Ποιά μεγάλα έ ν ο χ α ΜΥΣΤΙΚΑ κρατούν από τους Έλληνες; * Του Γιώργου Γ. Αδαλή

Στην Ελλάδα υπάρχει τεράστια έλλειψη ενημέρωσης από επιστήμονες και ειδικούς των Αγορών, αλλά και μεγάλη παραπληροφόρηση για την πραγματική κατάσταση στην Παγκόσμια Οικονομία και Διπλωματία. Σε όλο τον πλανήτη όλα τα μεγάλα τηλεοπτικά δίκτυα έχουν καλεσμένους και συζητούν με.... προέδρους τραπεζών, ασφαλιστικών εταιρειών, χρηματοοικονομικών κολοσσών, αλλά και τεχνοκράτες, διαχειριστές μεγάλων funds και επιχειρηματίες με διεθνή παρουσία.

Όχι μόνο τα «Δυτικά» τηλεοπτικά δίκτυα, όπως το CNN και το BBC, αλλά και δίκτυα όπως το Russia Today (RT) και το Al Jazeera προσκαλούν οικονομικούς παράγοντες για να ενημερώσουν το κοινό τους.

Την τελευταία πενταετία, μάλιστα, ακόμα και τα τηλεοπτικά δίκτυα στην Κίνα, που -υποτίθεται- είναι δημόσια, όπως το κάθε τι εκεί, καλούν εγνωσμένου κύρους ανθρώπους της Αγοράς να καταθέσουν την άποψή τους.

Η μόνη χώρα στη Δύση, που ΔΕΝ το κάνει αυτό, είναι η Ελλάδα.

Όταν μάλιστα στη χώρα μας το κύριο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε είναι η οικονομική κρίση χρέους, τα μεγαλοστελέχη της αγοράς εμφανίζονται από σπάνια έως… ποτέ στους τηλεοπτικούς δέκτες, με αποτέλεσμα η ενημέρωση επί των κρίσιμων οικονομικών θεμάτων να επαφίεται σε ανθρώπους άσχετους με την πραγματική οικονομία.

Το «έργο» αυτό, στη χώρα μας, επιτελείται συστηματικά και αποκλειστικά από τους πολιτικούς των κομμάτων, με αποτέλεσμα να γίνονται εκπομπές στην ελληνική τηλεόραση και να συζητούν για την οικονομία φαρμακοποιοί, γεωπόνοι, γιατροί, πρώην στρατιωτικοί και δάσκαλοι δημοτικού.

Ακόμα ακόμα, συχνά προσκαλούνται και άνθρωποι επί δεκαετίες άνεργοι, μόνο και μόνο επειδή έχουν την ιδιότητα του πολιτικού, να εξηγήσουν τα πολύπλοκα οικονομικά παγκόσμια ζητήματα.

Επιπρόσθετα, επειδή το νομικό πλαίσιο στη χώρα μας απαγορεύει σε καθηγητές πανεπιστημίου να έχουν επαγγελματική σχέση με τις «αγορές», ακόμα και οι καθηγητές οικονομολόγοι δεν είναι σε θέση να γνωρίζουν τον παλμό της αγοράς.

Πολύ περισσότερο, δεν είναι σε θέση να γνωρίζουν οβιδιακές αλλαγές που συντελούνται ανά πάσα στιγμή στην παγκόσμια οικονομία.

Η πραγματικότητα αυτή έχει πλέον μετατραπεί σε δομική παθογένεια της ελληνικής κοινωνίας, αφού φτάσαμε στο σημείο ως χώρα να αντιμετωπίζουμε από το 2010 την εντονότερη οικονομική κρίση στην Ε.Ε. και για την επίλυσή της να μιλούν μόνο οι πολιτικοί.

Έτσι, οι Έλληνες πολίτες δεν ενημερώνονται καθόλου για τις πραγματικές παγκόσμιες εξελίξεις, αλλά μόνο για τις… φαντασιώσεις και τους ευσεβείς πόθους των κομμάτων και των στελεχών τους. 

Ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα των τελευταίων χρόνων είναι το Ενεργειακό.

Η χώρα μας, με τη γεωγραφική θέση που κατέχει, ως γνωστόν «κάθεται» πάνω σε πολύ πλούσια κοιτάσματα υδρογονανθράκων.

Τόσο στο Αιγαίο όσο και στη λεκάνη της Μεσογείου όπου η χώρα μας διαθέτει υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ. 

Αναλύοντας λοιπόν το ζήτημα της ΑΟΖ, ανεξάρτητα τι πιστεύει ο καθένας από εμάς, για να βγάζουμε ασφαλή συμπεράσματα θα πρέπει να γνωρίζουμε τους πραγματικούς «παίκτες» στις διεθνείς αγορές.

Έτσι ώστε να μπορούμε να προσδιορίσουμε εν τέλει, ποιος είναι και ο πραγματικός «εχθρός» της χώρας μας.

Οι περισσότερες αναλύσεις των εξελίξεων ακόμη και σήμερα γίνονται με τον «παραδοσιακό» και «αφελή» -θα έλεγα- τρόπο σκέψης, δηλαδή με βάση τα Κράτη-Έθνη και τα συμφέροντά τους.

Δυστυχώς, όμως, στη Διεθνή Οικονομία και τις Αγορές και ειδικά στο χώρο της Ενέργειας, εδώ και δύο δεκαετίες, ο ρόλος των Εθνικών Κυβερνήσεων είναι τελείως ασήμαντος.

Ειδικά στη Δυτική Οικονομία, η βούληση του κυβερνώντος κόμματος ακόμη και μιας πανίσχυρης οικονομίας, όπως της Ιταλίας ή της Γερμανίας, δεν υπολογίζεται ΚΑΘΟΛΟΥ από τους πραγματικούς «παίκτες».

Ακόμη και πανίσχυρες περιφερειακές στρατιωτικές δυνάμεις, όπως η Τουρκία, δεν απασχολούν καθόλου τους «παίκτες». 

Αλλά τώρα δικαίως διερωτώμαστε:

Μα ποιοι είναι τελοσπάντων αυτοί οι… «παίκτες»;

Εταιρείες όπως η Noble Energy και η Exxon που εδρεύουν στις ΗΠΑ.

H Royal Dutch Shell στην Ολλανδία.

H BP στη Μ. Βρετανία.

Η Τοtal που εδρεύει στη Γαλλία.

Αλλά και η Gazprom και η Rosneft που εδρεύουν στη Ρωσία.

Παγκοσμίως γνωστές σε όλους αυτές οι εταιρείες κολοσσοί.

Πριν 40-50 χρόνια, οι εταιρείες αυτές­ εκπροσωπούσαν κατά 100% αν θέλετε, τα συμφέροντα των χωρών τους και ήταν αρκετά εύκολο να εξάγει κάποιος ασφαλή συμπεράσματα για την Εξωτερική πολιτική των κρατών όπου εδρεύουν.

Τις τελευταίες δεκαετίες, όμως, οι εταιρείες αυτές αποσυνδέθηκαν ΠΛΗΡΩΣ από τις Εθνικές οντότητες και μηχανισμούς.

Κι όχι απλά δεν ελέγχονται από τα Κράτη-Έθνη, αλλά αυτοί πλέον επί της ουσίας ελέγχουν τους πολιτικούς σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη.

Και βέβαια, μπορεί κάποιος να σκεφθεί ότι αυτό μπορεί να συμβαίνει στη Δύση, αλλά όχι π.χ. στη Ρωσία και στην Κίνα που οι ενεργειακοί κολοσσοί είναι Δημόσιοι.

Όμως εκεί ακριβώς κάνουν πολλοί και το λάθος.

