Αυτό δεν είναι ένα νέο φαινόμενο, αν και η εποχή του COVID έδειξε πώς κλιμακώθηκε για να καταλάβει σχεδόν ολόκληρο τον πλανήτη. Το Virus Mania περιγράφει το εγχειρίδιο "πανδημίας" που έχει αναπτυχθεί από τη βιομηχανία επί πολλές δεκαετίες. Όλα βασίζονται στο ότι το κοινό εξαπατάται και πιστεύει ότι βρίσκεται σε διαρκή κίνδυνο από μικροοργανισμούς. Όπως περιγράφει λεπτομερώς το βιβλίο, η δόλια επιστήμη βρίσκεται στην καρδιά της θεωρίας των μικροβίων και των ιών, οπότε αυτό είναι που πρέπει να αποκαλυφθεί. Αφού γίνει κατανοητό, δεν υπάρχει λόγος να σπαταλάμε ενέργεια για να συζητάμε τις διάφορες πτυχές της τελευταίας "πανδημίας", όταν κανείς δεν την πιστεύει εξ αρχής.
Πρόσφατα υπήρξαν ιστορίες τόσο στα κυρίαρχα όσο και στα εναλλακτικά μέσα ενημέρωσης, που ανέφεραν ότι ο γενικός διευθυντής του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, Tedros Adhanom, πιστεύει ότι "το Covid διέρρευσε από το εργαστήριο της Wuhan". Επιπλέον, αυτές οι ιστορίες αναφέρουν ότι, "ο Jeffrey Sachs, επικεφαλής της Επιτροπής Lancet για το COVID-19, λέει τώρα ότι είναι πεπεισμένος ότι η πανδημία ξεκίνησε σε ένα εργαστήριο και ότι ο SARS-CoV-2 δημιουργήθηκε με τη βοήθεια της αμερικανικής βιοτεχνολογίας". Όλα αυτά ακούγονται σαν ένα όπλο που καπνίζει, εκτός αν γνωρίζετε τα "μικρά" προβλήματα της ιολογίας...
Τα εναλλακτικά μέσα ενημέρωσης θα πρέπει να προσέξουν ότι η υπόθεση της διαρροής από το εργαστήριο του COVID-19/του κατασκευασμένου ιού εμφανίστηκε στα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης ήδη από τον Φεβρουάριο του 2020, όπως περιγράφεται στο "Χρονολόγιο για το Covid" του Eric Coppolino. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με τον ακραίο βαθμό λογοκρισίας που αντιμετωπίζουν οι υποστηρικτές του ισχυρισμού "κανένας ιός". Στην πραγματικότητα, οι περισσότερες από τις πλατφόρμες της Μεγάλης Τεχνολογίας απαγορεύουν πλήρως ένα τέτοιο περιεχόμενο και δεν εμφανίζεται ποτέ στα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης. Σε κάθε περίπτωση, έχουμε ασχοληθεί στο παρελθόν με την έλλειψη επιστημονικής βάσης για τους ισχυρισμούς περί κέρδους λειτουργίας από "ιούς" σε βίντεο εδώ και εδώ. Ο Dr Stefan Lanka έχει επίσης ασχοληθεί με τον μύθο των ανθρωπογενών παθογόνων και ο Mike Stone της ViroLIEgy έχει χαρακτηρίσει τέτοιες φαντασιώσεις ως "κέρδος της φαντασίας" ( “Gain of Fiction“). Εν ολίγοις, όλοι οι ισχυρισμοί σχετικά με τις "διαρροές εργαστηρίου" επιστρέφουν στο ίδιο ζήτημα: αν δεν υπάρχουν αποδείξεις ενός ιού για να ξεκινήσει, δεν υπάρχει τίποτα για να διαρρεύσει.
