ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 17ης ΙΟΥΝΙΟΥ 2012
Για όσους, τυχόν, παρέδραμαν προηγούμενο δημοσίευμά μας , αναδημοσιεύουμε εν συνεχεία τον "πυρήνα" του ως συμβολή στη πρόληψη των τύψεων της επομένης ημέρας:
6. O ΕΧΘΡΟΣ δεν είναι άλλος από τη βλακεία του ελλαδικού (και ποτέ Ελληνικού) όχλου και αυτή τη βλακεία θα πρέπει να κατανικήσουμε μεθοδευμένα. Η ύπαρξή της επιβεβαιώνεται από το σημερινό (και όχι μόνον…).
κοινωνικό αποτέλεσμα. Και η καταπολέμησή της προϋποθέτει μεγάλη υπομονή με, ταυτόχρονη, διαρκή επιφυλακή, από μέρους μας. Κατ’ αρχήν δε θα πρέπει να κάνουμε τίποτε για την πρόωρη απαλλαγή του όχλου από τις συνέπειες της βλακείας του δίνοντάς του την οποιανδήποτε «ανάσα». Αντιθέτως, θα πρέπει να συντελέσουμε ώστε ο ίδιος να συνειδητοποιήσει κατά τον πλέον οδυνηρό τρόπο τη ίδια του τη βλακεία ώστε να την "θεραπεύσει", διότι, εάν ο ίδιος δε "θεραπεύσει" τη βλακεία του πάντα θα θεωρεί ως εχθρό του (άρα, μη συνεργάσιμο) οιονδήποτε προσπαθήσει να τον λυτρώσει. Και όπως ο πνιγμένος παρασύρει στο βυθό όποιον επιχειρεί να τον σώσει, έτσι και ο όχλος, μέσα στον αδιέξοδο πανικό του φθείρει εξοντωτικά όποιον θελήσει να τον βοηθήσει με –λαθεμένα- αλτρουιστικό πνεύμα. Προέχει, λοιπόν, να εξαναγκάσουμε τον όχλο να αισθανθεί ακόμη πιο «αδρά» τη βλακεία του επιδεινώνοντας τη κατάστασή του, με ό,τι κι αν αυτό σημαίνει και, κυρίως, με την επισταμένη αποχή μας από "σωστικές διαδικασίες"... Μόνον όταν συνειδητοποιήσει το απελπιστικό αδιέξοδο αυτής της βλακείας και διαπιστώσει ότι η μόνη έξοδός του από την τραγικότητα είναι η ενεργοποίηση των διανοητικών ανακλαστικών του, μόνον τότε μπορούμε να τον βοηθήσουμε παρεμβαίνοντας. Ποτέ πριν! Γι αυτό ας αδιαφορήσουμε στις αυτοχειριαστικές επιλογές του εφ΄ όσον ο ίδιος έτσι επιθυμεί! Ας συνεχίσει με την ησυχία και την άνεσή του να αυτοκτονεί στο καναπέ του τρώγοντας τη πίτσα του και πίνοντας τη κόλα του. Ας μη βιαστούμε να εμφανισθούμε ως πρόωροι «ναυαγοσώστες» του γιατί θα μας παρασύρει στο πάτο του τέλματός του. Ας μην παρουσιασθούμε ως «εκλόγιμη πιθανότητα» διότι ακόμη και εάν μας εκλέξει, η ψήφος ενός ηλιθίου δεν τιμά τον εκλεγόμενο ούτε τον βοηθά να υλοποιήσει ευφυές έργο. Άλλωστε, εμείς οι Έλληνες είμαστε υποχρεωμένοι όχι μόνον να σεβασθούμε την ελευθερία της προσωπικότητος του «άλλου» (πολλώ δε μάλλον του ηλιθίου) αλλά και να την απαιτήσουμε…! Στο τέλος, όταν ο όχλος καταφέρει να "θεραπεύσει" τη βλακεία του, τότε η εξεγερτική Επανάσταση θα γράψει τον πλέον επιτυχημένο επίλογο της παρακμής! Ποτέ πριν…!