Διότι ακόμη κι αυτές οι υποτιθέμενες «Κρατικές Ενεργειακές Οντότητες» είναι… στ’ αλήθεια κρατικές;

Ή έχουν αλλάξει τόσο πολύ τα πράγματα, που έχουν μετατραπεί και αυτές σε ανεξάρτητες Πολυεθνικές οντότητες που αντιμάχονται ακόμα και τα συμφέροντα των Κυβερνήσεων στα κράτη όπου εδρεύουν; 

Ας επικεντρωθούμε σήμερα σε μια εταιρεία-κολοσσό, η οποία είναι γνωστή διεθνώς και έχει πάνω από 100 δις δολάρια έσοδα τον χρόνο.

Αν κοιτάξει κανείς το Διοικητικό Συμβούλιο της εταιρείας που παραθέτουμε στην παραπάνω φωτογραφία, θα δει ότι στο τιμόνι της βρίσκεται ένας πρώην Γερμανός Καγκελάριος, ο Γκέρχαρντ Σρέντερ.

Οπότε λογικά θα πιστέψει ότι πρόκειται για εταιρία γερμανικών συμφερόντων και δικαίως.

Με μια καλύτερη ματιά στα βιογραφικά τους, ωστόσο, θα διαπιστώσει ότι εξέχουσα θέση στην εταιρεία κατέχει ο νυν Πρόεδρος της Πολυεθνικής BP.

Οπότε, τι συμβαίνει;

Ενας πρώην Γερμανός Καγκελάριος, τι δουλειά έχει να συνδιοικεί με Βρετανούς και Άραβες μια Ενεργειακή Πολυεθνική;

Ποια είναι τελοσπάντων αυτή η εταιρεία;

Είναι η ρωσική ROSNEFT.

Αλλά πόσο ρωσική είναι άραγε αυτή η πολυεθνική;

Αυτή είναι η εταιρεία που σας περιγράφω πιο πάνω και βλέπετε τα μέλη του Δ.Σ. της.

Για κάποιον που δεν ασχολείται με τις Αγορές και τα Ενεργειακά είναι βέβαιον, ότι διαβάζοντας αυτές τις γραμμές έχει πέσει ήδη από τα σύννεφα.

Διότι οι εκπλήξεις είναι πολλές και αξίζει να τις αναλύσουμε. 

Πρόεδρος της Rosneft ο πρώην Καγκελάριος Σρέντερ 

Πρόεδρος στον ρωσικό κολοσσό είναι ο πρώην Γερμανός Καγκελάριος, Γκέρχαρντ Σρέντερ.

Είναι ο άνθρωπος που το 2005 παρέδωσε την εξουσία στη σημερινή Καγκελάριο, Άνγκελα Μέρκελ.

Με το που έχασε τις εκλογές ο Σρέντερ, αποδέχτηκε την πρόταση της Rosneft και έκτοτε εργάζεται για λογαριασμό αυτού του κολοσσού.

Όταν ξεκίνησε η αναδιάταξη των οικοπέδων στην Κυπριακή ΑΟΖ, ο ίδιος ο Βλαντιμίρ Πούτιν τον πρότεινε -δημοσίως μάλιστα σε μια συνέντευξή του- να αναλάβει διοικητικό ρόλο στην επιχείρηση.

Κι έτσι έγινε.

Μάλιστα, το 2012, ο Σρέντερ έγινε Ανεξάρτητος Πρόεδρος του Δ.Σ. της Rosneft, θέση που κατέχει μέχρι και σήμερα.

Στην Ελλάδα, ελάχιστοι άνθρωποι είναι σε θέση να γνωρίζουν ότι ο προκάτοχος της Μέρκελ οδηγεί τις εξελίξεις σε μια Ρωσική Ενεργειακή Πολυεθνική.

