Από το Μαξίμου ξεκινά η φιλοσοφημένη τακτική «ό,τι πιάσει ο καθένας» και «όποιος δεν τα παίρνει θεωρείται κορόιδο».

Το Μαξίμου είναι αυτό που απογείωσε την διαφθορά και την έκανε κανόνα στη δημόσια σφαίρα.Χωρίς την παραμικρή ηθική αναστολή, σήμερα κάθε κολλητός του Μαξίμου είναι ελεύθερος να αξιοποιήσει τη θέση του για να πλουτίσει, συνυπολογίζοντας, μόνο, το «κόστος ευκαιρίας»....

Μάλιστα αυτό το κόστος ευκαιρίας, σχεδόν μηδενίζεται καθόσον η Νέα Δημοκρατία ελέγχει και την κυβέρνηση και τους ελεγκτικούς μηχανισμούς και τη Δικαιοσύνη και τα ΜΜΕ, όλους δηλαδή τους αρμούς της εξουσίας.

Οι άνθρωποι της Δεξιάς είναι τα τσακαλάκια, είναι οι νικητές της αγοράς, οικονομικής και πολιτικής. Οι υπόλοιποι, οι ηττημένοι της αγοράς, είναι μόνο για επιδόματα. Και θα πρέπει να είναι και ευγνώμονες που τα παίρνουν αφού δεν τα αξίζουν στ’ αλήθεια, χαριστικά τους δίνονται, μιας και είναι οι μπουνταλάδες.

Τι σου είναι αδελφάκι μου αυτό το ρημάδι το προβληματικό σύστημα που λέγεται δημοκρατία. Αντί να παραχωρεί την εξουσία χωρίς εκλογές κατευθείαν και αυτοδίκαια στα τσακαλάκια της Νέας Δημοκρατίας, τους αναγκάζει να πρέπει να την εξασφαλίσουν καλοπιάνοντας με επιδοματάκι τους μπουνταλάδες, υφαρπάζοντας το ψηφαλάκι τους

Michail Charalampidis

.