαθέσιμα της Τραπέζης της Ελλάδος είχαν πέσει κάτω από το ελάχιστο όριο ασφαλείας. Αν και γενικά την δεκαετία του 1980 το επίπεδο των διαθεσίμων ήταν γύρω στο 1 δισεκατομμύριο δολάρια, τότε είχαμε φθάσει μόλις στα 350 εκατ. δολ. Εάν δεν παίρναμε τον Φεβρουάριο του 1986 την πρώτη δόση του δανείου από την ΕΟΚ και εάν δεν είχαμε το σταθεροποιητικό πρόγραμμα Σημίτη, θα βαδίζαμε ευθέως στην κατάρρευση και την χρεοκοπία. Δεν θα είχαμε λεφτά να πληρώσουμε τις εισαγωγές μας. Δεν επρόκειτο για συναλλαγματική κρίση της δραχμής, όπως αυτές που γνωρίσαμε τον Μάϊο του 1994 ή τον Νοέμβριο του 1997, αλλά για κάτι πολύ χειρότερο. Αδυναμία κάλυψης των εξωτερικών πληρωμών της χώρας»! Τι ακριβώς είχε συμβεί; Απλούστατα τον Οκτώβριο του 1985 είχε διαπιστωθεί η πλήρης κατάρρευση της οικονομίας, με αποτέλεσμα η χώρα να αντιμετωπίζει πρόβλημα δανεισμού και βρισκόταν όπως πολύ παραστατικά ομολόγησε δημόσια μετά από 13 χρόνια όμως, ο τότε διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος Δημ. Χαλικιάς στην προαναφερθείσα συνέντευξή του.
Στις 22 και 23 Ιανουαρίου 1988 έγινε ένα συνέδριο με θέμα την πορεία του εξωτερικού χρέους της Χώρας μας. Στο συνέδριο εκείνο, κατά την πρώτη ημέρα της διεξαγωγής του στις 22 Ιανουαρίου 1988 είχε μιλήσει ο Ακαδημαϊκός και πρώην Διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος Άγγελος Αγγελόπουλος, ο οποίος είχε προτείνει ως λύση για να μπορέσει να αναπνεύσει η ελληνική οικονομίας από το βάρος του εξωτερικού χρέους, την αναστολή της πληρωμής του για μια 5ετία, μετά από συμφωνία της τότε κυβέρνησης με τις ξένες τράπεζες. Παράλληλα όμως στην ομιλία του εκείνη ο Αγγ. Αγγελόπουλος αποκάλυψε και τον τρομακτικό δανεισμό στον οποίο είχε καταφύγει από το 1982 και μετά η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, λέγοντας:
«Για την εξυπηρέτηση του σημερινού εξωτερικού δανείου, που ανέρχεται σε 20 δις δολάρια, κατά τα προσεχή 5 έτη θα πρέπει η Ελλάδα να δανειστεί ακόμη 19 δισεκατ. δολάρια», προσθέτοντας ότι θεωρούσε πως «κύρια αιτία των δυσχερειών είναι το γεγονός ότι τα δάνεια έχουν χορηγηθεί με σύντομη προθεσμία απόσβεσης 7 έως 8 ετών».
«Το θέμα του εξωτερικού χρέους περιπλέκεται ακόμη περισσότερο λόγω της μεγάλης αύξησης, ιδίως τα δύο τελευταία έτη (σ.σ. 1986 και 1987) του εσωτερικού χρέους. Η αύξηση αυτή έφτασε 768 δις δρχ. Αποτέλεσμα: Η ετήσια εξυπηρέτηση του συνολικού δημοσίου χρέους, να φτάσει το 1987 τα 667 δις δρχ., όσο περίπου και οι δαπάνες για τους μισθούς και τις συντάξεις του Δημοσίου».
Στις 25 Φεβρουαρίου 1988 ο τότε Διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος Δημ. Χαλικιάς μιλώντας σε εκδήλωση του Ελληνογερμανικού Επιμελητηρίου και αναφερόμενος στην αύξηση που είχε σημειώσει το δημόσιο χρέος είχε πει:
«Το εξωτερικό δημόσιο χρέος αυξήθηκε ως ποσοστό του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (ΑΕΠ) από 9,8% το 1979 σε 15,2% το 1981 και σε … 42,1% το 1985»!
