Υποστηρίζει ότι αυτού του είδους τα γεγονότα θα έχουν σαφείς γεωπολιτικές προεκτάσεις, και ως εκ τούτου η ταυτότητα του ενόχου καθίσταται σημαντική πληροφορία. (Θα ενσωματώσω ολόκληρο το βίντεο, παρακάτω, καθώς οι δύο James αξίζουν πάντα να παρακολουθούνται).
Δείτε το βίντεο ε δ ώ
Σέβομαι απεριόριστα το έργο του James και στον κόσμο των εναλλακτικών μέσων ενημέρωσης δεν υπάρχει ίσως κανείς με τον οποίο να συμφωνώ περισσότερο κατά κανόνα, αλλά εδώ πρέπει να ανταποδώσω αυτή την ευγενική διαφωνία με το ίδιο νόμισμα.
Τώρα, δεν αμφιβάλλω ότι θα υπάρξουν "γεωπολιτικές προεκτάσεις", αλλά σε έναν μετα-Covidιανό κόσμο πρέπει να αναρωτηθούμε τι σημαίνει αυτό σε πραγματικούς όρους.
Ναι, αυτό πιθανότατα θα σημαίνει "αυστηρότερες κυρώσεις", ή ότι η Ρωσία θα ανακηρυχθεί "τρομοκρατικό κράτος". Ίσως ο πόλεμος να "ενταθεί". Ίσως οι σύμμαχοι της Ρωσίας στην Κίνα ή την Ινδία ή το Ιράν να αντιμετωπίσουν επίσης κυρώσεις.
Αλλά δεν έχουμε ήδη διαπιστώσει ότι οι κυρώσεις δεν έχουν σχεδιαστεί πραγματικά για να πλήξουν τη Ρωσία, αλλά τις οικονομίες της ίδιας της Δύσης;
Ότι ο πόλεμος χρησιμοποιείται για να δικαιολογήσει και να επιδεινώσει την οικονομική ύφεση που έχει ήδη δημιουργηθεί σκόπιμα από την "πανδημία";
Και αυτό δεν σημαίνει, με τη σειρά του, ότι οι όποιες γεωπολιτικές προεκτάσεις θα μεταφραστούν τελικά σε περαιτέρω δικαιολογίες για να φθείρονται τα οικονομικά θεμέλια της κοινωνίας μας;
Θα έλεγα ότι οποιαδήποτε τέτοια αντίδραση θα μπορούσε να περιγραφεί με μεγαλύτερη ακρίβεια ως ένα παιχνίδι σκιών σύγκρουσης, ένα κουκλοθέατρο για την κατανάλωσή μας.
Αυτό δεν είναι μια μηδενιστική ή σαρωτική απόρριψη, γεννημένη από παιδαριώδη αντιφατικότητα.
Δεν λέω "και οι δύο πλευρές της σύγκρουσης είναι ίδιες, οπότε τι σημασία έχει ποιος κερδίζει ή ποια εγκλήματα διαπράττονται από ποια πλευρά".
Λέω ότι, πέρα από τις όποιες προσωπικές ή ασήμαντες γκρίνιες, φιλοδοξίες, παιχνίδια εξουσίας μπορεί να διατρέχουν την ιεραρχία, και όσο αίμα κι αν χυθεί, τελικά δεν υπάρχει σύγκρουση μεταξύ τους, και μέσω της συνεργατικής συνενοχής, και οι δύο "πλευρές" είναι εξίσου υπεύθυνες για κάθε πράξη στο πλαίσιο της αφήγησης της Μεγάλης Επανεκκίνησης.
Για να παραφράσω τον Iain Davis σε ένα πρόσφατο σχόλιο, η παγκόσμια διακυβέρνηση έχει μια διοικητική δομή παρόμοια με οποιαδήποτε μεγάλη εταιρεία, και παρόλο που οι μεμονωμένοι διευθυντές ή αντιπρόεδροι μπορεί να επιδιώκουν την προσωπική τους ανέλιξη ή να επιδιώκουν ιδιωτικές αντιπαλότητες, όλοι τους είναι τελικά υπόλογοι στον ιδιοκτήτη της εταιρείας, και όλοι εργάζονται για τον ίδιο γενικό στόχο.
