Ουδείς Έλληνας είναι ή μπορεί να χαρακτηρισθεί σαν “φασίστας”. Γράφει ο Χρήστος Μαντζιάρης

Στην πατρίδα της μητέρας των γλωσσών το ελληνικό λεξιλόγιο είναι υπό διωγμό και η λεξιπενία αποβαίνει εις βάρος μας. Είναι εις βάρος της έκφρασης ολοκληρωμένων σκέψεων, της ευφυΐας, της φαντασίας και γενικά εις βάρος της υγιούς προόδου και του ελληνικού πνεύματος. Υπάρχει όμως...

και ένα άλλο κρίσιμο φαινόμενο. Πολλές λέξεις χρησιμοποιούνται είτε λανθασμένα, είτε με διαστρεβλωμένη σημασία, είτε απλά και μόνο αν είναι κακόηχες ή εύηχες (ανάλογα με το πως θέλουμε να χαρακτηρίσουμε κάτι, έχουμε και “ρατσισμό” των λέξεων), είτε ενώ είναι ξένες “ελληνοποιήθηκαν”. Μια κακόηχη και ξένη λέξη που χρησιμοποιείται από όλους και για όλα είναι και η λέξη “φασίστας”, η οποία χρησιμοποιείται κυρίως επειδή είναι κακόηχη, παρά διότι είναι ξένη. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα εύηχης λέξεως που επιβλήθηκε για ν’ αντικαταστήσει κάποια άλλη κακόηχη, είναι η λέξη “gay”. Αυτό ως παράδειγμα.

Με την λέξη “φασίστας” εννοείται ο οπαδός του φασισμού. Τι σημαίνει όμως και πως δημιουργήθηκε η λέξη; Η λέξη είναι ιταλική. Η αρχική λέξη είναι “fascismo”, η οποία προήλθε από το λατινικό “fasces”. Fasces ήταν δέσμες ράβδων οι οποίες είχαν στη μέση τσεκούρι. Τις κρατούσαν οι Ρωμαίοι ραβδούχοι στην αρχαία Ρώμη, οι οποίοι προπορεύονταν των επισήμων είτε όταν επρόκειτο για θανατική ποινή, είτε ως σύμβολο ισχύος και τιμωρίας της εξουσίας, και όχι μόνο των πολιτών.

Ο Μουσολίνι, πρώην ηγετικό στέλεχος του Ιταλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος, ίδρυσε το φασιστικό κόμμα τον Νοέμβριο του 1921, το οποίο προέκυψε κυρίως λόγω της απογοητεύσεως που υπήρχε τότε στην Ιταλία. Ο φασισμός λοιπόν είναι ιταλικό πολιτικό δημιούργημα, προσαρμοσμένο στις συνθήκες και πραγματικότητα της Ιταλίας. Δημιουργήθηκε για το καλό της Ιταλίας. Πρώτο συμπέρασμα: Ως ιταλικό δημιούργημα, δεν έχει καμία πολιτική σχέση με την Ελλάδα και τους Έλληνες.
Φυσικά, οι ιδέες του φασισμού διαχύθηκαν και σε άλλες χώρες, αν και δεν υπήρξε Φασιστική Διεθνής, αλλά ο φασισμός έχει ένα κύριο χαρακτηριστικό.

Αναπτύσσεται σε χώρες με ορισμένες πνευματικές και κοινωνικές παραδόσεις. Δεν είναι τυχαίο που ο φασισμός αναπτύχθηκε στην Γερμανία. Ο γερμανικός φασισμός είναι ο ναζισμός, ο γερμανικός εθνικοσοσιαλισμός (Nationalsozialismus – Nazi). Ξαναείχαν ταυτιστεί, όχι απλά συμμαχήσει, Ιταλοί και Γερμανοί. Μην ξεχνάμε ότι ή Ρωμαϊκή αυτοκρατορία στα τέλη του 15ου αιώνος ονομαζόταν Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία του Γερμανικού Έθνους. Η Ρώμη είχε Καίσαρ (Caesar) και η Γερμανία Κάιζερ (Kaiser). Δεύτερο συμπέρασμα: Εφόσον οι Ελλάς δεν έχει καμία σχέση με τις παραδόσεις των χωρών στις οποίες επικράτησε ο φασισμός, η Ελλάς δεν έχει καμία ιστορική ή παραδοσιακή σχέση με τον φασισμό.  Επειδή στην εφαρμογή της δημοκρατίας είναι βασικός παράγων ορισμένος βαθμός ωριμότητας των πολιτών, όταν αυτός εκλείψει ο φασισμός υπόσχεται κατάργηση των ελευθεριών αντί της κοινωνικής ασφάλειας και οικονομικής προόδου. Υπ’ αυτήν την έννοια καταλαβαίνετε ποιοί είναι “πραγματικοί φασίστες” σήμερα, με την προϋπόθεση ν’ απεγκλωβιστείτε από την προπαγάνδα με την οποία επέβαλλαν την λέξη “φασίστας”. Διότι η λέξη επιβλήθηκε ως έκφραση του συρμού “φασιστικά με δημοκρατικές μεθόδους”. Οι απανταχού εξουσιαστές θέλουν να μιλάνε οι πολίτες με το συναίσθημα και όχι με την λογική.

Ο φασισμός, όπως ο ναζισμός, ο κομμουνισμός, ο ισλαμισμός κλπ είναι πολιτειακά συστήματα επεκτατικά και σοβινιστικά. Καμία σχέση δεν έχουν η Ελλάς και οι Έλληνες μ’ αυτά. Και κάτι επιπλέον σημαντικό. Οι χώρες, στις οποίες επικράτησε ο φασισμός, είναι φανατικοί διώκτες της Ορθοδοξίας. Είναι φανατικοί διώκτες της Ορθοδοξίας διότι αυτή τους είναι σοβαρό εμπόδιο στην επίτευξη των σκοπών τους. Η Ιστορία μας διδάσκει πολλά επ’ αυτού. Πως μπορεί λοιπόν κάποιος να είναι Ορθόδοξος Χριστιανός και φασίστας; Τρίτο συμπέρασμα: Ιδεολογικά και θρησκευτικά ο φασισμός είναι ανθελληνικός.
Τι γίνεται όμως με την Χρυσή Αυγή στην Ελλάδα; 1) Η Χρυσή Αυγή στην Ελλάδα άρχεται από Γενικό Γραμματέα, όπως και το ΚΚΕ. Τι γίνεται με τον αρχηγό ή το Αρχηγείο της; 

2) Στο πρώτο της καταστατικό η Χρυσή Αυγή δήλωνε ότι ήταν αντιχριστιανική, αλλά το έβγαλαν αυτό αργότερα, διότι δεν είχε απήχηση στους Έλληνες και αυτό διότι ο Έλληνας είναι από αρχαιοτάτων χρόνων θρησκευόμενος.

Δεν μπορεί λοιπόν να χαρακτηρισθεί ουδείς Έλληνας από κανέναν σαν “φασίστας”. Όπως δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί κανένας Ιταλός ή Γερμανός, σαν Πασοκτζής, Νεοδημοκράτης, Συριζαίος, κλπ. Αλλά, ο σκοπός τους αγιάζει τα μέσα τους.

Χρήστος Μαντζιάρης