Ορισμένες ηλιθιότητες θα πρέπει να σταματήσουν...
αν πρόκειται ποτέ να υπάρξει οποιαδήποτε λογική ή κατανόηση της πραγματικής ζωής στα μυαλά του μαζικού κοπαδιού. Ναι, αμέσως αυτό φαίνεται βάναυσο, αλλά μερικές φορές, η σκληρή και αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα πρέπει να έρθει στο προσκήνιο για να φέρει στο φως αλήθειες που είναι αδιαμφισβήτητες. Το ψέμα ότι υπάρχει ένα τέτοιο πράγμα όπως η "περιορισμένη κυβέρνηση", είναι μία από αυτές τις κακοποιήσεις της "σκέψης", που χαρακτηρίζεται ως απόλυτη ανοησία.Ακόμα και στην αρχή της, αυτή η έννοια παρουσιάστηκε και σπάρθηκε στα μυαλά αυτών που ονομάζονται πολίτες, από τους ίδιους τους πολιτικούς και τους πλούσιους πολιτικούς υποστηρικτές αυτών των πολιτικών, των οποίων μοναδικός στόχος ήταν να δημιουργήσουν ένα απεριόριστο ομοσπονδιακό (εθνικό) κεντρικό σύστημα διακυβέρνησης, που απαιτούσε τη συμμετοχή όλων, είτε συμφωνούσαν είτε όχι. Στην πραγματικότητα, ούτε ένας μέσος πολίτης από την αρχή αυτής της χώρας μέχρι σήμερα, δεν υπέγραψε ποτέ και δεν συμφώνησε σε κανένα συμβόλαιο (Σύνταγμα) που να απαιτεί την ύπαρξη οποιασδήποτε κυβέρνησης. Για να τονιστεί ο παραλογισμός ενός τέτοιου ισχυρισμού ότι αυτή ή οποιαδήποτε άλλη κυβέρνηση είναι περιορισμένη, η μόνη αποδοχή οποιασδήποτε συμφωνίας για τη δημιουργία κυβέρνησης ήταν από τους ίδιους τους πολιτικούς εγκληματίες που συνέταξαν το σχέδιο για να αποκτήσουν απεριόριστη εξουσία.
Θα μπορούσα να παραθέσω χίλιες καταστάσεις που καταρρίπτουν το ψέμα ότι οποιαδήποτε "περιορισμένη κυβέρνηση" υπήρξε ή θα μπορούσε ποτέ να υπάρξει, αλλά μόνο μία είναι πραγματικά απαραίτητη- και αυτή είναι η ψευδώς υποστηριζόμενη εξουσία του κράτους να φορολογεί. Όλη η φορολογία είναι εγκληματική και ανήθικη, επειδή είναι αναγκαστική κλοπή, και η φορολογία βασίζεται στη φορολόγηση όλης της λεγόμενης "ιδιωτικής" περιουσίας, και σε όλη την κοινωνία. Η πρώτη εξουσία που δίνεται στο πρώτο άρθρο του ειδεχθούς Συντάγματος, το άρθρο 1, παράγραφος 8, οι "Ρήτρες Εξουσίας", είναι η εξής:
Αυτή η αρχική εξουσία που δηλώθηκε, γράφτηκε και εφαρμόστηκε από την πολιτική τάξη, με την "υποτιθέμενη", όχι γραπτή, συναίνεση των κυβερνώντων, δίνει απεριόριστη φορολογική εξουσία στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση. Από μόνη της, μια τέτοια διακήρυξη εξουσίας αναιρεί πλήρως την ελευθερία και αποτελεί συντριπτική απόδειξη ότι η πρώτη εντολή των ιδρυτικών τυράννων ήταν η απεριόριστη δυνατότητα να κλέβουν με τη βία την περιουσία των πολιτών "της". Δεν υπάρχει κανένα όριο σε αυτή τη γλώσσα, και ακόμη και αν υπήρχε, θα ήταν άχρηστο, επειδή η κυβέρνηση διατηρεί τη δύναμη να το αλλάξει κατά βούληση με μόνη την πλειοψηφία των λίγων νομοθετών που κατέχουν την εξουσία πάνω σε όλους στη χώρα, σε αυτό που γελοία ονομάστηκε "αντιπροσωπευτική δημοκρατία". Τι ανοησίες.
