Χαμογελάτε, φτάσαμε στο Μπανγκλαντές. Από τον Φαήλο Μ. Κρανιδιώτη

Οι κακές αμοιβές και η κακομεταχείριση των εργαζομένων δεν είναι μόνο αντικοινωνική και αντιπατριωτική πράξη. Δημιουργούν μια ζοφερή και κακής ποιότητας κοινωνία, γεμάτη αδικία. Η επιστολή προς χαμογελαστούς σκλάβους της υπεύθυνης καταστήματος αλυσίδας λιανικής πώλησης είναι άλλο ένα κυνικό σημάδι του μοντέλου της δήθεν ανάπτυξης που ζούμε....

Πολλές φορές το γράφω πως σωστό είναι αυτό που λειτουργεί αποτελεσματικά στον πραγματικό κόσμο. 

Οι αληθινά πρωτοπόρες στην τεχνολογία, ανάπτυξη και ευημερία χώρες, αυτές των οποίων οι οικονομίες είναι στην κορυφή και οι απλοί άνθρωποι, η πλειονότητα, ζουν με αξιοπρέπεια, έχοντας τις καλύτερες παροχές και συνθήκες διαβίωσης, είναι άραγε αυτές με τις «ελαστικές σχέσεις εργασίας» και μισθούς Κινέζου κούλη που τραβάει καρότσι; Οχι φυσικά. Οι χώρες της Δυτικής και της Κεντρικής Ευρώπης, οι σκανδιναβικές, ο αγγλοσαξονικός κόσμος της Βόρειας Αμερικής και της Ωκεανίας, η Ιαπωνία αναπτύχθηκαν γιατί μετά τις 15 του μηνός οι οικογένειες δεν είχαν σάλιο, οι εργαζόμενοι ήταν υποαμειβόμενοι, ανασφάλιστοι, κάτω από τα όρια της φτώχειας; Παραδόξως δε οι χώρες με τα υψηλότερης ποιότητας προϊόντα και υπηρεσίες είναι αυτές με τους καλύτερους μισθούς, τα καλύτερα συστήματα κοινωνικών παροχών. Οι κακές αμοιβές και η κακομεταχείριση των εργαζομένων δεν είναι μόνο αντικοινωνική και αντιπατριωτική πράξη. Δημιουργούν μια ζοφερή και κακής ποιότητας κοινωνία, γεμάτη αδικία, συσσωρευμένη δυστυχία και μίσος, που διασπούν την εθνική και κοινωνική συνοχή και κυρίως προσβάλλουν το ιερό πρόσωπο του Ανθρώπου.

Εάν οι μισθοί πείνας, η εξοντωτική εκμετάλλευση των εργαζομένων και η πλήρης διάλυση του κοινωνικού κράτους είναι το πρότυπο «ανάπτυξης» που προτείνει η παγκοσμιοποίηση, τότε οι πιο αναπτυγμένες και ευημερούσες χώρες στον κόσμο θα ήταν το Μπανγκλαντές, το Πακιστάν κ.λπ. Ε, δεν είναι, και υπάρχουν οι προφανείς λόγοι που ανέφερα παραπάνω.

Το μοντέλο το οποίο μας πασάρουν οι «τεχνοκράτες» της «ανάπτυξης», θυμίζω, τέτοιος ήταν και ο Γεωργιάδης για τη Μολδαβία, είναι ανθρωποφαγικό, είναι μια μέθοδος κοινωνικού δαρβινισμού, χωρίς κανέναν σεβασμό στον απλό άνθρωπο και εργαζόμενο, το οποίο ευνοεί μόνον τα υπερκέρδη κολοσσών, δημιουργεί θέσεις εργασίας για σκλάβους που αμείβονται με χαρτζιλίκι και έχει τόση σχέση με την ανάπτυξη όση και με την κοινωνική δικαιοσύνη: καμία. Είναι ένα μοντέλο απόλυτα εχθρικό προς την Πατρίδα, προς την οικογένεια, εγγύηση διάλυσης της κοινωνικής συνοχής και διεύρυνσης της φτώχειας.

