«H Συμφωνία των Πρεσπών έγινε μεταξύ δύο κρατών και όχι μεταξύ δύο κυβερνήσεων. Οι κυβερνήσεις είναι όργανα του κράτους». Αυτό απάντησε ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, σε ερώτηση κατά πόσο ανησυχεί για το μέλλον της “Συμφωνίας”, σε ενδεχόμενη αλλαγή κυβέρνησης στην Ελλάδα..
.. Απαντώντας στην ίδια ερώτηση, ο πρωθυπουργός της Β. Μακεδονίας, Ζόραν Ζάεφ, σημείωσε ότι η συμφωνία είναι συμφέρουσα και για τα δύο κράτη και ότι οι πολιτικοί “έρχονται και παρέρχονται” αλλά τα οφέλη για τους πολίτες μένουν. Ο Ζ.Κ. Γιούνκερ πραγματοποίησε σήμερα συνάντηση στις Βρυξέλλες με τον Ζ. Ζάεφ, σε συνέχεια της σύστασης που δημοσίευσε η Επιτροπή την περασμένη εβδομάδα, υπέρ της έναρξης των ενταξιακών διαπραγματεύσεων. Ο Ζ.Κ. Γιούνκερ δήλωσε επίσης ότι θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του προκειμένου να πείσει τις χώρες που φέρουν αντιρρήσεις για την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων. Όπως εξήγησε η πρώτη συζήτηση μεταξύ των κρατών-μελών θα γίνει στο Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων στις 18 Ιουνίου, ενώ εξέφρασε την ελπίδα να ληφθεί η τελική απόφαση μέσα στο καλοκαίρι. Σημείωσε, δε ότι η σύσταση της Επιτροπής είναι “αντικειμενική” και βασίζεται σε “συγκεκριμένα αποτελέσματα” που έχει πετύχει η Β. Μακεδονία, συμπεριλαμβανομένης της Συμφωνίας των Πρεσπών, την οποία χαρακτήρισε “εξαιρετικό πολιτικό επίτευγμα”. Από την πλευρά του ο επίτροπος για τη Διεύρυνση, Γιοχάνες Χαν, πρόσθεσε ότι ήδη η Β. Μακεδονία δρέπει τους καρπούς της ευρωπαϊκής της πορείας, τόσο στην αύξηση των επενδύσεων όσο και στη μείωση της ανεργίας, ενώ σημείωσε ότι αυτό αποδεικνύει πως η ΕΕ έχει συμφέρον να υπάρχει σταθερότητα στην περιοχή. Ζ.Κ. Γιούνκερ, Γ. Χαν και Ζ. Ζάεφ συμφώνησαν ότι εφόσον η Β. Μακεδονία έχει εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της ως εταίρος της ΕΕ, έτσι πρέπει να κάνουν και τα κράτη-μέλη, γιατί διαφορετικά θα στείλουν λάθος μήνυμα.
Πώς μπορεί να ακυρωθεί η Συμφωνία των Πρεσπών Ιωάννης Μάζης
H απάντηση, κατά την κρίση μου, είναι καταφατική. Απαιτείται σθεναρά πολιτική απόφαση από την επόμενη κυβέρνηση μέσω διευρυμένης κοινοβουλευτικής συνεργασίας και συνθέσεως από κόμματα του «δημοκρατικού τόξου». Χρειάζεται ενεργό και σύντονη διπλωματική δράση, πίστη εις τον στόχον και αξιοποίηση κάποιων σημαντικών παραλείψεων και σφαλμάτων που ενετοπίσθησαν κατά τη διάρκεια της διαδικασίας της διαπραγματεύσεως. Δύο είναι τα σημεία που πρέπει να τεθούν σοβαρά υπόψη ώστε να ακυρωθεί η Συμφωνία των Πρεσπών. Αφενός η παραβίαση της Συνθήκης του Βουκουρεστίου του 1913. Αφετέρου οι παραλείψεις και τα σφάλματα προερχόμενα από το ίδιο το κείμενο της Συμφωνίας των Πρεσπών, κρινόμενον βάσει της Συνθήκης της Βιέννης περί του Δικαίου των Συνθηκών του 1969.Συγκεκριμένα, τα ιστορικά-διπλωματικά σημεία ακυρότητας της Συμφωνίας είναι τα εξής: Πρώτον, η δημιουργία των Σκοπίων παραβιάζει το Πρωτόκολλον των Αθηνών, την Ελληνο-Σερβική Συμφωνία και το Οριοθετικόν Πρακτικόν Βενιζέλου - Πάσιτς του 1913. Δεύτερον, η ύπαρξη και δημιουργία των Σκοπίων κινείται εις απολύτως αντίθετον τροχιάν από τα οριζόμενα από τη Συνθήκη Βουκουρεστίου 1913. Εκ της Συνθήκης του Βουκουρεστίου του 1913, αλλά και άλλων ιστορικών γεγονότων, ουδαμώς προκύπτει η ύπαρξη κρατικής οντότητος μεταξύ των ελληνοσερβικών συνόρων υπό την επωνυμίαν «Μακεδονία». Εξάλλου, η σταλινο-τιτοϊκή πολιτική ήταν εκείνη που την εδημιούργησε αλλά ας μη μακρυγορούμε για πράγματα τα οποία είναι γνωστά τοις πάσι.
