Μια τεράστιας σημασίας εξέλιξη σημειώνεται στη Λιβύη, τέθηκε από τα μεσάνυχτα -πριν λίγα λεπτά δηλαδή- σε ισχύ κατάπαυση του πυρός στο μέτωπο της Λιβύης, με τον στρατάρχη Χαλίφα Χαφτάρ να αποδέχεται τις επιθυμίες του Ρώσου προέδρου, Βλαντιμίρ Πούτιν και του Τούρκου προέδρου, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν...
Όλα δείχνουν ότι όλα τελούν υπό την αιγίδα των επιθυμιών του Ρώσου προέδρου Πούτιν. Ο Χαφτάρ γνωρίζει ότι εξαρτάται πλήρως από τη ρωσική υποστήριξη, παρά το γεγονός ότι οι Ρώσοι επισήμως διακηρύσσουν, ότι δεν έχουν καμία επίσημη σχέση με τους μισθοφόρους της ρωσικής Wagner, που πολεμούν στο πλευρό των δυνάμεων του στρατάρχη, αποτελώντας τον πολλαπλασιαστή ισχύος που έχει επιτρέψει να αλλάξουν τα δεδομένα στο έδαφος. Οι Ρώσοι και ο Πούτιν δεν δείχνουν να επιθυμούν καθαρή νίκη για τον Χαφτάρ και “πουλάνε” για μια ακόμη φορά εξυπηρέτηση στον Ερντογάν, διασώζοντάς τον από το φιάσκο που θα συνιστούσε η κατάρρευση της “κυβέρνησης της Τρίπολης” του Φαγέντ Αλ Σάρατζ. Κι όλα αυτά, ενώ επί της ουσίας οι δυνάμεις του έχουν αποδεχθεί ότι στην ουσία έλεγχο στην Τρίπολη ασκούν οι δυνάμεις του Χαφτάρ.
Πλέον περνάμε στη “δικαιοδοσία” της διπλωματίας, με ένα ακόμα μέτωπο, μετά από αυτό της Συρίας, που θα τελεί υπό έλεγχο, χωρίς όμως να υπάρχει οριστική διευθέτηση, ενώ τίποτα δεν θα μπορεί αν γίνει χωρίς την έγκριση του Ρώσου ηγέτη που καθίσταται για μια ακόμη φορά ρυθμιστής των καταστάσεων στη Μεσόγειο.
Με δεδομένο ότι οι Αμερικανοί δεν επιθυμούσαν να εγκαταλείψουν τον Σάρατζ καθώς έβλεπαν από την άλλη πλευρά τη ρωσική επιρροή, καταλήγουμε σε μια κατάσταση όπου και οι Αμερικανοί και οι Ρώσοι δεν θα έχουν και μεγάλη… ανησυχία να σεβαστούν τα ελληνικά νόμιμα συμφέροντα, καθώς οι προτεραιότητες είναι άλλες.
Τι θα είχε γίνει εάν η ελληνική π0λευρά δεν ακολουθούσε την πολιτική του επιτήδειου ουδέτερου και προσπαθούσε συγκεκαλυμμένα μεν αλλά ενεργά, να επηρεάσει το αποτέλεσμα της σύγκρουσης στη Λιβύη, εξυπηρετώντας τα συμφέροντά της; Εκτός από την Τουρκία και τη Ρωσία, αμφιβάλει κανείς ότι η ελληνική διπλωματία θ7α βρει απέναντί της και τη Γερμανία;
Επίσης, τι θα είχε συμβεί εάν ο Έλληνας ΥΠΕΞ δεν είχε καθυστερήσει τόσο χαρακτηριστικά (ισχύει και για τον Νίκο Κοτζιά η κριτική) να επιχειρήσει τον συντονισμό με τις αραβικές δυνάμεις που ταυτίζονταν με τον Χάφταρ; Θα είχαν επισπευσθεί οι εξελίξεις ή όχι;
Όσα θα ακολουθήσουν θα έχουν μεγάλο ενδιαφέρον. Με δεδομένη την αρνητική στάση των Αμερικανών απέναντι στους αγωγούς της Ρωσίας (Nord Stream 2 και Turkish Stream) που βλέπουν τη Μεσόγειο ως εναλλακτική οδό ενεργειακής τροφοδοσίας της Ευρώπης, για την απεξάρτησή της από τους ρωσικούς υδρογονάνθρακες, αυτό που έχουν πετύχει με την απουσία τους, είναι στο μέτωπο ενδιαφέροντος, αυτό της Μεσογείου, να βρίσκουν τους Ρώσους “στα πόδια τους” και μάλιστα από πλεονεκτική θέση.
