«Είναι ευκολότερο να ανέβεις στην πλάτη μιας τίγρης παρά να κατέβεις από αυτήν».
Αυτή η ρωσική παροιμία, που εμφανίζεται στην αρχή του τελευταίου βιβλίου του Dr. Harold Hillman... συνοψίζει την τρέχουσα κατάσταση του επιστημονικού μας κατεστημένου. Είτε πρόκειται για την ιατρική, είτε για τη φυσική, είτε για την αρχαιολογία, όλες οι πτυχές της επιστημονικής έρευνας στηρίζονται σε ορισμένα δόγματα.
Στην ουσία, αυτό που λέει αυτή η παροιμία, είναι ότι είναι ευκολότερο να συνεχίσεις να διαιωνίζεις τα ψεύδη από το να παραδεχτείς ότι έκανες λάθος, να τα παρατήσεις όλα και να ξεκινήσεις πάλι από την αρχή.
Αυτό ακριβώς συνέβη με την σύγχρονη ιατρική. Δεν μπορούν να κατέβουν από την τίγρη επειδή διακυβεύονται πάρα πολλά. Πάρα πολλά χρήματα και πάρα πολλές φήμες.
Δισεκατομμύρια δολάρια, εκατομμύρια θέσεις εργασίας και εκατοντάδες χιλιάδες ώρες έρευνας, βασίζονται σε εσφαλμένες θεωρίες όπως «τα μικρόβια προκαλούν ασθένειες».
Φανταστείτε να έπρεπε να παραδεχτούμε ότι χάθηκαν εκατοντάδες χρόνια έρευνας και αμέτρητες ακαδημαϊκές σταδιοδρομίες σπαταλήθηκαν για την επιδίωξη ιδεών που δεν έχουν καμία βάση στην πραγματικότητα…;;;
Κατά τη διάρκεια του φιάσκου του COVID-19, η διεφθαρμένη κατάσταση του ιατρικού κατεστημένου δεν ήταν ποτέ πιο εμφανής. Μόλις πρόσφατα δημοσιεύθηκε ένα άρθρο στο JAMA που χαρακτήριζε όποιον αμφισβητούσε τις μάσκες και τα Απαγορευτικά/λουκέτα (lockdowns) ως «αρνητές της επιστήμης» και αναφερόταν σε όλους τους «θεωρητικούς συνωμοσίας» του COVID ως πάσχοντες από νευρολογική διαταραχή. [1]
Ο Dr.Denis Rancourt δήλωσε για το άρθρο αυτό, «Πρόκειται για την πιο ανήθικη δημοσίευση που έχω δει σε επιστημονικό περιοδικό στη ζωή μου». Το περιέγραψε ως «προχωρημένη ψύχωση που προωθείται για να ερμηνεύσει τους σκεπτικιστές της μάσκας και της COVID». [2]
Αλλά το να πιστεύει κανείς ότι το σπίτι της ιατρικής είναι χτισμένο σε θεμέλια από άμμο μπορεί να είναι υπερβολικό για κάποιους. Για να πείσουμε τους σκεπτικιστές μπορούμε να δούμε το έργο του επιστήμονα του Stanford, John P. A. Ioannidis ο οποίος δημοσίευσε τ5ο 2005 μια μελέτη, που αποδεικνύει ότι τα περισσότερα δημοσιευμένα ερευνητικά ευρήματα και πορίσματα είναι ψευδή [3].
Μπορούμε επίσης να ανατρέξουμε στο έργο της Marcia Angell [4], της πρώτης γυναίκας που διετέλεσε αρχισυντάκτρια του ιατρικού επιστημονικού περιοδικού New England Journal of Medicine. Το έργο της διερευνά τη διαφθορά της σύγχρονης ιατρικής από τις φαρμακευτικές εταιρείες.
Ακόμη, περαιτέρω, μπορούμε να αναφέρουμε το γεγονός ότι 128.000 Αμερικανοί πεθαίνουν κάθε χρόνο από σωστά συνταγογραφούμενα φάρμακα, καθιστώντας τα συνταγογραφούμενα φάρμακα την τέταρτη κύρια αιτία θανάτου [5].
Και τέλος, μπορούμε να εξετάσουμε το ακόλουθο απόσπασμα από τον Richard Horton, εκδότη του The Lancet, ο οποίος έγραψε ότι:
«Η υπόθεση εναντίον της επιστήμης είναι απλή: μεγάλο μέρος της επιστημονικής βιβλιογραφίας, ίσως το ήμισυ, μπορεί απλά να είναι αναληθές. Ταλαιπωρημένη από μελέτες με μικρά μεγέθη δειγμάτων, μικροσκοπικά αποτελέσματα, άκυρες διερευνητικές αναλύσεις και κατάφωρες συγκρούσεις συμφερόντων, σε συνδυασμό με την εμμονή για την επιδίωξη μοντέρνων τάσεων αμφιβόλου σημασίας, η επιστήμη έχει πάρει μια στροφή προς το σκοτάδι. » [6]
Έχουν αρχίσει να σχηματίζονται οι ρωγμές..;;; Θα καταρρεύσει τελικά ολόκληρη η παρωδία της "τεκμηριωμένης" ιατρικής…;;;
HAROLD HILLMAN - ΑΙΡΕΤΙΚΟΣ Ή ΙΔΙΟΦΥΪΑ
Ο Dr.Hillman ασχολήθηκε με τους τομείς της κυτταρολογίας, της νευροβιολογίας και της ανάνηψης για πάνω από 50 χρόνια. Κατείχε πτυχία από το Πανεπιστήμιο του Λονδίνου στην ιατρική και τη φυσιολογία, καθώς και διδακτορικό στη βιοχημεία.
