Κύριε Μητσοτάκη παραιτηθείτε η πραγματική λαίλαπα για την πατρίδα μας είστε εσείς και ο κυβερνητικός θίασος! Γράφει ο Θεοφάνης Γκατζής

Μετά την ανείπωτη τραγωδία που βιώσαμε τις τελευταίες ημέρες με τις ανυπολόγιστες καταστροφές στην Εύβοια, την  Αττική, την Ηλεία και τη Μεσσηνία εξάγουμε το εξής συμπέρασμα που συνοψίζεται στην εξής πρόταση: Κύριε Πρωθυπουργέ η πραγματική  λαίλαπα για την πατρίδα μας είστε εσείς και ο κυβερνητικός θίασος! Ο κ. Μητσοτάκης στο διάγγελμά του  προσπαθώντας να δικαιολογήσει... τα αδικαιολόγητα παρουσίασε  τον πύρινο όλεθρο που κατέκαψε τις χιλιάδες εκτάσεις της χώρας μας ως φαινόμενο που παρατηρείται σε πολλές χώρες ! Η πραγματικότητα όμως το διαψεύδει! Καθότι τέτοιου μεγέθους καταστροφή συναντήσαμε στην Ελλάδα, στην Ιταλία και Ισπανία! Σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Σύστημα Πληροφόρησης για τις Δασικές Πυρκαγιές (EFFIS) κάηκαν,  από τις 29 Ιουλίου έως σήμερα, 1.200.000 στρέμματα στην Ελλάδα! Κατά την ίδια περίοδο από το2008 έως το 2020 καίγονταν κατά μέσο όρο περίπου 27.500 στρέμματα!

Κύριε  Μητσοτάκη είναι πασιφανές ποια  ότι δε λάβατε επαρκή μέτρα, τόσο στον τομέα της πρόληψης των πυρκαγιών (π. χ. προσλήψεις δασολόγων για εκπόνηση μελετών  για αποτροπή πυρκαγιώνκαι δασοφυλάκων για περιπολίες στα δάση, καθώς και δημιουργία αντιπυρικών ζωνών και επάρκεια  κρουνών), όσο και στον τομέα της πυρόσβεσης (π.χ. απουσία οργανωμένου σχεδίου κατάσβεσης πυρκαγιών, έλλειψη επαρκούς αριθμού δασοπυροσβεστών, αεροσκαφών πυρόσβεσης), με απόρροια να είστε ένας από τους βασικούς υπευθύνους  για τις ανυπολόγιστες καταστροφές σε   περιουσίες, φυσικό  περιβάλλον και στην πανίδα των περιοχών που διήλθε η πύρινη λαίλαπα! Παρά ταύτα ακόμα και αυτές τις τραγικές καταστάσεις που ζήσαμε ως κοινωνία προσπαθείτε να τις εξωραΐσετε ενδιαφερόμενος μόνο να περισώσετε το πολιτικό σας κεφάλαιο που έχει τρωθεί ανεπανόρθωτα! Κύριε Μητσοτάκη είστεεπικίνδυνος για τη χώρα μας! Έπρεπε ήδη να είχατε  παραιτηθεί  αν είχατε ίχνος ευθυξίας! Εν κατακλείδι, είστε οδοστρωτήρας εσείς και ο κυβερνητικός θίασος σας για την πατρίδα μας! 

Υ.Γ. Το παρόν άρθρο το αφιερώνω στη μνήμη του πρόσφατα εκλιπόντος πατέρα μου Θωμά (Ταξίαρχοςε.α. ελληνικής αστυνομίας και διατελέσαντας Αστυνομικός Διευθυντής Ημαθίας, Αστυνομικός Υποδιευθυντής Πιερίας και Διοικητής Αστυνομικού Τμήματος Γρεβενών και Κατερίνης), στους αποθανόντες παππούδες μου Βασίλειο Γκατζή (ανάπηρος στον ελληνοϊταλικό πόλεμο 1940- 1941), Βασίλειο Μακρυγιάννη (συμμετείχε στην εθνική αντίσταση με ένα από τα ένοπλα σώματα του ΕΔΕΣ του στρατηγού Ναπολέοντα Ζέρβα) στις αποθανούσες γιαγιάδες μου Φανή Μακρυγιάννη (δασκάλα στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Κατερίνης) και Στυλιανή Γκατζή, στους προπαππούδες μου Ιωάννη Γκατζή (αποθανόντα στην μάχη μεταξύ ελληνικών και βουλγαρικών δυνάμεων στο Κιλκίς-Λαχανά τον Ιούνιο του 1913), ιερέα Δημήτριο Γκατζή, Σπυρίδων Μακρυγιάννη, Αθανάσιο Σάββα και Θωμά, στις προγιαγιάδες μου Μαρία Μακρυγιάννη, Βασιλική Σάββα, Ευανθία Γκατζή και Φωτεινή, στο θείο μου Δημήτριο, στη θεία μου Ηλιάδα, στο Γεώργιο, τον Ηλία, τον Ιωάννη, στο νονό μου Βασίλειο και στη νονά μου Ελβίρα, στον πνευματικό μου Αρχιμανδρίτη Στέφανο Παπαθανασίου, πάππου προς πάππου, καθώς και σε όλους τους συγγενείς και φίλους μου! Ακόμη, το αφιερώνω στους ζώντες μητέρα μου Μαρία, στην αδερφή μου Στυλιανή (Ινώ) και σε όλους τους συγγενείς και φίλους μου!