ΓΙΑΤΙ ΚΥΡΙΟΙ ΤΗΣ ΕΡΤ; ΓΙΑΤΙ; ΤΟΥ ΣΑΒΒΑ ΣΠΥΡΙΔΗ

Θα ξεκινήσω με κάποιες επισημάνσεις και ξέρω ότι θα δεχτώ διαφωνίες, κριτική, αλλά και ύβρεις (λογικό):

α) η ΕΡΤ έπρεπε εδώ και πολλά χρόνια να έχει αλλάξει.

β) η ΕΡΤ είχε πάρα πολλούς απαίδευτους, ανίκανους και αργόσχολους εργαζόμενους και αρκετούς πολύ ικανούς και μορφωμένους που έβγαζαν τη δουλειά...

γ) όλοι οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ (πλην ελαχίστων εκατοντάδων που είχαν μπει μέσω ΑΣΕΠ ή διαγωνισμών) είχαν μπει στην εταιρεία με αδιαφανείς διαδικασίες. Επιπλέον έως φέτος, εκατοντάδες συμβασιούχοι μπαινόβγαιναν με επίσης αδιαφανείς συνθήκες, προκειμένου να βγάζουν τη δουλειά που αδυνατούσαν να βγάλουν οι μόνιμοι.

 

δ) η ΕΡΤ ουσιαστικά συνδιοικούνταν από τους συνδικαλιστές που επέβαλαν τους κανόνες τους και μπλόκαραν τα προηγούμενα χρόνια τα όποια σχέδια εξυγίανσης γιατί δεν ήθελαν να αλλάξει τίποτα.

ε) αναίμακτος τρόπος εξυγίανσης δεν υπήρχε εδώ που είχε φτάσει 

η κατάσταση,  αλλά αυτός ήταν σίγουρα ο χειρότερος.

στ) το σύνολο των ευθυνών για το χάλι της ΕΡΤ ανήκει σε ΠΑΣΟΚ και ΝΔ και δευτερευόντως στα υπόλοιπα συστημικά κόμματα. Επιπλέον, δεκάδες εργαζόμενοι είχαν στήσει παραμάγαζα εντός της ΕΡΤ (εταιρείες παραγωγής στο όνομα συγγενών, βόλεμα παιδιών και συγγενών μέσω  εταιρειών παραγωγής, αργομισθίες, μίζες κλπ)

Αυτό που με σόκαρε όμως σήμερα είναι η αδυναμία των εργαζομένων της ΕΡΤ την ύστατη ώρα να εκπέμψουν ένα έκτακτο πρόγραμμα με ειρμό, νόημα και ουσία προκειμένου να δείξουν τι πραγματικά είναι η ΕΡΤ και σε τι διαφέρει. Καταλαβαίνω το σοκ και την έκπληξη, αλλά δεν μπορεί -οι συνηθισμένοι εδώ και τόσους μήνες σε κινητοποιήσεις 600 δημοσιογράφοι της ΕΡΤ και 2200 τεχνικοί και διοικητικοί υπάλληλοι να μην μπόρεσαν να στήσουν μια ομάδα έκτακτης ανάγκης, ώστε να σχεδιάσει και να βγάλει σε πέρας ένα 6ωρο πρόγραμμα αντάξιο της περίστασης. Αντ΄αυτού είδαμε μια άθλια μετάδοση, χωρίς αρχή, μέση και τέλος, γεμάτη αερολογίες και συναισθηματισμούς, αντί επιχειρημάτων με τεράστια τεχνικά

προβλήματα, διακοπές εικόνας και ήχου, κακοφωτισμένα πλάνα, πρόβλημα στις συνδέσεις, αλλαγές παρουσιαστών on air κλπ, εικόνα που έδινε την αίσθηση  ασύντακτου ασκεριού σε υποχώρηση, αντί για μια ομάδα υψηλών επαγγελματιών που είναι ταγμένοι στην ενημέρωση ανεξαρτήτως της περίστασης, δικαιώνοντας έτσι τους κακόβουλους.

