ΑΠΕΙΛΗ: Κάτσε καλά αλλιώς θα σου "γράψω" το σπίτι...

Ο τίτλος του σημερινού σημειώματος κυκλοφορεί ως ανέκδοτο. Στο γέλιο του όμως κρύβεται μια τραγική αλήθεια που θα μας αγγίξει ίσως και το προσεχές Φθινόπωρο. Εάν τα νούμερα δεν βγουν από την σημερινή φορολογία και από το συμμάζεμα του κράτους η πλήρης απαξίωσης των ακινήτων θα είναι το πρώτο ορατό κομμάτι κατάρρευσης της οικονομίας.

Μοναδική (μη ορατή όμως) διέξοδος είναι να τροχοδρομηθεί η οικονομία σε διάδρομο απογείωσης μέχρι τον Οκτώβριο που θα αρχίσει ο νέος κύκλος διαπραγματεύσεων για τις επόμενες δόσεις του δανείου. Διαφορετικά η επιστροφή σε συνταγή νέας φορολόγησης θα γίνει με περισσότερο «υλικό» από τον χώρο της ακίνητης περιουσίας...

που θα χαρακτηριστεί (για την περίσταση) μέχρι και «στοιχείο πολυτελούς διαβίωσης» ανεξάρτητα αν πρόκειται για ιδιοκατοίκηση ή κληρονομιά της κακιάς ώρας αφού η αγορά δεν αντέχει την πώλησή της.

Άρα «Μακάριοι... όσοι αποκληρώνονται από ακίνητη περιουσία...» καθώς χαράτσια άλλων μορφών είναι δύσκολο να περάσουν είτε πολιτικά είτε κοινωνικά από μια περιορισμένης σταθερότητας δικομματική κυβέρνηση. Το επιβεβαιώνουν άλλωστε και οι (τελευταίας στιγμής) ανατροπές στις εισηγήσεις του νέου φορολογικού κώδικα για χαράτσια σε μικρομεσαίους και άλλους επιχειρηματίες (με αυξήσεις στην προκαταβολή φόρου και μειώσεις στην φοροαπαλλαγή των τόκων των δανείων) που δείχνουν ότι ο «φορολογικός στραγγαλισμός» των επιχειρήσεων αναβάλλεται μέχρι να αποδώσουν άλλοι φόροι...

Άλλωστε για την φορολόγηση των ακινήτων η «πολιτική συναίνεση» από τα δεξιά έως και τα άκρα αριστερά θα είναι σιωπηρά αποδεκτή... Οφείλω βέβαια, πριν προχωρήσω, να εξηγήσω ότι με το σημείωμά μου σήμερα δεν μεταφέρω ούτε πληροφορίες ούτε τυχόν ανεπίσημα σενάρια. Αποτυπώνω προβλέψεις που προκύπτουν όμως από τις νέες υποσχέσεις και τις αναλύσεις προοπτικών συγκέντρωσης πόρων που έδωσε στους δανειστές η κυβέρνηση για να εξασφαλίσει τα δανεικά μέχρι και τον Οκτώβριο.

Αλλά αυτά που περιγράφω ως προοπτικές στηρίζονται σε συγκεκριμένα δεδομένα το πρώτο από τα οποία είναι ότι για να αποφευχθούν νέες φορολογικές συνταγές θα πρέπει τα νούμερα του δημοσιονομικού νοικοκυριού να αποδώσουν μέσα στο καλοκαίρι καθώς τον Οκτώβριο (ίσως και τον Σεπτέμβριο) ο νέος γύρος διαπραγματεύσεων με την Τρόικα να ξεκινήσει με ισχυρά προαπαιτούμενα.

Τι μπορεί όμως να συμβεί μέσα στο καλοκαίρι για να ανταποκριθούμε στα προαπαιτούμενα και να αλλάξει το «συνταγολόγιο» των φόρων που και είναι αμέσους αποδόσεως; Να δούμε, ίσως, χορό επενδύσεων και επιχειρηματικών πρωτοβουλιών που να υπόσχονται φορολογητέο τζίρο και θέσεις εργασίας.

