Απόφαση σταθμός ΣτΕ: Δεν υπάρχουν πρόσφυγες στην Ελλάδα, μόνο λαθρομετανάστες! Oι διαφορές: Πρόσφυγας, Μετανάστης, ΛΑΘΡΟ μετανάστης. Γράφει o Βασίλης Κασιμάτης

Από τον Μάρτιο του 2015 (στη πολιτική εκπομπή μου “Αντι-Δράσεις” στο ΑΡΤ) μέχρι σήμερα, αναγκάστηκα να έρθω σε «on air» αντιπαράθεση για το νομικά αυτονόητο, με όλους όσους βουλευτές & υπουργούς είχα καλεσμένους στα πάνελ μου και έκαναν λόγο για «προσφυγικό» και όχι για «λαθρομεταναστευτικό». Επέμενα στο όρο «λαθρομεταναστευτικό». Και δικαιώνομαι από το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ). Επίσης είχα πολλάκις δημοσιεύσει και για τη διαφορετικότητα των 3 ορισμών: Πρόσφυγας – Μετανάστης – Λαθρομετανάστης...
σύμφωνα με τις διεθνείς συνθήκες και βάσει του Χάρτη Προσφυγικού-Μεταναστών του ΟΗΕ 1967 άρθρα 40 & 44. (αναφέρω αναλυτικά τους τρεις ορισμούς κατωτέρω).

Έχει «μαλλιάσει» η γλώσσα μου να λέω ότι νομικά δεν έχουμε πρόσφυγες! Ήμουν ο μόνος παρουσιαστής-δημοσιογράφος σε κανάλι Εθνικής Εμβέλειας, που τα έλεγα αυτά εξ αρχής.
Και πάντα είχα απέναντί μου «επώνυμους» πολιτικούς και όχι μόνο, που έλεγαν «τα δικά τους» αδιαφορώντας για… ΤΟΥΣ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΚΑΝΟΝΕΣ & ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ!! Άτομα που ορισμένες φορές είχαν… «κατά τύχη» και σχέση με ΜΚΟ που «κατά τύχη πάλι, πλουτίζουν» για να ασχολούνται δήθεν με την υποδοχή, φιλοξενία και διαχείριση «προσφύγων»!

Και για να μην φανεί ότι λειτούργησα από κάποια ιδεοληψία ή ακόμα και από ξενοφοβία, ξεκαθαρίζω ότι αλλιώς συμπεριφέρονται οι Κοινωνίες (κράτη) στους πρόσφυγες και αλλιώς στους λαθρομετανάστες. Συνεπώς αν εξ αρχής είχε επικρατήσει ο όρος «λαθρομετανάστης», η Ελλάδα δεν θα είχε μετατραπεί σε αποθήκη ψυχών, φιλοξενώντας όλο το λαθρομεταναστευτικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης (αλλά εις βάρος της και μόνο), ούτε θα χορηγούντο κρατικές χρηματοδοτήσεις και Ευρωπαϊκά κονδύλια σε διακόσιες (σύμφωνα με το υπουργείο μεταναστευτικής πολιτικής), Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (Μ.Κ.Ο.), όπου ως γνωστό επικρατεί χάος και αδιαφάνεια, αφού ουσιαστικά δεν υφίσταται κανένας απολύτως έλεγχος στις ΜΚΟ για τη διαδρομή και κατάληξη αυτού του «χρήματος»!

Και ως αποτέλεσμα, η χώρα μας δεν θα είχε χωριστεί σε δύο αντίπαλα στρατόπεδα, να «μάχονται» υπέρ ή κατά προσφύγων, τη στιγμή που δεν υπάρχουν πρόσφυγες.

