Αναμορφώνεται ο χάρτης της Βουλής: Ποιοι άλλαξαν «στρατόπεδο» την τελευταία εβδομάδα

Τις τελευταίες ημέρες έχουμε γίνει μάρτυρες ραγδαίων πολιτικών εξελίξεων, καθώς βουλευτές διαγράφονται, ανεξαρτητοποιούνται ή αλλάζουν Κοινοβουλευτική Ομάδα. Και όλα αυτά με αφορμή ή αιτία τη Συμφωνία των Πρεσπών...

Η Συμφωνία των Πρεσπών έχει, αναμφίβολα, επιφέρει ραγδαίες πολιτικές αναταράξεις, οδηγώντας το πολιτικό σκηνικό σε άρδην αναδιάρθρωση.

Βουλευτές διαγράφονται, ανεξαρτητοποιούνται ή αλλάζουν πολιτικό κόμμα. Κοινοβουλευτικές Ομάδες διαλύονται, μειώνουν ή αυξάνουν την αριθμητική τους δύναμη.

Και όλα αυτά εν μέσω των πυκνών πολιτικών εξελίξεων, το εναρκτήριο λάκτισμα των οποίων δόθηκε πριν από λίγες ημέρες, μετά την απόφαση του Πάνου Καμμένου να αποχωρήσει από την κυβέρνηση, επικαλούμενος τη συμφωνία για το Σκοπιανό.

Από την προηγούμενη Δευτέρα, η πλειοψηφία των κομμάτων έχει εμπλακεί σε ένα ατέρμονο πολιτικό «αλισβερίσι», με πρωταγωνιστές κατά κύριο λόγο τις κοινοβουλευτικές ομάδες των Ανεξάρτητων Ελλήνων και του Ποταμιού.

Ανεξάρτητοι Έλληνες: Δύο αποχωρήσεις, μία προσθήκη

Η απόφαση των ΑΝΕΛ για αποχώρηση από την κυβέρνηση έγειρε σημαίνουσες αντιδράσεις στο εσωτερικό του κόμματος, με την απόφαση του Πάνου Καμμένου να συναντά αξιοσημείωτες αντιρρήσεις.

Ο υπουργός Τουρισμού, Έλενα Κουντουρά, και ο υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης,Βασίλης Κόκκαλης, διαχώρισαν τη θέση τους, στηρίζοντας την κυβέρνηση, με αποτέλεσμα να διαγραφούν από την Κοινοβουλευτική Ομάδα.

Αντίθετα, Θανάσης Παπαχριστόπουλος και Κώστας Ζουράρις, παρότι στήριξαν την κυβέρνηση στη διαδικασία της ψήφου εμπιστοσύνης, παρέμειναν στην Κ.Ο. του κόμματος.

Μάλιστα, ο πρώτος είναι πολύ πιθανόν να υπερψηφίσει και τη Συμφωνία των Πρεσπών, ενώ έχει αφήσει ορθάνοιχτο το ενδεχόμενο συμμετοχής του στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ κατά τις επόμενες βουλευτικές εκλογές.

Ωστόσο, πέραν των δύο αποχωρήσεων, στο κόμμα των ΑΝΕΛ προστέθηκε ο ανεξάρτητος βουλευτής, Αριστείδης Φωκάς, ο οποίος είχε εκλεγεί με την Ένωση Κεντρώων και είχε ανεξαρτητοποιηθεί τον Σεπτέμβριο του 2018.

«Τέλος» το Ποτάμι

Το ισχυρότερο πλήγμα, αναμφισβήτητα, δέχθηκε το Ποτάμι, η Κοινοβουλευτική Ομάδα του οποίου διαλύθηκε μετά τις ανεξαρτητοποιήσεις των Γιώργου Αμυρά και Γρηγόρη Ψαριανού.

Αμφότεροι αντέδρασαν εντόνως στην απόφαση της ηγεσίας του κόμματος για «ψήφο κατά συνείδηση» στη ψηφοφορία των Πρεσπών, εξηγώντας ότι η συγκεκριμένη απόφαση ουσιαστικά αποτελεί «σανίδα σωτηρίας» στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.

Μετά τη συγκεκριμένη εξέλιξη, οι βουλευτές του Ποταμιού υποχώρησαν σε μόλις τρεις (Λυκούδης Σπύρος, Μαυρωτάς Γιώργος, Θεοδωράκης Σταύρος), με αποτέλεσμα την αυτόματη διάλυση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας (σ.σ. κατώτατο δυνατό όριο οι 5 βουλευτές).

Είχε προηγηθεί άλλωστε, η διαγραφή του Σπύρου Δανέλλη, ο οποίος παρείχε ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση, σ' αντίθεση με την απόφαση της ηγεσίας για καταψήφιση στη σχετική ψηφοφορία της προηγούμενης εβδομάδας.

Εκτός ΚΙΝΑΛ η ΔΗΜΑΡ

Αναταράξεις βέβαια, σημειώθηκαν και στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του Κινήματος Αλλαγής, μετά την απόφαση του Θανάση Θεοχαρόπουλου να υπερψηφίσει τη Συμφωνία των Πρεσπών.

Παρότι είχε διαρρεύσει ότι η Φώφη Γεννηματά δεν θα επέβαλλε κομματική πειθαρχία, η στήριξη του κ. Θεοχαρόπουλου στο Σκοπιανό είχε ως αποτέλεσμα τη διαγραφή του τελευταίου από την Κ.Ο. της Δημοκρατικής Συμπαράταξης (ΚΙΝΑΛ).