Στη δεκαετία του 1970 άρχισε να αμφισβητεί την επικρατούσα κυτταρική βιολογία και παρείχε αποδείξεις ότι το μοντέλο μας για το κύτταρο ήταν εντελώς λανθασμένο. Ο Hillman υποστήριξε ότι η κακή ποιότητα της κυτταρικής βιολογίας κατά τον εικοστό αιώνα και μετά ήταν ο λόγος που η ιατρική έρευνα απέτυχε να διαφωτίσει την αιτία και τη θεραπεία των περισσότερων ασθενειών.
Ο Harold Hillman ίσως είναι ένα από τα πιο θαρραλέα και ευφυή μυαλά που αναλογίστηκαν ποτέ τις θεμελιώδεις αρχές της βιολογίας. Ήταν ένας αποστάτης που έθεσε την αναζήτηση της αλήθειας πάνω απ' όλα.
Ωστόσο, όπως συμβαίνει συχνά στην επιστήμη, οι αντιδημοφιλείς απόψεις του έπληξαν την καριέρα και τη φήμη του. Ο Hillman δήλωσε ότι από τη δεκαετία του 1970 δυσκολευόταν να δημοσιεύσει το έργο του. Τα κύρια επιστημονικά περιοδικά απέρριπταν τις εργασίες του χωρίς λόγο και αρνούνταν να αναθεωρήσουν τα βιβλία του.
Οι αντίπαλοι του Hillman έχουν δηλώσει ότι απλώς «επιδιώκει την αντιπαράθεση». Είτε αληθινός είτε αναληθής ο ισχυρισμός αυτός δεν επηρεάζει την εγκυρότητα των επιστημονικών σημείων που έχει διατυπώσει. Στην πραγματικότητα, το έργο του δεν ήταν ποτέ πιο σημαντικό.
Κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης στο podcast Infectious Myth, ο Hillman ερωτάται γιατί είναι τόσο αποφασισμένος να κάνει γνωστό το έργο του. Η απάντησή του είναι μάλλον βαθυστόχαστη:
« Ο λόγος για τον οποίο είμαι τόσο αποφασισμένος είναι επειδή [το κυρίαρχο ρεύμα -mainstream] δεν θα ασχοληθεί. Και αν δεν ασχοληθούν, τότε στο μυαλό μου αυτό αποδεικνύει ότι είναι πιθανό να έχω δίκιο.» [7].
Κατά τη διάρκεια των επαγγελματικών του χρόνων, ο Hillman έδωσε πάνω από 250 διαλέξεις σε όλο τον κόσμο, εξηγώντας τα ευρήματά του σε συναδέλφους του επιστήμονες. Δήλωσε ότι πολλοί άνθρωποι τον πλησίαζαν μετά και εξέφραζαν τη συμφωνία τους με τις ιδέες του. Ωστόσο, όταν τους ρωτούσε αν θα ήταν πρόθυμοι να ανακοινώσουν δημόσια την υποστήριξή τους στο έργο του, αρνούνταν, φοβούμενοι μήπως χάσουν τη χρηματοδότησή τους ή καταστραφεί η φήμη τους.
Ο Hillman περιέγραψε πώς πολλοί κορυφαίοι βιολόγοι αρνούνταν να συναντηθούν μαζί του για να συζητήσουν την έρευνά του. Στόχος του Hillman ήταν εξ αρχής να ξεκινήσει μια συζήτηση και να προωθήσει μια παραγωγική αντιπαράθεση με στόχο την προώθηση και τη βελτίωση της επιστημονικής μας γνώσης. Ωστόσο, αντί να του δοθεί βήμα για να μοιραστεί το έργο του, τον αγνόησαν και τον γελοιοποίησαν.
Οι επιστήμονες που αγνοούν απροκάλυπτα τις αντιδημοφιλείς απόψεις ή αρνούνται να συζητήσουν δεν είναι αληθινοί επιστήμονες. Οι αληθινοί επιστήμονες κρατούν την αλήθεια πάνω από τη φήμη και το οικονομικό κέρδος. Οι αληθινοί επιστήμονες είναι πρόθυμοι να διακινδυνεύσουν τα πάντα για να αποκαλύψουν τα ψεύδη και τις λανθασμένες θεωρίες.
Ο Harold Hillman ήταν ένας αληθινός επιστήμονας.
ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ HILLMAN ΚΛΟΝΙΖΕΙ ΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΚΥΤΤΑΡΙΚΗΣ ΒΙΟΛΟΓΙΑΣ
Το έργο του Harold Hillman έχει βαθιές συνέπειες για τις σύγχρονες εργαστηριακές διαδικασίες που χρησιμοποιούνται για τη μελέτη των χαρακτηριστικών και της χημείας των κυττάρων, όπως η υποκυτταρική κλασματοποίηση και η ιστοχημεία. Στην πραγματικότητα, ο Hillman δήλωσε ότι αυτές οι διαδικασίες ρουτίνας είναι εντελώς ακατάλληλες για έναν τέτοιο σκοπό.