Την ίδια στιγμή οι επαφές της Αθήνας με τη Μόισχα είναι σε πολύ χαμηλό επίπεδο, ενώ ο Έλληνας πρωθυπουργός επισκέπτεται τον Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο και εκπροσωπεί τη χώρα, κάνοντας λόγο για “προβλέψιμο” και δεδομένο σύμμαχο των Ηνωμένων Πολιτειών. Είναι λίγο προβληματική η στάση μας απέναντι, ούτε καν στα συμφέροντά μας, αλλά απέναντι στη λογική, ή όχι;
ΓΙΑ ΤΟ ΙΔΙΟ ΘΕΜΑ ΤΟ ΑΠΕ-ΜΠΕ ΜΕΤΕΔΩΣΕ: Οι δυνάμεις του ισχυρού άνδρα της ανατολικής Λιβύης, στρατάρχη Χάφταρ, ανακοίνωσαν το Σάββατο κατάπαυση του πυρός η οποία θα ισχύσει από τις 00:00 της Κυριακής, όπως είχαν ζητήσει την Τετάρτη η Μόσχα και η Άγκυρα.
Προειδοποίησαν ωστόσο σε ένα σύντομο ανακοινωθέν ότι «η ανταπάντηση θα είναι σφοδρή σε περίπτωση παραβίασης της εκεχειρίας από το αντίπαλο στρατόπεδο», τις δυνάμεις της Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας που αναγνωρίζεται από τον ΟΗΕ και έχει την έδρα της στην Τρίπολη.
Συνάντηση Κόντε – Σάρατζ
«Η Λιβύη είναι μια πυριτιδαποθήκη, με πιθανές συνέπειες αποσταθεροποίησης για όλη την Μεσόγειο. Πρέπει οπωσδήποτε να σταματήσουμε την εσωτερική σύρραξη αλλά και τις έξωθεν παρεμβολές», δήλωσε το Σάββατο ο Ιταλός πρωθυπουργός Τζουζέπε Κόντε μετά τη συνάντηση με τον πρόεδρο της κυβέρνησης Εθνικής Συμφωνίας της Λιβύης Φαγιέζ Αλ Σάρατζ ο οποίος πρόσθεσε ότι «η χώρα του εργάσθηκε πάντα με συνοχή, με στόχο την επίτευξη πολιτικής λύσης».
«Αυτός είναι ο στόχος μας, δεν έχουμε άλλους στόχους και δεν έχουμε κρυφές ατζέντες», τόνισε ο Ιταλός πρωθυπουργός, ο οποίος διαβεβαίωσε τον συνομιλητή του ότι «η Ρώμη θα εργαστεί με στόχο μια όλο και εντονότερη δραστηριοποίηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ώστε η μοίρα του λιβυκού λαού να μην εξαρτηθεί από μεμονωμένους παίκτες».
Η κυβέρνηση της Ρώμης επανέλαβε, ουσιαστικά, ότι θα συνεχίσει να εργάζεται για την πραγματοποίηση της Διάσκεψης του Βερολίνου και για να επιτευχθεί η κατάπαυση του πυρός. Από την μεριά του, ο Αλ Σάρατζ δήλωσε ότι «εκτιμά τον ρόλο της Ιταλίας» και ότι «εδώ και πολλούς μήνες η λιβυκή πρωτεύουσα είναι στόχος στρατιωτικής επίθεσης, η οποία διέκοψε κάθε ειρηνευτική διαδικασία».
«Η συμμετοχή του Χάφταρ σε προηγούμενες διασκέψεις, στην πραγματικότητα, ήταν μόνον ένας τρόπος για να κερδίσει χρόνο. Εμείς, αυτή την στιγμή αμυνόμαστε, είμαστε αναγκασμένοι να το πράξουμε», υπογράμμισε ο πρωθυπουργός της κυβέρνησης Εθνικής Συμφωνίας της Λιβύης.
Ο Φαγιέζ Αλ Σάρατζ, τέλος, απέρριψε κάθε είδους στρατιωτική λύση για την Λιβύη και τόνισε για μια ακόμη φορά ότι δέχεται την πρωτοβουλία της Ρωσίας και της Τουρκίας, υπέρ μιας άμεσης κατάπαυσης του πυρός υπό την προϋπόθεση να αποσυρθούν τα στρατεύματα του Χάφταρ.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΕΣ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΥΒΡΕΙΣ. Παρατηρούμε ακραίες τοποθετήσεις αναγνωστών. ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ δεν θέλουμε να μπαίνουμε στη δύσκολη θέση να μην βάζουμε ΟΛΑ τα σχόλια. Δόξα στο Θεό η Ελληνική γλώσα είναι πλούσια ωστε να μην χρειάζονται ακραίες εκφράσεις.