Επιθετική εξαγορά στο χώρο των ελληνικών Supermarket;;!!!Από πότε επιτρέπεται;; Γράφει ο Γιώργος Ανεστόπουλος *

Πριν λίγο καιρό μια "φήμη" απλώθηκε σαν θανατηφόρος σκιά στον κόσμο της ελληνικής αγοράς. Οτι τα ΑΒ (εξ)αγοράζουν τα supermarket Γαλαξίας. Γύρω στις 22 Σεπτεμβρίου 2018 άρχισε η διασπορά της φήμης στο διαδίκτυο Στις 25 του ιδίου μηνός βλέπουμε πως...
επειδή συνεχίζεται αμείωτη, η διοίκηση της εταιρείας "στόχου" Πέντε ΕΠΕ - Γαλαξίας αναγκάζεται να προβεί σε αποφασιστική δημόσια διάψευση επιφυλασσόμενη παντός νομίμου δικαιώματός της κατά παντός υπευθύνου γι' αυτή την αήθη συκοφαντική δυσφήμηση.
Και παρ' όλα αυτά, παρατηρούμε πως ακόμη και ημέρες μετά - πχ 28 του ιδίου μηνός- και παρ' όλη την επίσημη διάψευση, η "θανάσιμη φήμη" εξακολουθεί να σέρνεται έστω και έμμεσα στο διαδίκτυο φέροντας βεβαίως μαζί της και την διάψευση - και πως να γίνει αλλιώς άλλωστε;
Η διοίκηση του Γαλαξία βεβαίως ορθώς και σοφά έπραξε που έσπευσε να διαψεύσει άμεσα τις φήμες εφόσον γνώριζαν καλά τι πληγή θα άνοιγε αυτή η φήμη εάν αφήνονταν να "τρέχει" και να κακοφορμίζει...
Μια πληγή που θα χτυπούσε σε τρία μέτωπα...
Θα τρόμαζε τους προμηθευτές οι οποίοι θα έσπευδαν να κόψουν την πίστωση, πράγμα που θα άδειαζε τα ράφια και συνακόλουθα θα έδιωχνε τους πελάτες...

Ταυτόχρονα θα τρόμαζε και θα έδιωχνε το πιο δυναμικό, ικανό και εύρωστο τμήμα των εργαζομένων της επιχείρησης οι οποίοι θα έσπευδαν να φύγουν από την επιχείρηση βρίσκοντας εργασία απλά κάπου αλλού...

Το πρώτο το αντιμετώπισε ακαριαία η εταιρεία με την ΑΜΕΣΗ διάψευση και την ταυτόχρονη απειλή για χρήση ένδικων μέσων...

Έμμεσα αποσόβησε και το δεύτερο...

Το τρίτο όμως, την "ψυχολογική διασφάλιση" του υπαλληλικού της δυναμικού δεν αρκέστηκε στα παραπάνω για να το επιτύχει...

Παρά έσπευσε τις πρώτες κιόλας ημέρες του 2019 και πριν καν η κυβέρνηση ανακοινώσει την γνωστή αύξηση στο βασικό μισθό (11%) να προσφέρει την υψηλότερη αύξηση στην αγορά και δη στο χώρο των supermarket: 20% !!! και μάλιστα όταν πολλές επιχειρήσεις στον συγκεκριμένο χώρο της αγοράς απλά επέλεξαν να μην δώσουν ΟΥΤΕ ΚΑΝ αυτή την στοιχειώδη αύξηση που "τυπικά" πρόσφερε η Πολιτεία στους σκληρά πληχθέντες από τα χρόνια της κρίσης χαμηλά αμοιβόμενους εργαζόμενους χρησιμοποιώντας πλήθος λογιστικών τερτιπιών!

Μ' αυτά και μ' αυτά, η Γαλαξίας απέδειξε πως έχει εξαιρετικές ικανότητες επιβίωσης...

Τα παραπάνω είναι η πεμπτουσία του τι σημαίνει "Επιθετική Εξαγορά"...

Άλλωστε δεν πρέπει να μας διαφεύγει πως η μόνη υγιής εξαγορά είναι η "διακριτική εξαγορά"...

Η αγορά που διαπραγματεύεται και συμφωνείται μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και συνεπώς δεν πλήττει το κύρος του εξαγοραζόμενου ούτε συνακόλουθα και την εμπορική αξία του, ούτε βεβαίως και το ύψος των πωλήσεών του...

Αυτή που απλώς μια μέρα ανακοινώνεται από τα Δ.Σ. των δύο συνεργαζομένων εταιρειών η τελική απόφαση (και όχι βεβαίως εξαγοράς αλλά εταιρικής/μετοχικής συγχώνευσης όπως είναι το "υγιές επικοινωνιακό ορθόν" που διασώζει την εμπορική αξία του εξαγοραζόμενου)...

Μεταξύ πολλών άλλων όπλων πρωτεύουσα και εξέχουσα θέση κατέχει η διασπορά "κακόβουλων φημών" που πλήττουν με πλήθος τρόπων το κύρος και την θέση της επιχείρησης-στόχου στην αγορά.

Με πρώτη και κύρια φήμη την παραπάνω:

"...η τάδε επιχείρηση εξαγοράζει την δείνα επιχείρηση..."

Αυτομάτως, η δεύτερη περιέρχεται σε μειονεκτική εμπορική θέση. 
Περνάει σε αμυντική, σε παθητική θέση.
Για την ακρίβεια, εάν μια τέτοια κατάσταση αφεθεί χωρίς άμεση αμυντική ανταπόκριση, τότε ο "στόχος" εισέρχεται σε περιβάλλον πολλαπλής ασφυξίας καθ' ότι οι προμηθευτές αρχίζουν να "ανησυχούν".

Και για τι άλλο ανησυχούν;

Πολύ απλά, "...για ν' αναγκάζεται ο πελάτης τους να "πουληθεί" ένα και μόνο πράγμα μπορεί αυτό να σημαίνει: οτι περιήλθε σε θέση οικονομικής /εμπορικής αδυναμίας, συνεπώς θεωρείται οιονεί έτοιμος να βαρέσει κανόνι ανά πάσα στιγμή"!!!

Και για να μην συμβεί αυτό πουλάει τα πάντα άρον άρον!

Η αγορά θυμάται βεβαίως με επίφοβο δέος την "περίπτωση προηγούμενο" της εταιρείας Μαρινόπουλος:

ο αγοραστής της πολύ απλά είχε δηλώσει πως δεν προτίθεται να την αγοράσει εάν δεν απαλλάσσονταν από τις οφειλές της προς τους προμηθευτές της!!!

όπερ και εγένετο!

Το κράτος παρενέβη, οι θέσεις εργασίας της υπό πτώχευση/εξαγορά επιχείρησης διασώθηκαν πλην όμως οι προμηθευτές της πολύ απλά έχασαν τα οφειλόμενα της Μαρινόπουλος προς αυτούς!

Έτσι απλά! και δη μάλλον πολλά!

Ποιός άραγε προμηθευτής θα' θελε μετά από ένα τέτοιο προηγούμενο να υποστεί και αυτός ένα ανάλογο, πιθανόν καταστροφικό πλήγμα;

Μάλλον ουδείς!

Είναι εξαιρετικά σημαντικό λοιπόν, θέμα ζωής και θανάτου της επιχείρησης-στόχου, όταν ξεκινάει να υφίσταται μια τέτοια "θανάσιμη φήμη" να την ΠΟΛΕΜΗΣΕΙ ΑΜΕΣΩΣ!!!

Σε αντίθετη περίπτωση, εάν αφεθεί να σέρνεται η "φήμη", τότε το πρώτο που θα συμβεί είναι οι προμηθευτές απλά να "κόψουν την πίστωση" δηλαδή την "παροχή οξυγόνου".

Θα απαιτήσουν δηλαδή άμεσα την εξώφλησή τους τόσο στα οφειλόμενα όσο και σε επόμενες συναλλαγές με μετρητά!

Ακόμη και αν διατηρεί τέτοιον όγκο μετρητών δεν θ' αντέξει για πολύ χωρίς την ζωογόνο δύναμη της πίστωσης...

Θα είναι υποχρεωμένη ν' αρνηθεί καθώς αν δεχτεί να πληρώσει ακόμη κι έναν προμηθευτή σε μετρητά το ίδιο θ' απαιτήσουν και οι υπόλοιποι...

Ενώ αν αρνηθεί σθεναρά τότε έχει ελπίδες κάποιοι απ' αυτούς να συνεχίσουν να την στηρίζουν με πίστωση...

Αυτό σημαίνει πως άμεσα θ' αρχίσουν να εμφανίζονται "άδεια ράφια" καθώς ένας ένας οι προμηθευτές θα αποσύρονται από την συνεργασία μαζί με την εταιρεία στόχος...

Όπως ακριβώς απομακρύνεται κάποιος από έναν φορέα μεταδοτικής μολυσματικής ασθένειας!

Μόλις οι πελάτες δουν τα πρώτα άδεια ράφια θα αντιδράσουν γυρνώντας την πλάτη στην επιχείρηση...απλά θα φύγουν και θα αλλάξουν σουπερμάρκετ...

Αυτό θα σημάνει αιφνίδια πτώση τζίρου και κερδών...

Τα παραπάνω θα θεωρηθούν από την αγορά ως "αυξημένος δείκτης κινδύνου" πράγμα που θα μεταφραστεί σε αιφνίδια, ιλιγγιώδη, ατίθαση πτώση χρηματιστηριακής αξίας της εταιρείας.