Αλλά για να συμβεί αυτό θα πρέπει αιφνιδίως η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ να αποκτήσουν φιλελεύθερο προφίλ και η αντιπολίτευση να δείξει συναινετικό χαρακτήρα; Πόσο πιθανό είναι αυτό για τους επόμενους μήνες; Άρα οδηγούμεθα στο αρνητικό σενάριο σύμφωνα με το οποίο η οικονομία θα περάσει τον Οκτώβριο νέο τεστ αντοχής σε πιθανή κατάρρευση και εάν τα νούμερα δε βγουν θα βρεθούμε τετ - α -τετ με τον κίνδυνο της κατάρρευσης.

Στην περίπτωση δε αυτή όλα δείχνουν ότι η ακίνητη περιουσία θα είναι το πρόβατο επί σφαγή αφού από τώρα επικρατεί η (απολύτως λανθασμένη κατά την άποψή μου) πολιτική εκτίμηση της κυβέρνησης και των κομμάτων που την στηρίζουν ότι μέχρι σήμερα η μείωση της αξίας της ακίνητης περιουσίας σε ποσοστά από 40% έως και 60% έχει μάλλον «αφομοιωθεί» από την κοινωνία χωρίς ιδιαίτερες αντιδράσεις και κραδασμούς... επειδή τα ερεθίσματα για επάνοδο στην ανάπτυξη γεννούν και ελπίδες ανάκτησης της απολεσθείσας αξίας των ακινήτων...

Πρόκειται για εκτίμηση –καραγκιοζιλίκι και πολιτικής αναξιοπιστίας που όμως (σας βεβαιώνω) έχει λεχθεί και έχει αναπτυχθεί και σε υπηρεσιακό και σε πολιτικό επίπεδο. Και αυτό είναι το δεύτερο δεδομένο στο οποίο στηρίζεται η παραπάνω πρόβλεψη. Το χαρακτηρίζω δε ως δεδομένο λόγω των συζητήσεων που έχουν ήδη γίνει στα επίπεδα που προανέφερα.

Τρίτο δεδομένο είναι η άποψη συμβούλων και τεχνοκρατών των οικονομικών υπουργείων ότι οι μεταβιβάσεις και οι κληρονομιές που γίνονται σε μεγάλο βαθμό την περίοδο αυτή έχουν «λίπος» που επιτρέπουν παραπέρα φορολόγηση.

Παράλληλες εκτιμήσεις των ιδίων παραγόντων αγγίζουν ακόμη και τα περιουσιακά στοιχεία επιχειρηματιών που διαθέτουν μεγάλες εγκαταστάσεις στο λεκανοπέδιο της Αττικής αλλά και σε άλλα διακριμένα περιφερειακά Κέντρα της χώρας.

Βασικό επιχείρημα για την συγκεκριμένη προσέγγιση είναι το ενδιαφέρον που εκδηλώνουν ξένοι κεφαλαιούχοι για την εξαγορά χρεών προβληματικών επιχειρήσεων με επίκεντρο ενδιαφέροντος την απόκτηση παγίων περιουσιακών στοιχείων και κυρίως εργοστασιακών οικοπέδων εντός της Αττικής, της Θεσσαλονίκης, της Πάτρας, του Βόλου, της Καβάλας και της Αλεξανδρούπολης. Με άλλα λόγια λοιπόν ας εισπράξουμε υπεραξίες των παγίων εργοστασιακών εγκαταστάσεων πριν τα βουτήξουν οι ξένοι...

Γκρέμισμα λοιπόν των ακινήτων και της αξίας τους για να αποφύγουμε να γκρεμίσουμε το σημερινό κράτος που χτίσαμε για να στηρίξει, ως οικοδόμημα, τον πελατειακό μας μηχανισμό και τις παλαιοκομματικές πολιτικές ικανότητες που διαθέτουμε και ως βουλευτές και ως κόμματα.

[Του Γιώργου Κράλογλου από capital.gr]