Και το κυριότερο, η Ατλαντική Συμμαχία (ΝΑΤΟ) δεν θα είχε στείλει τις δυνάμεις της (Οκτώβριος 2015) στην θαλάσσια συνοριακή γραμμή Ελλάδος-Τουρκίας, ώστε να αποτρέψει (ανεπιτυχώς τελικά!) τις μεταναστευτικές ροές, αλλά θα τις είχε στείλει εξ αρχής στα σύνορα Τουρκίας-Συρίας (η Τουρκία είναι μέλος του ΝΑΤΟ) και θα τελείωνε εκεί το Ευρωπαϊκό πρόβλημα. Αλλά… (!!!) δεν θα έβγαζαν όμως τα εκατομμύρια ευρώ οι ΜΚΟ και οι διάφοροι εμπλεκόμενοι επιχειρηματίες-προμηθευτές-εργολάβοι!

Στο δια ταύτα:
Προ μερικών μηνών και με την υπ΄αρ. 120/2015 (Β? Τμήμα Διακ.) το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) εξέδωσε απόφαση όπου σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, πρόσφυγας είναι μόνο όποιος φεύγει από εμπόλεμη ζώνη (χώρα) και μεταφέρεται στην πρώτη ασφαλή χώρα.

Και αυτή η απόφαση πέρασε στα «ψιλά» καθώς αφενός τα τηλεοπτικά ΜΜΕ δεν την δημοσίευσαν, αφετέρου και ο πολιτικός κόσμος «έγραψε» στα παλαιότερα των υποδημάτων του.

Αυτό σημαίνει πως Σύροι και Ιρακινοί που φεύγουν από τις χώρες τους είναι πρόσφυγες στην Τουρκία, την πρώτη ασφαλή χώρα. Όταν έρχονται στην Ελλάδα είναι μετανάστες και αν εισέλθουν παρανόμως είναι λαθρομετανάστες. Το νομικό πλαίσιο είναι σαφές. Το πολιτικό είναι που το κάνει προβληματικό, λόγω ίδιων συμφερόντων. 

Το ΣτΕ έκρινε ότι η Τουρκία είναι ασφαλής χώρα καθώς έχει κυρώσει την Σύμβαση της Γενεύης. Αποφάσισε μάλιστα, ότι μπορεί να γίνει επαναπροώθηση των λαθρομεταναστών που εμφανίζονται ως «πρόσφυγες», από την Ελλάδα στην Τουρκία!

Επί της ουσίας το ΣτΕ γνωμοδότησε ότι ο νόμος 3907/2011 ισχύει. Και “είπε” ισχύει, διότι σε αυτή τη χώρα ο νομοθέτης έχει προβλέψει τα πάντα. Ακόμα και εναρμόνιση της Ελληνικής νομολογίας με τις διεθνείς συμβάσεις. Στην μετάφραση ελλοχεύει η πολιτική καπήλευση, αφού τυχάρπαστοι πολιτικοί τσαρλατάνοι ερμηνεύουν κατά καιρούς κατά το… δικό τους δοκούν και κατά το πως τους συμφέρει «προσωπικά»! 

Εν κατακλείδι το ΣτΕ γνωμοδοτεί: Αριθμός 120/2015. Στα πλαίσια των υποχρεώσεων που απορρέουν από τα άρθρα 35 και 36 της Σύμβασης της Γενεύης του 1951. Άρθρο 25, διαδικασία αναγνώρισης προσφύγων: «Σε εξαιρετικές περιπτώσεις δύναται ο Υπουργός Δημόσιας Τάξης, ιδίως για ανθρωπιστικούς λόγους, να εγκρίνει την προσωρινή διαμονή αλλοδαπού».

Σε εξαιρετικές λοιπόν περιπτώσεις και όχι αφειδώς! Αυτό το «εξαιρετικές περιπτώσεις», από τον Μάρτιο του 2015 έχει μετατρέψει η παρούσα κυβέρνηση σε αφειδώς.