-----------------------------------------------------------------------------
Έτος χρεολύσιο τόκοι συνολικό ποσό
(σε δι\σ. δρχ)
------------------------------------------------------------------------------
1981 --- --- 62,2
1982 ---- ------- 67,8
1983 ------ --------- 104,3
1984 ------- ------- 172
1985 ----- --- 258
1986 ---- ---- 385
1987 ---- ---- 617,4
1988 ---- ----- 790,3
1989 ----- ------- 944,1
1990 360 1.271 1.631
1991 1.009 1.497 2.506
1992 1.900 1.500 3.400
1993 1.500 2.100 3.600
--------------------------------------------------------------------------------------------
Πηγή: Έκθεση Προϋπολογισμού 1993
---------------------------------------------------------------------------------------------
Στις 23 Μαρτίου 1994 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έδωσε στη δημοσιότητα έκθεση-καταπέλτη εναντίον της Ελλάδος και παράλληλα την απέστειλε προς την Κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου. Επρόκειτο για την έκθεση, με της οποίας τις βασικές επισημάνσεις είχε ασχοληθεί η Νομισματική Επιτροπή της ΕΟΚ στις 2 Φεβρουαρίου 1994. Με την έκθεσή της εκείνη η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, πέρα από τις καταγραφές των δυσμενών εξελίξεων στην Οικονομία, ζητούσε από την ελληνική Κυβέρνηση να συντάξει πρόγραμμα σύγκλισης της ελληνικής οικονομίας, και να το υποβάλλει στην Ε.Ε για έγκριση, διαφορετικά την προειδοποιούσε ότι θα σταματούσε την χρηματοδότηση των έργων από το Ταμείο Συνοχής!
Μάλιστα ο τότε αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και αρμόδιος επίτροπος Οικονομίας Χένιγκ Κριστόφερσεν είχε γίνει έξαλλος με τον τότε αναπληρωτή υπουργό Οικονομίας Γιάννο Παπαντωνίου, γιατί, ενώ τον είχε διαβεβαιώσει ότι η ελληνική κυβέρνηση θα υπέβαλε πρόγραμμα σύγκλισης στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή για έγκριση στο πρώτο δίμηνο του 1994, ώστε να εξεταζόταν στο Συμβούλιο του Μαρτίου 1994, τελικά αυτό δεν είχε γίνει!
Στην έκθεσή της εκείνη η Ευρωπαϊκή Επιτροπή διαπίστωνε ότι:
Η ελληνική Κυβέρνηση μέσα σε μόλις 5 μήνες από τότε που είχε κερδίσει τις εκλογές της 10ης Οκτωβρίου 1993, αύξησε τα ελλείμματα, ενώ το χρέος το αύξησε κατά 7 τρις. δρχ.! Παράλληλα επεσήμαινε ότι η ελληνική κυβέρνηση εγκατέλειψε τις ιδιωτικοποιήσεις, μείωσε τον ρυθμό των επενδύσεων και εμφάνιζε σημαντική μείωση εσόδων!
«Το δημόσιο χρέος ανήλθε στο 138,8% του ΑΕΠ, ενώ το δημόσιο έλλειμμα ήταν κατά 6% υψηλότερο από εκείνο που είχε προβλεφθεί»!
«Η Ελληνική Κυβέρνηση καλείται να προχωρήσει αμέσως στην λήψη μέτρων με στόχο την μείωση των δημοσίων ελλειμμάτων».
«Ο περιορισμός όμως των ελλειμμάτων», επεσήμαινε η έκθεση αυτή «δεν είναι αρκετός για την εξυγίανση της οικονομία. Χρειάζονται πολλές αλλαγές στην πολιτική της κυβέρνησης, η κυριότερη από τις οποίες είναι η επανέναρξη των ιδιωτικοποιήσεων. Χρειάζεται επίσης να ληφθούν μέτρα για την μείωση του λειτουργικού κόστους των επιχειρήσεων, ώστε να αυξηθεί η ανταγωνιστικότητα των ελληνικών προϊόντων.
«Η επιτροπή θεωρεί ότι η επιδείνωση της οικονομίας τους τελευταίους μήνες του 1993 οφείλεται κατά ένα μεγάλο μέρος και στην εγκατάλειψη του προγράμματος των ιδιωτικοποιήσεων που είχε αρχίσει η κυβέρνηση της Ν.Δ.
Ο δεύτερος λόγος της επιδείνωσης ήταν τα μεγάλα ελλείμματα που παρουσίασαν ορισμένοι δημόσιοι οργανισμοί, ενώ πηγές της Ευρωπαϊκής Επιτροπής διεμήνυαν στην τότε κυβέρνηση ότι: Εάν το αναθεωρημένο πρόγραμμα που θα υποβάλλει η ελληνική Κυβέρνηση δεν περιλαμβάνει τα αναγκαία μέτρα, το πρόγραμμα δεν θα εγκριθεί!
