Πρόσφατα βρέθηκε Ελληνική γραφή σε βράχια στο Τατζηκισταν.

 

Είναι ελληνικά γράμματα αυτά;Στη Λίμα, την πρωτεύουσα του Περού, στο μουσείο βρίσκονται ευρήματα που βρέθηκαν πριν από λίγους μήνες σε μια σπηλιά από έναν γεωργό.Ο γεωργός ανακάλυψε μια μούμια και δίπλα της ήταν η μούμια ενόςπαιδιού…

Η εφημερίδα La Stampa γράφει ότι οι αρχαιολόγοι λένε ότι τα άτομα αυτά ανήκαν στη φυλής με το όνομα – Chachapoyas (Chachapoyya).
Τα άτομα της φυλής ήταν ψηλά, ασπρομάλληδες και είχαν ανοιχτόχρωμο δέρμα.
Οι Chachapoyas ήταν μία από τις πιο προηγμένες φυλές του Αμαζονίου.
Επεσήμαναν ότι όταν οι Ίνκας περιγράφουν τους θεούς ως ψηλούς, με ανοιχτόχρωμο δέρμα και γενειάδα, θα ήταν οι Chachapoyas .Μέχρι εδώ τίποτα το περίεργο.

Ο γεωργός βρήκε στην σπήλια και άλλα αντικείμενα. Μεταξύ αυτών και το πιο κάτω σπασμένο κεραμικό που φέρει γράμματα. Οι αρχαιολόγοι είπαν ότι η γραφή είναι άγνωστη.

Εσείς την βλέπετε για άγνωστη; Δεν είναι αυτά Ελληνικά γράμματα;

Και αν είναι Ελληνικά γράμματα μια που λένε ότι αυτή η φυλή ήταν οι θεοί που περιγράφουν οι Ίνκας τότε δεν οδηγούμαστε στο συμπέρασμα ότι οι θεοί ήταν οι Έλληνες;

anti-ntp.net

upd Μετά από λίγο ψάξιμο βρήκαμε ότι η αλήθεια είναι άλλη.Η δημοσίευση που βάζει τα πράγματα στη θέση τους σχετικά με την συγκεκριμένη επιγραφή  είναι η εξής:Ένας από τους αρχαιότερους, ίσως (με “επίσημα” δεδομένα) χάρτης στον δυτικό κόσμο χρονολογείται από το 500π.χ.και βρέθηκε στη νότια Ιταλία.
Πρόκειται για μία απεικόνιση της χερσονήσου της Απουλίας.. σε ένα κομμάτι λουστραρισμένου πήλινου βάζου με μέγεθος λίγο μεγαλύτερο ενός γραμματοσήμου. Ο χάρτης της Σολέτο, όπως ονομάζεται, ανακαλύφθηκε από τον Βέλγο αρχαιολόγο Τιερί βαν Κόμπερνολ,από το πανεπιστήμιο του Μονπελιέ, αλλά η ύπαρξή του παρέμεινε κρυφή έως …. ότου διεξαχθούν οι απαραίτητες μελέτες. Ο συγκεκριμένος χάρτης θεωρείται εξαιρετικά σημαντικός από τούς ειδικούς γιατί όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση του πανεπιστημίου τού Μονπελιέ, στον χάρτη έχουν χαραχτεί τα ονόματα πόλεων με ελληνικούς χαρακτήρες, και μια κουκίδα υποδεικνύει τα σημεία όπου βρίσκονταν, όπως και στους σύγχρονους χάρτες. 

Στην δυτική πλευρά της Απουλίας σημειώνεται η ελληνική λέξη Τάρας, ο σημερινός κόλπος τού Τάραντα, ενώ οι ονομασίες των πόλεων είναι στην αρχαία διάλεκτο πού χρησιμοποιούσαν οι κάτοικοι της περιοχής, αλλά έχουν καταγραφεί με ελληνικούς χαρακτήρες. Οι θάλασσες γύρω από την χερσόνησο-το Ιόνιο δηλαδή καί η Αδριατική-υποδηλώνονται με δύο παράλληλες, κυματοειδείς γραμμές. Αρκετές από τις 13 πόλεις πού σημειώνονται στον χάρτη, όπως η Οτράντο,η Σολέντο, η Ουγκέντο καί η Λεύκα(η σημερινή Σάντα Μαρία ντι Λεύκα),υπάρχουν έως σήμερα. Ήταν γνωστό από την αρχαία ελληνική γραμματεία ότι οι Έλληνες είχαν κατανοήσει την ανάγκη γιά αποτύπωση των γεωγραφικών χαρακτηριστικών μιας περιοχής και ότι κάποιοι είχαν σχεδιάσει χάρτες.

Έτσι,ο χάρτης τού Σολέτο,πέραν από ότι αποτελεί τον αρχαιότερο “γνωστό” γεωγραφικό χάρτη της κλασικής αρχαιότητας, είναι και απόδειξη ότι οι αρχαίοι Έλληνες κατασκεύαζαν χάρτες πριν τούς Ρωμαίους.Αξιοσημείωτο είναι επίσης ότι ο χάρτης τού Σολέτο είναι σύγχρονος τού Πυθαγόρα,ο οποίος είχε ιδρύσει μία φιλοσοφική σχολή στον Κρότωνα,στην σημερινή Καλαβρία, από την άλλη μεριά τού κόλπου τού Τάραντα. Αν και οι αρχαιολόγοι δεν μπορούν να συνδέσουν τον χάρτη με την σχολή, εντούτοις ο Πυθαγόρας λέγεται ότι πρώτος ή από τους πρώτους του “νεότερου” αρχαίου κόσμου παρατήρησε ότι η θέση ορισμένων άστρων στον ουράνιο θόλο διέφερε από περιοχή σε περιοχή, και πρότεινε την σφαιρικότητα της Γης, υπόθεση πού αποτέλεσε την βάση της σύγχρονης χαρτογραφίας.
defencenet