Υπάρχουν πολλών ειδών ήττες και άλλα τόσα είδη παρακμής στη ζωή ενός έθνους. Η χειρότερη ωστόσο μορφή ήττας που μπορεί να υποστεί το Ελληνικό Έθνος είναι ο εθισμός στο προσκύνημα του εχθρού, εσωτερικού ή εξωτερικού, δίχως παράθεση αντιλόγου και δίχως την παραμικρή αντίσταση. Το χειρότερο είδος Έλληνα είναι εκείνος που έχει χάσει τη σπονδυλική του στήλη, έχει υποστεί λοβοτομή και από το πολύ σκύψιμο σκύβει χαμηλά το βλέμμα του. Περπατά σκυφτός και δεν κοιτά ίσα στα μάτια τον εχθρό. Προσκυνά και του προσφέρει τη ζωή του και τη γη του αμαχητί.
Είναι όμως αυτός ο Έλληνας περασμένων χρόνων δόξας και ηρωισμού; Θα φτάναμε ποτέ να αποκτήσουμε το σημερινό κουτσουρεμένο κράτος που πάνε να μας κουτσουρέψουν λογής – λογής «συγγενείς» και «φίλοι»; Θα είχαμε ελευθερωθεί εν όπλοις όταν σήμερα σκλαβωνόμαστε εν λόγοις; Θα κυμάτιζε ελληνική σημαία σε γη ελληνική και γράμματα ελληνικά σε σχολεία ελληνικά; Δίχως βέβαια την απαραίτητη ύλη σήμερα. Θα είχαμε πατρίδα και σπίτι ελληνικά να βάλουμε υπό την προστασία τους εμάς και τους οικείους μας ώστε να τα υπερασπιστούμε σαν έρθει η ώρα και να τα αυγατίσουμε όταν το καλέσει ο καιρός σαν τώρα;
Η απάντηση είναι εύκολη μα και δραματική συνάμα. Η απάντηση είναι ένα τεράστιο όσο και ατιμωτικό Όχι. Αλλά όταν μια άλλη γενιά Ελλήνων είχε φτάσει εν καιρώ πολέμου να αντιτάξει σε ένα σύννεφο εχθρών ένα πελώριο και ηρωικό ΟΧΙ, το να προτάσσει το σημερινό κράτος ένα επίσης εκκωφαντικό όχι μες στην σιωπή του, αλίμονο, στην ουσιαστική αντιμετώπιση της σκυλεύσεως της φυλής μας, αυτό σημαίνει πως το προσκύνημα τράβηξε πολύ και πρέπει να πάρει τέλος. Πρέπει να αποδείξουμε πως την χώρα αυτή κατοικούν Έλληνες απροσκύνητοι.
Κάποτε ο Περικλής Γιαννόπουλος είχε πει δικαίως για τους Έλληνες της γενιάς του πως υπήρξαν οι χειρότεροι περασμένων γενεών. Τώρα λοιπόν που γνωρίσαμε κι εμείς τους δικούς μας χείριστους Έλληνες όλων των προηγούμενων γενεών, πρέπει να αναλάβουμε τις ευθύνες μας έναντι της Πατρίδος και του λαού, έναντι των παιδιών μας, και να αφουγκραστούμε τα λόγια του στρατηγού Θεόδωρου Κολοκοτρώνη. Είχε πει λοιπόν ο Κολοκοτρώνης για το λαό μας: «Είσαστε Έλληνες; Τι προσκυνάτε; Οι Έλληνες ακόμα και στους θεούς όρθιοι μιλάνε».
Έχει δίκιο ο στρατηγός Κολοκοτρώνης. Από τον καιρό του «υπέρ βωμών και εστιών» έως το «υπέρ Πίστεως και Πατρίδος» ο Θεός για εμάς τους Έλληνες ήταν Πηγή Ζωής και Σύντροφος μαζί. Μες την κατοικία, στο ναό, την καθημερινότητα, στην ειρήνη και στον πόλεμο τα μάτια μας στρέφονταν ίσα στον Δημιουργό και Πατέρα μας και η ψυχή μας δίψαγε για την εύνοια και την προστασία Του. Καμία ενέργεια δεν ξεκίναγε δίχως τη Θεία Επίκληση. Πάντοτε η επικοινωνία αυτή υπήρξε οικεία και σε στάση ορθή. Πάντοτε υπήρξαμε υπερασπιστές του Δικαίου και Πρόμαχοι Θεού και Πατρίδος.
Τι άλλαξε άραγε; Μήπως δεν είχαμε και παλαιότερα προδότες και ήττες; Μήπως δεν υπήρξαν άλλοτε ολιγοψυχίες; Αναμφίβολα ναι. Υπήρξαν όμως τα αναστήματα που ήταν φύσεις απροσκύνητες και τραχιές, ορκισμένες να δώσουν τον υπέρ πάντων αγώνα για Πατρίδα, Θρησκεία και Οικογένεια. Αναστήματα που παίρνανε τον ελληνικό λαό από το χέρι και δίνανε όλοι μαζί νίκες και μεγαλεία στο Έθνος μας ακόμα και προ μέγιστων κινδύνων. Στον Μαραθώνα, στα Δερβενάκια, στο Βορειοηπειρωτικό Μέτωπο, στις φτώχιες που μας βρήκαν μετά, σε όλα τα μέτωπα. Κοινωνικά και στρατιωτικά.
Μας λένε πως θα χρεοκοπήσουμε, πως μπροστά στις λόγχες της Τουρκίας πρέπει να απαντήσουμε με… επιχειρήματα, πως πρέπει να παραδώσουμε τα σπίτια που γεννηθήκαμε, πως πρέπει να δώσουμε τα κλειδιά της Πατρίδος σε ξένους και ξενοκίνητους. Μας λένε δηλαδή πάλι ότι πρέπει να προσκυνήσουμε γιατί είμαστε μικροί και φτωχοί. Πλην έντιμοι…ηλίθιοι! Μας λένε πως αν προσκυνήσουμε θα σώσουμε το κεφάλι μας μόνο με το παράσημο μιας…αλυσίδας! Μας λένε «ημέτεροι» πως το προτεκτοράτο έχει πιάσει πάτο και πρέπει να προσκυνήσουμε αφού έτσι θέλουν τοκογλύφοι και παγκόσμια διακυβέρνηση του νεοταξισμού.
Εμείς όμως ως Έλληνες Εθνικοκοινωνιστές είμαστε παιδιά του στρατηγού Θεόδωρου Κολοκοτρώνη. Και απευθυνόμαστε στην μεγάλη και υγιή πλειοψηφία των Ελλήνων που είναι παιδιά του ίδιου σπουδαίου ανδρός. Σπάστε τις αλυσίδες της δουλοπρέπειας του Συστήματος. Σταθείτε όρθιοι και αντισταθείτε. Μείνετε απροσκύνητοι, περάστε στην εθνική αντεπίθεση και αποδιώξτε εφιάλτες και βαρβάρους από Γη Ελληνική. Το θέλει ο Θεός, το ζητούν οι Ήρωες, το εγκρίνουν οι Έλληνες, το μπορεί η Ελλάδα του Εθνικοκοινωνισμού.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΕΣ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΥΒΡΕΙΣ. Παρατηρούμε ακραίες τοποθετήσεις αναγνωστών. ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ δεν θέλουμε να μπαίνουμε στη δύσκολη θέση να μην βάζουμε ΟΛΑ τα σχόλια. Δόξα στο Θεό η Ελληνική γλώσα είναι πλούσια ωστε να μην χρειάζονται ακραίες εκφράσεις.