Δεν είναι χαζός ο Τούρκος, ΕΜΕΙΣ έχουμε ΠΡΟΔΟΤΕΣ. Όταν ο Τσίπρας προτεινε συνεκμετάλλευση κοιτασμάτων

Βρισκόμαστε στην αρχή μιας εθνικής κρίσης. Συμβαίνουν ήδη πράγματα ασυνήθιστα: Αποχωρήσεις Ελλήνων υπουργών από εκδηλώσεις στην Τουρκία, απειλές απέλασης πρέσβεων, έκτακτες επισκέψεις του υπουργού Εξωτερικών σε χώρες της περιοχής, απαντήσεις στον Τούρκο πρέσβη διά αντιπροσώπου (αναπληρωτής σύμβουλος ασφαλείας). Οι καιροί είναι ύποπτοι. Δεν είναι εποχή για διχόνοια. Παρατηρούμε όμως ότι η αξιωματική αντιπολίτευση πάει γυρεύοντας....

Θα παραθέσουμε τις απόψεις της, θα υπενθυμίσουμε μερικά πράγματα και θα προσπαθήσουμε να μην επανέλθουμε. Για πρώτη και τελευταία φορά. Ο τόπος έχει ανάγκη την ενότητα. Παραθέτουμε ακολούθως την ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ για τα ελληνοτουρκικά: « -Οι προσφυγικές – μεταναστευτικές ροές πολλαπλασιάζονται ραγδαία και έχουμε φτάσει Νοέμβριο.

• Η ρητορική της Τουρκίας ως προς τις ροές, το Αιγαίο και την Κύπρο γίνεται ολοένα και πιο επιθετική.
• Οι παραβιάσεις στο Αιγαίο (που δεν τέθηκαν στον Τούρκο πρόεδρο από τον πρωθυπουργό κατά τη συνάντησή τους) έχουν χτυπήσει κόκκινο.
• Οι παράνομες τουρκικές εξορύξεις στην κυπριακή ΑΟΖ επεκτείνονται.
• Η Τουρκία προβαίνει σε παράνομη συμφωνία με τη Λιβύη για ελληνικές θαλάσσιες ζώνες.
• Η Τουρκία παρουσιάζει για πρώτη φορά συντεταγμένες της υφαλοκρηπίδας της με την Αίγυπτο, οι οποίες δεν συμβαδίζουν με το διεθνές δίκαιο.

Ας μας πει κάποιος από την κυβέρνηση: Η συνάντηση του πρωθυπουργού με τον πρόεδρο Ερντογάν τον Σεπτέμβριο ήταν επιτυχημένη;Η απαράδεκτη στρατηγική που ανακοίνωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, κατευνασμού της Τουρκίας στο Αιγαίο και στο Κυπριακό, με την ελπίδα ότι θα βοηθήσει στο προσφυγικό, πέτυχε; Είναι απόλυτη ανάγκη να εγκαταλειφθεί η τακτική του παθητικού παρατηρητή και να επιστρέψει η χώρα στην ενεργητική εξωτερική πολιτική σε σχέση με τις ευρωτουρκικές σχέσεις, το πλαίσιο ευρωπαϊκών κυρώσεων και τον ουσιαστικό διάλογο».

Με την αυτονόητη παρατήρηση ότι ουδείς συμφωνεί με τη στρατηγική του κατευνασμού (το υπαινίχθηκε και ο Αντώνης Σαμαράς στο συνέδριο της Ν.Δ. – εμείς στην Εστία Επενδυτική διατυπώσαμε ευθέως τις επισημάνσεις μας μετεκλογικώς με πλείστες αφορμές), το αληθές ερώτημα είναι το εξής: Ποιος είναι ο αληθινός εμπνευστής του κατευνασμού και ποιος ήταν ο παθητικός παρατηρητής; Θα θυμίσω και θα αποκαλύψω κάτι σήμερα απευθυνόμενος στους φίλους της Αριστεράς που ρωτάνε για τη συνάντηση του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Ερντογάν και μιλάνε για κατευνασμό και παθητικούς παρατηρητές.