«Πήγαν για μαλλί και βγήκαν κουρεμένοι». 
Η συγκεκριμένη απόφαση ελήφθη μετά από προσφυγή δύο Σύρων, που ζητούσαν να μην επιστρέψουν στην γείτονα χώρα και να ακυρωθούν οι αποφάσεις της Επιτροπής Ασύλου (είχαν προηγηθεί αποφάσεις του γραφείου ασύλου της Λέσβου), με τις οποίες είχαν απορριφθεί ως απαράδεκτα τα αιτήματα να τους αναγνωριστεί η ιδιότητα του πρόσφυγα και να τους παρασχεθεί άσυλο στην χώρα μας.

Αυτό όμως δεν έπαιξε πουθενά στα διαπλεκόμενα ΜΜΕ. Φαίνεται πως η «μπίζνα» με τις ΜΚΟ είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτή που «βγάλαμε στον αέρα» με τον συνάδελφό μου στο ΑΡΤ Αντώνη Μυλωνάκη και που δημοσιεύω με αλλεπάλληλα άρθρα και ρεπορτάζ εδώ και ένα μήνα στην εφημερίδα “ΕΒΔΟΜΗ” και στο AgoraPress.gr

Ας ξαναθυμηθούμε λοιπόν τους 3 ορισμούς γραμμένους σε πρόζα:

1. ΜΕΤΑΝΑΣΤΗΣ: Άτομο που αναζητά τη τύχη του σε άλλο τόπο, ταξιδεύοντας με ΝΟΜΙΜΑ ταξιδιωτικά έγγραφα. Ο μετανάστης συνήθως συμπεριφέρεται ως ΕΠΟΙΚΟΣ, αφού στη χώρα που μεταβαίνει, ασπάζεται τις τοπικές συνήθειες του λαού που τον φιλοξενεί. Στην Ελλάδα ουδείς εκ των «αλλοδαπών», ταξιδεύει με νόμιμα έγγραφα, άρα δεν είναι και μετανάστης! (Επί παραδείγματι, μετανάστες ήταν οι Έλληνες που μετοίκησαν νόμιμα στη Γερμανία τη δεκαετία του ?50/?60, αφού υπήρχε ανοιχτή πρόσκληση της Γερμανικής κυβέρνησης, για την αναδόμηση του κράτους μετά το 2ο Παγκ. Πολ. Και τότε για να μεταναστεύσει ο Έλληνας, έπρεπε να είχε μαζί του ένα αρκετές ιατρικές βεβαιώσεις!)
2. ΠΡΟΣΦΥΓΑΣ: Άτομο που αναγκάζεται να φύγει από τη χώρα του επειδή κινδυνεύει η ζωή του, λόγω πολέμου, γενοκτονίας, κλπ.  Και θεωρείται πρόσφυγας μόνο στη πρώτη ασφαλή χώρα που μεταβαίνει, ζητώντας αν το θέλει και πολιτικό άσυλο. Στην Ελλάδα ουδείς εκ των «αλλοδαπών», έρχεται από εμπόλεμη χώρα. Επιπλέον ουδείς ζητάει και πολιτικό άσυλο, αφού κανείς δεν θέλει να μείνει σε αυτό το τόπο, έτσι όπως τον κατάντησαν «κάποιοι». Άρα σε αυτή τη χώρα, δεν είναι νομικά πρόσφυγες!
3. ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΗΣ: Άτομο που για οποιοδήποτε προσωπικό του λόγο (ακόμα και για το αν έχει σκοτώσει ή έχει τελέσει άλλο κακούργημα!) αλλάζει χώρα. Στη χώρα που μεταβαίνει συμπεριφέρεται συνήθως ως ΑΠΟΙΚΟΣ, δηλαδή προσπαθεί να φέρει μαζί του τις συνήθειες και τα ήθη της πατρίδας του, απαιτώντας από τους ημεδαπούς να σεβαστούν – ακόμα και να ασπαστούν – τις συνήθειες του!  Στην Ελλάδα το 99% των «αλλοδαπών» ανήκουν σε αυτή τη 3η περίπτωση!

 Με τσι γειές μας…