ΓΙΑ ΤΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΠΟΥ ΤΙΜΑΜΕ ΣΤΙΣ 19 ΙΟΥΝΙΟΥ! ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ ΑΡΘΡΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥ ΤΣΑΓΚΑΝΟΥ ΤΖΟΥΑΝΟΥ

 

Γιορτή του Πατέρα. Κυριακή 19 Ιουνίου 2022
Πατέρας είναι μόνο ένας... Χρόνια του πολλά!
Είναι ο άνδρας που αφιερώνει τη ζωή του μεγαλώνοντας τα παιδιά του με ατέλειωτη αγάπη και θυσίες ακόμα και αν δεν είναι γεννήτοράς τους. Διότι....

όπως είπε και ο Μάικλ Λεβίν «Το να έχεις παιδιά δεν σε κάνει περισσότερο γονιό από όσο το να έχεις πιάνο σε κάνει πιανίστα».
Προς τιμήν του πατέρα και της επιρροής του στην κοινωνία και προς τιμήν των πατρικών δεσμών εορτάζεται η «Γιορτή του Πατέρα» την τρίτη Κυριακή του Ιουνίου κάθε έτους.
Η γιορτή ξεκίνησε από την Αμερική στις αρχές του 20ου αιώνα. Πρώτη η Γκρέις Γκόλντεν Κλέιτον στις 5 Ιουλίου 1908, μέρα κοντά στα γενέθλια του πατέρα της, θέλησε να τιμήσει τους 210 νεκρούς πατεράδες που έχασαν τη ζωή τους σε ορυχείο στη Δυτική Βιρτζίνια έξι μήνες πριν. Η συγκεκριμένη όμως μέρα δεν αναγνωρίστηκε ως επίσημη ημέρα για τον πατέρα στις Η.Π.Α..
Δύο χρόνια αργότερα, το 1910, η Σονόρα Ντοντ από την πολιτεία της Ουάσιγκτον, διοργάνωσε και αυτή την «Ημέρα του Πατέρα». Ήθελε να τιμήσει τον πατέρα της ο οποίος υπήρξε βετεράνος του Αμερικανικού Εμφυλίου Πολέμου και ανέθρεψε μόνος του έξι παιδιά καθώς και όλους τους υπόλοιπους βετεράνους πατεράδες του συγκεκριμένου πολέμου. Ούτε αυτή η προσπάθεια απέδωσε.
Μόλις το 1966 καθιερώθηκε επίσημα η «Ημέρα του Πατέρα» για την τρίτη Κυριακή του Ιουνίου από τον τότε πρόεδρο των ΗΠΑ Τζόνσον και οριστικοποιήθηκε το 1972 από τον πρόεδρο Νίξον. Η « Ημέρα του Πατέρα» διεθνοποιήθηκε. Έγινε αργότερα « Γιορτή του Πατέρα» με κάποιες χώρες να γιορτάζουν την ημέρα αυτή σε διαφορετικές μέρες του χρόνου.
Στην Ελλάδα η γιορτή καθιερώθηκε από τον σύλλογο διαζευγμένων ανδρών για την Ανδρική και Πατρική Αξιοπρέπεια ΣΥ.Γ.Α.Π.Α., λόγω της απαξίωσης που αντιμετώπιζαν οι πατεράδες από τα δικαστήρια σχετικά με την επιμέλεια των παιδιών τους όταν εκδικάζονταν τα διαζύγια.
Ο πατέρας ! Ο μπαμπάς! Ο πατερούλης! Ο μπαμπάκας...
Ρισκάρει και θυσιάζει τη ζωή του για τα παιδιά του.
Τους δείχνει το δρόμο της ζωής και τα βοηθά να εξερευνήσουν τον κόσμο.
Διδάσκει στα παιδιά του τον κόσμο της σκέψης, του νόμου, της πειθαρχίας, της τόλμης.
Τους διδάσκει την έννοια του σεβασμού και της εμπιστοσύνης.
Μαθαίνει στα παιδιά του τις αξίες της δημιουργικότητας, της ευθύνης, της αυτονομίας.
Τους βάζει όρια χωρίς να χρησιμοποιεί τη δύναμη των χεριών του αλλά χρησιμοποιεί τη δύναμη του παραδείγματος με τα λόγια και τις πράξεις του και κάνει τα παιδιά του να νιώθουν ασφαλή μέσα από τα όρια.
Διδάσκει πως τίποτα δεν είναι δεδομένο και πως κάθε τι έχει την αξία του και απαιτείται προσπάθεια για την απόκτησή του.
Δείχνει δυνατός και ανεπηρέαστος ακόμη και όταν λυγίζει.
Παρέχει ασφάλεια στα παιδιά του. Σέβεται τις επιλογές τους. Συγχωρεί. Κρατάει το λόγο του.
Είναι η «κολώνα» του σπιτιού και φροντίζει να μην τους λείπει τίποτα.
Δε μιλά πολύ αλλά αγωνιά διαρκώς και σκέφτεται τις δυσκολίες και το αύριο που έχει να αντιμετωπίσει.
Δείχνει αγάπη και σεβασμό στη μητέρα των παιδιών του.
Προσφέρει την πιο μεγάλη αγκαλιά και τρέχουν σ'αυτήν τα παιδιά του ακόμα και όταν τα χέρια του είναι άδεια.
«Οι καλοί μπαμπάδες δίνουν στα παιδιά τους ρίζες και φτερά. Ρίζες για να νιώθουν πού είναι το σπίτι τους και φτερά για να πετάξουν μακριά και ελεύθερα». (Jonas Salk)
Πόσο αληθινό! Πατέρα, μου έδωσες φτερά και «πέταξα» μα με την απώλειά σου -τι παράξενο- οι ρίζες μου πάνε τώρα μόνες τους ακόμα πιο βαθιά...
Χρόνια πολλά μπαμπάδες για τη γιορτή σας!
Έντυ Τσαγκανού Τζουάνου
τουριστικός επιχειρηματίας
πτυχιούχος Σχολής Πολιτικών Επιστημών
και Δημόσιας Διοίκησης Ε.Κ.Π.Α .
Στη μνήμη του πατέρα μου
Τσαγκανού Γεωργίου
Υπτγου ε.α. (ΜΧ)

https://indobserver.gr/.../%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE...