Οι τίτλοι τέλους σε μια τραγική ιστορία που κράτησε σε αγωνία όλο τον κόσμο του ελληνικού αθλητισμού και όχι μόνο για μια εβδομάδα σε αγωνία έπεσαν το μεσημέρι της Τετάρτης στην Πολωνία.
Οι Πολωνοί γιατροί, που είχαν πλέον και τη συνδρομή Γερμανού νευροχειρούργου (που ταξίδεψε στην Πολωνία μετά από ενέργειες της ελληνικής πρεσβείας εκεί) μετά το τελευταίο ιατρικό συμβούλιο αποφάσισαν να αποσυνδέσουν τον πρωταθλητή μας από τα μηχανήματα υποστήριξης εξηγώντας στους δικούς του, πως δεν υπάρχει η παραμικρή ελπίδα. Χτυπημένος από λευχαιμία ο Ανδρέας ήταν κλινικά νεκρός από την Τρίτη, απλά οι γιατροί μετά από αίτημα της οικογένειας, δέχτηκαν να τον κρατήσουν με μηχανική υποστήριξη για ένα ακόμα 24ωρο. Σε μια από τις πιο μαύρες στιγμές του ελληνικού αθλητισμού το γελαστό παλικάρι που μας έκανε υπερήφανους με τις επιτυχίες του στο κανόε δεν άντεξε στην πιο δύσκολη μάχη της ζωής του...
σκορπίζοντας τη θλίψη πρώτα απ’ όλα στους δικούς του (στη σύζυγό του Ιωάννα, στα παιδιά του Βλαδίμηρο και Ιλιάνα και στους υπόλοιπους συγγενείς του) και σε όλους τους Έλληνες.
Ο Ελληνας πρωταθλητής έδωσε για μια εβδομάδα τον πιο δύσκολο αγώνα της ζωής του, αλλά δυστυχώς αυτή τη φορά δεν βγήκε νικητής στη μάχη με την οξεία λευχαιμία. Ουσιαστικά ποτέ, από την στιγμή που οι συναθλητές του, τον βρήκαν λιπόθυμο στο δωμάτιο του ξενοδοχείο στο Πόζναν (βρισκόταν εκεί για να συμμετάσχει στο Παγκόσμιο κύπελλο) ο Ανδρέας δεν συνήλθε.
Στους αγώνες δεν πήρε μέρος γιατί ένοιωθε έντονη αδιαθεσία και κόπωση, πράγμα σπάνιο για τον ίδιο που ήταν ακμαιότατος και δεν έχανε ούτε προπόνηση. Δυστυχώς ήταν η λευχαιμία που είχε αρχίσει να τον καταβάλλει χωρίς να το γνωρίζει καθώς και κάποιες εξετάσεις που έκανε στην Αθήνα πριν φύγει, επειδή είχε δέκατα, δεν έδειξαν το κακό. Όταν μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο του Μπιτγκός σε κώμα πλέον, και του έγιναν εξετάσεις διαπιστώθηκε πως έχει καλπάζουσα λευχαιμία, αλλά ήταν πλέον αργά.
Ο Ανδρέας Κιλιγκαρίδης γεννήθηκε στη Ρωσία στις 5 Αυγούστου του 1976. Οι γονείς του είναι Πόντιοι από τη Ρωσία και διαμένουν στην Αλεξανδρούπολη.
Ξεκίνησε να ασχολείται με το κανόε καγιάκ στην ηλικία των 11 ετών και ήρθε στην Ελλάδα 6 χρόνια μετά, για μόνιμη εγκατάσταση. Πήρε μέρος σε τρεις Ολυμπιακούς Αγώνες (2000,2004,2008) όπου έφτασε και τις τρεις φορές μέχρι τα ημιτελικά.
Αθλητής του ΝΟ Καλαμαριάς Θεσσαλονίκης, ήταν 6ος στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1999, όπως και σε εκείνο του 2002 (τη χρονιά αυτή κατέκτησε την 5η θέση στο Παγκόσμιο Κύπελλο στα 1.000 μ.), 4ος στους Μεσογειακούς του 1997 και πρώτος στο Βαλκανικό Πρωτάθλημα του 2001. Το 2002 κέρδισε υποτροφία από τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή.
