ΔΡΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙ-ΔΡΑΣΕΙΣ ΤΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ. Της *Μαίρης Καρά

Μετά την μάχη στον Υδάσπη ο  Αλέξανδρος με την Στρατιά του παρέμειναν εκεί 30 ημέρες, για να ξεκουραστούν. Διέταξε δε να κτιστούν δύο πόλεις, η ΝΙΚΑΙΑ και η ΒΟΥΚΕΦΑΛΑ. Για την οικοδόμησή τους διόρισε   υπεύθυνο   τον  Κρατερό   κι   εκείνος προχώρησε   στην  ενδοχώρα, όπου   κυρίευσε   37   πόλεις   και προήλασε έως τον ποταμό Ακεσίνη, τον οποίο πέρασε με ταπλοία και προχώρησε προς τον ποταμό ΥΔΡΑΩΤΗ. Συνεχίζοντας έφτασε στην πόλη ΣΑΓΓΑΛΑ, όπου γειτονικοί λαοί είχαν συγκεντρωθεί για να ανακόψουν την προέλαση του. Είχαν οχυρωθεί στα τείχη της πόλης, όπου είχαν τοποθετήσει άμαξες, μα ο Αλέξανδρος πρώτα με το ιππικό και στην συνέχεια με   την  φάλαγγα   κατόρθωσε   να διασπάσει   τις  γραμμές   τους....
Μετά κι απ' αυτή τη νίκη προήλασε ως τον  ΥΦΑΣΗ  ποταμό,πέρα απ' τον οποίο εκτεινόταν μια αχανής ΕΡΗΜΟΣ.     Η επιθυμία του Αλέξανδρου να προχωρήσει, σκόνταψε πάνωστην   αντίδραση   των   Στρατιωτών,   που   ήταν   ήδη   ψυχικά   και σωματικά κουρασμένοι. Συγκεντρωμένοι όλοι στο Στρατόπεδο, άλλοι έκλαιγαν για την τύχη τους κι άλλοι φώναζαν, πως δεν θα τον ακολουθήσουν στην έρημο. Ο Αλέξανδρος προσπάθησε να κατευνάσει  τα  πνεύματα  και  να  μεταπείσει  τους  αντιδρώντες.Τότε   ο  ΚΟΙΝΟΣ  πήρε   το   θάρρος   να   του   εξηγήσει,   πως   για πολλούς λόγους επιθυμούσαν την επιστροφή στην πατρίδα και στις οικογένειές τους οι βετεράνοι επιζώντες ΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ.      Η φοβερή μάχη του Υδάσπη τούς είχε κάνει απρόθυμους να διασχίσουν   11   ημέρες   κι   άλλη   έρημο,   ούτε   μπορούσαν   να αντέξουν άλλη μια μάχη σε ξένη χώρα, με τόσο ζεστό κλίμα καιτόσο   άγονο   έδαφος,   χωρίς   νερό   κι   έμπειρους   οδηγούς. Αρνητική επίδραση όμως στο ηθικό του Στρατού  είχαν και οιθερινοί μουσώνες, οι οποίοι μαίνονταν και για 70 ημέρες έβρεχε αδιάκοπα. Δεν είχαν ξαναβιώσει τέτοιο ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ.       Μετά από τρεις ημέρες ο Αλέξανδρος προσέφερε θυσία για την διάβαση του  ΥΦΑΣΗ,  μα δεν πήρε αίσια μηνύματα. Τότε κάλεσε τους γηραιότερους των εταίρων και  τους ανακοίνωσε,πως πήρε απόφαση για επιστροφή. Η είδηση αυτή όπως ήταν φυσικό,   χαροποίησε   τους   ταλαίπωρους   πολεμιστές   του,   οιοποίοι πηγαίνοντας στην σκηνή του, τού έδιναν πολλές ΕΥΧΕΣ.Ο Αλέξανδρος για να εξασφαλίσει τα ανατολικά σύνορα της Αυτοκρατορίας  του  το  326  ίδρυσε   την  Αλεξάνδρεια   επί  τουΎφαση.  Μετά  διέταξε   να   ετοιμαστούν   12   μεγαλοπρεπείς Βωμοί,  καθένας αφιερωμένος σε έναν Θεό του Ολύμπου, όπου θυσίασε   και   τέλεσε   τους   γυμναστικούς   και   ιππικούς   αγώνες. Μετά τα τελετουργικά αποχώρησε  και επέστρεψε  στη  Νίκαια, όπου βελτίωσε το σύστημα Διοικητικής ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ.     Εκεί παρέλαβε σημαντικές ενισχύσεις απ' την Ελλάδα κι αφού ενημερώθηκε   για   την   γεωγραφία   της   περιοχής,   ναυπήγησε στόλο και στράφηκε προς το Νότο. Πλέοντας τον Υδάσπη και Ινδό έφτασε στην πόλη ΠΑΤΑΛΑ, η οποία είχε υποστεί ζημιέςαπ' τις βροχές και την ανοικοδόμησε. Το 325  πήρε τον δρόμοτης επιστροφής, χωρίζοντας σε τρία μέρη το ΣΤΡΑΤΕΥΜΑ.      Το πρώτο μέρος με Αρχηγό τον Κρατερό πήρε πορεία προς την Αλεξάνδρεια Αραχωσίας (Κανταχάρ). Η διέλευση μέσω τηςκοιλάδας του Ετύμανδρου δεν παρουσίασε δυσκολίες κι έφτασεστην ΚΑΡΜΑΝΙΑ,  όπου περίμενε τα Στρατεύματα. Το δεύτερο μέρος   ο   Στόλος   με   Αρχηγό   τον   περίφημο   Ναύαρχο   Νέαρχο(325-324), με 150 πλοία παράπλευσε τις ακτές της Περσίας, μετις   χώρες   των   Ωρών,   Γεδρωσιών   και   Ιχθυοφάγων.   Συνέχισε παραπλέοντας απ'  τις  εκβολές του Ινδού  ως   τις  εκβολές του Τίγρη και Ευφράτη, επιτυγχάνοντας ένα ναυτικό ΚΑΤΟΡΘΩΜΑ.    Το τρίτο μέρος του Στρατεύματος με τον Αλέξανδρο ξεκίνησεαπ' τα Πάτταλα (Αύγουστος 325) απ' την ξηρά, για να διασχίσει την   έρημο   της   Γεδρωσίας   (Βελουχιστάν),   που   τούς   έγινε εφιάλτης, γιατί ο καύσωνας και η έλλειψη  νερού προκάλεσαν πολλές   απώλειες   σε   ζωές   στρατιωτών.   Μετά   από   60   μέρες σταμάτησαν για ανάπαυση στην πρωτεύουσα ΠΟΥΡΑ.        Μετά   την   ξεκούραση   κατευθύνθηκε   μέσω   του   ποταμού Ευλαίου προς την θάλασσα. Όταν έφτασαν στην Καρμανία τούς περίμενε   ο   Κρατερός.   Εκεί   έφτασε   κι   ο   Νέαρχος,   που   τον υποδέχτηκαν με επευφημίες για το κατόρθωμά του. Ο Νέαρχος έδωσε   αναφορά   στον   Αλέξανδρο   για   την   πορεία   του   και συνέχισε τον περίπλου προς τις εκβολές του ποταμού ΤΙΓΡΗ.       Ο Αλέξανδρος πήρε ένα μέρος του Στρατεύματος κι έφτασε στους Πασαργάδες, όπου επισκέφτηκε τον τάφο του  ΚΥΡΟΥ. Πέρασε   κι   απ'   την   Περσέπολη,   όπου   διόρισε   Σατράπη   τον Πευκέστα, που τον είχε σώσει στην μάχη των ΜΑΛΛΩΝ.