Ο Hillman ήταν ανένδοτος ότι τέτοιες διαδικασίες, οι οποίες απαιτούν μεγάλη εισροή ενέργειας, θα άλλαζαν τις ιδιότητες των κυττάρων περισσότερο από τις όποιες διαφορές εξετάζονται. Και επομένως τα όποια συμπεράσματα προέκυπταν μετά από τέτοιες διαδικασίες ήταν άκυρα.
Ο Hilman ασκεί επίσης έντονη κριτική στην ηλεκτρονική μικροσκοπία, την οποία χαρακτηρίζει «σπατάλη χρόνου και χρημάτων». Αυτό έρχεται σε αντίθεση με τη συντριπτική πλειοψηφία του βιολογικού κατεστημένου που θεωρεί την εφεύρεση του ηλεκτρονικού μικροσκοπίου ως κομβικό σημείο στη βιολογική/ιατρική έρευνα.
Το έργο του Hillman περιλαμβάνει αδιάσειστα στοιχεία που υποδηλώνουν ότι πολλά από τα υποκυτταρικά οργανίδια στα οποία ορισμένοι επιστήμονες έχουν αφιερώσει τη ζωή τους για να τα μελετήσουν είναι απλώς τεχνουργήματα της προετοιμασίας για την ιστολογία και την ηλεκτρονική μικροσκοπία. Αυτό περιλαμβάνει τόσο το σώμα Golgi όσο και το ενδοπλασματικό δίκτυο (ER).
Σημείωση: Το έργο του Hillman συνοψίζεται στο τελευταίο του βιβλίο με τίτλο "Evidence-based Cell Biology, with Some Implications for Clinical Research", το οποίο είναι πλέον διαθέσιμο μόνο ως λήψη PDF από την ιστοσελίδα ενός μικρού ολλανδού εκδότη. Για όποιον έχει επιστημονικό υπόβαθρο, συνιστώ ανεπιφύλακτα αυτό το βιβλίο. Στην πραγματικότητα, θα πρέπει να είναι υποχρεωτικό ανάγνωσμα.
Το έργο του υποδηλώνει επίσης ότι δεν υπάρχουν κυτταρικοί υποδοχείς και κανάλια διαμεμβρανικών πρωτεϊνών. Ένας από τους λόγους γι' αυτό είναι ότι οι ανατομικοί κυτταρικοί υποδοχείς δεν μπορούν να φανούν στο ηλεκτρονικό μικροσκόπιο, παρά το γεγονός ότι το μέγεθός τους είναι εντός του εύρους ορατότητας.
Ο Hillman γράφει ότι:
«Κάθε αντίδραση που λαμβάνει χώρα σε άθικτα κύτταρα σε ολόκληρα υγιή ζώα μπορεί να ονομαστεί υποδοχέας. Δεν χρειάζεται να είναι μια δομή στην κυτταρική μεμβράνη ή στον πυρήνα.»
Ο Harold Hillman υπερασπιζόταν πάντα αυτό που πίστευε ότι ήταν η αλήθεια. Παρά το γεγονός ότι η καριέρα του και η φήμη του δέχθηκαν τεράστιο πλήγμα, συνέχισε να δημοσιεύει τις ιδέες του μέχρι τον θάνατό του.
Στο πιο πρόσφατο βιβλίο του, ο Hillman γράφει:
« Αν κάνω λάθος, μόνο η φήμη μου έχει υποστεί ζημιά. Αν έχω δίκιο, οι συνάδελφοι που αποδείχθηκαν λάθος μπορεί κάλλιστα να σπατάλησαν τον χρόνο και την καριέρα τους και να χρησιμοποίησαν αφελώς δημόσιους ή φιλανθρωπικούς πόρους. Θα μπορούσαν να είχαν χρησιμοποιήσει τον χρόνο και τους πόρους τους για να διεξάγουν πιο παραγωγική έρευνα.»
Κοιτάζοντας την τρέχουσα κατάσταση της ιατρικής, δεν μπορώ να μην αισθανθώ ότι η "πιο παραγωγική έρευνα" είναι ακριβώς αυτό που χρειαζόμαστε - έρευνα που δεν ακολουθεί το δόγμα και δεν χρηματοδοτείται από την ίδια τη φαρμακευτική συμμορία που έχει συμφέρον να διαιωνίζει λανθασμένες ιδέες όπως η πλάνη « ένα μικρόβιο, μία ασθένεια».
Όσον αφορά την ιατρική έρευνα για τη γένεση (αιτία) της ασθένειας, ο Hillman γράφει:
« Είναι απολύτως αξιοσημείωτο το πόσο ανεπιτυχής ήταν αυτού του είδους η έρευνα. Αν γνώριζε κανείς τους βασικούς μηχανισμούς, των οποίων η αταξία προκαλεί την ασθένεια, θα μπορούσε στη συνέχεια να σχεδιάσει λογικές παρεμβάσεις για να αποτρέψει την ανάπτυξή τους.»