Και βέβαια, πολλοί θα σκεφτούν πόσο ασυμβίβαστη είναι η θέση ενός ανθρώπου που κατέχει όλες τις ευαίσθητες πληροφορίες του Γερμανικού Κράτους, από τη στιγμή που εργάζεται σε μια Ρωσική Πολυεθνική, η οποία πολιτικά, και πάντα θεωρητικά, βρίσκεται σε σύγκρουση συμφερόντων με το Γερμανικό Δημόσιο;

Όταν μάλιστα η Γερμανία ως μέλος του ΝΑΤΟ, αλλά και ως «αρχηγός» της Ε.Ε. και της Ευρωζώνης, έχει προχωρήσει σε κυρώσεις εναντίων της Ρωσίας;

Απίστευτα πράγματα για την «πολιτική κουλτούρα» των Ελλήνων.

Όπως ακόμη πιο απίστευτα θα είναι και τα παρακάτω.

Ο Γερμανός Τραπεζίτης της Rosneft

Αναπληρωτής Πρόεδρος της Rosneft είναι ένας Γερμανός τραπεζίτης.

Ο Ματίας Γουόρνιγκ δεν είναι ένα απλό στέλεχος του τραπεζικού συστήματος της Γερμανίας.

Προέρχεται από την καρδιά του χρηματοπιστωτικού της συστήματος ως Πρόεδρος της Dresdner Bank Group AG. Παράλληλα είναι και CEO του προγράμματος Nord Stream 2 AG στην Ελβετία από το 2015 και εποπτεύει το τμήμα του εν λόγω αγωγού.

Και ο CEO της αγγλικής BP στη ROSNEFT;

Προχωρώντας στο Δ.Σ. της εταιρείας, βλέπουμε ένα στέλεχος παγκόσμιας εμβέλειας στα ενεργειακά.

Πρόκειται για τον Ρόμπερτ Ντάντλεϊ, ο οποίος σπούδασε στο Ιλινόις των ΗΠΑ και από το 2010 μέχρι και σήμερα είναι o CEO της Πολυεθνικής BP.

Δηλαδή της British Petroleum.

Ο Ντάντλεϊ είναι από το 2013 μέλος του ΔΣ της Rosneft, μιας και η BP είναι μεγαλομέτοχος της Rosneft. Μα ένας Αμερικανοσπουδαγμένος του Βρετανικού κολοσσού BP, που αντιμάχεται τη Ρωσία σε όλα τα επίπεδα;

Της Μ. Βρετανίας που σύμφωνα με όσα ξέρουμε αντιμάχεται τη Ρωσική επιθετικότητα στη Βόρεια Θάλασσα και στη Συρία ταυτόχρονα;

Είναι ποτέ δυνατόν, κάτι τέτοιο να χωρέσει στην πολιτική σκέψηενός μέσου Ελληνα… τηλεθεατή;

Βλέπετε, ακόμη και σήμερα που Βρετανοί βουλευτές θέτουν θέμα ΑΟΖ των Βρετανικών Βάσεων της Κύπρου, διευκολύνοντας την Τουρκία, κάποιοι αδυνατούν να κατανοήσουν από πού προήλθε­ αυτή η εχθρική ενέργεια που βλάπτει τα συμφέροντα Ελλάδος και Κύπρου.

Χανς-Γκεργκ Ρούντλοφ

To αφεντικό της Barclays Capital Bank από το 1998 ως το 2014.

Από τις αρχές του 2013 είναι μέλος του ΔΣ της Rosneft. Μα το αφεντικό της Βρετανικής αυτής υπερτράπεζας που εδρεύει στο Λονδίνο, θα αναρωτηθεί κανείς, σε... ρωσική εταιρεία;

Φεϊζάλ Αλσουγάιντι

Αυτός με την παραδοσιακή ενδυμασία των Σαουδαράβων στη φωτό.

Βραβευμένος μάλιστα για την προσφορά του στον Αραβικό κόσμο από τον ίδιο τον Σεΐχη Μπιν Ρασίντ αλ Μακτούμ, καθώς και τον Εμίρη του Ντουμπάι. Καταριανός στην καταγωγή είναι πρώην Πρόεδρος στην Καταριανή Αρχή Έρευνας και Ανάπτυξης και σήμερα είναι Πρόεδρος της Αρχής Επενδύσεων του Κατάρ.