Παρακαλώ αποφύγετε να φέρνετε σε δύσκολη θέση τον εαυτό σας, ισχυριζόμενοι ότι οι λεγόμενες τροποποιήσεις του Συντάγματος, σας προστατεύουν από την απώλεια της ελευθερίας ή την απεριόριστη εξουσία της κυβέρνησης. Αυτοί οι ισχυρισμοί δεν είναι τίποτε περισσότερο από επιχειρήματα αχυράνθρωπου, διότι αν οι απεριόριστες φορολογικές εξουσίες στο άρθρο 1 παρέμεναν σκόπιμα ανέπαφες, όπως και ήταν, οποιαδήποτε τροποποίηση δεν θα ήταν παρά ένα τέχνασμα που αποσκοπεί στην εξαπάτηση, καθώς η αντιφατική γλώσσα μπορεί πάντα να χρησιμοποιηθεί προκειμένου να επιτευχθεί οποιοδήποτε αποτέλεσμα επιθυμούν όσοι κατέχουν την εξουσία. Ωστόσο, δεν χρειάζεται να βασιστεί κανείς σε αυτή τη μοναδική κατάχρηση, λόγω όλων των άλλων απεριόριστων εξουσιών που παραχωρήθηκαν στο Κογκρέσο από τους σχεδιαστές του Συντάγματος. (Κλέφτες και εγκληματίες)
Στις ρήτρες της ίδιας εξουσίας, οι κυβερνώντες παραχώρησαν στους εαυτούς τους την εξουσία:
-- Να δανείζονται χρήματα με την πίστωση των Ηνωμένων Πολιτειών (χωρίς όρια).
-- Να ρυθμίζουν το εμπόριο με τα ξένα έθνη και μεταξύ των διαφόρων πολιτειών και με τις φυλές των Ινδιάνων (χωρίς όρια).
-- Να θεσπίσουν ενιαίο κανόνα πολιτογράφησης και ενιαίο νόμο για το θέμα της πτώχευσης σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες (χωρίς όρια).
-- Να κόβουν χρήμα, να ρυθμίζουν την αξία του και των ξένων νομισμάτων και να καθορίζουν το πρότυπο βάρους και μέτρων- (χωρίς όρια).
--Να προβλέπει την τιμωρία της παραχάραξης των τίτλων και του τρέχοντος νομίσματος των Ηνωμένων Πολιτειών- (χωρίς περιορισμούς)- (χωρίς περιορισμούς)
-- Να κηρύσσουν πόλεμο, να χορηγουν επιστολές μάχης (Letters of Marque) και ανταπόδοσης (Reprisal) και να θεσπίζουν κανόνες σχετικά με τις αιχμαλωσίες σε ξηρά και θάλασσα (χωρίς όρια) και,
-- Να εκδίδουν όλους τους νόμους που είναι αναγκαίοι και κατάλληλοι για την εκτέλεση των ανωτέρω εξουσιών, καθώς και όλων των άλλων εξουσιών που ανατίθενται από το παρόν Σύνταγμα στην κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών ή σε οποιοδήποτε τμήμα ή αξιωματούχο αυτής. (Ολοκληρωμένη προστασία χωρίς όρια)
Αυτές δεν είναι το σύνολο των εξουσιών που δόθηκαν, αλλά θα πρέπει να είναι αρκετές ώστε ακόμη και οι πιο αμβλείς από το πλήθος, να μπορούν να κατανοήσουν την απεριόριστη φύση αυτών που ψευδώς αποκαλούνται "Νόμοι της Χώρας", ενώ στην πραγματικότητα, αυτοί είναι μόνο νόμοι κατά της Χώρας και κατά του λαού.