Έχει δίκιο, φυσικά. Μας διδάσκουν να πιστεύουμε ότι η σύγχρονη ιατρική είναι ένα δώρο του Θεού, ωστόσο η αιτία των περισσότερων ασθενειών παραμένει «άγνωστη». Οι γιατροί συχνά πιστεύουν ότι οι ασθένειες προκύπτουν λόγω «γενετικής» ή ότι το σώμα, το οποίο έχουν μάθει να βλέπουν ως μηχανή, είναι απλώς επιρρεπές στο να κάνει λάθη.
Η έννοια της αυτοανοσίας - η ιδέα ότι το σώμα επιτίθεται στον εαυτό του - είναι ένα καλό παράδειγμα μιας ιδέας που γεννήθηκε από αυτόν τον μηχανιστικό, αναγωγιστικό τρόπο θεώρησης της ασθένειας.
Ο Hillman, ωστόσο, γράφει ότι πρόκειται για μια «απίθανη έννοια» και ότι η ανοσολογική αντίδραση, στην πραγματικότητα, δεν μπορεί να διακριθεί από τη φλεγμονή.
Ο Hillman επέκρινε επίσης την έλλειψη επαρκών πειραμάτων ελέγχου (control experiments) που γίνονται στη βιολογική έρευνα. Τα πειράματα ελέγχου αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο της καλής επιστήμης. Ένας επαρκής έλεγχος διασφαλίζει ότι οι μεταβλητές, εκτός από αυτή που εξετάζεται, δεν μπορούν να επηρεάσουν τα αποτελέσματα του πειράματός σας.
Ο Hillman γράφει:
« Όλες οι βιολογικές διαδικασίες, ιδίως οι διαταραγμένες, πρέπει να συνοδεύονται από παράλληλες ακριβείς και επαρκείς παρατηρήσεις ελέγχου, πριν γίνει αποδεκτή η εγκυρότητα και η ερμηνεία των πειραμάτων.»
Και αυτό,
«Τα πειράματα ελέγχου (Control experiments) για τις επιδράσεις των αντιδραστηρίων και των χειρισμών που χρησιμοποιούνται στα αποτελέσματα των πειραμάτων ήταν κατάφωρα ανεπαρκή».
Η Έλλειψη επαρκών πειραμάτων ελέγχου είναι ακριβώς ο λόγος για τον οποίο επιστήμονες όπως ο Stefan Lanka αρνούνται να αναγνωρίσουν την ιολογία (virology) ως πραγματική επιστήμη [8].
Ο Hillman αμφισβήτησε επίσης τη χρήση των καλλιεργειών ιστών για ιστολογική ανάλυση και η λογική του δεν μπορεί να είναι λανθασμένη.
«Οι καλλιέργειες ιστών είναι παρόμοιες με τον ιστό από τον οποίο προέρχονται με ορισμένους τρόπους και πολύ διαφορετικές με άλλους τρόπους. Είναι σαφές ότι αν και υπάρχουν μερικές κοινές ιδιότητες, υπάρχουν ουσιαστικές διαφορές. Αυτό είναι ένα από τα πιο σημαντικά ερωτήματα, όσον αφορά τη χρησιμότητα των καλλιεργειών ιστών ως πηγών πληροφοριών για τα κύτταρα σε άθικτα ζώα.»
Ο Hillman εξηγεί ότι τα κύτταρα σε καλλιέργεια έχουν σημαντικά διαφορετική μορφολογία, βιοχημεία και περιβάλλον από τα κύτταρα από τα οποία προήλθαν.
ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΙΟΥΣ ;
Το έργο του Hillman θέτει προκλήσεις τόσο για την ιολογία όσο και για την κυτταρική βιολογία. Ακολουθούν μερικά από τα πιο κρίσιμα ερωτήματα στα οποία χρειαζόμαστε απεγνωσμένα απαντήσεις σχετικά με το φαινόμενο "ιός".