κοινωνικό αποτέλεσμα. Και η καταπολέμησή της προϋποθέτει μεγάλη υπομονή με, ταυτόχρονη, διαρκή επιφυλακή, από μέρους μας. Κατ’ αρχήν δε θα πρέπει να κάνουμε τίποτε για την πρόωρη απαλλαγή του όχλου από τις συνέπειες της βλακείας του δίνοντάς του την οποιανδήποτε «ανάσα». Αντιθέτως, θα πρέπει να συντελέσουμε ώστε ο ίδιος να συνειδητοποιήσει κατά τον πλέον οδυνηρό τρόπο τη ίδια του τη βλακεία ώστε να την "θεραπεύσει", διότι, εάν ο ίδιος δε "θεραπεύσει" τη βλακεία του πάντα θα θεωρεί ως εχθρό του (άρα, μη συνεργάσιμο) οιονδήποτε προσπαθήσει να τον λυτρώσει. Και όπως ο πνιγμένος παρασύρει στο βυθό όποιον επιχειρεί να τον σώσει, έτσι και ο όχλος, μέσα στον αδιέξοδο πανικό του φθείρει εξοντωτικά όποιον θελήσει να τον βοηθήσει με –λαθεμένα- αλτρουιστικό πνεύμα. Προέχει, λοιπόν, να εξαναγκάσουμε τον όχλο να αισθανθεί ακόμη πιο «αδρά» τη βλακεία του επιδεινώνοντας τη κατάστασή του, με ό,τι κι αν αυτό σημαίνει και, κυρίως, με την επισταμένη αποχή μας από "σωστικές διαδικασίες"... Μόνον όταν συνειδητοποιήσει το απελπιστικό αδιέξοδο αυτής της βλακείας και διαπιστώσει ότι η μόνη έξοδός του από την τραγικότητα είναι η ενεργοποίηση των διανοητικών ανακλαστικών του, μόνον τότε μπορούμε να τον βοηθήσουμε παρεμβαίνοντας. Ποτέ πριν! Γι αυτό ας αδιαφορήσουμε στις αυτοχειριαστικές επιλογές του εφ΄ όσον ο ίδιος έτσι επιθυμεί! Ας συνεχίσει με την ησυχία και την άνεσή του να αυτοκτονεί στο καναπέ του τρώγοντας τη πίτσα του και πίνοντας τη κόλα του. Ας μη βιαστούμε να εμφανισθούμε ως πρόωροι «ναυαγοσώστες» του γιατί θα μας παρασύρει στο πάτο του τέλματός του. Ας μην παρουσιασθούμε ως «εκλόγιμη πιθανότητα» διότι ακόμη και εάν μας εκλέξει, η ψήφος ενός ηλιθίου δεν τιμά τον εκλεγόμενο ούτε τον βοηθά να υλοποιήσει ευφυές έργο. Άλλωστε, εμείς οι Έλληνες είμαστε υποχρεωμένοι όχι μόνον να σεβασθούμε την ελευθερία της προσωπικότητος του «άλλου» (πολλώ δε μάλλον του ηλιθίου) αλλά και να την απαιτήσουμε…! Στο τέλος, όταν ο όχλος καταφέρει να "θεραπεύσει" τη βλακεία του, τότε η εξεγερτική Επανάσταση θα γράψει τον πλέον επιτυχημένο επίλογο της παρακμής! Ποτέ πριν…!
Τέλος, όποιος ακόμη διατηρεί την παραμικρή αμφιβολία για το σκεπτικό του παραπάνω κειμένου και, ειδικώς, για την παράγραφο 6, ας ρίξει μια ματιά στη παρακάτω φωτογραφία όπου:
Ο ευνουχισμένος ψηφοφόρος
ΤΟ ΠΡΟΒΑΤΟ ΕΠΙ ΣΦΑΓΗΝ
ασπάζεται το χέρι που θα το σφάξει!
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΕΣ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΥΒΡΕΙΣ. Παρατηρούμε ακραίες τοποθετήσεις αναγνωστών. ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ δεν θέλουμε να μπαίνουμε στη δύσκολη θέση να μην βάζουμε ΟΛΑ τα σχόλια. Δόξα στο Θεό η Ελληνική γλώσα είναι πλούσια ωστε να μην χρειάζονται ακραίες εκφράσεις.