Οι  εργαζόμενοι της ΕΡΤ έχασαν τη μοναδική τους ευκαιρία να ξεσηκώσουν τους πολίτες και να πείσουν για τους λόγους που πρέπει να υπάρχει η ΕΡΤ. Δηλαδή,

- δεν είδαμε το βασικό της πλεονέκτημα. Το γεγονός ότι φτάνει στις εσχατιές της Ελλάδας και τις 5 ηπείρους. Γιατί δεν ακούσαμε τους ανταποκριτές που έχει το κανάλι σε όλη τη χώρα; Γιατί δεν βγήκαν στον τηλεοπτικό αέρα τα 19 περιφερειακά ραδιόφωνα; Γιατί δεν είδαμε δορυφορικές συνδέσεις από τα στούντιο στην Κομοτηνή, στην Πάτρα, στην Πάρο, την Αλεξανδρούπολη, τη Φλώρινα και όπου αλλού είχε στήσει κομματικά μαγαζάκια όλα αυτά τα χρόνια; Που χάθηκαν οι ανταποκριτές σε Κέρκυρα, Ρόδο, Πύργο, Σέρρες, Φλώρινα, Λάρισα, Βόλο, Γιάννενα κλπ;  Τι απέγιναν οι μόνιμοι ανταποκριτές εξωτερικού σε ΗΠΑ, Αυστραλία, Αλεξάνδρεια, Βρυξέλλες, Μονπελιέ (ναι Μονπελιέ!);

- Γιατί δεν είδαμε τους πολυδιαφημισμένους και ακριβοπληρωμένους αστέρες των εξωτερικών παραγωγών; Που ήταν ο Κούλογλου, ο Βαξεβάνης, ο Αυγερόπουλος, ο Σπύρος Παπαδόπουλος και οι λοιποί όσο ήταν στον αέρα το κανάλι;

- Γιατί όλοι οι πρώην πρόεδροι, διευθύνοντες και λοιποί δεν βγήκαν να πουν τα προβλήματα και τις δυνατότητες της ΕΡΤ; (Παν-Παν, Στάγκος, Παναγόπουλος, Γαμπρίτσος, Ταγματάρχης, Καλημέρης κλπ;)

- Γιατί οι τεχνικοί της ΕΡΤ δεν υπερασπίστηκαν τα κέντρα εκπομπής στον Υμηττό και την Πάρνηθα και δεν έστησαν ούτε ενα λινκ για να δώσουν ζωντανή εικόνα από την άφιξη των ΜΑΤ;

- Γιατί οι μουσικοί της ΕΡΤ δεν κατέβηκαν στο Σύνταγμα να δώσουν συναυλία, ώστε να προσκαλέσουν τον κόσμο να συμπαραταχθεί μαζί τους;

- Που κρύφτηκαν οι ακριβοπληρωμένοι και μη παρουσιαστές της ΕΡΤ; Γιατί χάθηκαν οι τρικομματικά διορισμένοι Κοττάκης, Παπαναγιώτου, Λιάρος, Κουβαράς, Λιάτσος, κλπ; Που κρύφτηκαν οι πρώην εργαζόμενοι της ΕΡΤ - νυν και πρώην βουλευτές ;  Καραμανλή,  Κοντογιάννης, Κανέλλη, Κουίκ, Πιπιλή, Ευθυμίου, Αράπογλου, Γιαννακά, Ασπραδάκης, Μαυρομάτης, Αγάτσα κλπ;

- Γιατί δεν εξέπεμψαν από το πρωί απευθείας το Euronews από τις συχνότητες της Ψηφιακής ΕΡΤ; Γιατί δεν προετοιμάστηκαν για εναλλακτικούς τρόπους μετάδοσης;

