Ο βασιλιάς κοιμάται πλέον γυμνός: Η Ελλάδα “τρέχει” να καλύψει το μεγάλο κενό των UAVs. ΡΕΠΟΡΤΑΖ HELLAS JOURNAL, Γ.Σ.

File Photo: Το νέο τουρκικής κατασκευής drone Ακιντζί παρουσιάστηκε στο φεστιβάλ τεχνολογίας, Teknofest, Κωνσταντινούπολη, Τουρκία. Photo via Twitter, @SavunmaSanayiST

Το χτύπημα στην Σαουδική Αραβία με Μη Επανδρωμένα Αεροσκάφη φέρνει στο προσκήνιο το θέμα αυτού του όπλου....

που είχε ξεκινήσει ως επιτηρητικό αεροπορικό μέσο, πολύ πιο οικονομικό από ένα αεροσκάφος το οποίο, μέσα από το πέρασμα των ετών αναβαθμίστηκε με πολλά μέσα.

Ήταν επόμενο ότι το μέλλον ανήκει σ’ αυτές τις πτητικές μηχανές οι οποίες από ένα επιπλέον ισχυρό «μάτι» πέρα από τα σύνορα, έχει εξελιχθεί σε μια καθαρά πολεμική μηχανή. Μη επανδρωμένο από τον άνθρωπο, επανδρωμένο ωστόσο με βαρέως τύπου πυρομαχικά ικανά να προξενήσουν στρατηγικά πλήγματα.

Η Τουρκία εδώ και λίγα χρόνια έχει καταφέρει ν’ αναρριχηθεί στην πρώτη εξάδα των πιο προηγμένων χωρών στον τομέα της κατασκευής των Μη Επανδρωμένων, ιδιαίτερα μάλιστα όταν έχει επιτύχει ακόμη και θανατηφόρα αποτελέσματα στο μέτωπο της Συρίας με αυτά.

Στο Αιγαίο αλλά κυρίως στον ευαίσθητο τομέα της ανατολικής Μεσογείου στην κυπριακή ΑΟΖ, η Άγκυρα έχει καθημερινή παρουσία, επιτηρώντας τα πλωτά γεωτρύπανα και σεισμογραφικά πλοία και με UAVs.

Ο μονόδρομος…

Αν θέλουμε να πρωτοστατήσουμε στον ευαίσθητο γεωγραφικό χώρο της νοτιοανατολικής Μεσογείου, προστατεύοντας τα εθνικά μας γεωπολιτικά συμφέροντα, έλεγε με ιδιαίτερη έμφαση ανώτατη πηγή του πενταγώνου, θα πρέπει αρχικά να αντιληφθούμε την τεράστια σημασία που έχει η ανάπτυξη και η καλλιέργεια της δυνατότητας συλλογής, επεξεργασίας και έγκαιρης διανομής πληροφοριών η οποία μεγιστοποιείται με τη χρήση UAVs.

Όμως η Ελλάδα στον τομέα αυτό, αν και «επαναστάτησε» πριν λίγα χρόνια με την κατασκευή του Πήγασου από την Πολεμική Αεροπορία, δεν κατάφερε να κάνει το μεγάλο άλμα της τεχνολογικής ανάπτυξης με αποτέλεσμα το ποτάμι αυτό να μην γυρίζει πίσω σε σύγκριση πλέον με την Τουρκία. Η διαφορά τόσο σε ποιοτικό όσο και ποσοτικό επίπεδο είναι τεράστια.

Ακόμη και να πει το μεγάλο ναι η Αμερική, για την προμήθεια των Μη Επανδρωμένων Αεροσκαφών MQ-9 Reaper, για τα οποία έχει εκδηλώσει ενδιαφέρον η χώρα μας και περιμένει την απάντηση των ΗΠΑ, εφόσον δεν θα είναι εφοδιασμένα με όπλα, τότε, όπως εξηγούν πηγές που έχουν γνώση του θέματος, θα είναι ένα απόλυτο τίποτα! Το MQ-9 χωρίς όπλα είναι σαν να αγοράσουμε όπλα χωρίς φυσίγγια. Ως εκ τούτου ελαττώνεται ο Συντελεστής Μαχητικής Ισχύος του οπλικού αυτού συστήματος καθόσον απεμπολείται μια καίρια δυνατότητά του.

Δεν αρκεί λοιπόν μόνο η προμήθεια νέων εντυπωσιακών οπλικών συστημάτων αλλά επιβάλλεται η κατάρτιση δόγματος χρησιμοποίησής τους, συμφωνιών υποστήριξής τους από πλευράς ανταλλακτικών, εκπαίδευσης και συντήρησης αλλά και δημιουργία των δομών εκμετάλλευσης των τεράστιων δυνατοτήτων τους. Και η προμήθειά τους χωρίς όπλα, σίγουρα δεν λειτουργεί αποτρεπτικά παρά μόνο πυροσβεστικά παρέχοντας μόνο κλάσμα των μεγάλων δυνατοτήτων του.