Μπορούμε να συζητήσουμε για την έκταση ή την πολυπλοκότητα των ανταγωνισμών, αλλά δεν έχουμε την πολυτέλεια να χάσουμε από τα μάτια μας το γεγονός ότι φτάνουν μόνο μέχρι ενός σημείου, και πέρα από αυτό το σημείο υπάρχει ενότητα του σκοπού. Λένε τα ίδια ψέματα, προωθούν τις ίδιες κρυφές τυραννίες. Κανείς τους δεν είναι φίλος μας.
Αλλού, υπήρξαν πολλά σχόλια που συνέκριναν τα συναισθήματά μου με τον Νόαμ Τσόμσκι που ισχυρίζεται ότι η δολοφονία του JFK ή τα κινήματα αλήθειας της 11ης Σεπτεμβρίου δεν έχουν σημασία, αλλά προτείνω ότι αυτή είναι μια λανθασμένη σύγκριση.
Ο Τσόμσκι προσποιούνταν ότι δεν είχε σημασία για να αποφύγει να πάρει θέση, και με την υπολογισμένη παθητικότητά του υποστήριζε εκ των πραγμάτων την επίσημη αφήγηση.
Εγώ δεν παίρνω θέση υποστηρίζοντας την επικρατούσα τάση, ούτε υποστηρίζω κάποια επίσημη αφήγηση. Όπως συμβαίνει, σε αυτή την περίπτωση, υπάρχουν δύο επίσημες αφηγήσεις, και απλώς τις αμφισβητώ και τις δύο.
Ο Τσόμσκι απέφευγε να κοιτάξει βαθύτερα. Λέω ότι πρέπει να κοιτάξουμε βαθύτερα, και να μην αποσπάται η προσοχή μας από επιφανειακά ερωτήματα που τελικά έχουν άγνωστες απαντήσεις.
Ξέρουμε ότι η CIA σκότωσε τον JFK, τα στοιχεία είναι ξεκάθαρα. Το γεγονός ότι δεν θα μάθουμε ποτέ ποιος ακριβώς τράβηξε τη σκανδάλη δεν το αλλάζει αυτό.
Ξέρουμε ότι η 11η Σεπτεμβρίου ήταν δουλειά εκ των έσω, οποιαδήποτε άλλη εξήγηση είναι φυσικά αδύνατη. Το γεγονός ότι πιθανότατα δεν θα μάθουμε ποτέ ποιος ακριβώς τοποθέτησε ποια εκρηκτικά πού, δεν σημαίνει τίποτα.
Και στις δύο περιπτώσεις αυτά τα ερωτήματα όχι μόνο είναι αδύνατο να απαντηθούν, αλλά στην πραγματικότητα αποσπούν την προσοχή από τα σημαντικά σημεία: Την ταυτότητα των τελικώς υπευθύνων και την πολιτική ατζέντα που εξυπηρετούσαν τα γεγονότα.
Και στις δύο περιπτώσεις, έχουμε ήδη τις πιο σημαντικές πληροφορίες, και προτείνω ότι έχουμε ήδη τις πιο σημαντικές πληροφορίες και για το σαμποτάζ του Nordstream:
· Γνωρίζουμε ότι η παγκόσμια ελίτ έχει δεσμευτεί να διαλύσει και να αναδιαμορφώσει τον κόσμο.
· Γνωρίζουμε ότι σχεδόν κάθε παγκόσμια κυβέρνηση συνεργάζεται με αυτό το σχέδιο.
· Γνωρίζουμε ότι συνεργάζονται σε όλο τον κόσμο, τουλάχιστον τα τελευταία δύο χρόνια, για να σαμποτάρουν την
οικονομία και ιδίως το κόστος της ενέργειας.
· Και γνωρίζουμε ότι η (υποτιθέμενη) ανατίναξη του Nordstream εντάσσεται ακριβώς σε αυτή την ατζέντα.
Η γνώση των συγκεκριμένων ονομάτων και εθνικοτήτων των άμεσα υπεύθυνων για το σαμποτάζ θα άλλαζε κάτι από αυτά;
Αν ένας Ρώσος τοποθέτησε τη βόμβα, αυτό σημαίνει ότι το ΝΑΤΟ είναι οι καλοί; Αν το έκανε ένας Αμερικανός, οι Ρώσοι είναι πάλι ήρωες;
Σίγουρα θα προωθήσουν διάφορες εκδοχές και θα τις χρησιμοποιήσουν για να μας εμπλέξουν σε διάφορα σενάρια φόβου ή απέχθειας - με την ελπίδα να μας αποσπάσουν την προσοχή από το πραγματικό ερώτημα...
