Μία ακόμη τραγική καταγγελία, σχετικά με τα όσα συμβαίνουν στα ελληνικά νοσοκομεία, έκανε στο κανάλι του δημοσιογράφου Χρήστου Παπαπαναγιώτου, η Ζωή Αποστολοπούλου. Η Ζωή δεν είναι κάποια τηλεπερσόνα αλλά ένας άνθρωπος, όπως είμαστε όλοι, η οποία είχε μία απάνθρωπη αντιμετώπιση στο νοσοκομείο “Ευαγγελισμός”. Περιγράφει την άθλια κατάσταση του νοσοκομείου.... την αντιεπαγγελματική αντιμετώπισή της από το προσωπικό, το γεγονός, πως τελικά αδίκως “φυλακίστηκε” ως “ασθενώς θετικό κρούσμα”… Αυτό όμως που της σημάδεψε την ψυχή είναι η αντιμετώπιση που είχε η υπερήλικη, με την οποία μοιραζόταν το δωμάτιο, ακόμη και μετά τον θάνατο της γιαγιάς… Δείτε το video:
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Καταλαβαίνω τον πανικό και την απελπισία της κοπέλας που βρέθηκε σε τόσο δύσκολη κατάσταση με πυρετό που δεν ήταν κόβιντ και τους γιατρούς που θέλανε σώνει και καλά να είναι κρούσμα, ενώ δεν ήταν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμως με νευρίασε τόσο πολύ, που μετά το 22ο λεπτό το σταμάτησα, γιατί έκανε απαράδεκτους χαρακτηρισμούς για την ηλικιωμένη που πέθανε δίπλα της. Δεν μπορεί να λέει, ενώ η γυναίκα ακόμα ανέπνεε ότι το δωμάτιο "μυρίζει θανατίλα" και "με βάλανε με μιά γυναίκα που την περίμεναν να πεθάνει"!!! Δηλαδή οι γιατροί (δεν τους δικαιολογώ σε καμία περίπτωση) έπρεπε να βάζουν στα δωμάτια κατά ηλικία;
Κανένας σεβασμός και καμιά συμπόνια για μιά ηλικιωμένη ετοιμοθάνατη...
Έλεγε ότι "μύριζε" όταν πέθανε και ο "σαχλαμάρας" επιβεβαίωνε ότι "μύριζε πτωμαΐλα", ενώ αυτό που μύριζε ουσιαστικά ήταν οι πληγές που είχε η ταλαίπωρη γιατί είχε ανοίξει.
[Το αίμα έχει σίδηρο κι όταν υγρό αίμα από πληγή έρθει σε επαφή με τον αέρα οξειδώνεται και μυρίζει].
Η αλαζονεία της νιότης της την εμπόδισε να λυπηθεί την γυναίκα που πέθανε σε φρικτούς πόνους και ποιός ξέρει πόσο καιρό ήταν εκεί αβοήθητη...
Την λυπήθηκα στην αρχή αλλά μου έκανε χείριστη εντύπωση ότι αυτή δεν μπορεί να λυπηθεί κανέναν... Μιλούσε για την πεθαμένη και γέλαγε και άντε κέρδισε τα 15' δημοσιότητας...
Αντιγόνη