1. Δεδομένου ότι οι ιοί μπορούν να γίνουν αντιληπτοί μόνο στο ηλεκτρονικό μικροσκόπιο και ότι οι διαδικασίες αυτές περιλαμβάνουν εναπόθεση βαρέων μετάλλων, αφυδάτωση, χαμηλή πίεση, βομβαρδισμό ηλεκτρονίων και ακτινοβόληση με ακτίνες Χ, τι σημαίνει αυτό όσον αφορά τη μορφολογία ή ακόμη και την ύπαρξη των ιών στην πραγματική ζωή ;
2. Λαμβάνοντας υπόψη ότι οι επιδράσεις των ιών μελετώνται σε κυτταροκαλλιέργειες και ότι οι περισσότερες κυτταροκαλλιέργειες αναπτύσσονται από εμβρυϊκό ιστό, καρκινικό ιστό, βλαστικά κύτταρα ή κύτταρα πιθήκων, των οποίων οι ιδιότητες είναι εντελώς διαφορετικές από εκείνες του ενήλικου ανθρώπινου ιστού, τι σημαίνει αυτό όσον αφορά την κατανόηση της μολυσματικότητας των ιών στον άνθρωπο ;
3. Ας υποθέσουμε ότι ο Hillman έχει δίκιο σχετικά με το ενδοπλασματικό δίκτυο και το σώμα Golgi που είναι τεχνουργήματα της ιστολογικής παρασκευής και της ηλεκτρονικής μικροσκοπίας (δεν υπάρχουν στη ζωή). Λαμβάνοντας υπόψη ότι οι κορονοϊοί λέγεται ότι συναρμολογούνται στη διεπιφάνεια ενδοπλασματικού δικτύου-σώματος Golgi [9], τι σημαίνει αυτό για την κατανόηση της συναρμολόγησης των ιών ;
4. Λαμβάνοντας υπόψη ότι διαφορετικές κυτταροκαλλιέργειες παρασκευάζονται με διαφορετικές διαδικασίες σε διαφορετικά χημικά περιβάλλοντα, θα μπορούσε αυτό να εξηγήσει γιατί παρατηρείται ότι μόνον ορισμένα κύτταρα πολλαπλασιάζουν "ιούς" και άλλα όχι ;
5. Ας υποθέσουμε ότι ο Hillman έχει δίκιο και ότι δεν υπάρχουν μακρομοριακοί κυτταρικοί υποδοχείς. Λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ιοί λέγεται ότι αλληλεπιδρούν με τους υποδοχείς του κυττάρου ξενιστή ως προκαταρκτικό βήμα για τη διείσδυση [10], τι σημαίνει αυτό όσον αφορά την κατανόησή μας για το πώς οι ιοί διεισδύουν στα κύτταρα, αν διεισδύουν καθόλου ;
6. Δεδομένης της εξαιρετικής σημασίας των πειραμάτων ελέγχου και του ότι δεν έχουν πραγματοποιηθεί επαρκείς έλεγχοι για να εξεταστούν οι επιδράσεις των εργαστηριακών συνθηκών, των σωματικών υγρών, των αντιβιοτικών και άλλων χημικών ουσιών στις κυτταροκαλλιέργειες, πώς μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι είναι ο λεγόμενος ιός που προκαλεί τυχόν παρατηρούμενες κυτταροπαθητικές επιδράσεις και όχι οι ίδιες οι χημικές ουσίες ;
7. Δεδομένου ότι μπορούμε να εξετάσουμε μόνο νεκρούς ιστούς στο ηλεκτρονικό μικροσκόπιο και όχι ζωντανά κύτταρα, πώς μπορούν τα ευρήματα που βασίζονται στην ηλεκτρονική μικροσκοπία να προεκταθούν σε ζωντανά συστήματα;
Κάθε λογικός άνθρωπος θα θεωρούσε σημαντικό να απαντήσει σε αυτά τα ερωτήματα προτού βγάλει περισσότερα συμπεράσματα για τους ιούς και τις ιογενείς ασθένειες - αλλά το ιατρικό κατεστημένο έχει επιλέξει να τα αγνοήσει.
Στην πραγματικότητα, αν το επίπεδο της κριτικής σκέψης και της ριζικής αμφισβήτησης του Hillman εφαρμοζόταν στην ανακάλυψη των κορονοϊών ή των ιών γενικότερα, η κατάσταση της ιατρικής επιστήμης θα ήταν σήμερα αρκετά διαφορετική.
Η ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΚΟΡΟΝΟΪΟΥ:
Παίρνοντας ένα παράδειγμα από το βιβλίο του Hillman, ας εξετάσουμε μερικές από τις πρώτες μελέτες στις οποίες ανακαλύφθηκαν και περιγράφηκαν οι κορονοϊοί. Ενθαρρύνω τον καθένα να κάνει τη δική του έρευνα και να καταλήξει στα δικά του συμπεράσματα.
Tyrrell DA, Bynoe ML. Καλλιέργεια ιών από υψηλό ποσοστό ασθενών με κρυολόγημα. Lancet. 1966;1:76-77. (Cultivation of viruses from a high proportion of patients with colds)
Η ιστορία των κορονοϊών υποτίθεται ότι αρχίζει το 1965 με αυτή τη μελέτη των Tyrell και Bynoe. Λέγεται ότι βρήκαν έναν νέο λοιμογόνο παράγοντα, που ελήφθη από την αναπνευστική οδό ενηλίκων με κοινό κρυολόγημα. Ο "μολυσματικός παράγοντας" λέγεται ότι έμοιαζε με έναν "ιό" που είχε περιγραφεί προηγουμένως και ονομαζόταν "B814".
Θα ήθελα πρώτα να παραθέσω την εισαγωγή, καθώς νομίζω ότι αναφέρει κάτι πολύ σημαντικό:
« Με τις σημερινές μεθόδους καλλιέργειας ιστών και δοκιμών, είναι συνήθως δυνατό να καλλιεργηθεί ένας ιός από περίπου το ένα τέταρτο έως το ένα τρίτο των ενήλικων ασθενών με κοινό κρυολόγημα».
Έτσι, οι συγγραφείς δηλώνουν ότι, εκείνη την εποχή, μόνον περίπου το 25% των ατόμων με κρυολόγημα θα μπορούσαν να «καλλιεργηθούν». Πρέπει να σημειωθεί ότι το «καλλιεργημένο» αναφέρεται στην παρατήρηση των κυτταροπαθικών επιδράσεων (cytopathic effects) στις κυτταρικές καλλιέργειες που κάθονται σε μια σούπα γεμάτη με τοξίνες, χωρίς θρεπτικά συστατικά. Ωστόσο, αυτό το εύρημα πιθανότατα θα έπρεπε να έχει ωθήσει τους ερευνητές να αναρωτηθούν αν οι ιοί ήταν πραγματικά η αιτία του κοινού κρυολογήματος.