Τις τελευταίες ώρες, μάλιστα, έχει αναπτυχθεί μία έντονη φιλολογία περί συνεργασίας ΔΗΜΑΡ — Ποταμιού, με αφορμή τη δήλωση του κ. Θεοχαρόπουλου, στον ραδιοφωνικό σταθμό «Θέμα 104,6», ότι «η ΔΗΜΑΡ έχει μια καλή σχέση με το Ποτάμι και τον Σταύρο Θεοδωράκη».

Υπό πίεση και η Ένωση Κεντρώων

Ωστόσο, οι πολιτικές αναταράξεις δεν εξαντλούνται μόνο στις παραπάνω μετατοπίσεις. Τους προηγούμενους μήνες, από το κόμμα του κ. Λεβέντη αποχώρησαν η Θεοδώρα Μεγαλοοικονόμου που προσχώρησε στην Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, ο Αριστείδης Φωκάς που «μεταπήδησε» στους ΑΝΕΛ, ο Γεώργιος Καρράς που εντάχθηκε στο ΚΙΝΑΛ και ο Γιώργος Κατσιαντώνης που εισχώρησε στην Κ.Ο. της Νέας Δημοκρατίας.

Την ίδια ώρα, η απόφαση του Γιάννη Σαρίδη, τον περασμένο Δεκέμβριο, να υπερψηφίσει τον προϋπολογισμό του 2019, συντηρεί το φλερτ με τον ΣΥΡΙΖΑ, παρότι ο ίδιος παραμένει μέλος της Κ.Ο. της Ένωσης Κεντρώων.

Στις βουλευτικές μετατοπίσεις των τελευταίων μηνών, δεν θα πρέπει να λησμονηθεί και η προσχώρηση του προερχόμενου από το Ποτάμι, Χάρη Θεοχάρη, στη Νέα Δημοκρατία, παρά την αρχική διάσταση απόψεων επί της Συμφωνίας των Πρεσπών.

Σε μεταβατική περίοδο το πολιτικό σκηνικό

«Είναι φανερό ότι βρισκόμαστε σε μεταβατική περίοδο» παραδέχεται, από την πλευρά του, ο πολιτικός αναλυτής, Γιώργος Φλέσσας.

Και εξηγεί: «Οι υπερβολές, οι μύθοι, τα ψέματα, οι ανατροπές, οι αντιφάσεις και οι ιδεοληψίες, που κυριάρχησαν στην πολιτική ζωή της χώρας τα τελευταία 5-6 χρόνια, έχουν οδηγήσει κάποια από τα κόμματα, που πόνταραν σ' αυτά, αντιμέτωπα με τους εαυτούς τους».

Κατά τον ίδιο μάλιστα, η Συμφωνία των Πρεσπών «αποτέλεσε τη θρυαλλίδα των εξελίξεων και το έναυσμα για νέες διαχωριστικές γραμμές, επίπλαστες μεν, αλλά χρήσιμες για πολλούς».

«Έδωσε την αφορμή στην από καιρό αναμενόμενη διάλυση της ιδιόμορφης συμμαχίας ΑΝΕΛ — ΣΥΡΙΖΑ, η οποία και κατέληξε στη σημερινή της μετάλλαξη, λόγω της σύγκρουσης του κ. Καμμένου με τις φιλοδοξίες των υπουργοποιημένων στελεχών του» συμπληρώνει ο κ. Φλέσσας, μιλώντας στο Sputnik.

Επιπλέον, δεν παραλείπει να σημειώσει ότι «το Σκοπιανό αποτέλεσε την αφορμή να εκδηλωθούν διαφορές πολιτικές και εσωτερικές αντιφάσεις στο ΚΙΝΑΛ και το Ποτάμι, οι οποίες οδήγησαν στις γνωστές διαγραφές».

Στο σημείο αυτό μάλιστα, υπενθυμίζει ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ παραμονεύει για να διεμβολίσει τον χώρο της κεντροαριστεράς», ενώ ειδική μνεία κάνει και στην Ένωση Κεντρώων, η οποία επίσης αντιμετωπίζει ζήτημα πολιτικής επιβίωσης.

Η επόμενη ημέρα

Ο κ. Φλέσσας, επιχειρώντας να «μαντέψει» το μέλλον, εν μέσω αυτού του ευμετάβλητου και απρόβλεπτου πολιτικού περιβάλλοντος, εκτιμάει ότι εκτός απροόπτου ή άλλου σχεδιασμού, η κυβέρνηση έχει τη δυνατότητα να εξαντλήσει την τετραετία.

«Απ' όλα αυτά είναι φανερό ότι η ρευστότητα εντοπίζεται στον χώρο της κεντροαριστεράς και εκεί είναι πιθανό να υπάρξουν οι όποιες αναδιατάξεις» σπεύδει να σημειώσει, διευκρινίζοντας ότι «τα πρόσωπα δεν έχουν τόση σημασία».

Από την άλλη πλευρά, βέβαια, διαμηνύει με νόημα ότι «η μόνη πολιτική δύναμη που παραμένει σταθερή — και δημοσκοπικά — και μένει ανεπηρέαστη είναι η Νέα Δημοκρατία».

Σε κάθε περίπτωση, πάντως, ο πολιτικός αναλυτής εκτιμάει ότι «η πόλωση, η οποία επικρατεί και η οποία θα εντείνεται όσο πλησιάζουμε προς τις εκλογές, θα ασκήσει πιέσεις τόσο στους πολιτικούς, όσο και στο εκλογικό σώμα».

«Αν θα οδηγήσει σε συσπειρώσεις και αντι-συσπειρώσεις ή σε περαιτέρω απαξίωση της πολιτικής και των κομμάτων (άρα σε αύξηση της αποχής) θα το δούμε στην πορεία» καταλήγει, αφήνοντας ανοιχτό κάθε ενδεχόμενο.