Επίσης η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είχε διαμηνύσει στην ελληνική κυβέρνηση παράλληλα ότι αν δεν υποβάλλει πρόγραμμα σύγκλισης για να εγκριθεί από την Ε.Ε, τότε η Επιτροπή είχε το δικαίωμα να ζητήσει την διακοπή των χρηματοδοτήσεων για έργα που χρηματοδοτούσε η Ε.Ε. καθώς η χρηματοδότηση των έργων συμβάδιζε υποχρεωτικά με την πορεία σύγκλισης!
Στις 15 Ιουνίου 2004 ο τότε υφυπουργός Οικονομικών Πέτρος Δούκας κατέθεσε στη Βουλή επίσημα στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους σύμφωνα με τα οποία:
Στις 31 Μαΐου 2004 το Δημόσιο Χρέος είχε ανέλθει στα 193.443,1 εκατ. ευρώ από 177.812,1 εκατ. ευρώ που ήταν στο τέλος Δεκεμβρίου του 2003.
Τέλος όσον αφορά τον δανεισμό που έγινε στην περίοδο 2004-2009, επί κυβερνήσεως Κ. Καραμανλή, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, το συνολικό ποσό που δανείσθηκε είχε ανέλθει σε 125 δις ευρώ, τα οποία αναλύονται ως εξής:
Τα 45 δισ αφορούν «αναχρηματοδότηση» του παλαιότερου χρέους. Δηλαδή έληγαν κάποια προηγούμενα δάνεια και δανείστηκε η Ελλάδα να τα εξοφλήσει.
Από τα υπόλοιπα 80 δισεκατομμύρια ευρώ.
- το 62,5% (50 δισ.) πήγαν για τόκους προηγουμένων ετών. Δηλαδή για να εξυπηρετηθεί παλαιότερο χρέος, που το βρήκε η Νέα Δημοκρατία από τις προηγούμενες κυβερνήσεις (του ΠΑΣΟΚ).
-το 12,5% (10 δισ. ) πήγε για πληρωμές εξοπλιστικών προγραμμάτων, που επίσης είχαν παραγγείλει προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ.
- το 8,95% (7,2 δισ. περίπου) πήγε για πληρωμές Κοινωνικής Ασφάλισης - στα Ταμεία της ΔΕΗ, του ΟΤΕ και του ΙΚΑ - που επίσης είχαν υπογράψει οι προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, για την χρηματο9δότηση των ταμείων από το Κράτος
- και το 3,3% (2,6 δισ. περίπου ) για χρέη νοσοκομείων που ήταν απλήρωτα από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.
Τέλος ένα ακόμα 4% (3,2 δισ.) πήγε για «λοιπές χρεώσεις» που άφησαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ.
Δηλαδή τα 73 δις ευρώ από τα 80 ήταν υποχρεώσεις που άφησε πίσω του το ΠΑΣΟΚ. Κατά συνέπεια το πρόσθετο χρέος των κυβερνήσεων της Νέας Δημοκρατίας για τα πεντέμισι χρόνια που έμεινε στην εξουσία, ήταν γύρω στα 7 δις ευρώ.
Σύμφωνα με το Δελτίο του Δημοσίου Χρέους του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους (αρ.55) στις 30 Σεπτεμβρίου 2009 το δημόσιο χρέος ανερχόταν σε 297.929,91 εκατ. ευρώ και στις 31-12-2009,σύμφωνα με το αντίστοιχο «Δελτίο Δημοσίου Χρέους» (αρ. 56) είχε διαμορφωθεί στα 298.524,20 εκατ. ευρώ.
Στις 22-10-2012 , δηλαδή μετά την εξάμηνη κυβερνητική αδράνεια της νέας Κυβέρνησης του Γ. Παπανδρέου κατά την οποία αποφεύχθηκε η λήψη των ενδεδειγμένων μέτρων, με αποτέλεσμα η χώρα από τον Μάρτιο του 2010 να τεθεί εκτός αγορών και να υποχρεωθεί να δεχθεί το περίφημο πρώτο Μνημόνιο και ό,τι ακολούθησε στη συνέχεια, σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ το ενοποιημένο χρέος της Γενικής Κυβέρνησης στο τέλος του 2011 ανήλθε στα 355,7 δις ευρώ, δηλαδή στο 170,6% επί του ΑΕΠ.
Αυτά είναι τα πραγματικά στοιχεία για την εξέλιξη του χρέους. Και ο καθένας και η καθεμιά ας βγάλουν τα συμπεράσματά τους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΕΣ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΥΒΡΕΙΣ. Παρατηρούμε ακραίες τοποθετήσεις αναγνωστών. ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ δεν θέλουμε να μπαίνουμε στη δύσκολη θέση να μην βάζουμε ΟΛΑ τα σχόλια. Δόξα στο Θεό η Ελληνική γλώσα είναι πλούσια ωστε να μην χρειάζονται ακραίες εκφράσεις.