Τι μάθαμε από την κοκορομαχία στην Βουλή. Του Νίκου Μελέτη

Πριν από χρόνια η Βουλή εξέδωσε ένα δίτομο πολυσέλιδο έργο που περιλάμβανε τις συζητήσεις  που έγιναν στην Βουλή εδώ και σχεδόν ένα αιώνα για το Κυπριακό. Οι συζητήσεις αυτές δεν έγιναν φυσικά πάντοτε σε ομαλό πολιτικό σκηνικό.... Όμως το φυλλομέτρημα της Έκδοσης αυτής προκαλεί βαθιά μελαγχολία, όταν γίνεται η σύγκριση του μεστού πολιτικού  λόγου, οξύτατου μεν, άλλα με επιχειρήματα, ιδεολογικό στίγμα και με στοιχειώδη ευγένεια και σεβασμό για τον πολιτικό αντίπαλο της εποχής εκείνης, με τις συζητήσεις τις οποίες παρακολουθούμε (μόνο οι υποχρεωμένοι για επαγγελματικούς λόγους) σήμερα.

Ακομη και στις περιόδους του πιο σκληρού πολιτικού διαχωρισμού και διχασμού, η αντιπαράθεση δεν ειχε πέσει στα σημερινά επίπεδα.

Μια συζήτηση για το πιο σημαντικό εθνικό ζήτημα, την οικονομία και το αν και πως η Ελλάδα βγαίνει από την κρίση των Μνημονίων, εξελίχθηκε σε ένα χαοτικό κονταροκτύπημα δυο αρχηγών, που πολύ θα ήθελαν να θυμίσουν τις συγκρούσεις του Ανδρέα Παπανδρέου με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, του Μητσοτάκη με τον Παπανδρέου και παλιότερα του Ελ. Βενιζέλου, του Καραμανλή, του Γεωργίου Παπαδρεου, του  Τσιριμώκου, του Κανελλόπουλου, του Μαύρου, του Ζίγδη, του Ηλιού.

Κι όμως  η αντιπαράθεση εκφυλίστηκε σε μια αναμέτρηση επιπέδου επαρχιακού φοιτητικού συλλόγου, με κατηγορίες για την σύζυγο του ενός και την οικογένεια του άλλου. Για τα ψέματα του ενός, και το θράσος του άλλου. Για τα στημένα δημοσιεύματα του ενός στα κομματικά έντυπα, με τα Media που έχει αγοράσει για λογαριασμό του άλλου ο κουμπάρος του διαπλεκόμενος.

Και ακούσαμε πραγματικά ή κατασκευασμένα «άπλυτα” για τους δυο πολιτικούς αρχηγούς, πρωθυπουργό και αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης . Και μαζί θριαμβολογίες από τον πρωθυπουργό, καταστροφολογία από τον αρχηγό της Αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Και είναι σίγουρο ότι την επομένη των εκλογών με την ίδια ευκολία που είπαν όσα είπαν χθες στην Βουλή, θα κάνουν κλικ και θα ανταλλάξουν ρόλους.

Ο κ. Τσίπρας ως αρχηγός της αντιπολίτευσης θα πάρει τον λόγο του χθεσινού  Κ.Μητροτακη και ο πρωθυπουργός  Κ. Μητσοτάκης θα δανεισθεί την ομιλία του χθεσινού κ. Τσίπρα..

Και  η ζωη θα συνεχίζεται…

Με την ιδια λογική εγινε και η αντιπαράθεση στο Σκοπιανο.

Πουλήσατε τα πάντα ως «καλό παιδί» της Μέρκελ, ήταν η κατηγορία της Αντιπολίτευσης. Πετύχαμε λύση την οποία δεν καταφέρατε αν και την επιδιώκετε εσείς και οι προκάτοχοι σας ήταν η απάντηση της κυβέρνησης.

Και πραγματικά, ποια είναι η σωστή στάση; Ας παραδεχθεί η κυβέρνηση ότι δεν είναι  όλα σωστά στην Συμφωνία, και η αντιπολιτευση ας έρθει να συμβάλει εποικοδομητικά στην βελτίωση αν γίνεται, της  Συμφωνίας. ‘Η τουλάχιστον να συμφωνήσουμε, ποιες είναι  οι γκρίζες ζώνες και να προσπαθήσουμε να τις αντιμετωπίσουμε.

Όσο για τα οικογενειακά τους, που λόγω παράδοσης είναι προφανώς πιο φορτωμένη η ζυγαριά για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, γόνο ενός παραδοσιακού πολιτικού τζακιού: Εάν υπάρχει συγγενής του πρωθυπουργού που έκανε μη νόμιμη ρύθμιση δανείου, εάν η σύζυγος του κ. Μητσοτάκη έχει πρόβλημα με το Πόθεν Έσχες της , αν ο κ. Φρουζης της Novartis έκανε πάρτι για στήριξη του Κυριάκου στο σπίτι του, αν ο κ. Καλογρίτσας ήταν κολλητός του Μαξίμου και ο  κ. Μαρινάκης είναι μεν κουμπάρος του Κυριάκου, αλλά μπαινόβγαινε στο Μαξίμου, δεν ενδιαφέρει κανέναν.

Αν οι κ. Τσίπρας και Μητσοτάκης ξέρουν κάτι συγκεκριμένο για όλα αυτά, ας το στείλουν στον εισαγγελέα, και ας μην το αφήνουν να πλανάται σε ένα ήδη μολυσμένο περιβάλλον.

Οι διαρκείς υπαινιγμοί και τα υπονοούμενα, εάν δεν καταλήγουν στο δια ταύτα και τελικά στην Δικαιοσύνη, δεν είναι τίποτε περισσότερο παρά αδίστακτος πολιτικός εκβιασμός που επιχειρεί να θέσει τον αντίπαλο σε μια ιδιότυπη πολιτική ομηρεία…

Εξηγούνται πολλά για το πως φθάσαμε ως εδώ, επίσης όμως είναι  σαφές ότι έτσι δεν μπορούμε να πάμε μακριά ως χώρα.

Από την άποψη αυτή, ήταν πολύ χρήσιμη η παρακολούθηση της χθεσινής συζήτησης στην Βουλή. Δυστυχώς λίγοι την είδαν…