- Γιατί αντί των δακρύων των παρουσιαστών, των δηλώσεων των πολιτικάντηδων, τις κραυγές περιθωριακών ομάδων περί Ταχρίρ και χούντας δεν είδαμε μια συζήτηση επιχειρημάτων, μια παρουσίαση του έργου της ΕΡΤ και των δυνατοτήτων της; Γιατί δεν μίλησε ο υπεύθυνος του αρχείου να πει πόσες χιλιάδες ώρες σπάνιου υλικού έχει σώσει; Γιατί δεν βγήκαν οι μουσικοί επιμελητές τους Γ' προγράμματος να μιλήσουν για το δύσκολο έργο τους, γιατί δεν βγήκαν οι εναερίτες να που πως συντηρούν αναμεταδότες στα 1000 μέτρα υψόμετρο; Γιατί δεν εξήγησε κανείς ότι η ΕΡΤ έχει γεωγραφική κάλυψη 99%; Γιατί δεν μίλησε κανείς για τα μουσικά σύνολα, τον Φιλία, την ιστοσελίδα; Γιατί δεν εξήγησε κανείς ότι τώρα πια δεν θα υπάρχουν εκπομπές όπως το Ουράνιο τόξο, το μικροφίλμ, οι Αληθινές ιστορίες, η μετάδοση της λειτουργίας; Γιατί δεν εξήγησε κανείς τις υποχρεώσεις της ΕΡΤ απέναντι στα κόμματα και την κυβέρνηση και πόσες χιλιάδες ώρες προγράμματος παρείχε δωρεάν και αφειδώς στα ιδιωτικά κανάλια;

 

Άλλη μια χαμένη ευκαιρία. Αν το καλύτερο της ΕΡΤ είναι αυτό που είδα τις τελευταίες ώρες, ίσως καλύτερα που τέλειωσε εδώ.

 

Αν τέλειωσε. Και αν αυτό που ανοίξει δεν είναι μια μικρογραφία της σημερινής ΕΡΤ.

 

Α, για την ιστορία. Μια υπενθύμιση. Τα τελευταία ρουσφέτια που οδήγησαν εδώ ήταν οι διορισμοί από τη ΝΔ του γυμναστή κ. Καμπανέλη, της ευβοιώτισσας κ. Ρέτσα,, από το ΠΑΣΟΚ του πολιτευτή κ. Λιάρου και του προέδρου κ. Τέλλη, από τη ΔΗΜΑΡ του κ. Σπυρόπουλου και του κ. Μπράμου, μεταξύ άλλων.

Mediablog.gr

------------------------------------------------------------

      Συμφωνώ και επαυξάνω... οι περισσότεροι  "εργαζόμενοι σ' αυτό το κυβερνητικό μαγαζάκι ήταν άνθρωποι ανάξιοι να προσφέρουν τις "πολύτιμες" υπηρεσίες τους στον ιδιωτικό τομέα κι αναγκαστικά προσκύνησαν κάποιον τοπικό βουλευτάκο τους, για να εξασφαλίσουν δια βίου την αδιάφορη κι ασήμαντη παρουσία τους σε τόσο "λαμπερό" επαγγελματικό χώρο. Υπήρχαν βέβαια και οι αξιοπρεπείς και υπεύθυνοι εργαζόμενοι, που κατάκτησαν την θέση τους με την αξία και τα προσόντα τους. Αυτά τα "κορόϊδα" όμως (κατά τους βολεμένους) όχι μόνο εξαντλούσαν το οχτάωρό τους, αλλά ουδέποτε καταδέχτηκαν να απαιτήσουν και τις "αόρατες" υπερωρίες τους. Σ' αυτούς αναγνωρίζω το δικαίωμά τους να υπερασπίζονται την δουλειά τους και είμαι μαζί τους, όχι μόνο γιατί ταυτίζονται οι απόψεις μας, αλλά γιατί χάρις σ’ αυτούς τους υπεύθυνους εργαζόμενους, κατάφερε αυτό το μαγαζάκι να διατηρήσει μέχρι τώρα, τον τουλάχιστον επιφανειακό στόχο του… αν υποθέσουμε πως ήταν η αντικειμενική πανελλαδική ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ. Αν δεν υπήρχαν κι αυτοί οι λίγοι ικανοί εργαζόμενοι, σίγουρα θα είχε κλείσει προ πολλών ετών… ή στην καλύτερη, θα είχε περάσει σε ιδιωτικά χέρια, όπως ακούγεται σήμερα για την επόμενη μορφή λειτουργίας του. Πιστεύω λοιπόν πως πρέπει αυτοί οι λίγοι έστω, να αγωνιστούν μέχρι τέλους, για να διατηρήσουν αυτό τον πανεθινικό πυλώνα ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ.  