Αλλά όχι.
Αντ' αυτού, άλλαζαν την κυτταροκαλλιέργεια με την κυτταροκαλλιέργεια μέχρι να ικανοποιήσουν την αδηφάγο πείνα τους για μικρόβια και να βρουν επιτέλους αυτό που έψαχναν από την αρχή.
Ή μήπως βρήκαν;
Σε αυτή τη μελέτη, οι ερευνητές συνέλεξαν δείγματα από ασθενείς με κρυολόγημα, τα οποία στη συνέχεια εμβολίασαν σε κυτταρικές καλλιέργειες και εξέτασαν. Σε 6 από αυτά τα δείγματα, ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ κανένα σημάδι ιού. Αυτά τα 6 δείγματα εμβολιάστηκαν στη συνέχεια σε εθελοντές ανθρώπους. Τρεις εθελοντές έπαθαν κρυολόγημα. Οι ερευνητές κατέληξαν τότε στο συμπέρασμα ότι πρέπει να υπήρχε ιός.
Σκεφτείτε τι σημαίνει αυτό. Η έρευνα ΔΕΝ βρήκε ΚΑΜΙΑ ένδειξη ιού και παρόλα αυτά, YΠEΘΕΣΑΝ ότι υπήρχε ιός επειδή 3/6 από τα πειραματόζωα κρυολόγησαν. Και πάλι, δεν έλαβαν υπόψη τους ότι ήταν το τοξικό κυτταρικό παρασκεύασμα που προκάλεσε στους εθελοντές αδιαθεσία.
Υπάρχουν πολλά άλλα εξόφθαλμα προβλήματα με αυτή τη μελέτη. Συγκεκριμένα:
· Για την καλλιέργεια των "ιών" χρησιμοποιήθηκαν καλλιέργειες οργάνων τραχείας εμβρύων. Οι ιδιότητες αυτών των κυττάρων είναι εντελώς διαφορετικές από τον φυσιολογικό, ενήλικο ιστό.
Δεν πραγματοποιήθηκαν κατάλληλα πειράματα ελέγχου.
Οι εθελοντές δεν εμβολιάστηκαν με καθαρισμένο ιό (purified virus).
Μόνον 6 εθελοντές εμβολιάστηκαν με υγρό καλλιέργειας και μόνον 3 έπαθαν κρυολόγημα. Αυτό το μέγεθος δείγματος είναι πολύ μικρό για να είναι στατιστικά σημαντικό.
Κανένας ιός δεν καθαρίστηκε ή δεν χαρακτηρίστηκε (No viruses were purified or characterised).
Το μόνο πράγμα που απέδειξε αυτή η μελέτη είναι ότι ο εμβολιασμός με ένα μείγμα πνευμονικού υγρού από άρρωστους ανθρώπους, εμβρυϊκών κυττάρων και άλλων χημικών ουσιών μπορεί να προκαλέσει σε μερικούς ανθρώπους μια μικρή αδιαθεσία. Αυτό δεν αποτελεί έκπληξη.
Hamre D, Procknow JJ. Ένας νέος ιός που απομονώθηκε από την ανθρώπινη αναπνευστική οδό. Proc Soc Exp Biol Med. 1966;121:190-193. (A new virus isolated from the human respiratory tract)
Την ίδια περίπου εποχή, οι Hamre και Procknow ισχυρίστηκαν ότι απομόνωσαν έναν νέο ιό από δείγματα που ελήφθησαν από ενήλικες με κρυολόγημα. Αυτός ο νέος ιός ονομάστηκε "229-E". Ωστόσο, κανένας ιός δεν καθαρίστηκε ούτε χαρακτηρίστηκε.
Αυτή τη φορά, ωστόσο, μετά τον εμβολιασμό σε κυτταροκαλλιέργειες, παρατήρησαν κυτταροπαθητικές επιδράσεις. Το ενδιαφέρον είναι ότι οι ερευνητές χρησιμοποίησαν καλλιέργειες ανθρώπινων νεφρικών κυττάρων, τις ίδιες καλλιέργειες που χρησιμοποίησαν οι Tyrell και Bynoe όταν απέτυχαν να παρατηρήσουν κυτταροπαθητικές επιδράσεις.
McIntosh K, Dees JH, Becker WB, Kapikian AZ, Chanock RM. Ανάκτηση σε καλλιέργειες οργάνων τραχείας νέων ιών από ασθενείς με αναπνευστική νόσο. Proc Natl Acad Sci USA. 1967;57:933-940. (Recovery in tracheal organ cultures of novel viruses from patients with respiratory disease)
Το 1967 οι Macintosh et al. ανέφεραν στη συνέχεια την ανάκτηση διαφόρων "ιών" χρησιμοποιώντας παρόμοια μέθοδο με εκείνη των Tyrell και Bynoe. Τα σωματίδια αυτά απεικονίστηκαν στη συνέχεια σε ηλεκτρονικό μικροσκόπιο.
Προβλήματα με αυτήν τη μελέτη:
· Για την καλλιέργεια των ιών χρησιμοποιήθηκαν καλλιέργειες εμβρυϊκών οργάνων τραχείας. Οι ιδιότητες αυτών των κυττάρων είναι εντελώς διαφορετικές από τον φυσιολογικό, ενήλικο ιστό.
