Δεν είναι λάθος! Είναι έγκλημα... Του Νίκου Χταζηνικολάου

Η πρόσφατη «ομολογία» του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, για τα λάθη και τις αστοχίες του πρώτου ελληνικού μνημονίου, προκάλεσε θόρυβο δυσανάλογα μεγάλο σε σχέση με την πραγματική της αξία. Είναι προφανές ότι η παραδοχή των λαθών της τρόικας, με βασικότερο την άρνηση της ευρωζώνης -το 2010- να δεχθεί εξαρχής «κούρεμα» του ελληνικού χρέους, δεν διατυπώθηκε στο πλαίσιο μιας ειλικρινούς αυτοκριτικής, με στόχο τη διόρθωση των αστοχιών και τη ριζική αλλαγή πορείας. Ηταν απλώς και μόνο άλλη μια κίνηση τακτικής της Κριστίν Λαγκάρντ στη σκακιέρα της κόντρας ΔΝΤ - Ε.Ε., με το βλέμμα στραμμένο στις διευθετήσεις που πρέπει τώρα να αποφασιστούν και να γίνουν για την οριστική επίλυση του ελληνικού προβλήματος. Το Ταμείο βλέπει καθαρά... πλέον ότι το πρόγραμμα δεν βγαίνει. Και ότι επομένως απαιτείται άμεσα γενναίο «κούρεμα» των δανείων του επίσημου τομέα, δηλαδή των ευρωπαϊκών κρατών, προς την Ελλάδα. Η ευρωζώνη, από την άλλη πλευρά και ιδίως η Γερμανία δεν θέλει να πληρώσει τη διόρθωση του λάθους της. Και επιχειρεί, για άλλη μια φορά, να αντιμετωπίσει το πρόβλημα με «ασπιρίνες», να το κρύψει δηλαδή κάτω από το χαλί, κρατώντας για αρκετά ακόμη χρόνια τη χώρα μας «όμηρο» των δανείων και των μνημονίων. Ακριβώς γι’ αυτό, αντί «κουρέματος», προτείνει επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των δανείων και μείωση ή, αν χρειαστεί, μηδενισμό των επιτοκίων...

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ, όμως, από τις προθέσεις των δανειστών μας, το θέμα για την Ελλάδα σήμερα είναι αν και πώς θα αξιοποιήσει τώρα διαπραγματευτικά την παραδοχή του λάθους από το ΔΝΤ, τόσο σε ό,τι αφορά τις στρατηγικές αποφάσεις που θα ληφθούν το αμέσως επόμενο διάστημα για το χρέος μας και επομένως για την επιστροφή της χώρας στις αγορές, όσο και σε σχέση με την άμεση χάραξη και εφαρμογή μιας νέας, αποτελεσματικής οικονομικής πολιτικής, που θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις της εξόδου από τον φαύλο κύκλο της ύφεσης. Μιας πολιτικής που θα επιτρέψει στην καθημαγμένη ελληνική κοινωνία, με τους 1.500.000 ανέργους και τους 2.500.000 νεόπτωχους, να πάρει λυτρωτικές ανάσες και παράλληλα θα δώσει σοβαρά κίνητρα στην εγχώρια επιχειρηματικότητα για να επενδύσει και να δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας. Ο χρόνος τρέχει πλέον με την ταχύτητα της... ανεργίας. Και όσοι θεωρούν ότι οι τόνοι των κοινωνικών αντιδράσεων θα διατηρηθούν επί μακρόν χαμηλοί πλανώνται πλάνην οικτράν. Η πείνα και η ανέχεια είναι κακοί σύμβουλοι. Και το τέντωμα του σχοινιού, με διαρκείς αυξήσεις φόρων και με καθημερινή μείωση της αγοραστικής δύναμης των πολιτών, δεν μπορεί να συνεχιστεί. Η αντοχή και η ανοχή των Ελλήνων έχει φθάσει πλέον στα όριά της...

ΕΙΝΑΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ ότι ακόμη και τώρα, την ώρα που το ΔΝΤ παραδέχεται τα λάθη και τις αστοχίες που οδήγησαν τη χώρα στη σημερινή τραγική εικόνα, η τρόικα επιμένει στην ίδια «θανατηφόρο» για την ελληνική οικονομία συνταγή. Φόροι, φόροι, φόροι! Στραγγίζει κάθε ίχνος ρευστότητας, σε μια άνευ προηγούμενου οικονομική «αφαίμαξη» επί δικαίους και αδίκους, που κυριολεκτικά στραγγαλίζει την ελληνική κοινωνία, καθώς γίνεται με τρόπο βάρβαρο και ανάλγητο. Το πλέον αποκαλυπτικό παράδειγμα είναι αυτό της ισοπεδωτικής, εξοντωτικής φορολόγησης των ακινήτων, που «φορτώθηκαν» την τελευταία διετία την ανικανότητα όλων των μεταπολιτευτικών κυβερνήσεων να αντιμετωπίσουν τη φοροδιαφυγή που οργιάζει στη χώρα επί δεκαετίες. Τα έσοδα από τη φορολόγηση της ακίνητης περιουσίας τριπλασιάστηκαν από το πρώτο μνημόνιο μέχρι σήμερα. Από 1 δισ. ευρώ ετησίως που ήταν το 2010, υπερβαίνουν πλέον τα 3! Το αφορολόγητο όριο για τον Φόρο Ακίνητης Περιουσίας μειώθηκε το 2011 από τις 400.000 στις 200.000 ευρώ. Και τώρα συζητείται η πλήρης κατάργησή του! Και σαν να μην έφθαναν όλα αυτά, η τρόικα πιέζει και για μεγάλη αύξηση των αντικειμενικών αξιών, της τάξης του 20% στα εντός σχεδίου ακίνητα και 30% στα εκτός σχεδίου, που βέβαια αν αποφασισθεί θα οδηγήσει σε ανάλογη αύξηση όλων των φόρων και των τελών που συνδέονται με τα ακίνητα και τις αγοραπωλησίες τους...

ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ όμως είναι ότι σήμερα η τρόικα των καθολικά αποτυχημένων προβλέψεων και των παταγωδώς λανθασμένων εκτιμήσεων, η τρόικα της βαθειάς ύφεσης και της τεράστιας ανεργίας δεν επιμένει απλώς στο λάθος! Επιχειρεί να βάλει «φωτιά» στην ελληνική κοινωνία! Πιέζει ασφυκτικά την κυβέρνηση να προχωρήσει από 1/1/14 σε σταδιακή άρση της απαγόρευσης πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας αντικειμενικής αξίας έως 200.000 ευρώ, που σήμερα προστατεύεται από τον νόμο. Βάζει δηλαδή στο στόχαστρο το σπίτι του φτωχού οικογενειάρχη, που αδυνατεί μετά από τρία χρόνια σκληρής λιτότητας και άγριων περικοπών στα εισοδήματά του να ανταποκριθεί στοιχειωδώς στις δανειακές του υποχρεώσεις. Τι πιστεύουν αλήθεια ο Τόμσεν και η παρέα του; Τι προσδοκούν; Οτι θα μαζέψουν με τον τρόπο αυτό χρήματα; Οτι θα ενεργοποιήσουν τη νεκρή σήμερα αγορά ακινήτων; Είναι τόσο αδαείς; Και ακόμη: είναι τόσο ανάλγητοι; Θα αρπάξουν το διαμέρισμα των 80, των 90 ή των 100 τετραγωνικών που στεγάζει τετραμελή ή πενταμελή οικογένεια; Δεν καταλαβαίνουν ότι αν αυτό συμβεί, θα αποτελέσει πιθανότατα τη θρυαλλίδα που θα προκαλέσει την κοινωνική έκρηξη, που μέχρι τώρα έχει αποφευχθεί; Δεν συνειδητοποιούν ότι θα οδηγήσουν τη χώρα στο χάος; Μήπως είναι η ώρα να τους δείξουμε επιτέλους την έξοδο;