Περαιτέρω τροφοδοτώντας την αφήγηση περί φόβου για τον ιό και αμέσως μετά τις δηλώσεις για κρούσματα της ευλογιάς των πιθήκων, ήταν ένα υποτιθέμενο "εθνικό περιστατικό" που αναφέρθηκε από το Bloomberg στις 22 Ιουνίου. Περιελάμβανε τον δραματικό τίτλο: "Το καθεστώς του Ηνωμένου Βασιλείου ως ελεύθερου-από-την-πολιομυελίτιδα τίθεται σε κίνδυνο, καθώς βρέθηκε ιός στα λύματα του Λονδίνου", και σχεδόν ταυτόχρονα, η Υπηρεσία Ασφάλειας Υγείας του Ηνωμένου Βασιλείου (UKHSA) δήλωσε ότι:
 |
Αυτός βέβαια είναι ο ορισμός της ιολογίας για τις "απομονώσεις", ο οποίος δεν απαιτεί να βρεθούν σωματίδια που πληρούν τον ορισμό του ιού. Για παράδειγμα, μια δημοσίευση που περιγράφει το, "Isolation of Vaccine-Like Poliovirus Strains in Sewage Samples" ("Απομόνωση στελεχών του ιού της πολιομυελίτιδας που μοιάζουν του ιού του εμβολίου σε δείγματα λυμάτων"), δημοσιεύθηκε στο The Journal of Infectious Diseases το 2017. Έχουμε περιγράψει λεπτομερώς τις παράνομες μεθοδολογίες της ιολογίας σε πολλά από τα έργα μας και η παρούσα εργασία χρησιμοποιεί πολλές από τις ίδιες τεχνικές. Εν συντομία, έλαβαν δείγματα ακατέργαστων λυμάτων και πραγματοποίησαν "απομόνωση ιών" προσθέτοντας το νερό των λυμάτων σε μη φυσιολογικές κυτταρικές σειρές (ανθρώπινο ραβδομυοσάρκωμα και γενετικά τροποποιημένα κύτταρα ποντικού). Αυτά χρησιμοποιήθηκαν βολικά, καθώς λέγεται ότι είναι, "ευαίσθητα για μόλυνση από τον ιό της πολιομυελίτιδας", ή με άλλα λόγια, πιο πιθανό να παρουσιάσουν κυτταροπαθητικές επιδράσεις σε αυτή την εφαρμογή. Με βάση την παρατήρηση τέτοιας κυτταρικής διάσπασης σε ορισμένα από τα in vitro πειράματά τους δήλωσαν ότι είχαν "απομονώσει τον πολιοϊό".
Το επόμενο βήμα τους περιελάμβανε τον απατηλό ισχυρισμό ότι "καθαρίστηκε ιϊκό RNA" από τα πειράματα καλλιέργειας ιστών, ενώ δεν είχε αποδειχθεί κανένας ιός στα δείγματά τους. Στη συνέχεια, προχώρησαν σε αλληλούχιση γονιδιωμάτων, συμπεριλαμβανομένης της "βρώμικης" χρήσης της αλυσιδωτής αντίδρασης πολυμεράσης (PCR) έως και 42 κύκλους για να "βρουν" τα επιλεγμένα θραύσματα τους. (Με την PCR, ένα κατώφλι κύκλων γύρω στους 35 υποδεικνύει ότι στο αρχικό δείγμα υπήρχε ένα μόνο μόριο, οπότε πέρα από αυτό τα "θετικά" ευρήματα είναι συνήθως τεχνουργήματα). Σε κάθε περίπτωση, οι παραγόμενες αναγνώσεις τους, "αντιστοιχίστηκαν σε ένα σύνολο αλληλουχιών HEV [ανθρώπινος εντεροϊός] χρησιμοποιώντας μια επιμελημένη βάση δεδομένων που περιέχει αλληλουχίες αντιπροσωπευτικές απομονωμένων ατόμων από όλους τους ορότυπους του HEV". Εδώ μπαίνουμε στην κυκλική λογική της ιολογίας: ισχυρίζονται ότι είναι "ιϊκές" αλληλουχίες επειδή έχουν προηγουμένως δηλωθεί ως τέτοιες και έχουν κατατεθεί σε μια γενετική βάση δεδομένων. Ωστόσο, καμία από τις αλληλουχίες δεν έχει αποδειχθεί ποτέ ότι προέρχεται από "πολιοϊούς", αν μιλάμε για μολυσματικά σωματίδια που προκαλούν ασθένειες, και επομένως το UKHSA παραπλανά το κοινό. Δεν ανιχνεύονται "ιοί" σε δείγματα λυμάτων, απλώς ανιχνεύουν (ή τουλάχιστον υποτίθεται ότι ανιχνεύουν) προεπιλεγμένες γενετικές αλληλουχίες σε μια εκστρατεία αλιείας σε ποτάμια υπονόμων.