Στη δοκιμαστική διοργάνωση (test event) ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας, το 2003 στο κωπηλατοδρόμιο του Μαραθώνα, ο Ανδρέας Κιλιγκαρίδης έγινε ο πρώτος Ελληνας που κατέκτησε μετάλλιο στο νεόδμητο τότε Ολυμπιακό Κέντρο Κωπηλασίας του Σχοινιά. Ο έλληνας πρωταθλητής τερμάτισε στην πρώτη θέση στον τελικό του μονοθέσιου κανό στα 1000 μέτρα.
Δύο από τις καλύτερες εμφανίσεις του τις έκανε στο Ντούισμπουργκ, στη δεύτερη φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου κανόε καγιάκ ήρεμων νερών, το Μάιο του 2006. Στους αγώνες συμμετείχαν 600 αθλητές από 57 χώρες. Ο πρωταθλητής μας ήταν 5ος και 7ος στους «μικρούς τελικούς» του C1 1000 και 500 μέτρων. Στον ημιτελικό των 1000 μέτρων ήταν 4ος, χάνοντας για περίπου ένα δευτερόλεπτο την πρόκριση στον τελικό.
Το 2007 στην πρώτη του συμμετοχή σε αγώνα Ευρωπαϊκού Κυπέλλου 10 χλμ., κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στο μαραθώνιο αγώνα των 10.000 μέτρων στο Μιλάνο. Τον Αύγουστο του ίδιου χρόνου ήρθε 2ος στο μικρό τελικό του C1 1.000 μέτρων του παγκοσμίου πρωταθλήματος ήρεμων νερών , στο Ντούισμπουργκ της Γερμανίας.
Στον τελικό του C1 200μ. του Παγκοσμίου Κυπέλλου ήρεμων νερών, που διεξήχθη στο Ζέγκεντ της Ουγγαρίας τον Ιούνιο του 2008, τερμάτισε στην 6η θέση, ενώ στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του Πόζναν το 2008 ήταν 3ος στο C1 1000 μ., 4ος στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Πολωνίας το 2009 στο C1 1000μ. Το 2010 έφτασε μέχρι τα ημιτελικά στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Τρασόνα της Ισπανίας στο C 200μ. Στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του Ζάγκρεμπ τον Ιούνιο του 2012 κατέλαβε την 9η θέση στο μονό κανό 1000μ.
Οι Πολωνοί γιατροί, που είχαν πλέον και τη συνδρομή Γερμανού νευροχειρούργου (που ταξίδεψε στην Πολωνία μετά από ενέργειες της ελληνικής πρεσβείας εκεί) μετά το τελευταίο ιατρικό συμβούλιο αποφάσισαν να αποσυνδέσουν τον πρωταθλητή μας από τα μηχανήματα υποστήριξης εξηγώντας στους δικούς του, πως δεν υπάρχει η παραμικρή ελπίδα. Χτυπημένος από λευχαιμία ο Ανδρέας ήταν κλινικά νεκρός από την Τρίτη, απλά οι γιατροί μετά από αίτημα της οικογένειας, δέχτηκαν να τον κρατήσουν με μηχανική υποστήριξη για ένα ακόμα 24ωρο. Σε μια από τις πιο μαύρες στιγμές του ελληνικού αθλητισμού το γελαστό παλικάρι που μας έκανε υπερήφανους με τις επιτυχίες του στο κανόε δεν άντεξε στην πιο δύσκολη μάχη της ζωής του...
σκορπίζοντας τη θλίψη πρώτα απ’ όλα στους δικούς του (στη σύζυγό του Ιωάννα, στα παιδιά του Βλαδίμηρο και Ιλιάνα και στους υπόλοιπους συγγενείς του) και σε όλους τους Έλληνες.
Ο Ελληνας πρωταθλητής έδωσε για μια εβδομάδα τον πιο δύσκολο αγώνα της ζωής του, αλλά δυστυχώς αυτή τη φορά δεν βγήκε νικητής στη μάχη με την οξεία λευχαιμία. Ουσιαστικά ποτέ, από την στιγμή που οι συναθλητές του, τον βρήκαν λιπόθυμο στο δωμάτιο του ξενοδοχείο στο Πόζναν (βρισκόταν εκεί για να συμμετάσχει στο Παγκόσμιο κύπελλο) ο Ανδρέας δεν συνήλθε.