Μην παρεξηγήσετε το νόημά μου και την αναγκαία αναφορά μου στο φρικτό κομμάτι περγαμηνής που ονομάζεται Σύνταγμα. Κανένα χαρτί που έχει συνταχθεί από την κυβέρνηση δεν αξίζει δύο σεντς, αλλά τόσοι πολλοί έχουν εξαπατηθεί και έχουν πιστέψει σε αυτό και ότι αυτό το πολιτικό τερατούργημα δεν είναι τίποτα άλλο από μια παράλογη προπαγάνδα που έχει ως μόνο σκοπό να ξεγελάσει τους ανθρώπους και να τους κάνει να πιστέψουν ότι πρόκειται για ένα "ιερό" έγγραφο που προστατεύει τα φυσικά δικαιώματα των ατόμων. Είναι, φυσικά, ακριβώς το αντίθετο, αλλά εξακολουθεί να θεωρείται από πολλούς ότι έχει θρησκευτικό χαρακτήρα, και πολλοί πιστεύουν ακόμη και ότι παραδόθηκε από τον "Θεό". Πόσο γελοία είναι αυτή η αντίληψη;
Όλες οι κυβερνήσεις βασίζονται καθαρά στη βία. Έτσι πρέπει να είναι, καθώς ο μόνος τρόπος για να εξουσιάσεις τους άλλους, είτε συμφωνούν οικειοθελώς είτε όχι, είναι με τη δύναμη των όπλων ή την απειλή της. Αυτό σημαίνει ότι το μόνο που μπορεί να κάνει η κυβέρνηση για να επιβάλει τα διατάγματά της είναι να χρησιμοποιήσει βία ή απειλή βίας για να το κάνει. Εάν υπάρχει οποιαδήποτε βία (επιθετικότητα), η ελευθερία δεν υπάρχει. Είναι τόσο απλό, και εφόσον κάθε κυβέρνηση βασίζεται στη βία, η ελευθερία δεν μπορεί ποτέ να υπάρξει παρουσία κυβέρνησης.
Περισσότερο στο θέμα αυτού του δοκιμίου, είναι ότι εφόσον η κυβέρνηση βασίζεται στην προϋπόθεση της βίας, επιδιώκει πάντα περισσότερο έλεγχο, και επομένως, προσπαθεί πάντα να γίνει πιο ισχυρή, πράγμα που έρχεται σε άμεση αντίθεση με το να είναι περιορισμένη. Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση επιδιώκει φυσικά να είναι απεριόριστη στην προσπάθειά της για εξουσία και έλεγχο, διότι αν δεν το έκανε αυτό, θα απαιτούσε την ίδια της την καταστροφή.
Η ελευθερία βασίζεται αποκλειστικά στην εθελοντική δράση και τη συνεργασία. Όταν υπάρχει κυβέρνηση, δεν υπάρχει εθελοντική συνεργασία, ανεξάρτητα από την παραφροσύνη της ψηφοφορίας, η οποία στην "καλύτερη" περίπτωση (που δεν υπάρχει) απλώς ξεγελάει τους περισσότερους να πιστεύουν ότι έχουν λόγο, γεγονός που τους επιτρέπει να εξουσιοδοτούν την κλοπή, τον έλεγχο και τη βία πάνω στους άλλους.
Κάθε προσπάθεια να προσπαθήσει κανείς να βρει οποιαδήποτε πτυχή της ζωής που δεν ρυθμίζεται ή δεν ελέγχεται από την κυβέρνηση είναι σχεδόν αδύνατη. Η βία είναι παρούσα παντού. Όλη η κινητικότητα ρυθμίζεται, ελέγχεται, "χρηματοδοτείται από την κυβέρνηση" ή φορολογείται. Οι νόμοι για τις άδειες είναι εντελώς ανήθικοι, αλλά σχεδόν τα πάντα στη ζωή απαιτούν μια άδεια από την κυβέρνηση, είτε για να εργαστείτε, είτε για να παίξετε, είτε για να ταξιδέψετε, είτε για να χτίσετε ή να αποκτήσετε ένα σπίτι, είτε για να σπουδάσετε τα παιδιά σας, είτε για έναν ασύλληπτο αριθμό κάθε άλλης δραστηριότητας που επιχειρείται στη ζωή. Ακόμα και η απλή ή μη συναναστροφή μεταξύ των ανθρώπων ελέγχεται πλέον πλήρως, όπως και η ηλιθιότητα της αναγκαστικής διαφορετικότητας και της αναγκαστικής αποδοχής της σκέψης και της εθελοντικής δράσης. Το σύνολο όλων των ιατρικών θεραπειών και διαδικασιών ελέγχεται πλήρως από την κυβέρνηση, και τα τελευταία τρία χρόνια έχουμε δει τυραννία σε αυτόν τον τομέα που είναι εντελώς ψυχωτική και διαψεύδει τη λογική.