Αυτό το ζήτημα των λανθασμένων γενετικών αλληλουχιών έχει διαχυθεί στους ισχυρισμούς ότι ο SARS-CoV-2 είναι τεχνητός, όχι με τη φανταστική έννοια όπως υποστηρίζουμε, αλλά ότι ένας πραγματικός ιός κατασκευάστηκε σε εργαστήριο. Μου έχει ζητηθεί αρκετές φορές να σχολιάσω το ιστολόγιο του Dr Ah Kahn Syed, "How to BLAST your way to the truth about the origins of COVID-19" ("Πώς να ανακαλύψετε με το BLAST την αλήθεια για την προέλευση του COVID-19). Ο Dr.Syed ισχυρίζεται ότι, "αποδεικνύει ότι ο SARS-CoV-2 είναι τεχνητός", αλλά ολόκληρο το άρθρο του βασίζεται στην αβάσιμη προϋπόθεση ότι οι αλληλουχίες που αναλύει ανήκουν σε ιούς. Αυτό περιλαμβάνει τον ισχυρισμό ότι ο "ιός" SARS-CoV-2 περιέχει αλληλουχίες "'HIV-1' γλυκοπρωτεΐνης 120". Το 1997, η Ελένη Παπαδόπουλος-Ελεόπουλος περιέγραψε γιατί δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι αυτές οι αλληλουχίες ή οι σχετικές πρωτεΐνες ανήκουν στον "HIV", καθώς δεν υπήρξε ποτέ απομόνωση του υποτιθέμενου ιϊκού σωματιδίου. Η κατάσταση δεν διαφέρει 25 χρόνια αργότερα και οι ισχυρισμοί ότι ανήκουν σε έναν "ιό" είναι αβάσιμοι.
Η Papadopulos-Eleopulos και The Perth Group έχουν περιγράψει περαιτέρω γιατί δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι το RNA του "HIV" είναι "ιογενές" ή μοναδικό (και ότι η ορθοδοξία του HIV περιέργως επιτρέπει 30-40% παραλλαγή των ισχυριζόμενων "μοναδικών" αλληλουχιών τους) στις σελίδες 27-43 του βιβλίου "HIV - ένας ιός σαν κανέναν άλλο". Έτσι, επιστρέφοντας στο άρθρο του Dy Syed, δεν έχει σημασία πόσο ακριβής μπορεί να είναι η ανάλυση της βάσης δεδομένων του - το μοιραίο ελάττωμα είναι οι ψευδείς πληροφορίες που οι ιολόγοι έχουν τροφοδοτήσει το σύστημα. Οι μόνοι "ιοί" που συζητούνται είναι in silico (στον ηλεκτρονικό υπολογιστή-ψηφιακά) κατασκευές και όχι βιολογικές οντότητες που έχουν σχέση με την πρόκληση βλάβης στον άνθρωπο.
Η ιολογία παράγει πολλά δεδομένα, αλλά αυτά είναι σε μεγάλο βαθμό περιγραφικά, είτε πρόκειται για γονιδιωματική, πρωτεωμική, αποτελέσματα PCR ή "αντισώματα". Η τεχνολογία και ο καθαρός όγκος αυτών των δεδομένων μπορεί να είναι συντριπτικά, αν όχι σαγηνευτικά. Ωστόσο, όπως και η σύγχρονη μοριακή βιολογία γενικότερα, μοιάζει περισσότερο με μια χημική επιδίωξη εξόρυξης δεδομένων παρά με μια επιστήμη που έχει σχέση με την κατανόηση της φύσης. Ίσως οι υποστηρικτές θα πρέπει να λάβουν υπόψη τους την προειδοποίηση που εξέδωσε ο Sir John Maddox το 1988:
Υπάρχει κίνδυνος, στη μοριακή βιολογία, η συσσώρευση δεδομένων να ξεπεράσει τόσο πολύ την αφομοίωσή τους σε ένα εννοιολογικό πλαίσιο ώστε τα δεδομένα να αποδειχθούν τελικά βάρος; Μέρος του προβλήματος είναι ότι ο ενθουσιασμός του κυνηγιού αφήνει ελάχιστο χρόνο για προβληματισμό. Και υπάρχουν επιχορηγήσεις για την παραγωγή δεδοµένων, αλλά σχεδόν καθόλου για να σταθεί κανείς πίσω στο στοχασµό.
Sir John Maddox, Nature, 5 Μαΐου 1988.