Το ανύπαρκτο δόγμα ISR Operations

Όμως η τεχνολογική ανάπτυξη δεν σταματά στην προμήθεια των UAV’s και στο να ειδικευτεί μια ομάδα Αξιωματικών και Υπαξιωματικών να κάνουν την δουλειά μέσα στους κλωβούς ναυτιλίας των Μη Επανδρωμένων.

Η πλήρης εφαρμογή σε διακλαδικό επίπεδο και η δημιουργία δομών Tasking, Collection, Processing, Exploitation and Dissemination (TCPED), είναι κάτι που απουσιάζει από τις σημερινές Ένοπλες Δυνάμεις. Η ουσία δεν είναι η προμήθεια μόνο ενός υπερσύγχρονου UAV, αλλά είναι η δομή που επεξεργάζεται τα προϊόντα, τις πληροφορίες «intelligence». Το υπάρχον δόγμα είναι πληροφοριακών επιχειρήσεων και είναι κάτι εντελώς διαφορετικό!

Πριν από τις προμήθειες οποιουδήποτε Μη Επανδρωμένου, θα πρέπει να αποφασιστεί από το Επιτελείο η δημιουργία Όπλου Πληροφοριών (Intelligence) το οποίο να εκπαιδεύει αποκλειστικά στελέχη στο ευαίσθητο και μακράς απόσβεσης αντικείμενο του ISR. Έπειτα, σημειώνουν οι ίδιες πηγές με βαθιά γνώση στον τομέα των στρατιωτικών Μη Επανδρωμένων, θα πρέπει σε θεσμικό επίπεδο το ΓΕΕΘΑ να θεσμοθετήσει Διακλαδικό Δόγμα ISR καθώς επίσης και δομών επεξεργασίας των συλλεγομένων πληροφοριών από όλες τις πλατφόρμες συλλογής πληροφοριών ενιαία και διακλαδικά στα πρότυπα του Αμερικανικού DCGS της Αμερικανικής ΠΑ.

Ενός κέντρου το οποίο συλλέγοντας τα στοιχεία των Reaper και όλων των επίγειων, εναέριων και θαλάσσιων πλατφορμών πληροφοριών θα τις επεξεργάζεται παράγοντας Intelligence Επιπέδου 1 έως και 3 παρέχοντας τόσο NRT όσο και βραχυπρόθεσμες πληροφορίες τακτικού, επιχειρησιακού και Στρατηγικού επιπέδου στην Ιεραρχία.

Ποιος αυτή τη στιγμή θα μπορούσε να επεξεργάζεται τα δεδομένα από τα εν δυνάμει Reaper; Αν υποθέσουμε ότι θα τα αναλάβει η Πολεμική Αεροπορία, έχει δομές intelligence; Είναι άλλο το αεροπλάνο κι άλλο το intelligence…

Τα MQ-9 Reaper ως θρυαλλίδα εξελίξεων για την χώρα μας

Η πιθανή προμήθεια αριθμού RPA MQ-9 Reaper από την Π.Α. σίγουρα μπορεί να γίνει η θρυαλλίδα εξελίξεων μετασχηματισμού του τρόπου που θα σχεδιάζουν και θα επιχειρούν σε διακλαδικό επίπεδο οι Ένοπλες Δυνάμεις της πατρίδας μας.

Οι δυνατότητες που θα παράξουν στον Διοικητή μιας μελλοντικής περιοχής Διακλαδικών Επιχειρήσεων, αλλά και σε ειρηνική περίοδο θα είναι τεράστιες.

Μετά την τεράστια ανάπτυξη του τουρκικού οπλοστασίου στον τομέα των UAVs με αποστολή 12 Bayraktar ΤΒ2 στη Λιβύη για υποβοήθηση των Ενόπλων Δυνάμεων του GNA αλλά και χρήση παρεμφερούς αριθμού UAV προέλευσης ΗΑΕ προς υποστήριξη του αντάρτη Haftar ηγέτη των δυνάμεων του LNA, η Ελλάδα θα πρέπει να αφυπνιστεί από τη θεωρία της λήθης των “μηδενικών προβλημάτων στις Ε.Δ.” και να αντιληφθεί ότι στο νέο θέατρο επιχειρήσεων ο υβριδικός πόλεμος θα έχει τεράστια σημασία με πρωτεργάτη το UAV.

Εύλογα λοιπόν μετά από τα παραπάνω προκύπτει αβίαστα το ερώτημα του τι δύναται και του τι πρέπει να κάνει η Ελλάδα προς αντιμετώπιση της ανωτέρω δυνατότητας, σίγουρα όχι το να περιφέρει στην εθνική οδό πάνω σε νταλίκες τα ελικόπτερα Kiowa (που
υποστηρίχτηκε πως θα ήταν οι «φονιάδες» των Τουρκικών UAV’s) , από την Θεσσαλονίκη και την ΔΕΘ στο Athens Flight Week μιας κι ακόμη από τον Ιούνιο που παρελήφθησαν επισήμως πληρώματα δεν έχουν εκπαιδευτεί…

ΥΓ: Η Τουρκία, ως χώρα με βαριά πολεμική βιομηχανία, παρήγαγε μέσω της οικείας εταιρείας ASELSAN σύστημα «anti-drone» με το όνομα IHTAR. Αυτός είναι όντως ο «φονιάς» των UAV’s…