Δεν μπορείς να μιλάς για αντιμετώπιση του δημογραφικού και ανακοπή του παιδομαζώματος προς το εξωτερικό του επιστημονικού και εργατικού νέου δυναμικού του Εθνους με μισθούς 300 ευρώ. Ποιος θα μείνει εδώ, θα παντρευτεί και θα κάνει παιδιά, όταν η επιβίωσή του, η αξιοπρέπειά του, όλη του η ζωή είναι έρμαιο κάθε δουλεμπόρου, διότι περί δουλεμπορίου πρόκειται, με μισθό χαρτζιλίκι που δεν φτάνει ούτε για τα στοιχειώδη; Ποια πνευματική ζωή μπορεί να έχει σε αυτές τις συνθήκες ένας άνθρωπος; Μονόδρομος η μετανάστευση ή η δίκαιη οργή.

Είναι σίγουρο πως οι αμοιβές δεν ορίζονται με αποκλειστικό γνώμονα την πολιτική βούληση και τον νόμο. Εχει σημασία η αγορά, οι πραγματικές συνθήκες της οικονομίας.

Είναι όμως εξίσου σίγουρο πως πολλοί εργοδότες εκμεταλλεύονται την κρίση και την ανάγκη για να συμπιέσουν αμοιβές και συνθήκες πολύ κάτω και από το ελάχιστο όριο της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

Εάν αφήσουμε την αγορά να αυτορρυθμιστεί ελεύθερα, θα δείτε επαναφορά της κανονικής δουλείας και νομιμοποίηση της παιδικής εργασίας με πλήρη κατάργηση της Κοινωνικής Ασφάλισης. Χαλαρά θα το έκαναν.

Ο ρόλος του κράτους δεν είναι να κάνει τον επιχειρηματία, η διασφάλιση όμως μιας ανθρώπινης κουλτούρας εργασίας, που θα παράγει συνακόλουθα καλύτερης ποιότητας προϊόντα και υπηρεσίες, αλλά κυρίως μια δικαιότερη ειρηνική κοινωνία, είναι δουλειά του, μέσω των ελεγκτικών μηχανισμών, της διασφάλισης του κοινωνικού κράτους, με πυλώνες τη δημόσια υγεία και τη δημόσια παιδεία, ανθρώπινες ελάχιστες αμοιβές και ωράρια. Το μοντέλο των αληθινά αναπτυγμένων χωρών, αυτό που θέλει να ανατρέψει η παγκοσμιοποίηση, αντικαθιστώντας την αμειβόμενη εργασία με σκλαβιά για χαρτζιλίκι, το κοινωνικό κράτος με χάος, το εθνικό κράτος με αυταρχικές υπερεθνικές δομές, όπως η διεφθαρμένη σημερινή Ε.Ε., και τους Ελληνες με αναφομοίωτους τριτοκοσμικούς μουσουλμάνους. Φέρανε μισθούς Μπανγκλαντές και τώρα μετακομίζουν και το ίδιο το Μπανγκλαντές και τα πέριξ εδώ.

Εμείς θέλουμε οι άνθρωποί μας, οι Ελληνες εργαζόμενοι, να χαμογελούν από την καρδιά τους γιατί θα ζουν μια πολιτισμένη αξιοπρεπή ζωή και όχι κατ’ εντολήν του επιστάτη με το κνούτο της απόλυσης. Η πολυτιμότερη αλλά και μεγαλύτερη πρώτη ύλη της Πατρίδας είναι οι άνθρωποι, οι ίδιοι οι Ελληνες, έχουμε σχέδιο για την ευημερία τους και σε αυτό το όραμα για μια άλλη Ευρώπη, κατά της παγκοσμιοποίησης και της Pax Germanica, δεν είμαστε μόνοι. Το κίνημα της Ευρώπης των Εθνών και της Ελευθερίας, η ταχέως ανερχόμενη σε όλες τις χώρες Λαϊκή Πατριωτική Δεξιά, στην οποία ανήκει η Νέα Δεξιά, είναι μαζί μας...

*Πρόεδρος της ΝΕΑΣ ΔΕΞΙΑΣ