«Επειδή η ελληνική κυβέρνηση εμπόδισε την εκτέλεση δικαστικής αποφάσεως, εγώ και ο Σταμούλης προωθήσαμε τις υποθέσεις στα ιταλικά δικαστήρια»
Ο άνθρωπος που μετά τον αείμνηστο δικηγόρο Γιάννη Σταμούλη σήκωσε στους ώμους του τη διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων, μας αποκαλύπτει ότι, αν και δεν έχει πάει ποτέ στο Δίστομο, μεγάλωσε σε ένα γερμανικό σχολείο με την εικόνα της Ακρόπολης κρεμασμένη στον τοίχο!...Ο κ. Γιόαχιμ Λάου αποτελεί ένα από τα ιστορικά παράδοξα αφού, αν και γερμανικής καταγωγής, είναι ένας από τους δικηγόρους που υπερασπίζονται στα ιταλικά δικαστήρια οικογένειες θυμάτων από τις γερμανικές καταστροφές και τα εγκλήματα που έγιναν τόσο στο Δίστομο όσο και στην Ιταλία.
Στην υπόθεση των γερμανικών αποζημιώσεων ενεπλάκη εντελώς τυχαία στα μέσα της δεκαετίας του ’90, όταν ένας Ιταλός συνταξιούχος ονόματι Λούιτζι Φερίνι του ζήτησε να τον υπερασπιστεί για να πάρει αποζημίωση από το γερμανικό κράτος. Ο Φερίνι στα 18 χρόνια του απελάθηκε από την Ιταλία και οδηγήθηκε στη Γερμανία για καταναγκαστική εργασία όπου και αρρώστησε.
«Τότε για πρώτη φορά άκουσα στη Φρανκφούρτη για έναν συνάδελφό μου, τον τότε νομάρχη Βοιωτίας Γιάννη Σταμούλη, ο οποίος “έτρεξε” μια παρόμοια υπόθεση στην Ελλάδα για τα θύματα του Διστόμου και ανταλλάξαμε εμπειρίες. Το 2004, τέσσερα χρόνια μετά την απόφαση του Αρείου Πάγου στην Ιταλία, το Ιταλικό Ανώτατο Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι μπορεί να εκτελέσει αποφάσεις για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που διέπραξε η Γερμανία, γιατί εκεί δεν υπήρχε ασυλία. Και επειδή από την ελληνική κυβέρνηση εμποδίστηκε η εκτέλεση της πρώτης απόφασης που πάρθηκε σε δικαστήριο της Λιβαδειάς, παρ’ όλο που δικαίωνε τα θύματα του Διστόμου για το αίτημα αποζημιώσεως των περίπου 25 εκατ. ευρώ, αναλάβαμε εγώ και ο Στααμούλης να προωθήσουμε και τις δύο υποθέσεις στα ιταλικά δικαστήρια, όπου σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο του Στρασβούργου υπήρχε η δυνατότητα εκτέλεσης των αποφάσεων» τονίζει.
Αναφερόμενος στην απόφαση της Χάγης είναι ξεκάθαρος: «Το Διεθνές Δικαστήριο έχει αποφανθεί υπέρ των κρατών και δυστυχώς σε βάρος του λαού, αν και το ζήτημα της καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι το πιο σημαντικό από όλα, και από τον πόλεμο και από την ειρήνη».
ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ
Οπως αποκαλύπτει ο κ. Λάου, στη Γερμανία όλες οι προσφυγές για εγκλήματα και ζημιές που είχε προκαλέσει η χώρα, έχουν απορριφθεί από τα γερμανικά δικαστήρια: «Μιλάμε για περισσότερες από 4.000 υποθέσεις που έχουν καταπέσει, όμως στην Ιταλία αρκετές υποθέσεις έχουν βρει θετική ανταπόκριση και κάποιες άλλες εκκρεμούν. Ωστόσο είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι η Γερμανία υποσχέθηκε το 1953 να πληρώσει για αυτές τις ζημιές. Δεν μπορώ να αντιληφθώ γιατί τώρα κρατάει αυτήν τη στάση. Επίσης είναι πολύ λυπηρό, διότι χώρες όπως η Ελλάδα τα πρώτα χρόνια μετά το 1945 είχαν αποφύγει για μεγάλο χρονικό διάστημα να διεκδικήσουν τους ισχυρισμούς τους, προκειμένου να μπορέσει η τότε κατεστραμμένη Γερμανία να σταθεί στα πόδια της και να αποκαταστήσει την οικονομία της».
Αφήνει αιχμές κατά της Ανγκελα Μέρκελ και του Σίλβιο Μπερλουσκόνι που έχουν κάνει τα πάντα «για να ανατρέψουν τις εκτελεστέες αποφάσεις κινώντας διαδικασίες ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου Δικαιοσύνης, προκείμενου να περιορίσει τα ιταλικά δικαστήρια στην ελευθερία επιλογής τους και να υιοθετήσουν έναν νόμο που αναστέλλει την εκτέλεση αυτών των αποφάσεων».