Μέλος του ΔΣ της Rosneft έγινε to 2017. Και οι Καταριανοί λοιπόν στον Ρωσικό κολοσσό; 

Χαμάντ Ρασίντ αλ Μοχαμάντι 

Αν εκπλαγήκατε με την παρουσία του Αλσουγάιντι, προσέξτε λίγο τις ιδιότητες του Μουχαμάντι που είναι και το νεότερο μέλος του ΔΣ της Rosneft (2019): 

Είναι ο επικεφαλής της λειτουργίας του διυλιστηρίου του Qatar Petroleum. Διευθύνων Σύμβουλος της Qatar Petrochemical Company - QAPCO.

Πρόεδρος της Ναυτιλιακής Εταιρείας του Κατάρ. Διευθύνων Σύμβουλος της εταιρείας RasGas.

Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Qatar Petroleum και της RasGas Company. Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Πανεπιστημίου του Κατάρ.

Και, τέλος, είναι μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Διεθνούς Ιδρύματος Ενέργειας & Βιώσιμης Ανάπτυξης του The Abdullah Bin Hamad Al-Attiyah και εκπρόσωπος της Qatar Investment Authority.

Καταλήγοντας προς το παρόν, γιατί θα επανέλθω, θα ήθελα να ξεχάσετε ό,τι έχετε ακούσει μέχρι σήμερα για την ΑΟΖ Ελλάδας και Κύπρου.

Πάρτε τον χάρτη της ΑΟΖ Κύπρου και δείτε ποιες εταιρείες έχουν «κερδίσει» τα οικόπεδα.

Θα διαπιστώσετε ότι κανείς από τους παραπάνω δεν βρίσκεται ως παρουσία στην περιοχή.

Πριν λίγο καιρό έλειπε και η Royall Dutch Shell, η οποία μετά την καρατόμηση Τίλερμαν από τον Τραμπ κέρδισε εμβόλιμα την παρουσία της σε ένα ανατολικό κυπριακό οικόπεδο.

Οι μοναδικοί, οι οποίοι δεν έχουν παρουσία στην περιοχή, είναι όλοι οι παραπάνω που αναφέρθηκαν. 

Κατόπιν, πάρτε τον χάρτη της Συρίας και δείτε ποιοι ελέγχουν κάθε Καντόνι στην περιοχή της δεινοπαθούσας αυτής χώρας.

Μόλις μελετήσετε αυτά τα δύο, τότε και μόνο τότε θα εξάγετε ασφαλή συμπεράσματα για το μέλλον των ΑΟΖ, καθώς και για τις εξελίξεις στα Ελληνοτουρκικά.

Θα αντιληφθείτε ποιος πραγματικά βάζει τον Ερντογάν να συμπεριφέρεται ως πειρατής με το γεωτρύπανο «Φατίχ» και τι πραγματικά παίζεται με τους S-400, τα F-35 και όλα αυτά που δεν«κολλάνε» στο πολύ δύσκολο, ομολογουμένως, αυτό παζλ.

Διότι, όπως προανέφερα και στην εισαγωγή μου, στις εξελίξεις στα Ενεργειακά δεν παίζουν ρόλο τα Κράτη-Έθνη.

Ρόλο παίζουν ΜΟΝΟ οι ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ και τίποτε άλλο.

Βγάλτε από το μυαλό σας τα Έθνη, παρακολουθήστε τη δράση των δύο ομάδων πολυεθνικών που αντιμάχονται.

Θα διαπιστώσετε ότι μόλις βρήκατε την άκρη του κουβαριού... 

ΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΗΝ «ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ»..

ΠΗΓΗ

shmantikanea

 http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2019/06/blog-post_5972.html#ixzz5rr10oIgo