Μας ενημέρωσε ποτέ κανείς τι διημείφθη στην τελευταία συνάντηση του Αλέξη Τσίπρα με τον Ταγίπ Ερντογάν στην Κωνσταντινούπολη, η οποία διήρκεσε δύο ολόκληρες ώρες; Ε, λοιπόν, θα σας πούμε εμείς τι έγινε τότε. Τα γράψαμε σε αλλεπάλληλα δημοσιεύματά μας. Ο κ. Τσίπρας , ο «ενεργητικός παρατηρητής» και όχι «παθητικός», κάθισε και άνοιξε μόνος του συζήτηση στον Ερντογάν για συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο. Ο τότε υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Κατρούγκαλος μίλησε μάλιστα δημοσίως για συνδιαχείριση.

Πιο κομψός ο όρος. Μετά τις αποκαλύψεις μας ο αντιπρόεδρος της Βουλής Νικήτας Κακλαμάνης κατέθεσε ερώτηση προς τον κ. Κατρούγκαλο, ο οποίος στη γραπτή απάντησή του απέφυγε να διαψεύσει το θέμα της συνεκμετάλλευσης, δεν τόλμησε καν να αναφέρει τη λέξη! Πιπέρι στο στόμα. Υστερα από το πρώτο δημοσίευμά μας ακολούθησε κι άλλο, γιατί, δόξα τω Θεώ, υπάρχουν πατριώτες παντού, έχουμε τις πηγές μας.

Στο δεύτερο δημοσίευμα αποκαλύψαμε ότι ο Τσίπρας πρότεινε στον Ερντογάν συγκεκριμένη ανταλλαγή: Να πάρει μεγάλο μέρος από τα κοιτάσματα της Μεσογείου αρκεί να κάνει υποχώρηση και να δώσει καλύτερη λύση για τη Λευκωσία στο Κυπριακό. Μια λύση του τύπου σταδιακή αποχώρηση του Αττίλα έναντι μειζόνων παραχωρήσεων του Ελληνισμού σε ζητήματα αξιοποίησης του ορυκτού μας πλούτου.

Ούτε αυτή την πληροφορία μας τόλμησε να διαψεύσει τότε το Μαξίμου. Μόνον όταν έχασε ο ΣΥΡΙΖΑ τις εκλογές του Ιουλίου κάποιος από τον ευρύτερο κύκλο των συνεργατών του κ. Τσίπρα μάς εκμυστηρεύτηκε ότι αναστατώθηκε από την αποκάλυψή μας και έψαχνε να βρει στη Λευκωσία την πηγή της διαρροής.

Αναφέρω δύο σχετικά άγνωστες ιστορίες (δεν στέκομαι στις δηλώσεις Κατρούγκαλου «δεν θα αποκλείσουμε από αυτή την περιοχή την Τουρκία η οποία έχει τόσα χιλιόμετρα ακτή στη Μεσόγειο», ούτε στο ότι δεν καταθέσαμε ποτέ συντεταγμένες στον ΟΗΕ) για να ρωτήσω για πρώτη και τελευταία φορά (θέλω να ελπίζω) το εξής:

Αυτό τι ήταν, παιδιά; Το να υποδύεται κανείς το κοκοράκι μπροστά στις κάμερες παρόντος του Ερντογάν (ο Τσίπρας το έκανε δύο φορές επιτυχημένα στην Αθήνα και τη Σμύρνη) και έπειτα να του ανοίγει ψιθυριστά συζήτηση στο «ιδιαίτερο» για το πώς θα μοιραστεί ο πλούτος του Αιγαίου και της Κύπρου προκειμένου να τον κατευνάσει δεν είναι προς ψόγον; Ψυχραιμία, αγαπητοί. Δεν πέρασε πολύς καιρός. Θυμόμαστε.