Το μείζον πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε είναι ότι οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν καμία νόμιμη επιθυμία να είναι ελεύθεροι, αλλά θέλουν την "ελευθερία" (φανταστική εξουσία) να προσλαμβάνουν κακοποιούς στην κυβέρνηση για να κάνουν τις εγκληματικές τους εντολές για λογαριασμό τους. Είναι πάντα ευκολότερο να κυβερνάται κανείς παρά να είναι ελεύθερος ή να υπερασπίζεται αυτή την ελευθερία. Είναι πάντα ευκολότερο να συμμορφώνεσαι παρά να αμφισβητείς το σύστημα. Είναι πάντα ευκολότερο να προσαρμόζεσαι παρά να αμφισβητείς. Είναι πάντα ευκολότερο να ασκείς πιέσεις για να κερδίσεις για τον εαυτό σου, προσλαμβάνοντας την κυβέρνηση να κλέψει από τους άλλους προς όφελός σου, παρά να είσαι υπεύθυνος για τον εαυτό σου. Με άλλα λόγια, είναι πολύ πιο εύκολο να είσαι σκλάβος, παρά να είσαι ελεύθερος. Αυτή η νοοτροπία, φυσικά, έχει σχεδιαστεί και εμφυτευτεί από την άρχουσα τάξη, αλλά χωρίς την εθελοντική αποδοχή από τις μάζες, η ελευθερία δεν θα μπορούσε ποτέ να τεθεί σε κίνδυνο.
Σκεφτείτε ποιος φταίει περισσότερο για όλα τα δεινά του κόσμου;
Είναι η κυβέρνηση και οι τραπεζικοί και εταιρικοί ελεγκτές της, αυτοί οι δολοφόνοι και οι συνωμότες του κακού που επιθυμούν να σας εξουσιάζουν; Ή μήπως είστε εσείς; Όταν παρακολουθείτε την κυβέρνηση "σας" να σακατεύει και να δολοφονεί εκατομμύρια ανθρώπους, και είτε συμμετέχετε είτε δεν κάνετε τίποτα για να το σταματήσετε- και στην πραγματικότητα, την επευφημείτε, τότε ποιος φταίει; Όταν αποδέχεστε την τυραννική διακυβέρνηση, τις εντολές, τα λουκέτα και τη φορολογία οικειοθελώς, ποιος φταίει; Όταν τα ίδια σας τα παιδιά κακοποιούνται, απειλούνται, τους χορηγούνται βιολογικά όπλα και τους γίνεται πλύση εγκεφάλου και τα ελέγχουν τα κομμουνιστικά κυβερνητικά σχολικά συστήματα, ποιος φταίει; Όταν δεν μπορείτε να αποφασίσετε πώς να θεραπεύσετε τον εαυτό σας ή τι να βάλετε στο σώμα σας, ποιος φταίει; Όταν σας λένε τα κυβερνητικά σκουπίδια ότι δεν επιτρέπεται να λέτε ή να γράφετε αυτό που σκέφτεστε, ποιος φταίει; Όταν σας λένε ότι δεν επιτρέπεται να βγείτε από το σπίτι σας ή να ταξιδέψετε και εσείς υπακούτε, ποιος φταίει; Όταν σας λένε να κλείσετε την επιχείρησή σας και να καταστρέψετε την ικανότητά σας να συντηρήσετε την οικογένειά σας και εσείς συμμορφώνεστε, ποιος φταίει; Σκεφτείτε πριν απαντήσετε σε αυτά τα λίγα ερωτήματα, καθώς υπάρχουν πολλά, πολλά άλλα.
Σκεφτείτε για τον εαυτό σας, ενεργήστε με γνώμονα το συμφέρον σας, αμφισβητήστε τα πάντα, μην εμπιστεύεστε καμία κυβέρνηση, και γίνετε αμέσως ένα ελεύθερο άτομο αντί για εθελοντής σκλάβος του κράτους, σε μια άχρηστη ορδή συλλογικών ανόητων και τυράννων.
~ Étienne de La Boétie, The Politics of Obedience: The Discourse of Voluntary Servitude (Η πολιτική της υπακοής: Η συζήτηση για την εθελοντική δουλεία)
***********
Δικτυογραφία
There Is No Such Thing as Limited Government! - garydbarnett.com
https://www.garydbarnett.com/there-is-no-such-thing-as-limited-government/
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΕΣ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΥΒΡΕΙΣ. Παρατηρούμε ακραίες τοποθετήσεις αναγνωστών. ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ δεν θέλουμε να μπαίνουμε στη δύσκολη θέση να μην βάζουμε ΟΛΑ τα σχόλια. Δόξα στο Θεό η Ελληνική γλώσα είναι πλούσια ωστε να μην χρειάζονται ακραίες εκφράσεις.