· Δεν έγινε καθαρισμός ή χαρακτηρισμός των ιών.
· Δεν πραγματοποιήθηκαν κατάλληλα πειράματα ελέγχου.
· Οι ηλεκτρονικές μικρογραφίες απεικονίζουν "σωματίδια του ιού" με τεράστιες διακυμάνσεις στο σχήμα και το μέγεθος (εικόνα παρακάτω).
Almeida JD, Tyrrell DA. Η μορφολογία τριών προηγουμένως αχαρακτήριστων ανθρώπινων αναπνευστικών ιών που αναπτύσσονται σε καλλιέργεια οργάνων. J Gen Virol. 1967;1:175-178. (The morphology of three previously uncharacterized human respiratory viruses that grow in organ culture)
Οι Almeida και Tyrell χρησιμοποίησαν στη συνέχεια ηλεκτρονική μικροσκοπία για να αναλύσουν υγρό από καλλιέργειες οργάνων που, όπως ισχυρίζονται, είχαν μολυνθεί με το στέλεχος του ιού B814 που βρήκε ο Tyrell. Ωστόσο,
· οι ιοί ελήφθησαν από 4 άτομα με κρυολόγημα αλλά και, περιέργως, από ένα υγιές άτομο που δεν είχε αναπνευστικά συμπτώματα.
· Για άλλη μια φορά, οι εικόνες από το ηλεκτρονικό μικροσκόπιο των σωματιδίων του "ιού" δείχνουν σωματίδια με πολύ διαφορετικά σχήματα και μεγέθη.
· Κανένας ιός δεν καθαρίστηκε ή χαρακτηρίστηκε.
Bradburne AF, Bynoe ML, Tyrrell DA. Επιδράσεις ενός "νέου" ανθρώπινου αναπνευστικού ιού σε εθελοντές. Br Med J. 1967;3:767-769. (Effects of a “new” human respiratory virus in volunteers)
Στην εργασία αυτή οι Bradburne, Bynoe και Tyrell εμβολίασαν εθελοντές με το στέλεχος του ιού 229-E που ανακάλυψε ο Hamre.
· Οι "ιοί" πέρασαν από κύτταρα νεφρών ανθρώπινου εμβρύου, ανθρώπινους ινοβλάστες, ανθρώπινους ινοβλάστες πνεύμονα και καλλιέργειες οργάνων τραχείας ανθρώπινου εμβρύου. Οι ιδιότητες αυτών των κυττάρων είναι εντελώς διαφορετικές από τους φυσιολογικούς, ενήλικους ιστούς.
Δεν πραγματοποιήθηκαν κατάλληλα πειράματα ελέγχου.
Τα μεγέθη των δειγμάτων ήταν πολύ μικρά για την εξαγωγή ουσιαστικών συμπερασμάτων.
Μετά τον εμβολιασμό, μόνο οι μισοί από τους εθελοντές έπαθαν κρυολόγημα.
Οι εθελοντές δεν εμβολιάστηκαν με καθαρισμένο ιό.
Δεν υπήρξε στατιστική διαφορά μεταξύ της εμβολιασμένης ομάδας και της μη εμβολιασμένης ομάδας όσον αφορά τον αριθμό των κρυολογημάτων.
ΤΙ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΟΥΝ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΜΕΛΕΤΕΣ;
Φυσικά, υπάρχουν πολλές άλλες μελέτες που έχουν διεξαχθεί για τους λεγόμενους κορονοϊούς, αλλά αυτές οι 5 αντιπροσωπεύουν μερικές από τις πρώτες θεμελιώδεις εργασίες επί του θέματος.
Καμία από αυτές τις μελέτες δεν παρέχει αποδείξεις για την ανακάλυψη ενός νέου, μολυσματικού παράγοντα. Όλες απέτυχαν να διεξάγουν επαρκή πειράματα ελέγχου και σε καμία μελέτη δεν καθαρίστηκε και δεν χαρακτηρίστηκε πλήρως ένας ιός. Επιπλέον, ούτε μία μελέτη δεν ικανοποίησε τα «αξιώματα» του Koch.
Στις μελέτες όπου εμβολιάστηκαν εθελοντές, δεν χρησιμοποιήθηκαν καθαρισμένοι ιοί, τα μεγέθη των δειγμάτων ήταν απελπιστικά μικρά και οι ερευνητές παραδέχθηκαν ότι δεν μπορούσαν να ανιχνεύσουν έναν ιό εκτός αν χρησιμοποιούσαν ειδικές κυτταροκαλλιέργειες.
Περισσότερα προβλήματα προστίθενται στο μείγμα όταν εξετάζουμε τα ζητήματα που έθεσε ο Hillman σχετικά με την ηλεκτρονική μικροσκοπία. Συγκεκριμένα, ότι η διαδικασία της Ηλεκτρονικής Μικροσκοπίας περιλαμβάνει εναπόθεση βαρέων μετάλλων, αφυδάτωση, χαμηλή πίεση, βομβαρδισμό ηλεκτρονίων και ακτινοβολία ακτίνων Χ, τα οποία υποτίθεται ότι δεν επηρεάζουν τα αποτελέσματα της ανάλυσης.
