"ΤΙΣ ΠΤΑΙΕΙ;" Του Μιχάλη Χαραλαμπίδη

Μου λένε πολλοί φίλοι πως δεν φταίνε ο Μητσοτάκης και ο Τσίπρας, φταίνε αυτοί που τους ψηφίζουν. Για μένα όμως δεν φταίνε αυτοί που τους ψηφίζουν, διότι στην Ελλάδα, δηλαδή στο λίκνο της Δημοκρατίας, ο πολίτης -εκλογέας εξαναγκάζεται θέλοντας και μη...

να εκλέξει τον πολιτικό του εξουσιαστή, από τις επιλογές άλλων, στερούμενος ακόμη και του δικαιώματος να τον απορρίψει.

Οι δημοκρατικές επιλογές των πολιτών είναι πέντε: 1) να ψηφίσουν ένα κόμμα που θεωρούν ότι τους εκφράζει, 2) να μην πάνε να ψηφίσουν, 3) να ψηφίσουν ρίχνοντας στην κάλπη άκυρο ψηφοδέλτιο, 4) να ψηφίσουν ρίχνοντας στην κάλπη λευκό ψηφοδέλτιο και 5) να θέσουν υποψηφιότητα για να ψηφίσουν τον εαυτό τους.

Προσωπικά ισχυρίζομαι ότι η αποχή, το άκυρο και το λευκό δεν είναι καθόλου αντιδημοκρατική και καταδικαστέα θεώρηση, όταν, αξιοποιούνται ως μέσα αντίστασης, προκειμένου να υπερασπίσουν αρχές και αξίες της Δημοκρατίας, που το εκάστοτε πολιτικό κατεστημένο καπηλεύεται και παραβιάζει.

Η αποχή από τις εκλογικές διαδικασίες δεν είναι κατακριτέα, όταν, ο πολίτης-εκλογέας, αρνείται έμπρακτα να νομιμοποιήσει με τη συμμετοχή του στη διαδικασία έκφρασης ψήφου, τις επιλογές εκείνων, που ασύστολα καπηλεύονται και αλλοτριώνουν την εντολή του.

Η ακύρωση του ψηφοδελτίου δεν είναι στάση ανευθυνότητας, όταν ο πολίτης-εκλογέας, με την πράξη του αυτή, ακυρώνει τις επιλογές, που αντιστρατεύονται το δικαίωμα του να επιλέγει ο ίδιος τους αιρετούς, που αυτός επιθυμεί να διαχειρίζονται τις τύχες του.

Το λευκό ψηφοδέλτιο κακώς προσμετριέται στα άκυρα, από τη στιγμή που αποτελεί έκφραση της βούλησης του κυρίαρχου λαού και δικαίωμα των πολιτών-εκλογέων, να απορρίψουν τους προτεινόμενους υποψηφίους στο σύνολο τους.

Η αποχή από εκλογικές διαδικασίες και η ακύρωση του ψηφοδελτίου, θεωρούνται πράξεις δημοκρατικές όσο προκλητικό και αν ακούγεται, γιατί στην πράξη εκφράζουν και αναδεικνύουν την άσκηση των δικαιωμάτων της Άρνησης και της Επιλογής κάθε εκλογέα-πολίτη.

Εμείς τώρα που είμαστε Εσύ, από τη στιγμή που δεν θέλουμε να είμαστε θεατές στις πολιτικές κερκίδες συγκροτήσαμε μια παράταξη όχημα καθόδου στις εκλογές, την βαφτίσαμε Δημοκρατική Συνέργεια (ΔΗΣΥΝ), της δώσαμε τα πολιτικά χαρακτηριστικά που μας εκφράζουν και τα οποία μας τοποθετούν στο Ριζοσπαστικό Πολιτικό Κέντρο και μπήκαμε στο γήπεδο της πολιτικής να παίξουμε την μπαλίτσα μας. Όταν θα βάζουμε τα γκολάκια μας, η αλήθεια είναι ότι θα θέλαμε το θερμό χειροκρότημα της κερκίδας, δηλαδή θετική ψήφο στην κάλπη.