Μα βλέποντας ένα σημαντικό τμήμα των δυνάμεών του να χάνεται απ' τις κακουχίες, αποδέσμευσε τους ταλαιπωρημένους Στρατιώτες του και κράτησε μόνο τους συμπατριώτες του για να συνεχίσουν   μαζί   του.   Την   επομένη   τους   ενημέρωσε,   πως σκόπευε   να   προχωρήσει   και να   δηλώσουν   πόσοι   θέλουν   να συνεχίσουν μαζί του πέρα απ' την Περσική ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑ.   Η κόπωση των Στρατιωτών μετά από 10 χρόνια πολέμων και 4 αφότου ο Αλέξανδρος τούς είχε επιβάλει να τον προσκυνούν,όπως οι Πέρσες, είχε αυξηθεί. Επίσης ήταν δυσαρεστημένοι για τις   έριδες   που   δημιουργούσαν   οι   κατακτημένοι   λαοί   για   την Διοίκηση   των   εδαφών.   Γι'   αυτό   η   οργή   τους   εκδηλώθηκε   με αντιπειθαρχικό κίνημα, όταν έφτασαν στον Τίγρη και στην ΩΠΗ.       Εκεί τους ανακοίνωσε,  πως  θα απολύσει με  τιμές  όσους λόγω ηλικίας ή σωματικής αναπηρίας δεν ήταν πια ικανοί για τον Στρατό. Οι παλαίμαχοι σύντροφοί του θεώρησαν αυτή την απόφαση περιφρονητική και πως προδόθηκαν απ' τον Βασιλιά.Τότε   ξεσηκώθηκαν,   αξιώνοντας   να   τους   απαλλάξει   απ'   τον Στρατό. Παραδόξως εκείνος δεν έδειξε την επιείκειά του προς τους Μακεδόνες και διέταξε να τιμωρηθούν οι ΠΡΩΤΑΙΤΙΟΙ.        Και για να προλάβει κι άλλες ΑΝΤΙ-ΔΡΑΣΕΙΣ τους και πριν φτάσουν   στα   όρια  ΑΝΤΑΡΣΙΑΣ…  ανακοίνωσε,   πως   είναι ελεύθεροι οι μεγαλύτεροι και πιο καταπονημένοι Στρατιώτες να επιστρέψουν στην πατρίδα. Και με μια παρομοιώδη ομιλία του,την οποία διέσωσε ο Αρριανός, θύμισε στους Μακεδόνες, όσα χρώσταγαν σ’ αυτόν και τον πατέρα του τον Βασιλιά ΦΙΛΙΠΠΟ.    Μετά την ομιλία ο Βασιλιάς αποχώρησε κι εκείνοι πήγαν έξω απ' την σκηνή του μετανιωμένοι και τον ικέτευαν. Η συμφιλίωση του Βασιλιά με τους Μακεδόνες που είχαν μετανιώσει ειλικρινά και   τους   ονόμασε   συγγενείς,   γιορτάστηκε   με   θυσίες   στους Θεούς και Συμπόσιο, όπου συμμετείχαν Έλληνες Στρατιωτικοίκαι Πέρσες. Εκεί μοίρασε Αξιώματα και σε Πέρσες κι αυτό έκανε τους Μακεδόνες να υποταχτούν και να ζητήσουν ΣΥΓΝΩΜΗ.      Συνεχίζοντας έφτασαν στην Μηδία και στα Εκβάτανα, όπου τέλεσε θυσίες στους Θεούς κι ετοιμάστηκαν για την επιστροφή. Ο Νέαρχος με τα πλοία του έπλευσε για την Αλεξάνδρεια κι ο Αλέξανδρος διασχίζοντας την έρημο έφτασε στα Σούσα το 324.Μετά από τόσες Νίκες ο Ελληνας Στρατηλάτης είχε εκπληρώσειμε επιτυχία τον σκοπό της ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑΣ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ
 *Μαίρη Καρά