ΕΚ ΚΕΦΑΛΗΝΙΑΣ Ο ΜΕΓΑΣ ΜΑΓΟΣ ΜΑΡΑΜΠΟΥ!! Του Γιάννη Σαρλά

 Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν μια πλωτή πολιτεία, η οποία είχε ΜΟΝΟ ένα πλοίο. Ήταν ένα τεράστιο καράβι, μια κιβωτός, η οποία φιλοξενούσε μυριάδες ανθρώπων. Το ταξίδι, μακρύ. Αέναο. Πότε μπουνάτσα, πότε φουρτούνες. Πότε ήλιος, πότε καταιγίδες. Το πλήρωμα δεν ήταν πάντα στα καλύτερά του. Πότε ομονοούσε, πότε τσακώνονταν. Αρκετά συχνά, οι καυγάδες ήταν ομηρικοί!.....

Κάποιες φορές στασίαζαν στον καπετάνιο διότι ΟΛΟΙ ήθελαν να γίνουν καπετάνιοι! Το πλοίο όμως άντεχε! Παντός καιρού και…πληρώματος! Γερό σκαρί. Εξακολουθούσε κι έφερνε εις πέρας την αποστολή του, που δεν ήταν άλλη, από το να φιλοξενεί τους ανθρώπους με ασφάλεια, μέχρι το τέλος του ταξιδιού τους. Μέχρι να ανταμώσουν στεριά…

Το εν λόγω πλοίο λέγεται ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ! Η διαχρονική αποστολή του συμπίπτει με την πορεία του ανθρωπίνου είδους στον πλανήτη Γη. Σκοπός του είναι ο εξανθρωπισμός, όλων των φυλών του κόσμου και η διαφύλαξη της συνείδησης της ανθρωπότητας. Προορισμός του η αιωνιότητα. Ιδιότητα του αυτή του ρηξικέλευθου μέντορα ΟΛΩΝ των ανθρώπων, ο οποίος ανοίγει συνεχώς καινούριους ορίζοντες, δείχνοντας τους το φως του μεγαλείου της ψυχής τους! Ασχέτως ανταπόκρισης. Στόχος του να βοηθάει, όσους έχουν ανάγκη. Όσο θα υπάρχουν άνθρωποι…

Ο Ελληνισμός είναι «καταδικασμένος» να…κλωνοποιεί σκαπανείς, εις το διηνεκές. Ανεξαρτήτως, πληρώματος, ανεξαρτήτως δηλαδή των κατά καιρούς ηγετών του. Εάν αφυπνισθούν οι επιβάτες, τότε τοποθετούν το κατάλληλο πλήρωμα για να τους κυβερνήσει, ούτως ώστε το τελευταίο να διαχειρισθεί κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο τις περιπέτειες του ταξιδιού. Εάν είναι ΗΓΕΤΕΣ, τότε το ταξίδι θα είναι ευχάριστο και διασκεδαστικό. Εάν αποβούν ολίγιστοι, τότε θα υπάρξουν θύελλες και τρικυμίες. Σε κάθε περίπτωση όμως ο Ελληνισμός θα επιβιώνει. Έτσι γίνονταν πάντα. Έτσι θα εξακολουθήσει να γίνεται, μέχρι την συντέλεια των αιώνων…

Τον έλεγαν Κωνσταντίνο Γεράκη. Κατήγετο, από την Κεφαλονιά. Έζησε τον 17ο αιώνα και ήταν ναυτικός, εργαζόμενος για την εταιρεία των Ανατολικών Ινδιών. Έμεινε για αρκετό καιρό στο Σιάμ, την νυν Ταϋλάνδη. Γνώρισε αρκετούς επιφανείς ανθρώπους, τόσο υψηλά ισταμένους, που έφταναν μέχρι την βασιλική αυλή. Τα προσόντα του ανεγνωρίσθησαν δεόντως από τον ίδιο τον βασιλιά της Ταϋλάνδης, ο οποίος τον διόρισε Πρωθυπουργό του κράτους του και προσωπικό σύμβουλο του. Η ευφυία και η διορατικότητα του Γεράκη ήταν μοναδική. Διήνηξε εμπορικούς διαύλους με ολόκληρη την Ευρώπη και κυρίως με την Γαλλία κι αυτό επέφερε τεράστια ανάπτυξη στην χώρα αλλά και αμύθητη προσωπική περιουσία στον ίδιο. Επεδίωξε να κάνει την Ταϋλάνδη Χριστιανική χώρα και ταυτοχρόνως αυτόνομη με πλούτο και ισχύ, όπως ακριβώς θέλησε να κάνει την Ελλάδα κι ο Καποδίστριας.