«Αν πήγαινα στο Δίστομο το ’70, θα μου πουλούσαν έναν καφέ;»
Το γραφείο του Γιόαχιμ Λάου υπερασπίζεται περίπου 100 ενάγοντες, αν και όπως λέει, οι συγγενείς των θυμάτων που έχουν προσφύγει εναντίον του γερμανικού κράτους ξεπερνούν τους 12.000, όχι μόνον από την Ελλάδα αλλά και από την Ιταλία και άλλες χώρες. Ο Γερμανός δικηγόρος έρχεται πλέον πολύ συχνά στην Αθήνα, αφού συνεργάζεται στενά με Ελληνες συναδέλφους του για αντίστοιχες υποθέσεις. «Ταξίδεψα στην Ελλάδα στις αρχές του ’70 και μάλιστα πήγα με οτοστόπ από τους Δελφούς στην Αθήνα. Ομως στο Δίστομο δεν έχω πάει ποτέ. Αλλωστε, έχω την αίσθηση ότι εκείνη την περίοδο κανείς δεν θα ήθελε να μου πουλήσει ούτε ένα καφέ ούτε ένα σάντουιτς».
ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ
Aν και λατρεύει τη χώρα μας, δεν μιλάει ελληνικά όμως έχει μελετήσει σε βάθος την ελληνική φιλοσοφία: «Μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι όλοι οι απόφοιτοι ενός γερμανικού λυκείου έχουν στις αποσκευές τους την ελληνική φιλοσοφία. Ειδικά για μένα πρέπει να σας πω ότι μεγάλωσα σε ένα σχολείο, σε έναν τοίχο του οποίου κρεμόταν μια μεγάλη εικόνα της Ακρόπολης».
Στο ερώτημα πώς είναι δυνατόν, αν και Γερμανός να υπερασπίζεται τα θύματα μιας άλλης χώρας, η απάντηση που μας δίνει είναι αφοπλιστική: «Τελικά δεν ξέρω τι είναι φυσιολογικό, την ίδια ερώτηση μου έχουν θέσει πολλές φορές και Ιταλοί δημοσιογράφοι. Ισως είναι καιρός να σκεφτούμε το γεγονός ότι κανένας δεν είναι υπεύθυνος για το διαβατήριό του, αλλά είναι σίγουρα υπεύθυνος γι’ αυτά που είχε κάνει και για αυτά που κάνει».
ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΙΤΟΥΝΑΣ
Ο άνθρωπος που μετά τον αείμνηστο δικηγόρο Γιάννη Σταμούλη σήκωσε στους ώμους του τη διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων, μας αποκαλύπτει ότι, αν και δεν έχει πάει ποτέ στο Δίστομο, μεγάλωσε σε ένα γερμανικό σχολείο με την εικόνα της Ακρόπολης κρεμασμένη στον τοίχο!...Ο κ. Γιόαχιμ Λάου αποτελεί ένα από τα ιστορικά παράδοξα αφού, αν και γερμανικής καταγωγής, είναι ένας από τους δικηγόρους που υπερασπίζονται στα ιταλικά δικαστήρια οικογένειες θυμάτων από τις γερμανικές καταστροφές και τα εγκλήματα που έγιναν τόσο στο Δίστομο όσο και στην Ιταλία.
Στην υπόθεση των γερμανικών αποζημιώσεων ενεπλάκη εντελώς τυχαία στα μέσα της δεκαετίας του ’90, όταν ένας Ιταλός συνταξιούχος ονόματι Λούιτζι Φερίνι του ζήτησε να τον υπερασπιστεί για να πάρει αποζημίωση από το γερμανικό κράτος. Ο Φερίνι στα 18 χρόνια του απελάθηκε από την Ιταλία και οδηγήθηκε στη Γερμανία για καταναγκαστική εργασία όπου και αρρώστησε.
«Τότε για πρώτη φορά άκουσα στη Φρανκφούρτη για έναν συνάδελφό μου, τον τότε νομάρχη Βοιωτίας Γιάννη Σταμούλη, ο οποίος “έτρεξε” μια παρόμοια υπόθεση στην Ελλάδα για τα θύματα του Διστόμου και ανταλλάξαμε εμπειρίες. Το 2004, τέσσερα χρόνια μετά την απόφαση του Αρείου Πάγου στην Ιταλία, το Ιταλικό Ανώτατο Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι μπορεί να εκτελέσει αποφάσεις για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που διέπραξε η Γερμανία, γιατί εκεί δεν υπήρχε ασυλία. Και επειδή από την ελληνική κυβέρνηση εμποδίστηκε η εκτέλεση της πρώτης απόφασης που πάρθηκε σε δικαστήριο της Λιβαδειάς, παρ’ όλο που δικαίωνε τα θύματα του Διστόμου για το αίτημα αποζημιώσεως των περίπου 25 εκατ. ευρώ, αναλάβαμε εγώ και ο Στααμούλης να προωθήσουμε και τις δύο υποθέσεις στα ιταλικά δικαστήρια, όπου σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο του Στρασβούργου υπήρχε η δυνατότητα εκτέλεσης των αποφάσεων» τονίζει.