Παρόμοια με το ιστολόγιο του Dy Syed, ακούμε ισχυρισμούς από τους υποστηρικτές του ιού κατά το πρότυπο: "τι γίνεται με τα 11 εκατομμύρια γονιδιώματα του SARS-CoV-2 στο GISAID- λένε ψέματα όλοι αυτοί οι άνθρωποι;". Αυτό το επιχείρημα είναι κυκλική συλλογιστική, καθώς ισχυρίζεται ότι κάθε ένα από τα υποβληθέντα "γονιδιώματα" παρέχει περισσότερες αποδείξεις για τον "ιό", ενώ πρόκειται απλώς για βρόχους του ίδιου κομματιού. Το ερώτημα που πρέπει να τεθεί είναι: "πώς δημιουργήθηκε κάποιο από αυτά τα υποτιθέμενα γονιδιώματα;". Όταν αυτό διερευνάται, γίνεται φανερό ότι οι ιολόγοι δεν θέλουν να εμπλακούν σε μια διαψεύσιμη προσέγγιση που βασίζεται σε υποθέσεις, η οποία βρίσκεται στην καρδιά της επιστημονικής μεθόδου.
Η ιολογία κρύβει τις αποτυχίες της ασχολούμενη σε μεγάλο βαθμό με την περιγραφική επιστήμη και η έρευνά μας στην ιστορία της με οδηγεί στο συμπέρασμα ότι πρόκειται για αυτοεξαπάτηση σε ορισμένες περιπτώσεις και για απάτη σε άλλες. Όπως εξηγούσε ένα σχόλιο του 2008 στο περιοδικό Infection and Immunity, "η περιγραφική έρευνα από μόνη της είναι σπάνια πειστική" και, "η μικροβιολογία και η ανοσολογία είναι πλέον πειραματικές επιστήμες και, κατά συνέπεια, οι ερευνητές μπορούν να προχωρήσουν πέρα από την απλή περιγραφή των παρατηρήσεων στη διατύπωση υποθέσεων και στη συνέχεια να εκτελέσουν πειράματα για να τις επικυρώσουν ή να τις αντικρούσουν". Από αυτή την άποψη, μπορούμε να δούμε ότι η ιολογία έχει στριμωχτεί στη γωνία και βασίζεται σε άλλες μεθόδους για να κρατηθεί όρθια.
Το 2021, συνέγραψα το βιβλίο The COVID-19 Fraud & War on Humanity (Η απάτη του COVID-19 και ο πόλεμος κατά της ανθρωπότητας) με τον Δρ John Bevan-Smith. Περιγράψαμε γιατί δεν υπήρξε ποτέ καμία απόδειξη για ένα παθογόνο σωματίδιο με την ονομασία "SARS-CoV-2" και, συνεπώς, καμία βάση για την κήρυξη της πανδημίας COVID-19. Αυτή τη στιγμή γράφουμε ένα πολύ πιο εκτεταμένο δοκίμιο που θα εκθέσει πώς οι ιολόγοι έχουν διατηρήσει διάφορες ψευδαισθήσεις ξεφεύγοντας από την επιστημονική μέθοδο, όχι μόνο σε σχέση με το COVID-19, αλλά με όλους τους θεμελιώδεις ισχυρισμούς τους σχετικά με τους "ιούς". Σε συνέχεια των θεμάτων αυτού του άρθρου, θα πραγματοποιήσουμε μια βαθύτερη ανάλυση του τρόπου με τον οποίο η ιολογία έχει ακυρώσει τον εαυτό της και δεν μπορεί να θεωρηθεί επιστημονική επιδίωξη. Το δοκίμιο θα αποκαλύψει πώς θεμελιώδη πειράματα που αφορούν τα πάντα, από "καλλιέργειες" μέχρι τη δημιουργία "γονιδιώματος" και υποτιθέμενες κλινικές διαγνώσεις, έχουν πραγματοποιηθεί χωρίς έγκυρους ελέγχους. Βασιζόμαστε στην υπόθεση από το πρώτο μας δοκίμιο ότι μπορούμε να αγνοήσουμε τέτοιες ιολογικές ανοησίες και τις διάφορες αντι-ανθρώπινες "λύσεις" που προσφέρουν. Το τέλος της ιολογίας θα είναι κέρδος για την ανθρωπότητα.
************
Δικτυογραφία
Lab Leaks and other Legends
https://drsambailey.com/covid-19/lab-leaks-and-other-legends/
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΕΣ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΥΒΡΕΙΣ. Παρατηρούμε ακραίες τοποθετήσεις αναγνωστών. ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ δεν θέλουμε να μπαίνουμε στη δύσκολη θέση να μην βάζουμε ΟΛΑ τα σχόλια. Δόξα στο Θεό η Ελληνική γλώσα είναι πλούσια ωστε να μην χρειάζονται ακραίες εκφράσεις.