Κι αν δεν είναι εισηγμένη, πολύ απλά "θανάσιμη πτώση εμπορικής της αξίας"...

Περί επιθετικής εξαγοράς και τεχνικών της αξίζει να μελετήσει κανείς το σχετικό βιβλίο (και ρεπορτάζ) "Οικονομικοί δολοφόνοι"

Μετά από τα παραπάνω θα έλεγε κανείς πως είναι μάλλον αδύνατον να υπάρξει άλλη περίπτωση Μαρινόπουλου, καθώς με την παραμικρή φήμη επιθετικής εξαγοράς το υποψήφιο θύμα/στόχος απλά θα βγει και θα το διαψεύσει αρμοδίως και αποφασιστικά.
Ορθόν;
Μάλλον ναι...
...καθώς, υπάρχουν και οι "μεσοβέζικες" καταστάσεις...
πχ ναι μεν να διαψεύσει άμεσα ο αμυνόμενος την εξαγορά του, να το διαψεύδει ακόμη και ο "φερόμενος ως εξαγοραστής" πλην όμως η φήμη να εξακολουθεί για μήνες να "σέρνεται"...
Όπως ακριβώς συμβαίνει με το παρακάτω δίπολο:

Ιανουάριο του 2019 ξεκινάει η "φήμη" πως η εταιρεία Μασούτης εξαγοράζει την Market In.

Ακαριαία, 25 του ιδίου μηνός, τα Market In δια του ιδίου του ιδιοκτήτη τους διαψεύδουν κατηγορηματικά τα περί εξαγοράς στην ίδια ιστοσελίδα που ανέβασε και το άρθρο της φήμης με άμεσο αποτέλεσμα να κατεβεί το σχετικό άρθρο...όχι όμως και τα "είδωλα" που παρήγαγε...να σημειωθεί παρ' όλα αυτά πως τα Market In ΔΕΝ απείλησαν με ένδικα μέσα όπως είχε κάνει η Γαλαξίας στην προηγούμενη περίπτωση...η διάψευση μπορεί να χαρακτηριστεί ευσχήμως "ευγενική"...

Παρά την "διάψευση", τον επόμενο μήνα, Φεβρουάριο του 2019, παρατηρούμε πως η "φήμη εξακολουθεί να σέρνεται στο διαδίκτυο και στα ΜΜΕ"...και συνακόλουθα στην αγορά...

Μάρτιο του 2019 η φήμη ζει και βασιλεύει!!!

έστω και με εξίσου ευσχήμως και αρκούντως περίεργες διαψεύσεις....

Όπως και να' χει, όποιος και να ευθύνεται γι' αυτή την παρατεταμένη φήμη, άρχισε να γεννάει "απόνερα" εφόσον δεν κόπηκε εν τη γενέσει της...

Η αγορά, οι πελάτες, το προσωπικό της "εταιρείας στόχος" εντοπίζουν τον τελευταίο καιρό τα πρώτα κενά στα ράφια...

Κενά σε "επώνυμα είδη" (πχ αλλαντικά) που όμως δεν αντικαθίστανται από άλλα ανταγωνιστικά είδη άλλων εταιρειών εξίσου επώνυμων...

Προφανώς, κάποιοι προμηθευτές, "θορυβημένοι" από αυτή την παρατεταμένη φήμη άρχισαν να "αποσύρονται" από την συνεργασία τους με την εταιρεία...

Είναι ξεκάθαρο βεβαίως πως η επιχείρηση παλεύει σθεναρά ν' αντέξει τις "αθέμιτες πιέσεις"...

Με μεγάλο απόντα το κράτος βεβαίως...

Που απλώς κάθεται στην άκρη και παρατηρεί αμέτοχο τον αδίστακτο φόνο μιας επιχείρησης και βεβαίως των εργαζομένων της...

Όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο φυσικά είναι σαν να λέγεται το εξής:

"...ή μου πουλάς τώρα την εταιρεία στην τιμή που σου προσφέρω ή η αξία της επιχείρησής σου μαζί και η τιμή που θα λάβεις θα γκρεμίζεται μέρα με τη μέρα..."

Η περίπτωση φυσικά δείχνει να είναι ακόμη περισσότερο περίπλοκη απ' ότι φαίνεται με πρώτη ματιά...