Αναφερόμενος στην απόφαση της Χάγης είναι ξεκάθαρος: «Το Διεθνές Δικαστήριο έχει αποφανθεί υπέρ των κρατών και δυστυχώς σε βάρος του λαού, αν και το ζήτημα της καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι το πιο σημαντικό από όλα, και από τον πόλεμο και από την ειρήνη».
ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ
Οπως αποκαλύπτει ο κ. Λάου, στη Γερμανία όλες οι προσφυγές για εγκλήματα και ζημιές που είχε προκαλέσει η χώρα, έχουν απορριφθεί από τα γερμανικά δικαστήρια: «Μιλάμε για περισσότερες από 4.000 υποθέσεις που έχουν καταπέσει, όμως στην Ιταλία αρκετές υποθέσεις έχουν βρει θετική ανταπόκριση και κάποιες άλλες εκκρεμούν. Ωστόσο είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι η Γερμανία υποσχέθηκε το 1953 να πληρώσει για αυτές τις ζημιές. Δεν μπορώ να αντιληφθώ γιατί τώρα κρατάει αυτήν τη στάση. Επίσης είναι πολύ λυπηρό, διότι χώρες όπως η Ελλάδα τα πρώτα χρόνια μετά το 1945 είχαν αποφύγει για μεγάλο χρονικό διάστημα να διεκδικήσουν τους ισχυρισμούς τους, προκειμένου να μπορέσει η τότε κατεστραμμένη Γερμανία να σταθεί στα πόδια της και να αποκαταστήσει την οικονομία της».
Αφήνει αιχμές κατά της Ανγκελα Μέρκελ και του Σίλβιο Μπερλουσκόνι που έχουν κάνει τα πάντα «για να ανατρέψουν τις εκτελεστέες αποφάσεις κινώντας διαδικασίες ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου Δικαιοσύνης, προκείμενου να περιορίσει τα ιταλικά δικαστήρια στην ελευθερία επιλογής τους και να υιοθετήσουν έναν νόμο που αναστέλλει την εκτέλεση αυτών των αποφάσεων».
«Αν πήγαινα στο Δίστομο το ’70, θα μου πουλούσαν έναν καφέ;»
Το γραφείο του Γιόαχιμ Λάου υπερασπίζεται περίπου 100 ενάγοντες, αν και όπως λέει, οι συγγενείς των θυμάτων που έχουν προσφύγει εναντίον του γερμανικού κράτους ξεπερνούν τους 12.000, όχι μόνον από την Ελλάδα αλλά και από την Ιταλία και άλλες χώρες. Ο Γερμανός δικηγόρος έρχεται πλέον πολύ συχνά στην Αθήνα, αφού συνεργάζεται στενά με Ελληνες συναδέλφους του για αντίστοιχες υποθέσεις. «Ταξίδεψα στην Ελλάδα στις αρχές του ’70 και μάλιστα πήγα με οτοστόπ από τους Δελφούς στην Αθήνα. Ομως στο Δίστομο δεν έχω πάει ποτέ. Αλλωστε, έχω την αίσθηση ότι εκείνη την περίοδο κανείς δεν θα ήθελε να μου πουλήσει ούτε ένα καφέ ούτε ένα σάντουιτς».
ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ
Aν και λατρεύει τη χώρα μας, δεν μιλάει ελληνικά όμως έχει μελετήσει σε βάθος την ελληνική φιλοσοφία: «Μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι όλοι οι απόφοιτοι ενός γερμανικού λυκείου έχουν στις αποσκευές τους την ελληνική φιλοσοφία. Ειδικά για μένα πρέπει να σας πω ότι μεγάλωσα σε ένα σχολείο, σε έναν τοίχο του οποίου κρεμόταν μια μεγάλη εικόνα της Ακρόπολης».
Στο ερώτημα πώς είναι δυνατόν, αν και Γερμανός να υπερασπίζεται τα θύματα μιας άλλης χώρας, η απάντηση που μας δίνει είναι αφοπλιστική: «Τελικά δεν ξέρω τι είναι φυσιολογικό, την ίδια ερώτηση μου έχουν θέσει πολλές φορές και Ιταλοί δημοσιογράφοι. Ισως είναι καιρός να σκεφτούμε το γεγονός ότι κανένας δεν είναι υπεύθυνος για το διαβατήριό του, αλλά είναι σίγουρα υπεύθυνος γι’ αυτά που είχε κάνει και για αυτά που κάνει».
ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΙΤΟΥΝΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΕΣ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΥΒΡΕΙΣ. Παρατηρούμε ακραίες τοποθετήσεις αναγνωστών. ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ δεν θέλουμε να μπαίνουμε στη δύσκολη θέση να μην βάζουμε ΟΛΑ τα σχόλια. Δόξα στο Θεό η Ελληνική γλώσα είναι πλούσια ωστε να μην χρειάζονται ακραίες εκφράσεις.