Όλα επιστρέφουν στο ψεύτικο δυαδικό σύστημα, την ψευδαίσθηση της διαφοράς και την αυταπάτη της επιλογής.
Η "επίσημη ιστορία" δεν θα αποδείξει ποτέ ποιος βομβάρδισε τον αγωγό με τον ένα ή τον άλλο τρόπο και δεν έχει σκοπό να το κάνει. Η επίλυση δεν είναι επιθυμητή. Αντιθέτως, η Ομάδα Α θα μας ενθαρρύνει να κατηγορήσουμε την Ομάδα Β και το αντίστροφο. Τα ΜΜΕ θα αναφέρουν στοιχεία που εμπλέκουν τη Ρωσία, ενώ θα "διαρρεύσουν" άλλα στοιχεία που υποδηλώνουν ότι το ΝΑΤΟ ήταν υπεύθυνο. Και οι δύο αφηγήσεις θα τροφοδοτούνται με όσα ακριβώς χρειάζονται για να συνεχιστεί το επιχείρημα για όσο χρονικό διάστημα απαιτείται και προς οποιαδήποτε κατεύθυνση επιλεγεί.
Αυτή είναι η φύση του ψευδούς δυαδικού, ο ίδιος ο σκοπός του, να διχάζει και να αποσπά την προσοχή και να δημιουργεί ελεγχόμενη διαφωνία παράλληλα με τη διευθετούμενη αντιπαράθεση.
Ίσως η Ρωσία "το έκανε", ίσως οι ΗΠΑ "το έκαναν", αλλά εφόσον μπορεί να αιτιολογηθεί ότι συνεργάζονται για τους ίδιους σκοπούς, λέω ξανά, τι διαφορά έχει αυτό τελικά;
Η διαφωνία σχετικά με αυτό θα μπορούσε εύκολα να γίνει το ισοδύναμο της συζήτησης για το αν ο OJ Simpson (υποτίθεται ότι) μαχαίρωσε τη γυναίκα του με το αριστερό ή το δεξί του χέρι.
Κατά την άποψή μου. πρέπει να δούμε τον πόλεμο στην Ουκρανία σε αυτό το πλαίσιο - όχι απλώς ως έναν πραγματικό πόλεμο με τους δικούς του όρους, αλλά ως ένα νέο μέτωπο στον ευρύτερο πόλεμο εναντίον όλων μας που ξεκίνησε με τον Covid.
Σε αυτό το πλαίσιο η Ουκρανία γίνεται ένα ακόμη φρικτό, ανάλγητο κομμάτι θεάτρου. Μια κυνική θυσία που δημιουργεί και στη συνέχεια "δικαιολογεί" - όπως η Covid "δικαιολογούσε" - ελλείψεις και εξευτελισμούς τιμών και, ας είμαστε ειλικρινείς, οτιδήποτε άλλο στην αντι-ανθρώπινη ατζέντα της.
Όσο περνούν οι μήνες ο αντιπερισπασμός θα κορυφώνει τα σημεία συζήτησης, θα ανεβάζουν σταδιακά το ποσό για να ξεγελάσουν τον κόσμο ώστε να παραμείνει δεσμευμένος.
Μπορεί ακόμη και να παίξουν το χαρτί του Τρίτου Παγκόσμιου Πολέμου, τρομάζοντας τους ανθρώπους με τη σκιά ενός σύννεφου μανιταριού, έτσι ώστε μετά από μήνες, όταν θα είμαστε ακόμη εδώ, οι άνθρωποι θα είναι ανακουφισμένοι που επέζησαν ανέπαφοι από τον τρόμο.
Θα είναι φτωχοί, κρύοι και πεινασμένοι, αλλά τόσο χαρούμενοι που θα είναι ζωντανοί που δεν θα το προσέξουν καν.
***********
Δικτυογραφία
Nordstream Sabotage – Deeper Dive – OffGuardian
https://off-guardian.org/2022/10/01/nordstream-sabotage-deeper-dive/
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΕΣ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΥΒΡΕΙΣ. Παρατηρούμε ακραίες τοποθετήσεις αναγνωστών. ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ δεν θέλουμε να μπαίνουμε στη δύσκολη θέση να μην βάζουμε ΟΛΑ τα σχόλια. Δόξα στο Θεό η Ελληνική γλώσα είναι πλούσια ωστε να μην χρειάζονται ακραίες εκφράσεις.