        Επί τη ευκαιρία θέλω να προσθέσω και την δική μου εμπειρία, την οποία δεν είχα την ευκαιρία να βγάλω προς τα έξω, τα τελευταία χρόνια λόγω της αναγκαστικής ανεργίας μου. Λοιπόν όταν ήμουν νέα συντάκτης και δεν γνώριζα πρόσωπα και πράγματα, κάποιες φορές χρειάστηκε να επισκεφτώ το ΜΕΓΑΡΟ, για να πάρω πληροφορίες για τα τηλεοπτικά προγράμματα. Μετά λύπης μου θα αναφέρω, πως η επίσκεψή μου περνούσε απαρατήρητη απ’ τους «υπεύθυνους» του προγράμματος, σε σημείο, που για να βρω κάποιον εξυπηρετικό εργαζόμενο, έπρεπε να διασχίσω ατέλειωτους άδειους διαδρόμους όλων των ορόφων... κάποιοι περνούσαν δίπλα μου χωρίς να δείχνουν κανένα ενδιαφέρουν να με ενημερώσουν... Άλλωστε ποιός θα ενδιαφερόταν για μια "ασήμαντη" δημοσιογράφο, που δεν χρησιμοποίησε τα μεγάλα μέσα για να κάνει ένα ρεπορτάζ! Δεν ήμουν αναγνωρίσιμη!

            Η ανύπαρκτη εξυπηρέτησε και υποδοχή μου από κάποιον υπεύθυνο… μου δημιουργούσαν την εντύπωση πως ήμουν ανεπιθύμητη! Είχα επισημάνει δηλαδή στην συμπεριφορά τους μια υπεροψία και υποτίμηση για κάθε άλλο άτομο, που δεν ανήκε στον κύκλο τους. Τότε φυσικά για μένα προηγούταν η ανάγκη μου να καλύψω το ρεπορτάζ και για το πόσο υποτιμητικά με έβλεπαν και με έκαναν να νιώθω… ποιος ενδιαφερόταν! Πόσο μάλλον για τον ρόλο που έπαιζαν όλοι αυτοί, που έπιναν καφέ και κουβέντιαζαν σ’ ένα γραφείο, ενώ όλα τα άλλα ήταν άδεια! Μάλιστα πολλές φορές αρκετά γραφεία ήταν άδεια και τις απαραίτητες ώρες εργασίας, γιατί - εντελώς συμπτωματικά - οι υπάλληλοι είχαν εξωτερικοί εργασία.

            Αυτά τα θυμήθηκα τώρα, όχι γιατί μου έμεινε απωθημένο επειδή μας έβλεπαν υποτιμητικά εμάς τους ανεξάρτητους δημοσιογράφους. Αλλά γιατί ακριβώς αυτή η στάση τους, δημιουργούσε την φήμη, πως «όλοι εκεί είναι ψωνισμένοι…νομίζουν πως είναι οι «άρχοντες» της ενημέρωσης!» όπως διατείνονταν πολλοί άλλοι συνάδελφοι κι που όπως διαπίστωνα, δεν είχαν άδικο. Κι αυτό μας ξεχώριζε εμάς τους «ιδιωτικούς», που δεν απολαμβάναμε τα προνόμιά τους και δεν είχαμε τις δικές τους ευκαιρίες για επαγγελματική εξέλιξη (κι απόδειξη… η μακρόχρονη  ανεργία μας!). Τώρα όμως που ο φόβος της ανεργίας χτύπησε το καμπανάκι και σ’ αυτούς… ζητούν την συμπαράστασή μας. Τα δικά μας προβλήματα τα έμαθαν ποτέ; Την φοβερή αγωνία της ΑΠΟΛΥΣΗΣ την ένοιωσαν ποτέ; Τις πιέσεις των εκδοτών και τις ατέλειωτες ώρες στους δρόμους και στις εκδηλώσεις, τις δέχτηκαν αυτοί ποτέ; Όχι, ποτέ, γιατί αυτοί απολάμβαναν την μονιμότητα και όλα τα προνόμια της εξασφαλισμένης και άνετης υπαλληλικής εργασίας. ΜΠΡΑΒΟ ΤΟΥΣ!

   ΣΑΒΒΑΣ ΣΠΥΡΙΔΗΣ  

ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ Ε.Μ.Π