Τρίτον, τα σύνορα των Σκοπίων με την Ελλάδα δεν έχουν τη δέουσα νομική κατοχύρωση. Τέταρτον, η Ελλάδα έχει ιστορικά, εδαφικά και μειονοτικά δικαιώματα επί του Νοτίου Τμήματος των κρατογενετικού τεχνήματος Σκοπίων, το οποίο αποτελεί την αλύτρωτη, ελληνική Βόρεια Μακεδονία. Πέμπτον, η οιαδήποτε νομιμοποίηση ή αναγνώριση ή ονομασία, όπως και τα όρια των συνόρων του εκ τεχνηματικής κρατογενέσεως προκύψαντος αυτού κρατιδίου, πρέπει να καθορισθούν μέσω Βαλκανικού Συμφώνου, με την υπογραφή Σερβίας και Ελλάδος και την προσυπογραφή του από τα Σκόπια. Αλλωστε, η Βουλγαρία έσπευσε ήδη να υπογράψει Συνθήκη Φιλίας με το κρατίδιο, επιλύοντας προς όφελός της διμερή θέματα όπως το θέμα της Μακεδονικής Εθνικότητος, την οποίαν δεν αναγνωρίζει ως πραγματικώς υφισταμένην.
Βάσει Συνθήκης Βιέννης 1969
Σε επίπεδο διεθνούς δικαίου υπάρχει παραβίαση μιας σειράς άρθρων της Συνθήκης της Βιέννης του 1969. Ενδεικτικά, πρόκειται για την εξεταστέα παράβαση των Αρθρων 49 (Απάτη) και 50 (Δωροδοκία αντιπροσώπων του κράτους) στα Σκόπια. Πρόκειται για την περίπτωση της επισήμου καταγγελίας του Ρώσου ΥΠΕΞ Λαβρώφ. Η Ρωσία όμως μετέχει ως μόνιμο μέλος στο Συμβούλιο Ασφαλείας το οποίον και βάσει της 845/18-06-1993, §3 αποφάσεως του Σ.Α./ΟΗΕ «...αποφασίζει να επανέλθει στην εξέταση της υποθέσεως υπό το φως του περιεχομένου της Εκθέσεως».
Επίσης, υπάρχει σαφής παράβαση του Αρθρου 60 και δυνατότητα εκ του Αρθρου 54. Θα συμφωνήσω απολύτως με τη νομικό Σοφία Νικολάου αναφορικώς με το ότι στο κείμενο της Συμφωνίας των Πρεσπών αναφέρεται ρητώς ότι η ΠΓΔΜ θα ολοκληρώσει in toto τις συνταγματικές τροποποιήσεις έως το τέλος του 2018. Η ρήτρα όμως αυτή δεν ικανοποιήθηκε, διότι το 2018 παρήλθε άπρακτο ως προς την πλήρωση του συγκεκριμένου όρου, μη έχον εισέτι ολοκληρώσει και κυρώσει το μέρος των συνταγματικών αλλαγών που απαιτούν οι Πρέσπες και βάσει της Συνθήκης της Βιέννης. Συμφώνως λοιπόν προς το Αρθρο 60, όπου και τίθεται το ζήτημα της «ουσιώδους παραβιάσεως», προκύπτει το δικαίωμα της Ελλάδος να θεωρήσει τη συμφωνία λήξασα ή να αναστείλει την εφαρμογή της.
Αν και ο χώρος δεν επιτρέπει την περαιτέρω ανάπτυξη των παραπάνω σημείων, ωστόσο οποιαδήποτε πιθανή νέα διαπραγμάτευση θα πρέπει να λάβει σοβαρώς υπόψη τα ανωτέρω και να τα τοποθετήσει εις την τράπεζα των διαπραγματεύσεων με τα Σκόπια. Μόνον έτσι θα υπάρξει κοινώς αποδεκτή λύση για τους λαούς των δύο πλευρών, αλλά κυρίως για τον ελληνικό λαό ο οποίος μέχρι στιγμής ουδέποτε ηρωτήθη.
*Ο Ιωάννης Μάζης είναι καθηγητής Οικονομικής Γεωγραφίας και Γεωπολιτικής Θεωρίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΕΣ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΥΒΡΕΙΣ. Παρατηρούμε ακραίες τοποθετήσεις αναγνωστών. ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ δεν θέλουμε να μπαίνουμε στη δύσκολη θέση να μην βάζουμε ΟΛΑ τα σχόλια. Δόξα στο Θεό η Ελληνική γλώσα είναι πλούσια ωστε να μην χρειάζονται ακραίες εκφράσεις.