ΟΙ Άγγλοι (κι εδώ) αντέδρασαν. Την ήθελαν αποικία τους. (Τί περίεργο, τί πρωτότυπο) Οργάνωσαν επανάσταση στα βασιλικά ανάκτορα, η οποία επέτυχε και ο νεόκοπος βασιλεύς καρατόμησε τον παλαιό και δυστυχώς και τον Γεράκη. Επανέφερε τον Βουδισμό κι ήταν αρνητικός με κάθε τί το Ευρωπαϊκό, μετατρέποντας την Ταϋλάνδη, από πρωτοπόρο σε ουραγό. Μετατρέποντας την σε προτεκτοράτο των Βρεττανών. Σας έρχεται κάτι στο μυαλό;;

Οι πιο πολλοί γνωρίζετε τον Σπυρίδωνα Μαρκεζίνη, κυρίως για την βραχύβια Κυβέρνηση, την οποίαν εσχημάτισε, επί Χούντας. Πιθανόν να αγνοείτε, ότι εξελέγη πολλάκις βουλευτής, κατά την δεκαετία του 50, έχοντας μάλιστα διατελέσει Υπουργός σε σημαντικά χαρτοφυλάκια. Ομοίως, ίσως να μην γνωρίζετε, ότι στον Μαρκεζίνη οφείλεται η παύση των διώξεων των Αριστερών, επί επταετίας. Είχε την ευφυία και την ανθρωπιά να επενδύσει στην ΕΝΟΤΗΤΑ των Ελλήνων. Ποια ήταν η ανταμοιβή του;; Ανετράπη λίγο αργότερα από τον ΟΛΙΓΙΣΤΟ Ιωαννίδη!

Ο Σπυρίδων Μαρκεζίνης απετέλεσε πεφωτισμένη προσωπικότητα. Είχε σπουδάσει Νομική, Ιστορία κι Οικονομικά, ενώ ο γιος του Βασίλειος Μαρκεζίνης, διετέλεσε Καθηγητής Πανεπιστημίου στα μεγαλύτερα Βρετανικά Πανεπιστήμια, ενώ το 2005 εχρίσθη Ιππότης από την μακαρίτισσα βασίλισσα Ελισάβετ, συνεπώς για τους Βρετανούς φέρει τον τίτλο του Σερ. Κάποια στιγμή, ο πατέρας του Σπυρίδων απεφάσισε τα ταξιδέψει στην Αφρική. Ήθελε να γυρίσει ολόκληρη την Μαύρη Ήπειρο, ως περιηγητής και να καταγράψει τα συμβάντα.

Ενώ ευρίσκετο κοντά στην λίμνη Ταγκανίκα οι ντόπιοι επέμεναν να τον γνωρίσουν στον μεγάλο μάγο Μαραμπού. Κατά τα λεχθέντα τους, ο Μαραμπού ήταν ο μεγαλύτερος μάγος της Αφρικής. Ο Μαρκεζίνης δέχθηκε και συνήντησε τον μάγο. Όταν έμειναν μόνοι οι δυο τους, εξετυλίχθη ο κάτωθι διαλογος:

ΜΑΡΑ: Σπύρο…

ΜΑΡΚ: Τί λες;;

ΜΑΡΑ: Εγώ είμαι ρε συ. Ο Παύλος Κοκκινιάρης, από την Κεφαλονιά. Έχουμε συναντηθεί παλιά. Δεν με θυμάσαι;;

ΜΑΡΚ: Δεν είναι δυνατόν! Και τί κάνεις εδώ;;

ΜΑΡΑ: Την…περνάω κοτσάνι! Παριστάνω τον μάγο και με λατρεύουν σαν Θεό!

ΜΑΡΚ: Καλά, και το χρώμα σου;; Πώς το άλλαξες;;

ΜΑΡΑ: Βάφτηκα. Δες…

ΜΑΡΚ: Πωπω, είσαι ο διάβολος μεταμορφωμένος, αγαπητέ μου!

Κάποιες εβδομάδες αργότερα, στα πρωτοσέλιδα των Ελληνικών εφημερίδων ήταν πρώτη είδηση το εξής: ΕΚ ΚΕΦΑΛΗΝΙΑΣ Ο ΜΕΓΑΣ ΜΑΓΟΣ ΜΑΡΑΜΠΟΥ!!

Μόλις πήρατε μια γεύση, από τον σύγχρονο, οικουμενικό Ελληνισμό, φίλοι μου. Είτε, ως εξερευνητής, είτε ως περιηγητής, είτε ως κυβερνήτης, είτε ως τυχοδιώκτης, είτε ως ανθρωπιστής. Δεν ξέρω πόσο καιρό θα κατορθώνει να επιβιώνει ο πλανήτης αλλά την στιγμή της καταστροφής αυτός θα μιλήσει και η τελευταία λέξη του θα είναι Ελληνικά…

Τα σέβη μου.