Στους αγώνες δεν πήρε μέρος γιατί ένοιωθε έντονη αδιαθεσία και κόπωση, πράγμα σπάνιο για τον ίδιο που ήταν ακμαιότατος και δεν έχανε ούτε προπόνηση. Δυστυχώς ήταν η λευχαιμία που είχε αρχίσει να τον καταβάλλει χωρίς να το γνωρίζει καθώς και κάποιες εξετάσεις που έκανε στην Αθήνα πριν φύγει, επειδή είχε δέκατα, δεν έδειξαν το κακό. Όταν μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο του Μπιτγκός σε κώμα πλέον, και του έγιναν εξετάσεις διαπιστώθηκε πως έχει καλπάζουσα λευχαιμία, αλλά ήταν πλέον αργά.
Ο Ανδρέας Κιλιγκαρίδης γεννήθηκε στη Ρωσία στις 5 Αυγούστου του 1976. Οι γονείς του είναι Πόντιοι από τη Ρωσία και διαμένουν στην Αλεξανδρούπολη.
Ξεκίνησε να ασχολείται με το κανόε καγιάκ στην ηλικία των 11 ετών και ήρθε στην Ελλάδα 6 χρόνια μετά, για μόνιμη εγκατάσταση. Πήρε μέρος σε τρεις Ολυμπιακούς Αγώνες (2000,2004,2008) όπου έφτασε και τις τρεις φορές μέχρι τα ημιτελικά.
Αθλητής του ΝΟ Καλαμαριάς Θεσσαλονίκης, ήταν 6ος στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1999, όπως και σε εκείνο του 2002 (τη χρονιά αυτή κατέκτησε την 5η θέση στο Παγκόσμιο Κύπελλο στα 1.000 μ.), 4ος στους Μεσογειακούς του 1997 και πρώτος στο Βαλκανικό Πρωτάθλημα του 2001. Το 2002 κέρδισε υποτροφία από τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή.
Στη δοκιμαστική διοργάνωση (test event) ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας, το 2003 στο κωπηλατοδρόμιο του Μαραθώνα, ο Ανδρέας Κιλιγκαρίδης έγινε ο πρώτος Ελληνας που κατέκτησε μετάλλιο στο νεόδμητο τότε Ολυμπιακό Κέντρο Κωπηλασίας του Σχοινιά. Ο έλληνας πρωταθλητής τερμάτισε στην πρώτη θέση στον τελικό του μονοθέσιου κανό στα 1000 μέτρα.
Δύο από τις καλύτερες εμφανίσεις του τις έκανε στο Ντούισμπουργκ, στη δεύτερη φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου κανόε καγιάκ ήρεμων νερών, το Μάιο του 2006. Στους αγώνες συμμετείχαν 600 αθλητές από 57 χώρες. Ο πρωταθλητής μας ήταν 5ος και 7ος στους «μικρούς τελικούς» του C1 1000 και 500 μέτρων. Στον ημιτελικό των 1000 μέτρων ήταν 4ος, χάνοντας για περίπου ένα δευτερόλεπτο την πρόκριση στον τελικό.
Το 2007 στην πρώτη του συμμετοχή σε αγώνα Ευρωπαϊκού Κυπέλλου 10 χλμ., κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στο μαραθώνιο αγώνα των 10.000 μέτρων στο Μιλάνο. Τον Αύγουστο του ίδιου χρόνου ήρθε 2ος στο μικρό τελικό του C1 1.000 μέτρων του παγκοσμίου πρωταθλήματος ήρεμων νερών , στο Ντούισμπουργκ της Γερμανίας.
Στον τελικό του C1 200μ. του Παγκοσμίου Κυπέλλου ήρεμων νερών, που διεξήχθη στο Ζέγκεντ της Ουγγαρίας τον Ιούνιο του 2008, τερμάτισε στην 6η θέση, ενώ στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του Πόζναν το 2008 ήταν 3ος στο C1 1000 μ., 4ος στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Πολωνίας το 2009 στο C1 1000μ. Το 2010 έφτασε μέχρι τα ημιτελικά στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Τρασόνα της Ισπανίας στο C 200μ. Στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του Ζάγκρεμπ τον Ιούνιο του 2012 κατέλαβε την 9η θέση στο μονό κανό 1000μ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΕΣ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΥΒΡΕΙΣ. Παρατηρούμε ακραίες τοποθετήσεις αναγνωστών. ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ δεν θέλουμε να μπαίνουμε στη δύσκολη θέση να μην βάζουμε ΟΛΑ τα σχόλια. Δόξα στο Θεό η Ελληνική γλώσα είναι πλούσια ωστε να μην χρειάζονται ακραίες εκφράσεις.