Πόσο σίγουροι είμαστε πως ο "πραγματικός επιθετικός υποψήφιος αγοραστής" είναι αυτός που φαίνεται πως είναι;

Μήπως η καταστροφή της εταιρείας-στόχου θα πάρει μαζί της και τη φήμη του κατηγορούμενου ως "επιθετικού εξαγοραστή" της;

Μήπως είναι περίπτωση "μ' ένα σμπάρο δυό τριγώνια";

Όσο δε για το αν μια τέτοια κατάσταση αφορά και στους εργαζόμενους, αρκεί να επισημανθούν τα παρακάτω:

ας θυμηθούμε πως όταν άρχισαν οι φήμες περί επικείμενης κατάρρευσης Μαρινόπουλου, όποιος μπορούσε να βρει αλλού εργασία έφυγε πάραυτα από το υπό βύθισιν πλοίο...
Κι αυτοί συνήθως είναι και το πιο "εύρωστο τμήμα του εργασιακού δυναμικού" της επιχείρησης/στόχου...
(Αυτό αφορά κυρίως στην ίδια την επιχείρηση και στις επικείμενες άμεσες απώλειές της σε ανθρώπινους πόρους)

Σε δεύτερη φάση ο ίδιος ο Μαρινόπουλος είχε ωθήσει με κίνητρα σε εθελούσια έξοδο ένα άλλο τμήμα εργαζομένων.

Σε τρίτη φάση, η ιστορία των εξαγορών/συγχωνεύσεων δείχνει πως άλλοτε οι επιχειρήσεις εξαγοραστές σέβονται και διατηρούν τις παλαιότερες και πιο ευνοϊκές συμβάσεις των εργαζομένων της εξαγοραζόμενης εταιρείας και άλλοτε τους καθηλώνουν στις χειρότερες μισθολογικές συμβάσεις που έχουν με τις εξαγοραζόμενες εταιρείες έστω κι αν διαφέρουν σημαντικά με αυτές των ομοειδών συναδέλφων τους στην εταιρεία εξαγοραστή.

Η εποχή της κρίσης βεβαίως συνεπικουρεί στο δεύτερο ως λογικά αναμενόμενο...

Σε τέταρτη (παρασκηνιακή και δη "αφανή φάση") επιτρέψτε μου να σας επισημάνω μια κατάσταση εξαγοράς που αν και αφορά σε μεγάλους παίκτες παραμένει άγνωστη στο ευρύ κοινό - και όχι μόνον.

Πριν δύο περίπου χρόνια μια διεθνής εταιρεία γίγαντας των τηλεπικοινωνιών εξαγόρασε το εν Ελλάδι τμήμα μεγάλης κυπριακής εταιρείας τηλεπικοινωνιών.
Αυτό είναι γνωστό.
Αυτό που δεν είναι ίσως γνωστό είναι το "πως ξεφορτώθηκε" μεγάλο μέρος αν όχι όλο το παλαιό προσωπικό (της εξαγοραζόμενης εταιρείας) οι οποίοι είχαν μάλλον καλύτερα πακέτα αμοιβών (και είχαν και μεγαλύτερες ηλικίες πολλοί απ' αυτούς) για να τους αντικαταστήσει προφανώς με νέες προσλήψεις "νεώτερων" και με χαμηλότερους μισθούς και συμβάσεις κρίσης ασφαλώς.

Προσέφερε διπλάσια αποζημίωση απόλυσης εάν ο απολυόμενος δεχόταν να υπογράψει "οικειοθελή παραίτηση" αντί απόλυση...

Γιατί άραγε δεν ήθελαν να εμφανίσουν απολύσεις και μάλιστα σε τέτοιον όγκο;

Οι ελεγκτικοί μηχανισμοί του υπουργείου εργασίας δεν το γνωρίζουν αυτό;

Αλλά τι να γνωρίζουν οι ελεγκτές του θεαθήναι;

Εδώ αυτοί αρνούνται να δουν πως ΟΥΤΕ ΚΑΝ την νόμιμη αύξηση του βασικού μισθού του 2019 δεν έδωσαν τόσες και τόσες επιχειρήσεις...και όχι μόνον μικρές και αφανείς...

Και πλέον δεν χρειάζονται καταγγελίες για να εντοπίσουν περιπτώσεις...

Έχουν όλα όσα χρειάζονται μέσα στο ΕΡΓΑΝΗ...

Κι αφού έχουν όλα τα δεδομένα, Θέληση χρειάζεται...για να χρησιμοποιήσει κάτι που λέγεται ... «αλγόριθμοι»....

Η οποία φυσικά προφανώς και δεν υπάρχει...
Εν κατακλείδι:

Κύριοι των τριών εξουσιών της Ελληνικής Πολιτείας:

Επιτρέπεται στη χώρα μας η "Επιθετική εξαγορά" και η καταστροφή επιχειρήσεων και εργαζομένων;

Και αν όχι, τότε γιατί το επιτρέπετε και δεν παρεμβαίνετε;

* Γιώργος Ανεστόπουλος

πτ. Δ/σης Επιχειρήσεων ΤΕΙ Αθήνας
ex accountant
ex ERP Consultant
ex έμπορος-επιχειρηματίας
νυν εργαζόμενος στον τομέα Κρέατος