Η ΔΕΙΝΗ ΘΕΣΗ
Όταν ο Hillman είπε το 2011 ότ: «η κυτταρική βιολογία βρίσκεται σήμερα σε δεινή θέση», είχε δίκιο. Και 10 χρόνια αργότερα, τίποτα δεν έχει αλλάξει.
Η κοφτερή διάνοια και οι απαράμιλλες ικανότητες κριτικής σκέψης του Harold Hillman αποτελούσαν απειλή για το επιστημονικό κατεστημένο. Ως εκ τούτου, του απαγορεύτηκε να κάνει παρουσιάσεις, οι εργασίες του απορρίφθηκαν χωρίς λόγο και τα βιβλία του δεν εξετάστηκαν.
Το πείσμα του Hillman να προωθεί την αλήθεια και να αμφισβητεί τα δόγματα είναι αυτό που κατέστρεψε την καριέρα του και τις πιθανότητες επιστημονικού θριάμβου.
Τι γίνεται όμως αν είχε δίκιο;
Τι γίνεται αν το σπίτι της σύγχρονης βιολογίας είναι πράγματι χτισμένο σε θεμέλια από άμμο;
Οι επιστήμονες προτιμούν να επιδιώκουν μοντέρνους ερευνητικούς τομείς για να κερδίσουν διακρίσεις και να εξασφαλίσουν χρήματα από επιχορηγήσεις, παρά να αμφισβητούν ανελέητα τις μακροχρόνιες πεποιθήσεις και τα ένθερμα δόγματα.
Έκτακτη Είδηση - Αν δεν επιτρέπεται να το αμφισβητήσεις, τότε δεν είναι επιστήμη.
Ο Richard Horton, αρχισυντάκτης του The Lancet είχε επίσης να πει τα εξής:
« Τα καλά νέα είναι ότι η επιστήμη αρχίζει να παίρνει πολύ σοβαρά κάποιες από τις χειρότερες αδυναμίες της. Τα κακά νέα είναι ότι κανείς δεν είναι έτοιμος να κάνει το πρώτο βήμα για να καθαρίσει το σύστημα » [6].
Ο Harold Hillman έκανε το πρώτο βήμα. Έθεσε σε κίνδυνο την καριέρα και τη φήμη του για να αποκαλύψει τις αδυναμίες και τα ψεύδη της καθιερωμένης γνώσης. Το ερώτημα είναι, θα ξεχαστεί το έργο του ή θα είναι άλλοι αρκετά γενναίοι για να συνεχίσουν από εκεί που το άφησε..;;;
- - - Δικτυογραφία:
Modern Medicine is Currently in Dire Straights - New Brave World
https://www.newbraveworld.org/modern-medicine-is-currently-in-dire-straights/
Αναφορές
[1] https://jamanetwork.com/journals/jama/fullarticle/2772693
[2]
[3] https://journals.plos.org/plosmedicine/article?id=10.1371/journal.pmed.0020124
[4] https://www.nybooks.com/articles/2009/01/15/drug-companies-doctorsa-story-of-corruption/
[5] https://ethics.harvard.edu/blog/new-prescription-drugs-major-health-risk-few-offsetting-advantages
[6] https://www.thelancet.com/pdfs/journals/lancet/PIIS0140-6736%2815%2960696-1.pdf
[7] Infectious Myth Podcast. Episode 14 (Harold Hillman). 2014.
[8] Infectious Myth Podcast. Episode 97 (Stefan Lanka). 2016.
[9] https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1563832/
[10] https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29924965/
Πηγές
· Hillman, H. Evidence-Based Cell Biology, with Some Implication for Clinical Research. Shaker Publishing BV. Printed in the Netherlands. 2008.
· Hillman, H. Cell Biology is Currently in Dire Straights. 2011.
· Infectious Myth Podcast. Episode 14 (Harold Hillman). 2014.
· History and Recent Advances in Coronavirus Discovery. https://journals.lww.com/pidj/fulltext/2005/11001/history_and_recent_advances_in_coronavirus.12.aspx
· Tyrrell DA, Bynoe ML. Cultivation of viruses from a high proportion of patients with colds. Lancet. 1966;1:76–77.
· Hamre D, Procknow JJ. A new virus isolated from the human respiratory tract. Proc Soc Exp Biol Med. 1966;121:190–193.
· McIntosh K, Dees JH, Becker WB, Kapikian AZ, Chanock RM. Recovery in tracheal organ cultures of novel viruses from patients with respiratory disease. Proc Natl Acad Sci USA. 1967;57:933–940.
· Almeida JD, Tyrrell DA. The morphology of three previously uncharacterized human respiratory viruses that grow in organ culture. J Gen Virol. 1967;1:175–178.
· Bradburne AF, Bynoe ML, Tyrrell DA. Effects of a “new” human respiratory virus in volunteers. Br Med J. 1967;3:767–769.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΕΣ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΥΒΡΕΙΣ. Παρατηρούμε ακραίες τοποθετήσεις αναγνωστών. ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ δεν θέλουμε να μπαίνουμε στη δύσκολη θέση να μην βάζουμε ΟΛΑ τα σχόλια. Δόξα στο Θεό η Ελληνική γλώσα είναι πλούσια ωστε να μην χρειάζονται ακραίες εκφράσεις.